Yang-Mills in two dimensions and Chern-Simons in three

2011 ◽  
pp. 307-316 ◽  
Keyword(s):  
Two Dimensions ◽  
Yang Mills ◽  
Chern Simons

Infrared finiteness of the two-loop correction to the Chern–Simons term in the Yang–Mills–Chern–Simons theory

1995 ◽  
Vol 73 (5-6) ◽  
pp. 344-348 ◽  
Author(s):  
Yeong-Chuan Kao ◽  
Hsiang-Nan Li
Keyword(s):  
Effective Action ◽  
Background Field ◽  
Landau Gauge ◽  
Quantum Corrections ◽  
Simons Theory ◽  
Loop Correction ◽  
Loop Contribution ◽  
Yang Mills ◽  
Chern Simons ◽  
Chern Simons Theory

We show that the two-loop contribution to the coefficient of the Chern–Simons term in the effective action of the Yang–Mills–Chern–Simons theory is infrared finite in the background field Landau gauge. We also discuss the difficulties in verifying the conjecture, due to topological considerations, that there are no more quantum corrections to the Chern–Simons term other than the well-known one-loop shift of the coefficient.

scholarly journals Exact extended supersymmetry on a lattice: Twisted N=2 super-Yang–Mills in two dimensions

2006 ◽  
Vol 633 (4-5) ◽  
pp. 645-652 ◽  
Author(s):  
Alessandro D'Adda ◽  
Issaku Kanamori ◽  
Noboru Kawamoto ◽  
Kazuhiro Nagata
Keyword(s):  
Extended Supersymmetry ◽  
Two Dimensions ◽  
Yang Mills

scholarly journals CHARGED TOPOLOGICAL SOLITONS IN (4+1)-DIMENSIONAL YMCS THEORY

1992 ◽  
Vol 07 (27) ◽  
pp. 2469-2475
Author(s):  
C. S. AULAKH
Keyword(s):  
Electric Charge ◽  
Five Dimensions ◽  
Topological Solitons ◽  
Yang Mills ◽  
Chern Simons

We show that when a Chern-Simons term is added to the action of SU (N) (N≥3) Yang-Mills theory in five dimensions the usual self-dual topological solitons present in the theory necessarily pick up a (topological) electric charge.

scholarly journals BATALIN–VILKOVISKY YANG–MILLS THEORY AS A HOMOTOPY CHERN–SIMONS THEORY VIA STRING FIELD THEORY

2009 ◽  
Vol 24 (07) ◽  
pp. 1309-1331 ◽  
Author(s):  
ANTON M. ZEITLIN
Keyword(s):  
Field Theory ◽  
String Field Theory ◽  
Simons Theory ◽  
Yang Mills ◽  
Algebraic Constructions ◽  
Chern Simons ◽  
Chern Simons Theory

We show explicitly how Batalin–Vilkovisky Yang–Mills action emerges as a homotopy generalization of Chern–Simons theory from the algebraic constructions arising from string field theory.

scholarly journals Κατασκευή βαρυτικών μοντέλων ως θεωριών βαθμίδας σε μη μεταθετικούς χώρους

2019 ◽  
Author(s):  
Γεώργιος Μανωλάκος
Keyword(s):  
Spin Connection ◽  
De Sitter ◽  
Yang Mills ◽  
Chern Simons

