Πραγματοποιήθηκε μία μονοκεντρική προοπτική μελέτη παρατήρησης, στην οποία συμπεριελήφθησαν οι ασθενείς που παρουσίασαν ισχαιμικά έλκη κάτω άκρων την περίοδο μεταξύ Ιουνίου 2009 και Ιουνίου 2015. Κριτήρια επιλογής ήταν Σφυροβραχιόνιος Δείκτης (ΣΒΔ) <0,9 ή Δακτυλοβραχιόνιος Δείκτης (ΔΒΔ) <0,7, σε περίπτωση ασυμπίεστων κνημιαίων αγγείων στα σφυρά. Κριτήρια αποκλεισμού ήταν: άρνηση συμμετοχής, άρνηση ενδαγγειακής θεραπείας, απόλυτη αντένδειξη για χρήση ενδοφλεβίου σκιαγραφικού κατά την κρίση του ερευνητή, μη-ελεγχόμενο πρόβλημα πήξεως, άρνηση ή αδυναμία συγκατάθεσης ή επανόδου για επανεξέταση. Η επαναγγείωση πραγματοποιήθηκε ενδαγγειακά όποτε ήταν δυνατόν, κατόπιν της αρχικής εκτίμησης σε όλους τους ασθενείς. Επιπρόσθετα, αποκλείσθηκαν επίσης οι ασθενείς στους οποίους η χειρουργική επαναγγείωση θεωρήθηκε πρώτης γραμμής θεραπεία. Κατά την διάρκεια της περιόδου της μελέτης εξετάσθηκαν 225 ασθενείς με ισχαιμικά έλκη κάτω άκρων. Από αυτούς, 12 ασθενείς αποκλείσθηκαν λόγω διαφόρων αντενδείξεων ενδαγγειακής θεραπείας. Από τους υπόλοιπους 213 ασθενείς, οι 52 είχαν εξαιρετικά απρόσφορη κατανομή, βλαβών για ενδαγγειακή θεραπεία, κατά την εκτίμηση της θεραπευτικής ομάδας, αφήνοντας 161 ασθενείς (76%) οι οποίοι ακολούθησαν ενδαγγειακή θεραπεία. επιπλέον, 17 ασθενείς δεν εμφανίστηκαν στους επανελέγχους και δεν έφθασαν κάποιο τελικό σημείο της μελέτης. Τελικά, 144 ασθενείς μελετήθηκαν, οι 102 εκ των οποίων (71%) παρακολουθήθηκαν για πάνω από 24 μήνες. Τα δεδομένα μας υποστηρίζουν την τεχνική και κλινική επιτυχία της αγγειοπλαστικής στην αντιμετώπιση των ισχαιμικών ελκών των κάτω άκρων, με υψηλά ποσοστά επιτυχίας και διάσωσης μέλους. Η αγγειοπλαστική ήταν τεχνικά επιτυχής και πρόσφορη σε σχεδόν όλους τους ασθενείς με μόνο μία μειονότητα περιπτώσεων απρόσφορη για διαδερμικές τεχνικές λόγω εκτεταμένης και πολύπλοκης κατανομής αθηρωματικών αλλοιώσεων. Μία άλλη σημαντική πτυχή της μελέτης μας ήταν ότι οι περισσότερες βλάβες των ασθενών μας ταξινομήθηκαν ως TASC II τύπου C και D, με 98% και 95% τεχνική επιτυχία αντίστοιχα, ενδεικτικό ότι οι ενδαγγειακές τεχνικές δύναται να πραγματοποιηθούν σε ασθενείς στους οποίους παλαιότερα συνιστάτο χειρουργική θεραπεία.