Analiza studium przypadku choroby Parkinsona

Choroba Parkinsona o początku w młodym wieku (YOPD) jest definiowana jako idiopatyczna choroba Parkinsona (IPPD) dotykająca ludzi w wieku od 21 do 40 lat; stanowi około 5% wszystkich pacjentów z chorobą Parkinsona. Szybszy początek powikłań ruchowych sprawia, że YOPD różni się od późniejszego wystąpienia choroby Parkinsona. Szybszy początek powikłań ruchowych i progresja choroby sprawiają, że schorzenie to ma bardzo wysoki wskaźnik zachorowalności. Technologia i badania pozwoliły radykalnie poprawić występujące komplikacje ruchowe i wydłużyć zdolność do zachowania funkcji i prowadzenia „sensownego” życia. Ze względu na specyfikę progresji YOPD pielęgniarki i personel medyczny musi dostosować opiekę i leczenie do danego pacjenta, a nie postępować zgodnie ze standardowym protokołem dla wszystkich. Teoria zarządzania objawami i implikacje teoretyczne dla osób z zaburzeniami/chorobami neurologicznymi Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco (UCSF) mogą stanowić podstawę skutecznego opracowania planu opieki dla tych pacjentów. Pielęgniarki mogą mieć znaczący wpływ na długofalowe oddziaływanie choroby na pacjenta poprzez edukację, wsparcie i poradnictwo. Przedstawiona historia przypadku dokumentuje przebieg pacjenta z YOPD z niezwykle ciężkimi powikłaniami ruchowymi. Niniejsze studium przypadku przedstawia 38-letniego mężczyznę, u którego rozwinęła się rabdomioliza z powodu dyskinezy. Celem tego artykułu jest przedstawienie kontekstu i informacji dotyczących wykorzystania symulacji podczas kształcenia zarówno studentów studiów licencjackich, jak i magisterskich z zakresu pielęgniarstwa.