Η βαρυτική αλληλεπίδραση στις τρεις και τέσσερις διαστάσεις περιγράφεται επιτυχώς από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Einstein στις οποίες η βαρύτητα θεωρείται ως μία ιδιότητα του χωρόχρονου. Παρόλα αυτά, η περιγραφή της βαρυτικής αλληλεπίδρασης επιδέχεται μία εναλλακτική προσέγγιση, αυτήν της θεωρίας βαθμίδας των ομάδων συμμετριών των θεωρούμενων χωρόχρονων, στις οποίες τα πεδία βαθμίδας ταυτοποιούνται με το vielbein και το spin connection. Η βαρύτητα στις τρεις διαστάσεις είναι ακριβώς ισοδύναμη με μία θεωρία βαθμίδας τύπου Chern Simons της ομάδας ISO(1,2), ενώ αν περιλαμβάνεται η κοσμολογική σταθερά τότε οι αντίστοιχες ομάδες είναι οι SO(1,3) και SO(2,2), ανάλογα με το πρόσημό της. Η τετραδιάστατη περίπτωση είναι λίγο πιο περίπλοκη, μιας και αν θεωρήσουμε μία θεωρία βαθμίδας, παρά το γεγονός ότι οι μετασχηματισμοί των πεδίων και οι εκφράσεις των τανυστών καμπυλότητας προκύπτουν ως αναμένεται, υπάρχει ένα κώλυμα στο δυναμικό κομμάτι της θεωρίας, διότι δεν μπορεί να οριστεί με αυτό τον τρόπο κάποια δράση, η μορφή της οποίας να συμπίπτει με την Einstein-Hilbert. Ωστόσο, το παραπάνω πρόβλημα ξεπερνιέται θεωρώντας μία SO(1,4) αναλλοίωτη δράση με την ταυτόχρονη συμπερίληψη ενός βαθμωτού πεδίου στη θεμελιώδη αναπαράσταση. Το πεδίο αυτό επάγει την αυθόρμητη παραβίαση της συμμετρίας και οδηγεί στη ζητούμενη Einstein-Hilbert δράση. Επιπλέον, υπάρχει ένα παρόμοιο πρόγραμμα στο οποίο η βαρύτητα Weyl μεταφράζεται επιτυχώς ως μία θεωρία βαθμίδας της τετραδιάστατης σύμμορφης ομάδας, SO(2,4). Παρομοίως, στην περίπτωση αυτή, κάποιος ξεκινάει με μια δράση τύπου Yang-Mills και με την επιβολή συγκεκριμένων συνδέσμων, σπάει την επιπλέον συμμετρία, καταλήγωντας με μία θεωρία ταυτόσημη με αυτήν της βαρύτητας Weyl. Οι παραπάνω κατασκευές μπορούν να μεταφερθούν στο πλαίσιο της μη μεταθετικής γεωμετρίας. Πιο συγκεκριμένα, στην περιοχή υψηλών ενεργειών (κλίμακα Planck) η μεταθετικότητα των συντεταγμένων του χώρου μπορεί να θεωρηθεί ότι αίρεται, επομένως οι φυσικές θεωρίες στην περιοχή αυτήν πρέπει να τροποποιηθούν κατάλληλα. Αυτή είναι η ουσία των εργασιών που συνθέτουν την παρούσα διατριβή, δηλαδή η διερεύνηση της βαρυτικής αλληλεπίδρασης στο μη μεταθετικό πλαίσιο εργασίας. Αυτό επιτυγχάνεται συνδυάζοντας την πετυχημένη περιγραφή της βαρύτητας ως θεωρίας βαθμίδας στις τρεις και τέσσερις διαστάσεις με την καλώς ορισμένη κατασκευή θεωριών βαθμίδας σε μη μεταθετικούς χώρους, με αποτέλεσμα την κατασκευή βαρυτικών μοντέλων ως θεωριών βαθμίδας σε μη μεταθετικούς (ασαφείς) χώρους. Αρχικά, δουλέψαμε στην τρισδιάστατη περίπτωση, τόσο στην Lorentzian, όσο και στην Ευκλείδεια περίπτωση, χρησιμοποιώντας δύο ασαφείς χώρους, οι οποίοι ορίζονται ως φυλλοποιήσεις των τρισδιάστατων Minkowski και Ευκλείδειου χώρων από ασαφή υπερβολοειδή και ασαφείς σφαίρες, αντίστοιχα. Η κατασκευή των θεωριών βαθμίδας οδήγησε στην εξεύρεση των μετασχηματισμών των πεδίων βαθμίδας (vielbein και spin connection) και των εκφράσεων των τανυστών καμπυλότητας καθώς επίσης και στην δράση τύπου Chern-Simons, από την οποία εξάχθηκαν οι εξισώσεις κίνησης. Είναι αξιοσημείωτο ότι όλα τα αποτελέσματα ανάγονται σε αυτά της τρισδιάστατης θεωρίας της βαρύτητας του Einstein κατά την θεώρηση του μεταθετικού ορίου. Έπειτα, επικεντρωθήκαμε στην τετραδιάστατη περίπτωση στην οποία ο μη μεταθετικός χώρος που θεωρήσαμε ήταν η ασαφής εκδοχή του τετραδιάστατου χώρου de Sitter. Παρομοίως με την τρισδιάστατη περίπτωση, ακολουθώντας την καθιερωμένη διαδικασία κατασκευής θεωριών βαθμίδας σε μη μεταθετικούς χώρους, υπολογίζονται οι μετασχηματισμοί των πεδίων βαθμίδας και οι εκφράσεις των τανυστών καμπυλότητας καθώς και ορίζεται αρχικά μία δράση τύπου Yang-Mills, η συμμετρία της οποίας παραβιάζεται από την επιβολή κατάλληλων συνδέσμων. Τα αποτελέσματα και στην περίπτωση αυτή συνάδουν με αυτά της σύμμορφης βαρύτητας στο μεταθετικό όριο.

