scholarly journals Human Rights in Asia: The Case of China, Japan and North and South Korea

2020 ◽  
Vol 68 (9) ◽  
pp. 47-66
Author(s):  
Lech Buczek

Prawa człowieka w Azji na przykładzie Chin, Japonii i państw koreańskich Artykuł stanowi analizę zagadnienia praw człowieka w Azji na przykładzie wybranych państw regionu: Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej i Japonii. W artykule przedstawiono problematykę praw człowieka „z europejskiej perspektywy”, nie pomijając jednocześnie koncepcji wartości azjatyckich, uniwersalnych dla regionu Azji Wschodniej. W tym celu analizie zostały poddane państwa o różnych ustrojach politycznych. Zdaniem części azjatyckich ekspertów i polityków wartości azjatyckie mogą być ekwiwalentem zachodniej koncepcji praw człowieka. W tym kontekście istotne było przyjęcie Deklaracji z Bangkoku z 1993 r., która jako pierwsza uwzględniła wartości azjatyckie w dokumencie o statusie międzynarodowym i podkreśliła ich istnienie oraz różnicę historyczną i kulturową w zakresie praw człowieka. Prawa człowieka jako produkt cywilizacji zachodniej nie obejmują osiągnięć i myśli filozoficznej regionu Azji. Można przyjąć założenie, że prawa człowieka są uniwersalne nie dlatego, że dotyczą wszystkich ludzi i są powszechnie szanowane i uznawane – jak twierdzi większość zachodnich ekspertów – ale dlatego, że zostały włączone do konstytucji wielu państw azjatyckich (formalnie uznane). W tym sensie możemy mówić o pewnym uniwersalizmie praw człowieka.

2020 ◽  
Author(s):  
Jennifer Hough ◽  
Markus Bell

This article draws on the public testimonies of North Koreans living in South Korea (t’albungmin) and analyzes the role that these narratives play in South Korean society as mechanisms of inclusion and exclusion. North and South Korea technically remain at war, with South Korea claiming sovereignty over the entire Korean peninsula. While t’albungmin are eligible for South Korean citizenship, they describe feeling excluded from full social membership. Although some t’albungmin seek anonymity, this paper considers those who gain social status by speaking publicly about their lives and denouncing the North Korean regime. In so doing, they distance themselves from North Korea and align themselves with the “good” discourse of human rights. However, their actions reinforce a logic of exclusion, implying that t’albungmin who prefer anonymity are “sympathizers,” and consequently restricting their access to social benefits and resources. This case of conditional inclusion illuminates tensions that arise when a sovereignty claim entails the incorporation of people from an enemy state. It also highlights the carefully delineated boundaries of publicly acceptable behavior within which “suspect” citizens must remain as a condition for positive recognition.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document