Improved Fluorometric Method for Determining Selenium

1978 ◽  
Vol 61 (4) ◽  
pp. 927-930 ◽  
Author(s):  
Phyllis A Whetter ◽  
Duane E Ullrey
Keyword(s):  
Skeletal Muscle ◽  
Standard Deviation ◽  
Standard Error ◽  
Coefficient Of Variation ◽  
Biological Materials ◽  
Mean Difference ◽  
Fluorometric Method ◽  
Aoac Method ◽  
The Mean ◽  
Selenium Analysis

Abstract A previously reported method for selenium analysis of biological materials has been modified to reduce equipment requirements and labor, resulting in 40—80 determinations in an 8-hr period. Digestions are performed on hot plates in Erlenmeyer flasks, and neutralization, chelation with EDTA, complexing with 2,3- diaminonaphthalene, and extraction of the piazoselenol into cyclohexane are completed in the same vessel. Flotation of the cyclohexane layer into the neck of the flask with water allows convenient transfer to fluorometer tubes. Representative analytical values for serum, skeletal muscle, liver, kidney, corn, and alfalfa hay are presented. The mean recovery (± standard deviation) of added selenite selenium in 84 determinations was 98.1±7.1%. The mean coefficient of variation (± standard error) of repeated analyses of the same samples was 6.98±0.78%. The mean difference (± standard error) between values determined by the proposed method and the AOAC method was -0.03±0.60%.

scholarly journals The Effectiveness of Mix Impact Aerobic Gymnastics Exercises With SKJ 2000 On Improvement of Physical Freshness

2021 ◽  
Vol 12 (03) ◽  
pp. 39-44
Author(s):  
Anik Maryani ◽  
Fahmy Fachrezzy ◽  
Ramdan Pelana
Keyword(s):  
Standard Deviation ◽  
Physical Fitness ◽  
Aerobic Exercise ◽  
Standard Error ◽  
Exercise Group ◽  
Mean Value ◽  
Mean Difference ◽  
Final Test ◽  
The Mean ◽  
The Difference

This study aims to determine the effectiveness of the effect of aerobic mix impact and SKJ 2000 version (core exercise) to improve physical fitness in female students. The research was conducted at SMEA YASMA Sudirman Cijantung for 8 weeks with 24 meetings. The method used is an experimental method with a pre and post-test design. The sampling technique was random sampling from a total of 40 grade 1 students and 30 samples were taken. The data collection technique used was a physical fitness test using the Indonesian Physical Fitness Test (TKJI). Hypothesis testing uses the t-test at the significant level (α) 0.05. The results showed that the difference between the mean value of the initial test (x) and the final test (y) in the mixed impact aerobic exercise group was obtained = -6.47; the value of the standard deviation of the difference = 1,2; the standard error value of the mean difference = 0.32; and the value becomes = -20,2. The initial test (x) and the final test (y) in the 2000 version of the Physical Fitness exercise obtained the difference in the mean value is = -5; the value of the standard deviation of the difference = 1.1; the standard error value of the mean difference = 0.29; and the value becomes = -17.24. The final test of the mixed impact aerobic exercise group (x) and the final test of the aerobic exercise group (y) version 2000, obtained the mean value of the variable x = 19.33; variable value y = 17; the standard deviation value x = 1.48; standard deviation of the variable y = 2.31; standard error variable x = 0.4; standard error for the variable y = 0.62; standard error for the mean difference between x and variable = 0.74; Hypothesis test results obtained t observation = 3.15, at 28 degrees of freedom and a significant level (α) 0.05, the value of t table = 2.048 is obtained. The conclusion of the study is that the effect of mix impact aerobic exercise is more effective in improving physical fitness compared to those using the 2000 version of the fitness gymnastics version of aerobic exercise.

scholarly journals An alternative to the rejection of observations

1932 ◽  
Vol 137 (831) ◽  
pp. 78-87 ◽  
Keyword(s):  
Standard Deviation ◽  
Continuous Function ◽  
Large Deviations ◽  
Opposite Direction ◽  
Standard Error ◽  
The Other ◽  
Cause Of Error ◽  
The Mean ◽  
Normal Law ◽  
Usual Rule