scholarly journals A CHERN–SIMONS E8 GAUGE THEORY OF GRAVITY IN D = 15, GRAND UNIFICATION AND GENERALIZED GRAVITY IN CLIFFORD SPACES

2007 ◽  
Vol 04 (08) ◽  
pp. 1239-1257 ◽  
Author(s):  
CARLOS CASTRO
Keyword(s):  
Gauge Theory ◽  
Grand Unification ◽  
De Sitter ◽  
Sitter Group ◽  
Yang Mills ◽  
Theory Of Gravity ◽  
M Theory ◽  
Chern Simons ◽  
Topological Part ◽  
Gauge Theory Of Gravity

A novel Chern–Simons E8 gauge theory of gravity in D = 15 based on an octicE8 invariant expression in D = 16 (recently constructed by Cederwall and Palmkvist) is developed. A grand unification model of gravity with the other forces is very plausible within the framework of a supersymmetric extension (to incorporate spacetime fermions) of this Chern–Simons E8 gauge theory. We review the construction showing why the ordinary 11D Chern–Simons gravity theory (based on the Anti de Sitter group) can be embedded into a Clifford-algebra valued gauge theory and that an E8 Yang–Mills field theory is a small sector of a Clifford (16) algebra gauge theory. An E8 gauge bundle formulation was instrumental in understanding the topological part of the 11-dim M-theory partition function. The nature of this 11-dim E8 gauge theory remains unknown. We hope that the Chern–Simons E8 gauge theory of gravity in D = 15 advanced in this work may shed some light into solving this problem after a dimensional reduction.

From Diffeomorphisms to Dark Energy?

2003 ◽  
Vol 18 (33n35) ◽  
pp. 2467-2474 ◽  
Author(s):  
Vincent G. J. Rodgers ◽  
Takeshi Yasuda
Keyword(s):  
Dark Energy ◽  
Lie Algebras ◽  
Virasoro Algebra ◽  
Two Dimensions ◽  
Coadjoint Orbits ◽  
Coadjoint Representation ◽  
Natural Setting ◽  
Affine Lie Algebras ◽  
Yang Mills ◽  
Geometric Action

There are two physical actions that have a natural setting in terms of the coadjoint representation of the algebra of diffeomorphisms and of affine Lie algebras. One is the usual geometric action that comes from coadjoint orbits. The other action lives on the phase space that is transverse to the orbits and are called transverse actions, where Yang-Mills theory in two dimensions is an example. Here we show that the transverse action associated with the Virasoro algebra might contain clues for a theory for dark energy. These actions might also suggests a mechanism for symmetry changing.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document