scholarly journals Μελέτη των παθογόνων μικροοργανισμών σε λοιμώξεις διαβητικού ποδιού

2017 ◽  
Author(s):  
Μαρία Δημητρίου

Σκοπός της μελέτης ήταν η αξιολόγηση των πληροφοριών από την καλλιέργεια με βαμβακοφόρο στυλεό και την ποσοτική ιστική καλλιέργεια σε ασθενείς με νευροπαθητικό ή νευροϊσχαιμικό έλκος διαβητικού ποδιού και κλινική εικόνα λοίμωξης αυτού. Συμπεριελήφθησαν 113 ασθενείς, οι οποίοι χωρίστηκαν στην ομάδα Α (63 ασθενείς με νευροπαθητικό έλκος) και στην ομάδα Β (50 ασθενείς με νευροϊσχαιμικό έλκος). Η διάκριση του έλκους έγινε με βάση τα κλινικά χαρακτηριστικά αυτού και την κλινική εξέταση για τη διαπίστωση διαβητικής περιφερικής νευροπάθειας και περιφερικής αρτηριακής νόσου. Οι ασθενείς της ομάδας Β παρουσίαζαν σημαντικά μεγαλύτερη ηλικία και διάρκεια ΣΔ, όπως επίσης και σημαντικά βαρύτερη κλινική εικόνα περιφερικής νευροπάθειας και κλινική εικόνα λοίμωξης αλλά σημαντικά βραχύτερη διάρκεια έλκους ποδιού. Και στις δύο ομάδες, η καλλιέργεια με βαμβακοφόρο στυλεό για την ταυτοποίηση του υπεύθυνου παθογόνου παρουσίαζε υψηλή ευαισθησία (περίπου 90%) αλλά εξαιρετικά χαμηλή ειδικότητα (11-16%). Χάρη στην υψηλή ευαισθησία και τη χαμηλή τιμή λόγου αρνητικής πιθανοφάνειας (-LR), η καλλιέργεια με βαμβακοφόρο στυλεό αναδείχθηκε χρήσιμη για τον αποκλεισμό ενός μικροοργανισμού ως υπεύθυνου παθογόνου της λοίμωξης. Σε κάθε ομάδα, τα συχνότερα παθογόνα αποτέλεσαν ο Staphylococcus aureus και η Pseudomonas aeruginosa, ακολουθούμενα από την Klebsiella pneumonia, το Staphylococcus epidermidis και τον Proteus mirabilis, ενώ τα αναερόβια ήταν εξαιρετικά σπάνια. Επίσης σε κάθε ομάδα, ο αριθμός των απομονωθέντων ήταν σημαντικά υψηλότερος στο βαμβακοφόρο στυλεό σε σύγκριση με την ιστική καλλιέργεια. Αντίθετα δεν διαπιστώθηκε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ως προς το μικροβιακό φορτίο (στην ποσοτική ιστική καλλιέργεια) αλλά ούτε και ως προς τον αριθμό των απομονωθέντων στελεχών σε οποιαδήποτε μέθοδο καλλιέργειας. Σε κάποιους ασθενείς απομονώθηκαν και λιγότερο συνήθη παθογόνα: η προηγούμενη λήψη αντιβιοτικών, οι συχνές επισκέψεις σε νοσοκομεία και η μακρά διάρκεια του έλκους (> 4 μήνες) αποτελούσαν τους κύριους παράγοντες κινδύνου για αυτά. Τέλος, η αντοχή των αντιβιοτικών στα παθογόνα γενικά δεν ήταν υψηλή. Η πιπερακιλλίνη-ταζομπακτάμη αποτέλεσε το αντιβιοτικό με τη χαμηλότερη αντοχή στην Ψευδομονάδα αλλά και γενικότερα στα Gram-αρνητικά παθογόνα. Πολύ χαμηλή αντοχή στα Gram-αρνητικά παθογόνα παρουσίασαν επίσης η κεφταζιδίμη, η σιπροφλοξασίνη και οι καρβαπενέμες. Στους Gram- θετικούς κόκκους διαπιστώθηκε υψηλή αντοχή της κλινδαμυκίνης και της ερυθρομυκίνης. Στους MRSA, MSSA και στους εντεροκόκκους δεν διαπιστώθηκε αντοχή στα αντισταφυλοκοκκικά (βανκομυκίνη, τεϊκοπλανίνη, λινεζολίδη και τιγεκυκλίνη). Στους MSSA διαπιστώθηκε επίσης πολύ καλή δραστικότητα της ριφαμπικίνης και της κοτριμοξαζόλης.

