Conventional versus Islamic bank efficiency: A dynamic network data-envelopment-analysis approach

2020 ◽  
pp. 1-13
Author(s):  
Md Abul Kalam Azad ◽  
Muzalwana Binti Abdul Talib ◽  
Kwek Kian Teng ◽  
Paolo Saona

This study compares the efficiency of conventional and Islamic banks in Malaysia by engaging in a dynamic three-step (production, intermediation, and profitability) network data envelopment analysis (DEA). The inputs and outputs for the DEA model are selected based on the CAMELS rating. The major contributions of this study are threefold. First, this study investigates the efficiency of Malaysian banks using a novel dynamic network DEA model. Second, the Malaysian banking industry is found to be efficient in creating earning assets rather than in creating loans or profit. The results reveal that only a few banks in Malaysia have been efficient in converting deposits and equities into profit. Third, Islamic banks, in general, have been performing efficiently in the production and profitability approaches. Conventional banks, in contrast, are found to have been efficient in the intermediation approach. Policy implications are derived from the main conclusions.

2019 ◽  
Vol 9 (2) ◽  
pp. 246 ◽  
Author(s):  
Yong Xie ◽  
Yafang Gao ◽  
Shihao Zhang ◽  
Hailong Bai ◽  
Zhenghao Liu

This study presents a method that is based on the three-stage network Data Envelopment Analysis (DEA) to evaluate the sustainability of packaging systems for a product. This method facilitates the selection of better product packaging alternatives from an environmentally friendly point of view and it comprises the following four steps: (i) the definition of packaging sustainability indicator (PSI) based on environmental efficiency and impact indicator of three-stage in packaging life cycle, (ii) modeling a three-stage Network DEA model for a packaging system, (iii) computing PSI based on the DEA model, and (iv) result analysis. An empirical test has been progressed to prove the feasibility of the proposed method by selecting the three types of milk packaging systems. The results indicated that the PSI value of PrePack is the maximum and the Tetra Pak minimum. According to these results, the study provides an environmentally friendly evaluation method for product packaging systems, which is more intuitive than Life Cycle Assessment (LCA).


DYNA ◽  
2018 ◽  
Vol 85 (204) ◽  
pp. 83-90 ◽  
Author(s):  
Lidia Angulo Meza ◽  
João Carlos Soares de Mello ◽  
Silvio Figueiredo Gomes Junior ◽  
Plácido Moreno

A pesar de que los modelos estándar del Análisis Envolvente de Datos (DEA) han sido ampliamente utilizados en la evaluación de la eficiencia en educación, existen pocos estudios que utilizan modelos DEA en red (Network DEA – NDEA) en la evaluación educativa. En el presente trabajo, se ha propuesto una alternativa a la evaluación oficial realizada a cada tres años por la CAPES (agencia brasileña para la regulación de los programas de post-graduación) mediante un modelo DEA en red. El uso de NDEA se justifica ya que dependiendo del punto de vista algunas variables pueden ser consideradas como entradas o como salidas. El uso de NDEA evita la necesidad de decidir si una variable es una entrada o una salida de todo el proceso. Esto ocurre porque una variable puede ser tanto una salida para una etapa y una entrada para otro. Nuestro modelo relacional NDEA evalúa tanto la productividad como la calidad junto con la eficiencia global, a partir de datos bibliométricos.


2019 ◽  
Vol 11 (6) ◽  
pp. 1622 ◽  
Author(s):  
Yantuan Yu ◽  
Jianhuan Huang ◽  
Yanmin Shao

This paper develops a new network data envelopment analysis (DEA) model that simultaneously integrates the non-convex metafrontier and undesirable outputs and which is super efficient at performing dynamic network slacks-based measures. The model is employed to discuss the efficiency of 36 commercial banks in China during the years 2010–2014. The efficiency of these banks shows significant heterogeneity and the efficiency of most foreign banks has much room for improvement. Regarding both the non-convex metafrontier and the group frontier, state-owned banks perform the best, followed by joint-stock banks, with foreign banks performing the worst; the same is true for the technology gap ratios. The empirical results produced by the feasible generalized least squares estimation method indicate that liquidity and scale effects exert positive impacts on bank efficiency. An alternative estimation method confirmed that the conclusions were robust.


