Filistin tarihinde yaşanan 1948 ve 1967 savaşları, binlerce Filistinlinin başka ülkelere göç etmesine neden olmuştur. Günümüzde, dünya genelinde yaşayan Filistinli mülteci sayısının beş milyonu aştığı tahmin edilmektedir. Ülkelerine geri dönemeyen Filistinlilerin mültecilik deneyimleri uzun bir geçmişe sahiptir ve köklerinden koparılma duygusu ile iç içe geçmiştir. Mersin’de bulunan Filistinlilerin zorunlu olarak çıktıkları göç yollarında yaşadıklarının ve mülteci olarak günlük hayatta karşılaştıkları zorlukların Filistinli kimlikleri üzerindeki etkisi sözlü tarih yöntemi ile incelenmiştir. Farklı kuşaklardan sekiz Filistinli mülteci ile yapılan görüşmelerde, dünyanın farklı bölgelerinde mülteci olarak yaşama deneyiminin, Filistinlilerin ulusal bağlılıklarına zarar vermediği görülmüştür. Filistin, mültecilerin yaşamlarında gelenekler, değerler ve duygusal bağlar ile devam etmektedir. Mültecilerin Filistin’den ayrılırken yanlarına aldıkları anahtar, tapu ve toprak gibi nesnelerin saklanıyor olması, Filistin’e olan bağlılığın devam ettiğinin işaretlerinden biridir.ABSTRACT IN ENGLISHPalestinian refugees’ lives in MersinIn the history of Palestine, 1948 and 1967 wars have caused fleeing of thousands of Palestinians to other countries. At the present time, its estimated that the number of Palestinian refugees worldwide exceeds five million. The refugee experience of Palestinians who can not return their homeland has a long history and intertwine with feeling of deracination. Oral history interviews were conducted on the effects of the displacement and struggles of daily life as a refugee on the identity of Palestinians who have been living in Mersin (city of Turkey). After interviews were conducted with eight refugees from different generations concluded that being a refugee in the various parts of the world have not destroyed the national entity of the Palestinians. Palestine has preserved in refugees’ life with its traditions, its values, and its emotional bonds. Keeping keys, deeds and soil which they took with them when they departed from Palestine, proving their belonging to Palestine.