2019 ◽  
Vol 8 (2) ◽  
pp. 67-74
Author(s):  
Ringga Novelni

Ulkus diabetikum adalah salah satu komplikasi kronis diabetes melitus berupa luka terbuka pada permukaan kulit yang dapat disertai adanya kematian jaringan. Kadar glukosa darah yang tinggi menjadi tempat strategis perkembangan bakteri. Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui bakteri penyebab ulkus diabetikum dan resistensinya terhadap antibiotik. Jenis penelitian ini adalah Deskriptif Eksploratif. Pada penelitian ini didapatkan 10 sampel pasien ulkus diabetikum, 4 sampel Klebsiella pneumonia, 2 sampel Staphylococcus epidermidis dan 1 sampel Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Proteus vulgaris dan Proteus mirabilis. Kemudian dilakukan identifikasi bakteri dan uji resisitensi antibiotik terhadap 5 jenis antibiotik dengan menggunakan metode difusi. Jenis bakteri yang banyak ditemukan dalam pus ulkus diabetikum berturur-turut adalah Klebsiella pneumonia (40%), Staphylococcus epidermidis (60%). Proteus vulgaris (10%), Proteus mirabilis (10%), Pseudomonas aeruginosa (10%) dan Staphylococcus aureus (10%). Ciprofloksasin dan cefotaxime menduduki peringkat tertinggi tingkat resistensi dengan jumlah resistensi bakteri terbanyak (40%), disusul Meropenem dan Gentamisin (30%), sedangkan Vankomisin efektif digunakan pada bakteri Staphylococcus aureus dan Staphylococcus epidermidis dengan tingkat resistensi (0%).


2019 ◽  
Vol 10 (1) ◽  
pp. 50-55
Author(s):  
Mohammuddunnobi ◽  
Tasnuva Jahan ◽  
Abdullah Al Amin

Background: Diabetic foot is one of the most feared complications of diabetes and is the leading cause of hospitalization in diabetic patients. Limb-threatening diabetic infections are usually polymicrobial involving multiple aerobic and anaerobic organisms. Methodology: The present study was a cross sectional study, conducted in the department of surgery and microbiology at BIRDEM General Hospital, Dhaka, over a period of 9 months during January 2017- September' 2017. The study included a total of 77 adult patients of clinically diagnosed diabetic foot patients presenting to outpatient department and emergency ward. The standard case definition of diabetic foot is 'any pathology occurring in the foot of a patient suffering from diabetes mellitus or as a result of long term complication of diabetes mellitus'. Results: Majority 17(22.1%) patients had Klebsiella pneumonia, 14(18.2%) had Pseudomonas aeruginosa, 11(14.3%) had Staphylococcus aureus, 10(13.0%) had Escherichia coli, 6(7.8%) had Coagulase-negative staphylococci and 8(10.4%) had Providencia spp. In Escherichia coli 100% sensitivity to imipenem, 70% to amoxicillin-clavulanic acid, amikacin, piperacillin-tazobactam. In Coagulasenegative Staphylococci 83.3% sensitivity to tetracycline, 66.7% to ceftriaxone. In Proteus mirabilis 100% sensitivity to tetracycline, amikacin, ceftriaxone, imipenem, piperacillin-tazobactam. In Enterococcus spp.75.0% sensitivity to tetracycline. In Citrobacter spp. 100% sensitivity to imipenem. Conclusion: Common organism found in diabetic foot ulcer patients were Klebsiella pneumonia, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Coagulase-negative staphylococci and Providencia spp. In tetracycline, amikacin, ceftriaxone, imipenem, piperacillin-tazobactam was 100% sensitive in Proteus mirabilis and only imipenem found in Escherichia coli and Citrobacter spp. Anwer Khan Modern Medical College Journal Vol. 10, No. 1: Jan 2019, P 50-55