1. It is widely felt that any method of rejecting observations with large deviations from the mean is open to some suspicion. Suppose that by some criterion, such as Peirce’s and Chauvenet’s, we decide to reject observations with deviations greater than 4 σ, where σ is the standard error, computed from the standard deviation by the usual rule; then we reject an observation deviating by 4·5 σ, and thereby alter the mean by about 4·5 σ/ n , where n is the number of observations, and at the same time we reduce the computed standard error. This may lead to the rejection of another observation deviating from the original mean by less than 4 σ, and if the process is repeated the mean may be shifted so much as to lead to doubt as to whether it is really sufficiently representative of the observations. In many cases, where we suspect that some abnormal cause has affected a fraction of the observations, there is a legitimate doubt as to whether it has affected a particular observation. Suppose that we have 50 observations. Then there is an even chance, according to the normal law, of a deviation exceeding 2·33 σ. But a deviation of 3 σ or more is not impossible, and if we make a mistake in rejecting it the mean of the remainder is not the most probable value. On the other hand, an observation deviating by only 2 σ may be affected by an abnormal cause of error, and then we should err in retaining it, even though no existing rule will instruct us to reject such an observation. It seems clear that the probability that a given observation has been affected by an abnormal cause of error is a continuous function of the deviation; it is never certain or impossible that it has been so affected, and a process that completely rejects certain observations, while retaining with full weight others with comparable deviations, possibly in the opposite direction, is unsatisfactory in principle.

scholarly journals DAILY JOURNAL WRITING TO ENHANCE STUDENT'S WRITING SKILLS

2016 ◽  
Vol 1 (2) ◽  
pp. 27-35
Author(s):  
Ester Eveline Sihite ◽  
Debora Chaterin Simanjuntak
Keyword(s):  
Standard Error ◽  
Test Scores ◽  
Journal Writing ◽  
Writing Skills ◽  
Mean Difference ◽  
Significant Difference ◽  
Post Test ◽  
The Mean ◽  
Experimental Group

This study aims to enhance students’ writing skills through Daily Journal writing. This research was divided into three steps: giving pre-test, giving treatment (writing daily journal), and giving posttest. The result showed significant difference between control and experimental group. Experimental participants was improved through the writing of daily journal, and the score gained by participants showed that there was a significant effect on students’ writing skills. The achievements showed that the mean difference of post-test scores between the two groups was -.45433 and for the standard error mean was .03840 with pValue .050 (see Table 3), means that Ha is accepted and Ho is not accepted. It means, writing daily journal is strong enough to improve the students’ writing skills. Keywords: Journal Writing, Writing Skills, Daily Journal Variations

Εφαρμογή της ακτινοβολίας λέιζερ στην ανίχνευση των αυτόματων απονευρωτικών δυναμικών των μυών

2003 ◽  
Author(s):  
Δέσποινα Σταμπουλή
Keyword(s):  
Standard Deviation ◽  
Standard Error ◽  
The Mean

