A checklist of vascular plants in limestone areas on the Korean Peninsula

Limestone areas are sedimentary rock outcrops consisting of calcium carbonate created several hundreds of millions of years ago by calcium-secreting marine organisms and subsequently lifted above sea level by tectonic movement. Limestone areas support very high levels of endemic species of plants and are recognized as biodiversity areas with much biological information. The purpose of this study is to devise a strategy for the comprehensive conservation of the vegetation of limestone areas through analyses of the floristics and plant species compositions in ten limestone areas on the Korean Peninsula. The results of 153 field surveys from April of 2010 to October of 2016 identified 1,202 taxa in total, representing 1,096 species, 18 subspecies, 84 varieties, 2 forms, and 2 hybrids in 530 genera and 133 families. Among them, 55 taxa were endemic plants to Korea, and 38 taxa were red data plants. The floristic target plants amounted to 102 taxa, specifically 27 taxa of grade V and 75 taxa of grade IV. In all, 121 alien plants were recorded in the investigated area. Calciphilous plants amounted to 102 taxa, specifically 14 taxa of calciphilous indicator plants, 30 taxa of superlative most calciphilous plants, and 58 taxa of comparative more calciphilous plants. A cluster analysis showed a high degree of similarity between sites that are geographically adjacent with similar habitat environments. Limestone areas also supported groups distinct from those in non-limestone areas, demonstrating the specificity of limestone flora. Plant geography approaches therefore appear to be crucial to gain a better understanding of the level of biodiversity in limestone areas, not only at the interspecific but also at the intraspecific level. These results highlight the importance of protecting limestone habitats to preserve not only their interspecific but also the intraspecific diversity, which is highly threatened.

Arabia According to the Ancient Armenian Monument “Ashkharatsuyts” Dated the 5th–7th Centuries

The “Ancient Armenian Geography” (“Ashkharatsuyts”) places a special emphasis on the historical and geographical description of the Arabian Peninsula as a whole. Here, Arabia is considered as two countries of Universal Asia: the 25th and 28th countries are referred to as Arabia Petraea and Felix, respectively. The desert part of Arabia (Arabia Deserta) is also mentioned, but the authors (Movses Khorenatsi, Ananias of Shirak) only outline the boundaries of the peninsula. In addition to the geographical and historical information, the “Ashkharatsuyts” gives details on the socio-economic and cultural development of the population residing in the region. There is also a racial map, as well as the information about fossil resources, flora, fauna, etc. Similarly to the earlier works by other scholars (Strabo, Pliny the Elder, Pomponius Mela, Ptolemy, et al.), the “Ashkharatsuyts” is focused on all sections and subcategories of geography (from anthropogeography, cartography, local history, physico-economic geography to military geography, plant geography, physical geography (orography and hydrography), etc.). In this paper, each fragment of the text devoted to Arabia is explained on the basis of hermeneutic principles. Toponyms are interpreted using historical and linguistic analysis. Controversial issues are considered in the perspective of comparison with data from other sources. The results obtained contribute considerably to the study of the Arabian Peninsula by appealing to historical sources along with archaeological data.

Alexander von Humboldts globale Komparatistik

Alexander von Humboldt’s method is comparative in nature – on a global scale. In his Vues des Cordillères et monumens des peuples indigènes de l’Amérique (1810–1813), Humboldt compares the indigenous civilisations of the Americas with those of European antiquity. In Asie centrale (1843), he perceives Russia and Siberia against the backdrop of his experience in the ʻNew Worldʼ. As a natural scientist, he correlates global data, for example in his plant geography and mountain studies, as a vulcanologist or climatologist. After the Berne edition of his Complete Writings (2019), we can discuss Humboldt’s comparativist practices on a new material basis.

