Ervaren gezondheid en kwaliteit van leven van kankerpatiënten één jaar na de WIA-beoordeling

2017 ◽  
Vol 25 (7) ◽  
pp. 291-291
Author(s):  
Annita Lehr-Veneberg ◽  
Peter van Muijen ◽  
Saskia Duijts ◽  
Allard van der Beek ◽  
Han Anema
Author(s):  
Sebastiaan Remmers ◽  
◽  
Renée Hogenhout ◽  
Monique J. Roobol

SamenvattingProstaatkankerscreening middels PSA bij mannen > 70–74 jaar wordt afgeraden vanwege overdiagnostiek. In deze studie proberen we te achterhalen of er een subgroep te identificeren is – levensverwachting en kwaliteit van leven in ogenschouw genomen – waarbij screening nog wel zinvol zou kunnen zijn. Geïncludeerd werden mannen van 70–74 jaar die waren ingeloot in de interventiearm van de ERSPC Rotterdam en niet waren gediagnosticeerd met prostaatcarcinoom ten tijde van de screening. In dit artikel worden de incidentie en de mortaliteitsdata beschreven. Uiteindelijk werden 3.040 mannen geïncludeerd. Gedurende een periode van 24 jaar ontwikkelden 202 mannen prostaatkanker (7 %), van wie er 52 (26 %) metastasen kregen en 26 % overleed aan de ziekte. De PSA-waarde ten tijde van screening was voorspellend voor prostaatkankersterfte. De conclusie luidde dat mannen > 74 jaar niet per definitie moeten worden uitgesloten van prostaatkankerscreening, gezien de kans op metastasen en sterftecijfers. Beoordeling van vitaliteit en counseling over nadelen van screening vormen, samen met PSA-bepaling en verdere risicostratificatie, de sleutel tot zinvolle screening.


2012 ◽  
Vol 55 (10) ◽  
pp. 431-431
Author(s):  
Henk Schers
Keyword(s):  

2007 ◽  
Vol 75 (6) ◽  
pp. 251-256 ◽  
Author(s):  
L. B. Mokkink ◽  
J. H. van der Lee ◽  
M. Offringa ◽  
B. M. S. van van Praag ◽  
H. S. Heymans ◽  
...  

2020 ◽  
Vol 10 (8) ◽  
pp. 156-164
Author(s):  
Valery E. P. P. Lemmens ◽  
Olav G. J. M. van Aubel

SamenvattingEr verschijnen steeds meer oorspronkelijke studies naar de veiligheid en effectiviteit van HIFU als salvagebehandeling van een lokaal recidief van het prostaatcarcinoom (Pca). Ook verschenen recentelijk meerdere systematische reviews (SR’s) over dit onderwerp. Deze review van SR’s geeft inzicht in de huidige stand van wetenschap en praktijk ten aanzien van salvage-HIFU van een lokaal recidiverend Pca. De meest recente en tevens grootste SR toont bij een lokaal recidief na bestraling geen verschil in overleving tussen HIFU en salvage radicale prostatectomie of salvagebestraling. De morbiditeit na salvage-HIFU was lager dan na een salvage radicale prostatectomie. In verband met de hoge morbiditeit bij een salvage radicale prostatectomie wordt deze zelden uitgevoerd. HIFU als salvagebehandeling kan daarom worden gezien als een veelbelovend alternatief. Dit geldt zeker voor patiëntengroepen bij wie leeftijd, ziektestadium en wens van de patiënt in de richting wijzen van afzien van agressievere therapieën, en bij wie het risico op bijwerkingen en vermindering van de kwaliteit van leven te hoog wordt geacht. De huidige evidence geeft voldoende aanleiding om, in afwachting van studies met hogere bewijskracht, HIFU als salvagebehandeling aan te bieden in plaats van androgeendeprivatietherapie, dan wel niet te behandelen.


2005 ◽  
Vol 4 (3) ◽  
pp. 151-152
Author(s):  
   
Keyword(s):  

2021 ◽  
Vol 37 (4) ◽  
Author(s):  
Ilona Wildeman ◽  
Ernest de Vroome ◽  
Mariska Klein Velderman

Samenvatting In 2019 verzuimde de helft van de Nederlandse werknemers één of meerdere dagen van het werk. Verschillende oorzaken liggen hier mogelijk aan ten grondslag. Een van de mogelijke oorzaken is het meemaken van iets ingrijpends in de thuissituatie, zoals een scheiding. Naast invloed op deze thuissituatie, heeft een dergelijke gebeurtenis ook invloed op andere domeinen in het leven, zoals het functioneren op de werkvloer. In dit crosssectionele onderzoek wordt onderzocht of scheiding (uit een huwelijk, samenwoonrelatie of geregistreerd partnerschap) een mogelijke oorzaak is van ziekteverzuim. We veronderstellen daarnaast dat er verschillen zijn tussen gescheiden en niet-gescheiden werknemers met betrekking tot ervaren gezondheid, gezondheidsklachten, burn-outklachten en werk-privébalans. Data van de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) en van het CBS zijn hiertoe aan elkaar gekoppeld (N = 222.699). Resultaten laten een aantal verschillen zien tussen gescheiden en niet-gescheiden werknemers. Gescheiden werknemers hadden een 45% hoger verzuimpercentage. Ze ervaarden vaker psychosociale klachten in vergelijking met niet-gescheiden werknemers, en gaven daarnaast vaker dan niet-gescheiden werknemers aan hun werk te verwaarlozen vanwege familie- en gezinsverantwoordelijkheden, en vice versa. Negatieve uitkomsten in termen van ziekteverzuim bleken het grootst voor vrouwen en werknemers met een westerse achtergrond. De resultaten geven aanknopingspunten om gescheiden werknemers te ondersteunen, onder meer door gerichte interventies in te zetten.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document