2019 ◽  
Vol 8 (3) ◽  
pp. 553
Author(s):  
Narlis Narlis ◽  
Ellyza Nasrul ◽  
Efrida Efrida

Community acquired pneumonia (CAP) merupakan infeksi yang paling sering menyebabkan sepsis dan dapat menimbulkan kematian. Pertimbangan pemilihan antimikroba yang tepat dan menghindari penggunaan yang berlebihan perlu dilakukan untuk mencegah terjadinya resistensi. Tujuan penelitian ini adalah mengetahui pola kuman dan uji kepekaan pasien CAP di RSUP Dr. M. Djamil Padang. Penelitian ini merupakan penelitian deskriptif retrospektif terhadap 201 sampel sputum pasien CAP yang diperiksa kultur kemudian dilanjutkan dengan pewarnaan Gram dan uji biokimia untuk mengidentifikasi bakteri. Uji kepekaan antimikroba menggunakan metode difusi cakram. Penelitian dilakukan di Laboratorium Sentral RSUP Dr. M. Djamil Padang periode Januari 2016 hingga Desember 2016. Data ditampilkan dalam bentuk tabel distribusi frekuensi. Mikroorganisme yang ditemukan adalah Klebsiella pneumonia (55,23%), Staphylococcus aureus (25,87%), Streptococcus pneumonia (7,96%), Pseudomonas aeruginosa (5,97%), Staphylococcus epidermidis (2,9%), Acinetobacter baumani (1,99%), Proteus vulgaris (0,49%). Antimikroba yang paling sensitif adalah Meropenem (78,7%), sedangkan antimikroba resisten dengan persentase tertinggi adalah Ampisilin (90%), Amoksisilin (89,4%), Eritromisin (73,5%), Amoksisilin + Klavulanat (64,6%), dan Kloramfenikol (61,7%). Mikroorganisme yang paling banyak ditemukan adalah Klebsiella pneumonia (55,23%). Meropenem merupakan antimikroba sensitif dengan persentase paling tinggi (78,7%) sedangkan antimikroba resisten dengan persentase paling tinggi adalah ampisilin (90%).


2014 ◽  
Vol 3 (3) ◽  
Author(s):  
Ashima Sonita ◽  
Erly Erly ◽  
Machdawaty Masri