Plant geography and vegetation in potential refugia in Greece

Η ταυτόχρονη διερεύνηση της ταξινομικής, λειτουργικής και φυλογενετικής ποικιλότητας μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των προτύπων ποικιλότητας των κοινοτήτων βλάστησης και των μηχανισμών συνάθροισης κοινοτήτων που τις διέπουν. Στο πλαίσιο της παρούσας διδακτορικής διατριβής δημιουργήθηκε ένα εμπειρικό σύνολο δεδομένων που περιλαμβάνει δεδομένα βλάστησης φυλλοβόλων πλατύφυλλων και ορεινών κωνοφόρων δασών από την περιοχή της βόρειας και κεντρικής Ελλάδας, στο οποίο διερευνήθηκαν τα πρότυπα ποικιλότητας και συνάθροισης μέσω των επιμέρους όψεων ποικιλότητας ταυτόχρονα. Οι επιφάνειες βλάστησης που περιλαμβάνονται στο παραπάνω σύνολο δεδομένων ταξινομήθηκαν σε 25 διαφορετικούς τύπους κοινοτήτων, χλωριδικά και οικολογικά σαφώς διαφοροποιούμενων, οι οποίοι κατατάσσονται σε τέσσερις ευρύτερους τύπους δασών που περιλαμβάνουν τα δάση οξιάς, δάση χαραδρών, δάση πεύκης και δάση δρυός. Η ταξινομική ποικιλότητα αυτών των τύπων κοινοτήτων και δασών μελετήθηκε μέσω των Hill-numbers και του αλγορίθμου DER στον οποίο χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα δείκτες σπανιότητας, ετερογένειας και ισοκατανομής. Για τον προσδιορισμό των λειτουργικών χαρακτηριστικών των κοινοτήτων δημιουργήθηκε ένα σύνολο δεδομένων 16 χαρακτηριστικών που σχετίζονται με τις διεργασίες της αναπαραγωγής, της διασποράς, του ανταγωνισμού και της αντοχής στην καταπόνηση. Τα πρότυπα λειτουργικής ποικιλότητας των τύπων κοινοτήτων και δασών διερευνήθηκαν στη συνέχεια μέσω δύο προσεγγίσεων. Η πρώτη βασίζεται στη χρήση των πολυδιάστατων δεικτών της λειτουργικής αφθονίας και λειτουργικής διασποράς, για τον υπολογισμό των οποίων χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα όλα τα διαθέσιμα λειτουργικά χαρακτηριστικά. Η δεύτερη βασίζεται στον δείκτης σταθμισμένων μέσων των κοινοτήτων, ο οποίος υπολογίζεται για κάθε λειτουργικό χαρακτηριστικό ξεχωριστά. Επίσης, δημιουργήθηκε ένα φυλογενετικό δέντρο που περιλαμβάνει όλα τα taxa που βρέθηκαν στο σύνολο δεδομένων βλάστησης, και προέρχεται από μία χρονικά βαθμονομημένη μεγα-φυλογένεση σε επίπεδο είδους. Τα πρότυπα φυλογενετικής ποικιλότητας των τύπων κοινοτήτων και δασών εκτιμήθηκαν μέσω των δεικτών φυλογενετικής ποικιλότητας του Faith, μέσης απόστασης κατά ζεύγη και μέσης απόστασης πλησιέστερου taxon. Για την αναγνώριση των μηχανισμών συνάθροισης που διέπουν τη σύνθεση των κοινοτήτων, χρησιμοποιήθηκαν μηδενικά μοντέλα και τα παρατηρούμενα πρότυπα συγκρίθηκαν με τα αντίστοιχα δυνητικά πρότυπα τυχαίων κοινοτήτων. Τέλος, διερευνήθηκε η σχέση μεταξύ της λειτουργικής και της φυλογενετικής ποικιλότητας μέσω της μεθόδου των ενισχυμένων δέντρων παλινδρόμησης. Όλες οι αναλύσεις ταξινομικής, λειτουργικής και φυλογενετικής ποικιλότητας πραγματοποιήθηκαν, εκτός από το επίπεδο ολόκληρης της κοινότητας, και για επιμέρους σύνολα ειδών της κάθε κοινότητας, όπως ο ποώδης και δενδρώδης όροφος καθώς και το σύνολο μόνο των αγγειόσπερμων taxa που εμφανίζονται σε κάθε κοινότητα. Με βάση τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας, εκτός από την αναγνώριση των μηχανισμών που διέπουν επί του παρόντος τη συνάθροιση των κοινοτήτων, πραγματοποιήθηκαν προσπάθειες εξαγωγής επιπρόσθετων συμπερασμάτων σχετικά με παρελθούσες συνθήκες που πιθανόν συνέβαλαν στη διαμόρφωση των προτύπων ποικιλότητας που παρατηρούνται σήμερα. Τα ευρήματα της παρούσας διδακτορικής διατριβής δύναται να αποτελέσουν πολύτιμη πηγή πληροφορίας σχετικά με την ποικιλότητα των δασών στη βόρεια και κεντρική Ελλάδα και ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο προσπαθειών διαχείρισης και διατήρησης.