Ο σακχαρώδης διαβήτης, κυρίως μέσω ελλιπούς γλυκαιμικού ελέγχου, οδηγεί στην ανάπτυξη διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας (ΔΑ) και διαβητικής νεφροπάθειας (ΔΝ). Αυτές οι δύο κύριες μικροαγγειακές επιπλοκές παραμένουν μείζον πρόβλημα υγείας, καθώς η ΔΑ σχετίζεται με αυξημένη επιδείνωση των προβλημάτων όρασης στον πληθυσμό κατά την παραγωγική τους ηλικία και η ΔΝ είναι η κύρια αιτία νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι γενετικές παραλλαγές εμπλέκονται στην ανάπτυξη ΔΝ και ΔΑ. O ρόλος του γονιδίου SLC2A1, γνωστό και ως μεταφορέας γλυκόζης (GLUT1) στην ΔΑ και ΔΝ, παραμένει αμφιλεγόμενος. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η εξέταση της επίδρασης των ¨ετικετών¨ SNPs (single nucleotide polymorphisms, SNPs) του γονιδίου SLC2A1 στην ανάπτυξη ΔΑ και ΔΝ στα πλαίσια του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 (type 2 diabetes mellitus, T2DM). Κατά τη διάρκεια αυτής της μελέτης, ένα σύνολο αποτελούμενο από 169 ασθενείς με μικροαγγειακές επιπλοκές (ΔΑ ή ΔΝ), 107 ασθενείς με Τ2DM χωρίς επιπλοκές (χωρίς ΔΑ ή ΔΝ) και 315 υγιείς μάρτυρες συγκεντρώθηκαν και στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε ανάλυση γονότυπου για 14 πολυμορφισμούς μεμονωμένων νουκλεοτιδίων (SNPs) κατά μήκος του SLC2A1 γονιδίου. Χρησιμοποιώντας αναλύσεις λογιστικής παλινδρόμησης, οι ¨ετικέτες¨ των πολυμορφικών νουκλεοτιδίων και οι κατασκευασμένοι απλότυποί τους ελέγχθηκαν ως προς τη συσχέτισή τους με τις μικροαγγειακές επιπλοκές στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Ο γενικευμένος σχετικός λόγος συμπληρωματικών πιθανοτήτων (generalized odds ratio, ORG) υπολογίστηκε για να εκτιμηθεί η επίδραση του φορτίου μεταλλαξιμότητας στην ανάπτυξη μικροαγγειακών επιπλοκών του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 σε όλους τους συμμετέχοντες. Οι διορθώσεις για πολλαπλές συγκρίσεις έγιναν με τη μέθοδο Bonferroni. Ο γονότυπος rs3768029 TT συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ΔΑ+ΔΝ, σε σύγκριση με τον τύπο CC (p=0.0024). Επιπλέον, οι γονότυποι CT και TT rs841847 συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΔΑ+ΔΝ, σε σύγκριση με τον CC γονότυπο (p=0.0028). Ένας κοινός απλότυπος (GGCCCGCATCAAT) συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΔΑ, ΔΝ, ΔΑ±ΔΝ και ΔΑ+ΔΝ φαινοτύπων. Το φορτίο μεταλλαξιμότητας των πολυμορφισμών rs3768029, rs3729548, rs841853 και rs841847 βρέθηκε να επηρεάζει την ανάπτυξη μικροαγγειακών επιπλοκών στα πλαίσια του T2DM. Η παρούσα μελέτη παρέχει αποδείξεις ότι οι γενετικές παραλλαγές του γονιδίου SLC2A1 είναι πιθανό να εμπλέκονται στην ανάπτυξη των μικροαγγειακών επιπλοκών του T2DM.
Evidence of association between single-nucleotide polymorphisms in lipid metabolism-related genes and type 2 diabetes mellitus in a Chinese population
