Κόστος νοσηλείας και σταθμισμένα για ποιότητα έτη επιβίωσης (Quality – adjusted life years QALYs) σε ασθενείς Μονάδων Εντατικής Θεραπείας
Εισαγωγή: Οι κλινικές παράμετροι που επηρεάζουν την έκβαση των ασθενών που νοσηλεύονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) καθώς και τη μετέπειτα ποιότητα ζωής τους είναι εν πολλοίς άγνωστες. Επιπρόσθετα, η αντιμικροβιακή αντοχή είναι ένα μείζον πρόβλημα για την υγεία των ανθρώπων παγκοσμίως με εφιαλτικές συνέπειες και απώτερες επιπτώσεις που παραμένουν αδιευκρίνιστες. Σκοπός: Στην παρούσα μελέτη που αφορούσε βαρέως πάσχοντες ασθενείς της ΜΕΘ αξιολογήθηκε προοπτικά η επίδραση πολλαπλών κλινικών παραμέτρων στη μακροχρόνια έκβαση μετά την έξοδο από τη ΜΕΘ. Μεταξύ αυτών, και εξ όσων γνωρίζουμε για πρώτη φορά στη βιβλιογραφία, μελετήθηκε η μακροχρόνια επίδραση των λοιμώξεων από πολυανθεκτικά μικρόβια στη ΜΕΘ σε δείκτες θνητότητας και ποιότητας ζωής (Quality-adjusted Life Years, QALYs). Mέθοδοι: Συνολικά στη μελέτη συμπεριλήφθησαν 351 ασθενείς ηλικίας ≥ 18 ετών. Τα δημογραφικά στοιχεία των ασθενών καθώς και οι δείκτες έκβασης αξιολογήθηκαν προοπτικά. Τα QALYs υπολογίστηκαν στους 6,12,18 και 24 μήνες από την εισαγωγή στη ΜΕΘ. Αποτελέσματα: Η θνητότητα εντός της ΜΕΘ, στις 90 ημέρες και στη διετία ήταν αντίστοιχα 27.9%, 52.4% και 61.5%. Η ηλικία, η βαρύτητα της νόσου και η επιπλεγμένη νοσηλεία αποτέλεσαν δυσμενείς παράγοντες θνητότητας στις 90 ημέρες αλλά και στη διετία (P<0.016). Mόνο η προχωρημένη ηλικία απέβη καθοριστική για την ποιότητα ζωής των ασθενών που επιβίωσαν στις 90 ημέρες και στα δύο έτη (P<0.001). Πενήντα-οκτώ (58) ασθενείς ανέπτυξαν λοιμώξεις από ανθεκτικά στελέχη (antibiotic-resistant pathogens, ABRPs) (ομάδα ABRP), 57 ασθενείς ανέπτυξαν λοιμώξεις από ευαίσθητα στελέχη (ομάδα non-ABRP) ενώ 236 ασθενείς δεν ανέπτυξαν λοίμωξη (ομάδα no-infection). Σε σύγκριση με τις άλλες δύο ομάδες, η ομάδα ABRP έδειξε αυξημένη θνητότητα εντός της ΜΕΘ, στις 90 ημέρες και στα δύο έτη (P≤0.022), χειρότερα ποσοστά επιβίωσης στη διετία τόσο για όλους τους ασθενείς συνολικά όσο και για την ομάδα των επιβιωσάντων (Log-rank test, P≤0.046) και χειρότερη εξέλιξη σε βάθος χρόνου των QALYs για όλο τον πληθυσμό της μελέτης, τους επιβιώσαντες από τη ΜΕΘ και τους επιβιώσαντες στη διετία (P≤0.013). Η ομάδα ABRP χωρίστηκε περαιτέρω σε υποομάδες MDR (n=34) και XDR (n=24) με βάση τις αντοχές των παθογόνων (πολυανθεκτικά και ιδιαιτέρως ανθεκτικά παθογόνα, MDR και XDR αντίστοιχα). Σε σύγκριση με την υποομάδα MDR, η υποομάδα XDR έδειξε αυξημένη θνητότητα εντός της ΜΕΘ, στις 90 ημέρες και στη διετία (P≤0.031), αλλά παρόμοια QALYs 90ημερών και διετίας (P≥0.549). Οι λοιμώξεις από ανθεκτικά παθογόνα συνολικά, και ειδικά από XDR φάνηκε να σχετίζονται ανεξάρτητα με τη θνητότητα στη διετία μετά από διόρθωση ως προς τη βαρύτητα της νόσου [HR=1.778, 95%CI(1.166–2.711);P=0.008 και HR=1.889, 95%CI(1.075–3.320);P=0.027, αντίστοιχα]. Τέλος οι λοιμώξεις αιματικής ροής από πολυανθεκτικά μικρόβια επιβάρυναν ανεξάρτητα το κόστος νοσηλείας στη ΜΕΘ (P=0.046).Συμπεράσματα:Η παρούσα μελέτη υποδεικνύει μια σημαντική συσχέτιση ανάμεσα σε λοιμώξεις από ανθεκτικά παθογόνα (ειδικά XDR) κατά τη νοσηλεία στη ΜΕΘ και αυξημένα ποσοστά θνητότητας και αναπηρίας για παρατεταμένο χρονικό διάστημα μετά την έξοδο από τη ΜΕΘ, στοιχεία που χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης σε μεγαλύτερης κλίμακας μελέτες.