2016 ◽  
Vol 50 (0) ◽  
Author(s):  
Maria Stella de Castro Lobo ◽  
Henrique de Castro Rodrigues ◽  
Edgard Caires Gazzola André ◽  
Jônatas Almeida de Azeredo ◽  
Marcos Pereira Estellita Lins

ABSTRACT OBJECTIVE To develop an assessment tool to evaluate the efficiency of federal university general hospitals. METHODS Data envelopment analysis, a linear programming technique, creates a best practice frontier by comparing observed production given the amount of resources used. The model is output-oriented and considers variable returns to scale. Network data envelopment analysis considers link variables belonging to more than one dimension (in the model, medical residents, adjusted admissions, and research projects). Dynamic network data envelopment analysis uses carry-over variables (in the model, financing budget) to analyze frontier shift in subsequent years. Data were gathered from the information system of the Brazilian Ministry of Education (MEC), 2010-2013. RESULTS The mean scores for health care, teaching and research over the period were 58.0%, 86.0%, and 61.0%, respectively. In 2012, the best performance year, for all units to reach the frontier it would be necessary to have a mean increase of 65.0% in outpatient visits; 34.0% in admissions; 12.0% in undergraduate students; 13.0% in multi-professional residents; 48.0% in graduate students; 7.0% in research projects; besides a decrease of 9.0% in medical residents. In the same year, an increase of 0.9% in financing budget would be necessary to improve the care output frontier. In the dynamic evaluation, there was progress in teaching efficiency, oscillation in medical care and no variation in research. CONCLUSIONS The proposed model generates public health planning and programming parameters by estimating efficiency scores and making projections to reach the best practice frontier.


