Ο σκοπός αυτής της έρευνας ήταν, η μελέτη του μικροπολλαπλασιασμού και της in vitro ριζογένεσης σε υποκείμενα κερασιάς. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν τα εξής 5 υποκείμενα: CAB-6P (Prunus cerasus L.), Gisela 6 (Prunus cerasus x Prunus canescens), MxM 14 (Prunus avium x Prunus mahaleb), MxM 60 (Prunus avium x Prunus mahaleb) και PHL-C (Prunus avium x Prunus cerasus). To θρεπτικό υπόστρωμα που χρησιμοποιήθηκε ήταν το ΜS (Murashige and Skoog, 1962). Ως έκφυτα, χρησιμοποιήθηκαν βλαστικές κορυφές από προηγούμενη in vitro καλλιέργεια.το 1ο πείραμα μελετήθηκε η επίδραση των αμινοξέων L-αργινίνη και L-μεθειονίνη σε συνδυασμό με την αυξίνη ΙΒΑ στην in vitro ριζοβολία. Η αργινίνη ενίσχυσε τη θετική δράση του ΙΒΑ στη ριζοβολία στο υποκείμενο CAB-6P ως προς τον αριθμό και το μήκος των ριζών ενώ στα υποκείμενα Gisela 6 και MxM 14 μόνο ως προς την επιμήκυνση των ριζών. Η μεθειονίνη έδρασε συνεργιστικά με το ΙΒΑ, ενισχύοντας τη ριζογενετική ικανότητα των εκφύτων των υποκειμένων CAB-6P και Gisela 6. Θετικός συνεργισμός παρατηρήθηκε όσον αφορά τον αριθμό και το μήκος των ριζών στο υποκείμενο ΜxM 14, με την μεθειονίνη.Στο 2ο πείραμα μελετήθηκε η επίδραση των αμινοξέων, ασπαραγίνη, κυστείνη, κιτρουλλίνη και γλουταμίνη στην in vitro ριζογένεση, καλλογένεση και βλαστική αύξηση. Στο υποκείμενο CAB-6P, και τα 4 αμινοξέα είχαν αρνητική δράση στο μήκος των ριζών. Από την άλλη, 0,5 mg/l κυστείνης ή γλουταμίνης επηρέασαν θετικά τον αριθμό και το νωπό βάρος των ριζών ανά ριζοβολήσαν μικρομόσχευμα. Στο υποκείμενο Gisela 6, και τα 4 αμινοξέα μείωσαν τον αριθμό και το νωπό βάρος των ριζών ενώ 2 mg/l γλουταμίνης ανέστειλαν την επιμήκυνση των ριζών.Στο 3ο πείραμα μελετήθηκε η επίδραση της βιταμίνης της ομάδας Β που αποτελεί και απαραίτητο συστατικό του θρεπτικού υποστρώματος MS, της μυο-ινοσιτόλης. Η μυο-ινοσιτόλη ενίσχυσε τη θετική επίδραση του ΙΒΑ ως προς την επιμήκυνση των ριζών μόνο στο υποκείμενο Gisela 6.Στο 4ο πείραμα μελετήθηκε η επίδραση του dikegulac στην in vitro βλαστογένεση και ριζογένεση και χωρίστηκε σε 2 μέρη. Στο Α ΜΕΡΟΣ, το dikegulac εφαρμόστηκε σε 6 συγκεντρώσεις (0-150 μΜ) απουσία άλλων ορμονών αύξησης και στο Β ΜΕΡΟΣ, το dikegulac εφαρμόστηκε σε 3 συγκεντρώσεις (0, 250, 500 μΜ) σε συνδυασμό με ΒΑ (0 και 1 mg/l). Στο υποκείμενο CAB-6P, το dikegulac σε υψηλές συγκεντρώσεις (120 και 150 μΜ) μείωσε το μήκος του αρχικού βλαστού του μάρτυρα, προώθησε τη ριζοβολία (αριθμό ριζών) σε υψηλές συγκεντρώσεις και το ποσοστό ριζοβολίας στην χαμηλότερη (20 μΜ). Στο υποκείμενο Gisela 6, προώθησε το ρυθμό πολλαπλασιασμού και αύξησε τον αριθμό των βλαστών/έκφυτο υπό την εφαρμογή 80 μΜ dikegulac. Επίσης, ενίσχυσε τη ριζοβολία, ήτοι σε χαμηλές συγκεντρώσεις τον αριθμό των ριζών και σε υψηλότερες το μήκος τους (Α ΜΕΡΟΣ). Παρατηρήθηκε συνεργιστική δράση μεταξύ ΒΑ και 250 μM dikegulac στο υποκείμενο CAB-6P ως προς το νωπό βάρος των βλαστών και στο υποκείμενο Gisela 6 ως προς τον αριθμό των βλαστών/έκφυτο (Β ΜΕΡΟΣ).