AbstrakPeningkatan resistensi bakteri penyebab PPOK terhadap beberapa antibiotika yang lazim digunakan oleh klinisi dalam pemberian terapi empirik akan menyebabkan berkurangnya keefektifan terhadap terapi PPOK. Hal ini akan berdampak semakin tingginya morbiditas dan mortalitas yang disebabkan oleh PPOK. Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui pola resistensi bakteri penyebab PPOK terhadap beberapa antibiotika di Laboratorium Mikrobiologi RSUP.Dr.M.Djamil periode 2010 – 2012. Penelitian ini telah dilaksanakan pada bulan November 2013 sampai dengan Desember 2013 di Laboratotium Mikrobiologi RSUP Dr.M.Djamil Padang. Metode penelitian yang digunakan adalah deskriptif retrospektif. Hasil penelitian mendapatkan bakteri penyebab PPOK adalah Klebsiella spp (42,44%), Streptococcus α hemolyticus (38,37%), Pseudomonas aeruginosa (12,21%), Staphylococcus aureus (4,65%), Proteus mirabilis (1,16%), Staphylococcus epidermidis (0,58%) dan Streptococcus pneumoniae (0,58%). Disimpulkan bahwa bakteri tersering pada sputum pasien PPOK adalah Klebsiella spp. Tingkat resistensi tertinggi adalah Ampicillin, sedangkan tingkat kepekaan tertinggi adalah terhadap Netilmycin.Kata kunci: antibiotika, bakteri, resistensiAbstractIncreased resistance of bacteria that cause COPD to some antibiotics that are commonly used by clicicians in the provision of empiric therapy, it will cause a reduction in the effectiveness of the tratment of COPD. This study aimed to determine the resistance pattern of Bacteria in sputum of patients COPD to some antibiotics in Microbiology Laboratory Dr.M.Djamil Hospital Peroid 2010 – 2012. The research method was a descriptive and retrospective. According to the result, the bacteria that causes COPD is Klebsiella spp (42.44%), Streptococcus α hemolyticus (38.37%), Pseudomonas aeruginosa (12.21%), Staphylococcus aureus (4.65%), Proteus mirabilis (1.16%), Staphylococcus epidermidis (0.58%), and Streptococcus pneumoniae (0.58%). It can be concluded that the bacteria which cause the highest number of COPD is Klebsiella sp. The highest level of resistance is ampicillin while the highest level of sensitivity Is netilmycin.Keywords: antibiotics, bacteria, resistance


2012 ◽  
Vol 36 (0E) ◽  
pp. 41-48
Author(s):  
Sahar Mahdi Hayyawi

One hundred sheep with bilateral otitis externa were studied one year and a half .Theexudates of both external ears obtained using sterile swabs, and microorganisms were isolatedaccording to standard microbiological techniques. There was bacterial and fungal growth inmany of the samples. The total numbers of isolates from right ear was 104 , and the mostcommon pathogens isolated in right ear were Staphylococcus aureus 30.76 % , thenStaphylococcus epidermidis 9.61% and Pseudomonas aeruginosa 9.61 % while E.coli ,Proteus mirabilis and Streptococcus pyogenes were 7.69% for each of them , Candidaalbicans 5.76% , Klebsiella pneumonia 3.84% ,Nocardia spp 3.84% , Pasteurella multucida3.84% ,Mannheimia haemolytica 3.84% , Aspergillus spp. 3.84 % and Streptomyces spp.1.23% . The total number of isolates from left ear was 96 ,the most pathogens wereStaphylococcus aureus 27.08% while Pseudomonas aeruginosa 12.5% and Streptococcuspyogenes were 12.5% , Klebsiella pneumonia 8.33 % and Proteus mirabilis 8.33 % ,Staphylococcus epidermidis , Nocardia spp 6.25 % , then Streptomyces spp , Pasteurellamultucida and Mannheimia haemolytica were 4.16% , the last E.coli , Aspergillus spp andCandida albicans were 2.08 % for each of them . The result were showed significantdifferences at level P ˂0.05 between bacteria and fungi isolates, and have no significantdifferences at level P˃ 0.05 between right and left ear . High susceptible rates of grampositive Staphylococcus aureus to (Amoxicillin + Clavulaunic acid) and Chloramphenicolwere 100 % , while high susceptible rates of gram negative Pseudomonas aeruginosa was90.90 % to Ciprofloxacin, (Amoxicillin+ Clavulaunic acid) and Chloramphenicol .


2019 ◽  
Vol 8 (3) ◽  
pp. 553
Author(s):  
Narlis Narlis ◽  
Ellyza Nasrul ◽  
Efrida Efrida