Η διάγνωση των νευρομυϊκών παθήσεων στηρίζεται σήμερα κυρίως στοηλεκτρομυογράφημα, μία μέθοδο με υψηλή αξιοπιστία αλλά αιματηρή και επώδυνη.Από τις σημαντικότερες πληροφορίες που δίνει το ηλεκτρομυογράφημα είναι ηανίχνευση της αυτόματης απονευρωτικής δραστηριότητας, όπως τα δεσμιδικά,ινιδικά και θετικά δεσμιδικά που χαρακτηρίζουν συνήθως τους απονευρωμένουςμυς. Ο σκοπός της μελέτης αυτής είναι η δυνατότητα ανίχνευσης των δυναμικώναυτών με τη φασματοσκοπία λέιζερ-Doppler. Η εναλλακτική αυτή μέθοδοςεφαρμόζεται πρώτη φορά για το σκοπό αυτό και είναι εύκολη, οικονομική,αναίμακτη και ανώδυνη.Μεθοδολογία: Η πειραματική διάταξη που χρησιμοποιήθηκε σχεδιάστηκε καιστήθηκε, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παρούσας μελέτης, στο ΊδρυμαΤεχνολογίας καιΈρευνας ( Ι.Τ.Ε., Ι.Η.Δ.Λ.). Η χρησιμοποιούμενη πηγή λέιζερ ήτανένα διοδικό λέιζερ που εξέπεμπε στα 830 nm και το πείραμα αφορούσε τηνακτινοβόληση με αυτό του πρώτου ραχιαίου μεσόστεου 109 απονευρωμένων μυών,επιβεβαιωμένων με ηλεκτρομυογράφημα, και 173 φυσιολογικών μυών. Χάρη στοχρησιμοποιούμενο μήκος κύματος της δέσμης λέιζερ, το φαινόμενο πουκυριαρχούσε κατά τη διάδοση της ακτινοβολίας μέσα στο μυϊκό ιστό ήταν ησκέδαση. Η ένταση της δέσμης λέιζερ που προσπίπτει στο μυ ήταν διαμορφωμένηκαι είχε ημιτονοειδή μορφή με συχνότητα διαμόρφωσης 84 Hz. Κατά την έξοδό τηςαπό το μυ η δέσμη μετατρεπόταν σε ηλεκτρικό ρεύμα μέσω φωτοδιόδων και στησυνέχεια ένας ψηφιακός επεξεργαστής διαιρούσε το σήμα σε φασματικές γραμμέςμέσω του μετασχηματισμού Fourier (F.F.T.). Για την ανάλυση των αποτελεσμάτωνμας χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος ανίχνευσης ετεροδυνών η οποία εφαρμόζεται στιςπεριπτώσεις που υπάρχει οπτικό φαινόμενο Doppler. Η μελέτη στηρίχθηκε στοφαινόμενο της σκέδασης των φωτονίων κατά τη διέλευσή τους από τους μυς.Για την ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκαν: (α) ο λόγος που εκφράζει το ποσοστό της ισχύος των φωτονίων που ανιχνεύτηκεστην περιοχή της συχνότητας διαμόρφωσης ως προς το σύνολο της ισχύος τωνφωτονίων που προσέπεσε στη φωτοδίοδο με διαφορετικές συχνότητες.(β) Ο λόγος που εκφράζει το ποσοστό της ισχύος των φωτονίων που ανιχνεύτηκανσε συχνότητες χαμηλότερες της συχνότητας διαμόρφωσης προς το ποσοστό τηςισχύος των φωτονίων που ανιχνεύτηκαν σε υψηλότερες συχνότητες.(γ) Το διάγραμμα μέσου όρου των διαγραμμάτων κάθε κατηγορίας μυώνΤα στατιστικά μεγέθη που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: η μέση τιμή, η τυπικήαπόκλιση (standard deviation) και το τυπικό σφάλμα (standard error of the mean).Στο πλαίσιο της στατιστικής ανάλυσης χρησιμοποιήθηκε επίσης η ROC ανάλυση .