The benefits of computed tomography imaging in the diagnosis, prognosis and treatment planning of equine orthopedic patients illustrated by six cases

Radiography and/or ultrasonography are the first imaging modalities for diagnosing orthopedic pathology in equine patients. However, in some cases, cross-sectional imaging is necessary to reach a more accurate diagnosis. Six cases were retrospectively selected from the imaging database of the Faculty of Veterinary Medicine (Ghent University) to illustrate the benefits of computed tomography (CT) in orthopedic patients. In two cases, CT demonstrated osteomyelitis lesions in two young foals, which could not be detected with radiography and ultrasonography. In three cases, CT was performed for surgical planning of fracture repair, and in one case CT demonstrated multiple lesions at the soft tissues and ligamentous insertions in the stifle. In all cases, CT revealed additional findings, which were important for the treatment and prognosis of the patient.

Runderen versus paardachtigen in de vroeg-West-Europese geschiedenis

Traditioneel wordt in onze geschiedenis een grote rol toebedeeld aan het paard als oorlogsinstrument en daarmee ook als middel om streken te veroveren en te koloniseren. Domesticatie van deze diersoort zou ervoor gezorgd hebben dat stammen die de paardrijkunst beheersten, dominant werden in onze streken. Minstens zo belangrijk echter, indien al niet meer, is de domesticatie van het rund. Die zorgde voor een extra voedselbron doordat, voor de mens onverteerbare planten, in hoofdzaak grassen, door runderen omgezet worden in voedzaam vlees en melk. Hun melkproductie, hoe gering ook, gaf een selectief voordeel aan mensen die de genetisch gedetermineerde eigenschap lactosetolerantie bezaten. Dit vinden we nu nog weerspiegeld in de prevalentie ervan in de huidige bevolking. In het tweede deel wordt de belangrijke rol van paarden in Noordwest-Europa als trekkracht geïllustreerd.

De meerwaarde van botscintigrafie bij honden met ongedefinieerd manken achteraan of niet-gelokaliseerde pijn op de achterhand

Botscintigrafie is een zeer gevoelige techniek om vroege veranderingen in de metabole activiteit van botstructuren weer te geven, zoals verhoogde bloedperfusie en/of verhoogde botremodellering. Botscintigrafie is uiterst geschikt als gevoelige diagnostische tool in het mankheidsonderzoek van de hond maar moet wegens de beperkte specificiteit gecombineerd worden met structurele beeldvormingstechnieken. In deze retrospectieve studie werden 194 patiënten opgenomen die mankten op de achterpoten en/of pijn vertoonden op de achterhand in de periode van 2001 tot en met 2020. Vierenzestig honden werden in de studie ingesloten op basis van patiëntengegevens. Bij de geselecteerde honden werden de bevindingen van de botscintigrafie vergeleken met de vaststellingen op andere beeldvormingsmodaliteiten die eventueel vooraf uitgevoerd werden en met de beeldvorming die achteraf gebeurde op basis van de scintigrafiebeelden. Uit deze retrospectieve studie kan besloten worden dat botscintigrafie zijn nut bewijst bij aandoeningen, waarbij het voorgaande onderzoek niet conclusief was.

Vraag & Antwoord

Overkoot bij hoogdrachtige dikbilkoeien

Whole-body thermal therapy as adjuvant therapy to radiation in a dog with metastasized anal sac adenocarcinoma

An eleven-year-old Galgo Espagnol was diagnosed with metastasized anal sac adenocarcinoma. The patient was enrolled into a clinical trial and underwent three “whole-body thermal therapy” (WBTT) sessions combined with four hypofractionated radiotherapy sessions during a ten-weeks’ time period. The medical device and corresponding treatment protocol were designed by ElmediX (ElmediX NV, Belgium). Air was injected at high speed in a treatment chamber and automatically regulated to reach and maintain a body temperature of 41.5°C for eight hours. Thermometry was ensured by temperature sensors placed in and on the patient. During four radiotherapy sessions, an external beam delivered hypofractionated doses of 6Gy on both the primary tumor and the metastatic lymph nodes. Clinical monitoring and assessment of quality of life confirmed that the WBTT sessions were well tolerated. Although burn wounds at pressure points occurred, prolonged severe adverse effects were not observed. Furthermore, the disease progression was deemed slower than the expected progression based on the literature.

