“Were I not here to record it, there would be no trace”: Chava Rosenfarb's “In the Boxcar” and Patrick Modiano's Dora Bruder

Patrick Modiano’s Dora Bruder and Chava Rosenfarb’s “In the Boxcar” – an excerpt from the as-yet not fully translated novel Letters to Abrasha – rely on original and creative methods in their responses to events and memory associated with the Holocaust. In contrast with these works, this article also considers the approach taken in Michal Glowinski’s memoir The Black Seasons, as well as in Barbara Engelking and Jacek Leociak’s The Warsaw Ghetto: A Guide to the Perished City. These texts convey, in a new light, pre-war and wartime sites: Paris, Auschwitz, Lodz, Warsaw, and the ghettos installed by the Germans in the latter two cities. Dora Bruder de Patrick Modiano et «In the Boxcar» de Chava Rosenfarb - un extrait du roman Letters to Abrasha, qui n’a pas encore été entièrement traduit - s’appuient sur des méthodes originales et créatives dans leurs réponses aux événements et à la mémoire associés à l’Holocauste. En contraste avec ces oeuvres, cet article examine également l’approche adoptée dans les mémoires de Michal Glowinski, The Black Seasons, ainsi que dans The Warsaw Ghetto : A Guide to the Perished City de Barbara Engelking et Jacek Leociak. Ces textes présentent, sous un jour nouveau, des sites d’avant-guerre et de guerre: Paris, Auschwitz, Lodz, Varsovie, et les ghettos installés par les Allemands dans ces deux dernières villes.

Jak kryminał przekracza granice popkultury? O schemacie kryminalnym w twórczości Patricka Modiano

Schematyczność, rozumiana jako powtorzenie, jest jednym z podstawowych kryteriow podziału literatury na popularną i wysokoartystyczną. Fascynująca wydaje się zatem tworczość pisarza – noblisty, ktora opiera się na obsesyjnie powtarzanych motywach, figurach i wątkach. W tworczości Patricka Modiano nieustannie powracają bowiem schematy powieści kryminalnej oraz klisze przejęte z tradycji literackiej, przede wszystkim francuskiej. Artykuł jest probą odpowiedzi na pytanie: dlaczego i w jaki sposob Patrick Modiano wykorzystuje schemat kryminalny? Wybrane utwory autora (Ulica ciemnych sklepikow, Zagubiona dzielnica, Dora Bruder, Żebyś nie zgubił się w dzielnicy) zostały poddane analizie w kontekście strategii charakterystycznych dla konwencji kryminalnej. Pozwoliła ona wskazać trzy najważniejsze funkcje kryminału w tworczości Modiano; użycie schematu kryminalnego jako: odzwierciedlenia mechanizmow pamięci, skonwencjonalizowanej formy literackiej komunikacji oraz przedstawienia przymusu powtarzania. Przykład tworczości francuskiego noblisty pokazuje, jak kryminał przekracza granice literatury popularnej, co prowadzi nas do pytania, czy tradycyjne kategorie literackie są dziś jeszcze użytecznym narzędziem badawczym.

MEMORY TRANSMISSION IN DORA BRUDER NOVEL: A POST-MEMORY ANALYSIS

Traumatic events such as the Holocaust transcend through generations. Hirsch strengthens this argument by saying that post-memory is a study of the structure of intergenerational and trans-generational memory transmission in the form of traumatic knowledge and experiences. This study raises the meaning of memory transmission in the Dora Bruder novel by Patrick Modiano. The method used in this article is the content analysis of the story. The data are collected form of sentences that describe the meaningful forms of memory transmission. There are three interpretations from the results of memory transmission. They are the narrator’s interpretation of a location as signifiers of the incommensurability of return, the narrator’s interpretation as an agent and actor of allo-identification, and the emergence of a desire to reject the act of forgetting. Analysis using post-memory illustrates that the generation of heirs to the traumatic memories inherits various challenged and debated questions, intending to expose and retell that story to the public.