Who Determines Customer Property

Title II of the Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act gives the government the Orderly Liquidation Authority (“OLA”) to seek the liquidation of failing financial companies with the appointment of the Federal Deposit Insurance Corporation (“the FDIC”) as receiver. When applied to securities broker-dealers, the OLA calls into question the incorporation of the Securities Investor Protection Act of 1970 (“SIPA”) that provides for the orderly liquidation of an insolvent broker-dealer under the oversight of the Securities Investor Protection Corporation (“the SIPC”). The result is a conflict of control between the FDIC and the SIPC in the event of an OLA broker-dealer liquidation and investor uncertainty regarding the incorporation of SIPA protections for customer property. Problematically, the OLA and its implementing rules leave the FDIC with discretion to modify SIPA protections for customer property.

A case study of XBRL implementation and development at the Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC)

Purpose The purpose of this paper is to examine the implementation and development of eXtensible Business Reporting Language (XBRL) at the Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC). The investigation seeks to gauge the roles and experiences of the FDIC and its main stakeholders to determine their engagement in XBRL diffusion within their organizations. Design/methodology/approach This is an qualitative research approach that is driven by the use of an in-depth case study and supported by the use of semi-structured interviews. Findings The findings showcase the role played by the FDIC as the first US regulatory authority that implemented and developed Inline XBRL. In addition, the use of diffusion of innovation theory provides better understanding of each stakeholder’s issues, benefits and challenges based on their experience. Research limitations/implications The research does not examine the institutionalization of XBRL at the FDIC or its stakeholders. Therefore, future research could incorporate a different research design to capture the impact of the pressure resulting from the regulatory mandate. Practical implications The research offers practical insights into public information technology managers and policymakers at global government agencies which are either non-adopters of XBRL technology or current adopters and consider transitioning into Inline XBRL. Global stakeholders could learn from the US experience and develop better understanding of Inline XBRL applications and functionalities. Originality/value The originality of this research is driven by the FDIC’s experience as the first regulatory developer of Inline XBRL. As such, the case study is a best practice to future and current adopters who often navigate the nuisance of implementing new technologies and/or developing existing ones.

Scoundrel or Scapegoat? A Reassessment of the Office of Thrift Supervision’s Performance Before the 2008 Financial Crisis

This research attempts to determine whether Congress was justified in shutting down the Office of Thrift Supervision (OTS) in the wake of the 2008 financial crisis. I do so by comparing its performance with that of the other federal banking regulators: the Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), the Office of the Comptroller of the Currency (OCC), and the Federal Reserve. Results show that the OTS is not consistently the worst performer across a variety of measures. This finding suggests it was unfairly scapegoated and that many of the problems attributed to the OTS still remain at the other agencies, despite financial reforms in 2010.

Financial risk management

Οι κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως έχουν ως κύρια αρμοδιότητα την εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων και των τραπεζών. Για την αποδοτικότερη επίτευξη του σκοπού της εποπτείας, οι κεντρικές τράπεζες ελέγχουν την εφαρμογή της νομοθεσίας, η οποία αφορά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και επιπλέον είναι επιφορτισμένες με το καθήκον να σχεδιάζουν, να υλοποιούν και να παρακολουθούν την όσο το δυνατόν πιστότερη εφαρμογή του κανονιστικού πλαισίου με απώτερο σκοπό την εύρυθμη λειτουργία και τη σταθερότητα του συστήματος. Εκτός από τις υπόλοιπες μεθόδους που έχουν στην εργαλειοθήκη τους οι ρυθμιστικές αρχές ,υπάρχει και η χρήση των εσωτερικών υποδειγμάτων, ως βάση για τη μέτρηση των κεφαλαιακών απαιτήσεων κάθε τράπεζας, οι οποίες απορρέουν από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των τραπεζών. Η ανάπτυξη αυτών των εσωτερικών μοντέλων υπόκειται σε αυστηρά ποσοτικά και ποιοτικά πρότυπα, όπως αυτά ορίζονται από τις κεντρικές τράπεζες. Ο λόγος για τον οποίον οι εποπτικές αρχές προσπαθούν να επιβάλλουν τη χρήση μοντέλων μέτρησης κινδύνων είναι η αποφυγή μιας μελλοντικής μαζικής διαρροής καταθέσεων από τις τράπεζες (“bank run”), γεγονός το οποίο θα απέβαινε καταστροφικό και θα απειλούσε τη σταθερότητα συνολικά του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Προκειμένου να μετριασθεί αυτός ο κίνδυνος είναι επιβεβλημένο από κάθε τράπεζα να διατηρεί διαρκώς διαφορετικά αλλά σταθερά επίπεδα αποθεματικών για διαφορετικές μορφές τραπεζικών καταθέσεων.Η Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία ( στην Ευρώπη) και το Federal Deposit Insurance Corporation (στις ΗΠΑ) έχουν ως βασικό σκοπό τη προώθηση της ασφάλειας και της ευρωστίας των πιστωτικών ιδρυμάτων , συμπεριλαμβανομένων και των τραπεζών. Η επίτευξη αυτού του στόχου γίνεται με την εφαρμογή των κατάλληλων μεθόδων για τον εντοπισμό , την παρακολούθηση και την αντιμετώπιση των πάσης φύσεως κινδύνων, οι οποίοι απειλούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.Στο αντικείμενο της τραπεζικής εποπτείας τα τελευταία χρόνια με αφορμή τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 και της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, όπωςαυτή εξελίχθηκε μέχρι και σήμερα, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τα τρία ακόλουθα θέματα:(α) Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου που περιλαμβάνουν χρήσιμες πληροφορίες για την πρόβλεψη της χρεοκοπίας μιας τράπεζας;(β) Πως μπορεί κανείς να αναπτύξει ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης που θα μπορούσε να δώσει έγκαιρα σημάδια μιας επερχόμενης κρίσης;(γ) Πως μπορεί να μοντελοποιηθεί η στοχαστική συμπεριφορά των δυνητικών απωλειών, οι οποίες απορρέουν από τις επενδύσεις υψηλού κινδύνου μιας τράπεζας και επηρεάζουν άμεσα την ασφαλή λειτουργία του ιδρύματος;Η παρούσα διδακτορική διατριβή εξετάζει και φιλοδοξεί να απαντήσει στα τρία παραπάνω ερωτήματα, παρέχοντας διάφορα εργαλεία που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τις εποπτικές αρχές και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς για την εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Επιπλέον , συμβάλλει στην περιοχή της μοντελοποίησης των χρηματοοικονομικών κινδύνων με την εισαγωγή νέων οικογενειών κατανομών, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν επωφελώς στην περιγραφή των χαρτοφυλακίων ή στις αποδόσεις των επενδύσεων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.