Normal liver-to-heart transit time and shunt fraction after transplenic injection of 99MTC-pertechnetate in healthy cats

Portosystemic shunts (PSS) are rare vascular anomalies in cats. Transsplenic portal scintigraphy (TSPS) can aid in diagnosing PSS in cats. Although the actual performance of the scan remains the same between species, it is questionable whether the generally accepted transit time of seven seconds for small dogs can be applied to cats, thereby influencing shunt fraction (SF) calculation. In this study, normal mean transit time and SF were determined in a population of cats without PSS following two methods established in canine medicine. For both, the mean ± SD transit time was calculated as 6.75 ± 1.58 seconds and 7.40 ± 1.64 seconds respectively, without significant difference between both methods. The results confirmed the validity of the generally used transit time of seven seconds for SF calculation in cats. The average normal SF (± SD) for the cats in this study was 0.73 % (±0.74; range 0.11-2.48%).

Aderlaten: bloed evacueren

Bloed ‘laten’ is een van de oudste en meest toegepaste medische en veterinaire praktijken. Het ontstaan ervan is vermoedelijk te vinden in het geloof in magie. Het gewone volk was er diep van overtuigd dat geheimzinnige magische krachten in het lichaam oorzaak waren van ziekte. Het ‘kwaad’ (ziek) bloed moest zoveel mogelijk uit het lichaam verwijderd worden. Om de praktijk te rechtvaardigen, hielden universitair geschoolde artsen het bij de Grieks-Latijnse leer van onevenwicht (dyscrasie) in de lichaamsvochten. In de negentiende eeuw werd de vermeende dyscrasie vervangen door theorieën die de rol van ontsteking beklemtoonden. Bloed met ‘ontstekingsstoffen’ moest geëlimineerd worden. Tegen het einde van die eeuw had ook deze interpretatie krediet verloren en aderlaten verdween stilaan uit de praktijk, eerst uit de humane, pas later en schoorvoetend uit de diergeneeskunde, in die tijd nog vooral uitgeoefend door hoefsmeden – of slachters-veeartsen (maréchaux-vétérinaires). Aan de hand van een dagboek bijgehouden van 1853 tot 1887 door een hoefsmid-veearts wordt aangetoond hoe aderlating tot in het laatste kwart van de negentiende eeuw frequent toegepast werd bij allerhande inwendige aandoeningen van runderen. Aansluitend bij dit verhaal over de achtergronden van aderlaten worden de toegepaste technieken kort beschreven.

Vraag & Antwoord

Noodslachting bij het rund Moniezia spp. bij runderen

Een kritische blik op het gebruik van homeopathie in de diergeneeskunde

Begin januari 2017 werd er een mail gestuurd naar de Evidence Based Veterinary Medicine Association, geschreven door een student diergeneeskunde uit Montréal. Als voorzitter van de studentenvereniging vroeg hij hierin om hulp in de aanpak van pseudowetenschappen. Er werd namelijk een cursus ‘Alternatieve therapieën’ (gebaseerd op onder andere acupunctuur en homeopathie) aangeboden aan de universiteit. Het is bewonderenswaardig en tegelijkertijd ook verontrustend dat een student het op zich moet nemen niet-wetenschappelijke therapieën aan de kaak te stellen. Het bewijst echter wel dat deze alternatieve of holistische behandelingen overal zijn doorgedrongen. Het voorschrijven van homeopathische geneesmiddelen is niet gebaseerd op “evidence based veterinary medicine”. De nadelen en gevaren die dit met zich meebrengt zijn groter dan de mogelijke voordelen.

Screening for antibodies against the sheep scab mite (Psoroptes ovis) Pso o 2 antigen in experimentally infested Swifter sheep may fail to identify affected animals

Sheep scab, caused by Psoroptes ovis mites, represents a significant threat to sheep health and welfare. Infestations are diagnosed by parasite identification in skin scrapings, and more recently with a commercial ELISA against serum antibodies to the Pso o 2 mite allergen. However, little is known about the performance of the ELISA in non-UK sheep populations. In this study, six Swifter sheep were experimentally infested with P. ovis. Lesion sizes were monitored and serum IgG against Pso o 2 and the novel Pso-EIP-1 antigens were measured by ELISA. Although all sheep showed signs of infestation, serum from two animals failed to react with Pso o 2. However, they did react to Pso-EIP-1. This indicates that cases of sheep scab in (Swifter) sheep may remain undetected using the Pso o 2 ELISA, which may have implications for routine screening of non- UK sheep breeds.