Αποτελέσματα:1. Η ισχύς της δέσμης φωτονίων που διαπερνά τους απονευρωμένους μυς μεδεσμιδικά δυναμικά παρουσιάζει σαφώς μικρότερη τάση να παραμένει στην περιοχήτης συχνότητας διαμόρφωσης συγκριτικά με τους υγιείς αλλά και την ομάδα τωναπονευρωμένων μυών χωρίς δεσμιδικά δυναμικά. Με βάση το στατιστικό τυπικόσφάλμα δεν παρουσιάζεται αλληλεπικάλυψη στην ομάδα των απονευρωμένων μυώνμε δεσμιδικά δυναμικά με τις δύο άλλες ομάδες.2. Μετά τη διέλευση της δέσμης φωτονίων δια μέσου των απονευρωμένωνμυών η τάση της ισχύος των φωτονίων να προσπίπτουν στη φωτοδίοδο με μικρότερησυχνότητα από τη συχνότητα διαμόρφωσης είναι σαφώς μεγαλύτερη συγκριτικά μετους φυσιολογικούς μυς. Η τάση αυτή είναι μεγαλύτερη στους απονευρωμένους μυςμε δεσμιδικά και ανάλογη του αριθμού των δεσμιδώσεων. Οι τιμές των κατηγοριώναυτών με βάση το στατιστικό τυπικό σφάλμα παρουσιάζουν αλληλεπικάλυψη με τιςαντίστοιχες των φυσιολογικών.3. Η παρουσία μυϊκής ατροφίας μειώνει τις διαφοροποιήσεις τωναπονευρωμένων μυών από τους φυσιολογικούς ανάλογα με τη βαρύτητα τηςατροφίας.4. Ο παράγοντας πάχος του μυός δεν επηρεάζει τα αποτελέσματα της μεθόδου.5. Η ομάδα των απονευρωμένων μυών χωρίς αυτόματη δραστηριότητα έχει τημικρότερη διαφοροποίηση από τους φυσιολογικούς μυς. Συμπέρασμα:Η παρουσία των δεσμιδικών δυναμικών στους απονευρωμένους μυς δίνει τιςμεγαλύτερες αποκλίσεις από τους φυσιολογικούς μυς οι οποίες είναι ανάλογες με τον αριθμό των δεσμιδικών δυναμικών. Οι απονευρωμένοι μυς με δεσμιδικάδυναμικά, με βάση το στατιστικό τυπικό σφάλμα, δεν παρουσιάζουν σαν ομάδααλληλεπικάλυψη με την ομάδα των φυσιολογικών μυών. Η παρουσία των ινιδικώνκαι θετικών δυναμικών δίνουν σαφή τάση προς παθολογικές παρεκκλίσεις αλλά σανομάδα με βάση το στατιστικό τυπικό σφάλμα παρουσιάζει αλληλεπικάλυψη με τηνομάδα των φυσιολογικών μυών.Τα ευρήματά μας στηρίζονται στο ότι λόγω της δυναμικής κατάστασης τουιστού τα φωτόνια σκεδάζονται όχι μόνο από ακίνητους αλλά και από κινούμενουςσκεδαστές. Όταν τα φωτόνια σκεδαστούν από αυτούς παρατηρείται το φαινόμενοDoppler το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να αλλάζει η συχνότητα των φωτονίων καικατ’ επέκταση και η συχνότητα διαμόρφωσής τους. Τελικά, τα φωτόνιαπροσπίπτουν στη φωτοδίοδο έχοντας συχνότητα στην περιοχή της συχνότηταςδιαμόρφωσης και άλλα με διαφορετική τιμή συχνότητας. Η μεγαλύτερη ευαισθησίατης μεθόδου που παρατηρήθηκε στην ανίχνευση των δεσμιδικών από ότι τωνινιδικών και θετικών δυναμικών, εξηγείται από το γεγονός ότι τα δεσμιδικάδυναμικά προκαλούν σύσπαση σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό μυϊκών ινών μεαποτέλεσμα το φαινόμενο Doppler να είναι εντονότερο στην παρουσία δεσμιδικώνδυναμικών και άρα να προκαλείται μεγαλύτερη διαφοροποίηση στην κατανομή τηςισχύος της ακτινοβολίας έναντι των υγιών. Η άποψη αυτή ενισχύεται και από τογεγονός ότι η ομάδα των απονευρωμένων μυών χωρίς αυτόματη δραστηριότηταπαρουσιάζει τη μικρότερη διαφοροποίηση από τους φυσιολογικούς μυς.Τα ευρήματα της εργασίας αυτής είναι πολύ σημαντικά και μπορούν ναχρησιμεύσουν ως βάση για περαιτέρω βελτίωση της μεθόδου ώστε να μπορέσει ηλέιζερ-μυογραφία να χρησιμοποιηθεί στην πράξη ως εναλλακτική μέθοδος τουηλεκτρομυογραφήματος

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document