2017 ◽  
Author(s):  
Γρηγόριος Κορωνάκος

Η συστηματική αποτίμηση της αποδοτικότητας ενός οργανισμού και η οριοθέτηση επιτεύξιμων στόχων αποτελούν συμπληρωματικές θεμελιώδεις πτυχές για την εύρυθμη λειτουργία του και τη βιωσιμότητά του. Συνεπώς, είναι απαραίτητη η υιοθέτηση τεχνικών αξιολόγησης που λαμβάνουν υπόψη όλους τους παράγοντες από το περιβάλλον λειτουργίας του οργανισμού, ώστε να εντοπίζουν τις μη αποδοτικές παραγωγικές διαδικασίες και να προτείνουν επαρκείς τρόπους για την βελτίωσή τους. Μια τέτοια τεχνική είναι η Περιβάλλουσα Ανάλυση Δεδομένων – ΠΑΔ (Data Envelopment Analysis - DEA), η οποία αποτελεί πλέον τη δημοφιλέστερη μη παραμετρική τεχνική για την αποτίμηση της αποδοτικότητας ομοειδών μονάδων ενός συστήματος (μονάδες απόφασης) επί τη βάσει πολλαπλών εισροών και πολλαπλών εκροών.Οι κλασσικές μεθοδολογίες της ΠΑΔ θεωρούν τις μονάδες απόφασης ως «μαύρα κουτιά» (black boxes) που χρησιμοποιούν εισροές για την παραγωγή εκροών, αγνοώντας την εσωτερική τους δομή. Αυτό έχει ως συνέπεια τα κλασσικά μοντέλα της ΠΑΔ να μπορούν μερικώς μόνο να ανταποκριθούν στην αποτίμηση της αποδοτικότητας όταν η εσωτερική δομή είναι γνωστή και κρίσιμη για τη λειτουργία της μονάδας. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η Περιβάλλουσα Ανάλυση Πολυσταδιακών Διεργασιών (Network DEA), η οποία αποτελεί πρόσφατη επέκταση της κλασσικής ΠΑΔ. Πρόκειται για μια μεθοδολογία που μπορεί να εφαρμοστεί για την αξιολόγηση μονάδων απόφασης, οι οποίες απαρτίζονται από πολλά μέλη (γνωστά και ως διεργασίες, υπο-διαδικασίες, υπο-μονάδες παραγωγής ή στάδια), διότι λαμβάνει υπόψη την εσωτερική τους δομή και τις σχέσεις αλληλεπίδρασης που τη συνοδεύουν. Η κάθε μονάδα απόφασης (σύστημα) λειτουργεί ως ένα δίκτυο από διατεταγμένες διεργασίες οι οποίες συνδέονται και αλληλεπιδρούν μέσω εσωτερικών ροών υποπροϊόντων (ενδιάμεσων μεγεθών), τα οποία έχουν διττό ρόλο διότι αποτελούν ταυτόχρονα εκροές μιας υπο-διαδικασίας και εισροές μιας άλλης. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η εφοδιαστική αλυσίδα που περιέχει πολλά μέλη και η εύρυθμη ή η μη αποδοτική λειτουργία του κάθε μέλους αντανακλάται στη συνολική λειτουργία της. Συνεπώς, η εκτίμηση της συνολικής αποδοτικότητας της εφοδιαστικής αλυσίδας (συστήματος) πρέπει να γίνεται συντονισμένα λαμβάνοντας υπόψη τις αποδοτικότητες των μελών της.Στην παρούσα διδακτορική διατριβή διεξάγουμε μια λεπτομερή ανασκόπηση των μεθόδων που έχουν προταθεί στη βιβλιογραφία στο πλαίσιο της Περιβάλλουσας Ανάλυσης Πολυσταδιακών Διεργασιών. Μελετούμε τις ιδιότητες-χαρακτηριστικά τους, τις τεχνικές επίλυσης που χρησιμοποιούν καθώς και τις ομοιότητες και διαφορές τους ώστε να τις κατατάξουμε σε κατηγορίες. Αναδεικνύουμε τα μειονεκτήματα των πιο διαδεδομένων προσεγγίσεων, τα οποία αφορούν την κλίμακα αποδόσεων και την αδυναμία να αποδώσουν επαρκή πληροφορία ώστε να καταστήσουν αποδοτικές τις μη αποδοτικές μονάδες. Επίσης, οι προσεγγίσεις που προτείνονται στη βιβλιογραφία δεν διασφαλίζουν τη μοναδικότητα των τιμών αποδοτικότητας των υπο-διαδικασιών, συνεπώς θέτουν σε αμφισβήτηση την εγκυρότητα των παραγόμενων αποτελεσμάτων. Εμφανίζονται δηλαδή περιπτώσεις όπου το ίδιο επίπεδο συνολικής αποδοτικότητας του συστήματος μπορεί να προκύπτει από διαφορετικούς συνδυασμούς τιμών αποδοτικότητας των επιμέρους διαδικασιών. Επίσης, υπάρχουν προσεγγίσεις που συχνά μεροληπτούν κατά την αποτίμηση της συνολικής αποδοτικότητας του συστήματος. Αποδεικνύουμε ότι η αθροιστική μέθοδος μεροληπτεί κατά την αποτίμηση υπέρ κάποιων συγκεκριμένων σταδίων. Επιπροσθέτως, δείχνουμε ότι οι προτεινόμενες προσεγγίσεις δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε γενικές δικτυακές δομές παραγωγικών μονάδων.