Στο 5ο πείραμα μελετήθηκε η επίδραση των πολυαμινών (PAs), πουτρεσκίνη (put), σπερμιδίνη (spd) και σπερμίνη (spm) στην in vitro βλαστογενεση και ριζογένεση (1 ΦΑΣΗ ), σε συνδυασμό με 1 mg/l BA με στοχο την έκπτυξη πολυάριθμων πολλαπλών μικροβλαστών (2 ΦΑΣΗ) και σε συνδυασμό με ΙΒΑ με στόχο τη ριζογένεση (3 ΦΑΣΗ). Και οι 3 PAs προώθησαν σημαντικά την in vitro ριζογένεση του υποκειμένου MxM 14, εντούτοις δεν είχαν καμία απολύτως επίδραση στην βλαστογένεση (δεν έπαιξαν κανέναν απολύτως ρόλο). Αντίθετα, και οι 3 PAs προώθησαν σημαντικά την in vitro βλαστογένεση των υποκειμένων CAB-6P, (σε μεγαλύτερο βαθμό η put), και Gisela 6 με επικρατέστερη την spd. Στα υποκείμενα CAB-6P και Gisela 6, η spm κυρίως ενίσχυσε τη βλαστογενετική ικανότητα των εκφύτων, αυξάνοντας το ποσοστό βλαστογένεσης (1 ΦΑΣΗ). Στο CAB-6P, η put (0,5 και 2 mg/l), η spd και η spm (0,5 και 1 mg/l) προκάλεσαν μείωση του μήκους των βλαστών του μάρτυρα. Η put (0,5 και 1 mg/l) και η spm (1 mg/l) αύξησαν το νωπό βάρος των βλαστών. Στο Gisela 6, οι PAs ενίσχυσαν τη θετική επίδραση της ΒΑ στη βλαστογενετική ικανότητα των εκφύτων (2 ΦΑΣΗ). Στο CAB-6P, 1mg/l put ενίσχυσε τη θετική επίδραση του ΙΒΑ στη ριζογένεση. Στο Gisela 6, διαπιστώθηκε θετικός συνεργισμός μεταξύ ΙΒΑ και put ως προς τον αριθμό και το μήκος των ριζών ενώ στο υποκείμενο MxM 14 μόνο ως προς τον αριθμό των ριζών. Στο Gisela 6, παρατηρήθηκε θετική συνεργιστική δράση μεταξύ ΙΒΑ και spd ως προς τον αριθμό και το μήκος των ριζών ενώ στο υποκείμενο MxM 14 μόνο ως προς το μήκος των ριζών. Στο υποκείμενο MxM 14, η προσθήκη spm ενίσχυσε τη θετική δράση του ΙΒΑ ως προς τον αριθμό και το μήκος των ριζών (3 ΦΑΣΗ).Στο 6ο πείραμα μελετήθηκε η επίδραση της μελατονίνης (MEL) χωριστά και σε συνδυασμό με τις 2 αυξίνες της ομάδας του ινδολίου, ΙΑΑ και ΙΒΑ στην in vitro ριζογένεση και καλλογένεση. Στο CAB-6P, 1μM MEL 2/πλασίασε τον αριθμό των ριζών ενώ 0,5 μM MEL έδωσε τη μεγαλύτερη επιμήκυνση των ριζών. Τα αποτελέσματα ήταν πιο ενθαρρυντικά κατά τη συνδυασμένη επίδραση MEL+ΙΑΑ/ΙΒΑ. Ο συνδυασμός MEL+ΙΒΑ απεδείχθει αποτελεσματικότερος για ριζοβολία ενώ ο συνδυασμός MEL+ΙΑΑ καταλληλότερος για καλλογένεση. Στο Gisela 6, 1μM MEL 4/πλασίασε τον αριθμό των ριζών ενώ το μήκος των ριζών ήταν μέγιστο στο συνδυασμό 10 μM MEL+ΙΒΑ. Η συχνότητα ριζοβολίας ήταν μέγιστη στην μεταχείριση 1 mg/l IBA ή ΙΒΑ+0,05 ή 0,1 μM MEL. Στο MxM 60, ο αριθμός των ριζών ήταν μεγαλύτερος στην μεταχείριση 0,5 μM MEL+ΙΒΑ ενώ τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά ριζοβολίας ήταν μέγιστα στο συνδυασμό 1 μM MEL+ΙΒΑ. Καλύτερα αποτελέσματα ως προς τη καλλογένεση παρατηρήθηκαν κατά τη συνδυασμένη επίδραση 0,05 μM MEL+ΙΒΑ. Στο υποκείμενο PHL-C, καλύτερα αποτελέσματα ριζοβολίας παρατηρήθηκαν με την εφαρμογή 1 μM MEL. Η υψηλότερη εφαρμοζόμενη συγκέντρωση MEL (10 μΜ) είχε ως συνέπεια τη πλήρη αναστολή της ριζοβολίας.
Analysis of Phenolic Compounds for the Determination of Grafts (in) Compatibility Using In Vitro Callus Cultures of Sato-Zakura Cherries