Community acquired pneumonia (CAP) merupakan infeksi yang paling sering menyebabkan sepsis dan dapat menimbulkan kematian. Pertimbangan pemilihan antimikroba yang tepat dan menghindari penggunaan yang berlebihan perlu dilakukan untuk mencegah terjadinya resistensi. Tujuan penelitian ini adalah mengetahui pola kuman dan uji kepekaan pasien CAP di RSUP Dr. M. Djamil Padang. Penelitian ini merupakan penelitian deskriptif retrospektif terhadap 201 sampel sputum pasien CAP yang diperiksa kultur kemudian dilanjutkan dengan pewarnaan Gram dan uji biokimia untuk mengidentifikasi bakteri. Uji kepekaan antimikroba menggunakan metode difusi cakram. Penelitian dilakukan di Laboratorium Sentral RSUP Dr. M. Djamil Padang periode Januari 2016 hingga Desember 2016. Data ditampilkan dalam bentuk tabel distribusi frekuensi. Mikroorganisme yang ditemukan adalah Klebsiella pneumonia (55,23%), Staphylococcus aureus (25,87%), Streptococcus pneumonia (7,96%), Pseudomonas aeruginosa (5,97%), Staphylococcus epidermidis (2,9%), Acinetobacter baumani (1,99%), Proteus vulgaris (0,49%). Antimikroba yang paling sensitif adalah Meropenem (78,7%), sedangkan antimikroba resisten dengan persentase tertinggi adalah Ampisilin (90%), Amoksisilin (89,4%), Eritromisin (73,5%), Amoksisilin + Klavulanat (64,6%), dan Kloramfenikol (61,7%). Mikroorganisme yang paling banyak ditemukan adalah Klebsiella pneumonia (55,23%). Meropenem merupakan antimikroba sensitif dengan persentase paling tinggi (78,7%) sedangkan antimikroba resisten dengan persentase paling tinggi adalah ampisilin (90%).


2014 ◽  
Vol 8 (4) ◽  
pp. 27-33
Author(s):  
E. J. AL-Kalifawi

The study was conducted from January to March 2012. In this study colorimetric VITEK-2 Compact system used for its accuracy and rapidity to identify isolates and to detect several antimicrobial resistances.The study also investigate the antibacterial effect of Kombucha tea on isolated bacteria from diabetic foot ulcer. The bacteria isolated were eight gram negative bacteria, namely, Acinetobacter baumannii 3 (2%), Enterobacter cloacae 5 (4%), Escherichia coli 13 (10%), Klebsiella pneumoniae 7 (6%), Citrobacter spp. 4 (3%), Proteus mirabilis 3 (2%), Proteus vulgaris 3 (2%) and Pseudomonas aeruginosa 44 (35%). Four gram positive bacterium, Enterococcus faecalis 6 (5%), Staphylococcus aureus 17 (13%), Staphylococcus epidermidis 13 (10%) and Streptococcus spp. 9 (8%). The antimicrobial activities of antibiotics showed that, all isolates are sensitive to Ciprofloxacin, Levofloxacin and Ofloxacin. The resistance to other types of antimicrobial differ with different isolate. The effect of Kombucha tea on all isolates wasclear at 7days of incubation; the diameter of inhibition was 6mm for Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris and Enterococcus faecalis. 7mm for Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Citrobacter spp., Staphylococcus epidermidis and Streptococcus spp. 8mm for Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. The maximum activity of fermented tea was recorded at 14days incubation of Kombucha organism against all isolates, the diameter of inhibition was 21mm for Acinetobacter baumannii, 24mm for Enterobacter cloacae, 23mm for Escherichia coli, Staphylococcus epidermidis and Streptococcus spp., 16mm for Klebsiella pneumoniae, 22mm for Citrobacter spp. and Enterococcus faecalis, 25mm for Proteus mirabilis and Staphylococcus aureus, 20mm for Proteus vulgaris, 26mm for Pseudomonas aeruginosa. The antibacterial activity of Kombucha tea decrease with increase incubation periods28 days.