Για την αντιμετώπιση των παραπάνω αδυναμιών, εισάγουμε νέες μεθοδολογίες που βασίζονται στην ενσωμάτωση τεχνικών πολυκριτήριου προγραμματισμού στην Περιβάλλουσα Ανάλυση Δεδομένων. Επικεντρώνουμε την έρευνά μας σε μονάδες απόφασης που περιλαμβάνουν δύο υπο-διαδικασίες διατεταγμένες σε σειρά και μοντελοποιούμε το πρόβλημα της μέτρησης της αποδοτικότητάς τους ως πρόβλημα πολυκριτήριου προγραμματισμού. Χρησιμοποιούμε πραγματικές συναρτήσεις επίτευξης (achievement scalarizing functions) ώστε να ενσωματώσουμε τις ιδέες μας αλλά και τις ιδιότητες της αμεροληψίας και της μοναδικότητας των αποτελεσμάτων που θα πρέπει να διέπουν οι μέθοδοι της Περιβάλλουσας Ανάλυσης Πολυσταδιακών Διεργασιών. Εισάγουμε τη συνθετική προσέγγιση (composition approach), αντιμετωπίζοντας με ουδετερότητα τις υπο-διαδικασίες και κατασκευάζουμε αρχικά ένα μοντέλο με μια προσθετική συνάρτηση επίτευξης βασιζόμενοι στην L1 μετρική. Αυτό το μοντέλο αποδίδει αμερόληπτα αποτελέσματα, τα οποία απεικονίζονται ως ακραία σημεία (κορυφές) στο σύνορο Pareto. Σχηματίζουμε επιπλέον μοντέλα χρησιμοποιώντας συναρτήσεις επίτευξης, για την κατασκευή των οποίων εφαρμόζουμε μεθοδολογίες πολυκριτήριας βελτιστοποίησης που βασίζονται σε σημεία αναφοράς (reference points). Ειδικότερα, χρησιμοποιούμε την μετρική Tchebycheff (L∞) για τον εντοπισμό μιας μοναδικής Pareto βέλτιστης λύσης ελαχιστοποιώντας τη μέγιστη απόκλιση από το ιδεώδες σημείο (ideal point). Ήτοι στοχεύει στον υπολογισμό των επιμέρους αποδοτικοτήτων των υπο-διαδικασιών όσο δύναται πλησιέστερα στα υψηλότερα επίπεδα αποδοτικοτήτων που μπορούν να επιτύχουν οι υπο-διαδικασίες ξεχωριστά. Το μοντέλο αυτό αποδίδει αμερόληπτα αποτελέσματα και διασφαλίζει τη μοναδικότητά τους. Έπειτα, αναπτύσσουμε δύο μεθόδους που παρέχουν την απαραίτητη πληροφορία για τον σχηματισμό των προβολών των μη αποδοτικών μονάδων στο σύνορο αποδοτικότητας. Η πρώτη προκύπτει απ’ ευθείας από την συνθετική προσέγγιση ενώ η δεύτερη είναι προσανατολισμένη στο να καταστήσει αποδοτικές τη μη αποδοτικές μονάδες επιφέροντας όσο το δυνατόν ελάχιστες αλλαγές στα αρχικά επίπεδα των ενδιάμεσων μεγεθών.Στη συνέχεια, διατυπώνουμε έναν νέο ορισμό της συνολικής αποδοτικότητας των μονάδων απόφασης που περιέχουν δύο υπο-διαδικασίες διατεταγμένες σε σειρά, εμπνευσμένοι από τον ρόλο του αδύναμου κρίκου στις εφοδιαστικές αλυσίδες και από το θεώρημα της μέγιστης ροής-ελάχιστης κοπής (max flow-min cut) στα δίκτυα. Για την αξιολόγηση των μονάδων που περιέχουν δύο υπο-διαδικασίες με ποικίλη σειριακή διάταξη εισάγουμε την προσέγγιση του «αδύναμου κρίκου» (weak-link approach). Αναπτύσσουμε μια νέα μέθοδο βελτιστοποίησης max-min δύο φάσεων με την οποία διασφαλίζεται ότι η προκύπτουσα λύση θα είναι μοναδική και βέλτιστη κατά Pareto. Πρωτίστως, μεγιστοποιούμε την ελάχιστη αποδοτικότητα (αποδοτικότητα του αδύναμου κρίκου) μεταξύ των υπο-διαδικασιών και στη συνέχεια διασφαλίζουμε ότι η προκύπτουσα λύση είναι μοναδική και βέλτιστη κατά Pareto. Για την καθοδήγηση της διαδικασίας βελτιστοποίησης χρησιμοποιήσαμε τις ιδεώδεις αποδοτικότητες των υπο-διαδικασιών, ωστόσο, διαφορετικές προτιμήσεις δύναται να ενσωματωθούν για τον εντοπισμό εναλλακτικών βέλτιστων κατά Pareto λύσεων.Τέλος, επανεξετάζουμε τη μεθοδολογία των Aviles-Sacoto et al (2015) και αποδεικνύουμε ότι είναι προβληματική. Προτείνουμε μια εναλλακτική μοντελοποίηση η οποία διορθώνει τα μεθοδολογικά προβλήματα που παρατηρούμε.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document