2007 ◽  
Vol 6 (3) ◽  
pp. 211-217 ◽  
Author(s):  
Ly de Freitas Fernandes ◽  
Fabiana Cristina Pimenta ◽  
Fernando de Freitas Fernandes

CONTEXTO: Lesões infectadas de membros inferiores (úlceras diabéticas e úlceras de estase venosa) são causa de grande sofrimento e incapacitação funcional com impacto social, econômico e aumento do risco de complicações severas. OBJETIVO: Caracterizar a microbiota e determinar o perfil de suscetibilidade antimicrobiana das bactérias isoladas de lesões de membros inferiores secundárias a úlcera de estase venosa e pé diabético. MÉTODOS: Foram incluídos no estudo pacientes portadores de lesões de membros inferiores, sendo diabéticos, e pacientes com úlcera de estase venosa, atendidos em um serviço de urgência de um hospital universitário de Goiânia (GO), no período de fevereiro de 2005 a agosto de 2006. A coleta de material foi realizada com swab de algodão para realização de cultura e teste de sensibilidade antimicrobiana, empregando-se técnicas preconizadas. RESULTADOS: Das amostras analisadas, foi detectada a presença de bactérias em 88,46%. Os cocos gram-positivos foram caracterizados como Staphylococcus aureus e Staphylococcus epidermidis. Dentre os bastonetes gram-negativos, detectou-se Pseudomonas aeruginosa,Escherichia coli,Proteus mirabilis e Enterobacter sp. CONCLUSÕES: Os microrganismos isolados das lesões de membros inferiores (pé diabético e úlcera de estase venosa) incluíram bactérias gram-positivas e negativas, sendo Staphylococcus aureus,Pseudomonas aeruginosa e Escherichia coli as mais freqüentes, com elevada resistência a diversos antimicrobianos.


2015 ◽  
Vol 17 (4 suppl 3) ◽  
pp. 1142-1149 ◽  
Author(s):  
J.A.L MIRANDA ◽  
J.A. ROCHA ◽  
K.M. ARAÚJO ◽  
P.V. QUELEMES ◽  
S.J. MAYO ◽  
...  

RESUMO O uso de plantas medicinais no tratamento de doenças é uma estratégia antiga utilizada por praticamente todas as populações do mundo, e, embora novos antibióticos tenham sido desenvolvidos para o controle de micro-organismos infecciosos, às vezes são ineficazes. Diversos extratos de plantas medicinais têm efeitos antimicrobianos, principalmente quando associados à antibióticos de uso clínico, representando alternativa terapêutica para doenças infecciosas. Montrichardia linifera, conhecida popularmente como aninga, é espécie macrófita, aquática emergente de hábito herbáceo, pertencente a família Araceae e ocorre em áreas alagáveis. A utilidade farmacológica desta espécie é diversificada tendo sido relatada como cicatrizante, antirreumático, antidiurético e expectorante. Devido à relevância no campo etnofarmacológico, ampla utilização na medicina popular e escassez de trabalhos relacionados à atividade antibacteriana desta espécie, objetivou-se com este trabalho avaliar a atividade antibacteriana de extratos alcoólicos de folhas de Montrichardia linifera, coletadas na margem do rio Igaraçu, Parnaíba-PI. O extrato foi testado em oito cepas de bactérias: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae e Pseudomonas aeruginosa. Foram utilizadas as técnicas de verificação da formação de halos de inibição e determinação das concentrações inibitórias e bactericidas mínimas. Os testes antibacterianos evidenciaram como principais resultados que o extrato metanólico seco (EMS), extrato metanólico fresco (EMF), e o extrato etanólico seco (EES), apresentaram ação antibacteriana, enquanto o extrato etanólico fresco (EEF) não apresentou atividade para as bactérias testadas. O EMS foi o mais eficiente, inibindo o crescimento bacteriano na concentração de 200 μg/mL para E. faecalis, 400 μg/mL para S. aureus, 400 μg/mL para S. epidermidis e 2.000 μg/mL para P. aeruginosa. O EMF obteve CIM de 2.000 μg/mL para E. faecalis e EES obteve CIM de 250 μg/mL para E. faecalis. Os resultados demonstraram que M. linifera constitui fonte eficiente de compostos bioativos antibacterianos. Os estudos sobre as propriedades farmacológicas de plantas da família Araceae são escassos, e os resultados deste trabalho são pioneiros em relação a atividade antibacteriana desta espécie.


2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document