scholarly journals Συσχέτιση των ενδοθηλιακών προγονικών κυττάρων (EPCs, endothelial progenitor cells) και της ασύμμετρης διμεθυλαργινίνης (ADMA, asymmetric dimethylarginine) με ανθρωπομετρικές και βιοχημικές παραμέτρους καρδιομεταβολικού κινδύνου σε άτομα με προδιαβήτη

2015 ◽  
Author(s):  
Αγγελική Αγγελίδη
Keyword(s):  
Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor Cells ◽  
Asymmetric Dimethylarginine ◽  
Endothelial Progenitor ◽  
Statistical Software ◽  
Hs Crp

Σύμφωνα με μελέτες έχει προταθεί πως διαταραγμένη ενδοθηλιακή λειτουργία παρατηρείται ήδη από τα πρώιμα στάδια του σακχαρώδη διαβήτη. Τα προγονικά ενδοθηλιακά κύτταρα (EPCs) προέρχονται από τον μυελό των οστών, συμμετέχουν στη νεοαγγειογένεση και συμβάλλουν στην ομοιόσταση των αγγείων. Τα προγονικά ενδοθηλιακά κύτταρα θεωρούνται ως ένας δυνητικός δείκτης καρδιαγγειακής νόσου. Επιπρόσθετα, η ασύμμετρη διμεθυλαργινίνη (ADMA), αποτελεί έναν ενδογενή αναστολέα της συνθετάσης του μονοξειδίου του αζώτου και έχει επίσης προταθεί ως ένας πιθανός νέος δείκτης της ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας και της αθηροσκλήρωσης. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των πιθανών συσχετίσεων που εμφάνιζαν τα EPCs και η ADMA με ανθρωπομετρικές, βιοχημικές και λοιπές παραμέτρους καρδιομεταβολικού κινδύνου σε νεοδιαγνωσθέντα άτομα με προδιαβήτη. Στη μελέτη συμπεριλήφθησαν 59 άτομα με νεοδιαγνωσθέντα προδιαβήτη (ομάδα προδιαβήτη) και 32 υγιείς-μάρτυρες (ομάδα ελέγχου). Σε κάθε συμμετέχοντα λήφθηκε υπόψιν το πλήρες ιατρικό ιστορικό και επιπρόσθετα προσδιορίσθηκαν ανθρωπομετρικά και βιοχημικά δεδομένα συμπεριλαμβανομένων διαφόρων παραγόντων καρδιομεταβολικού κινδύνου, καθώς επίσης της υψηλής ευαισθησίας C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και του δείκτη ινσουλινοαντίστασης (HOMA-IR). Η ADMA ανιχνεύθηκε και προσδιορίσθηκε ανοσολογικά με την ποσοτική μέθοδο της ανταγωνιστικής ELISA. Τα EPCs ταυτοποιήθηκαν και ποσοτικοποιήθηκαν με τη μέθοδο της κυτταρομετρίας ροής χρησιμοποιώντας τα μονοκλωνικά αντισώματα (CD34+ KDR+ CD133+). Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του στατιστικού προγράμματος STATA 11.1 statistical software. Το επίπεδο της στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε στο p<0.05. Μονομεταβλητές αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν για όλες τις παραμέτρους. Οι παράμετροι που αναδείχθηκαν στατιστικά σημαντικές εντάχθηκαν στο πολυμεταβλητό μοντέλο ανάλυσης. Από την πολυπαραγοντική ανάλυση μεταξύ των δύο ομάδων διαπιστώθηκε πως η ομάδα του προδιαβήτη χαρακτηρίζεται από υψηλότερα επίπεδα ADMA (OR=2.459, 95%CI:1.522-3.974, p<0.0001), ινσουλινοαντίστασης εκτιμώμενα με τον δείκτη HOMA-IR (OR=1.296, 95%CI: 1.029-1.633, p=0.027) και hs-CRP (OR=1.171, 95%CI:1.011-1.356, p=0.035). Κατόπιν, πραγματοποιήθηκε επιμέρους στατιστική ανάλυση κατά ομάδες. Συγκεκριμένα, στην ομάδα ελέγχου μετά την πραγματοποίηση και της πολυμεταβλητής ανάλυσης διαπιστώθηκε στατιστικά ανεξάρτητη συσχέτιση των επιπέδων της ADMA με την άσκηση (OR=0.247, 95%CI:0.061-0.996, p=0.049) και το κάπνισμα (OR=10.522, 95%CI: 1.541-71.854, p=0.016). Αντίστοιχα, για την ομάδα του προδιαβήτη σημαντική συσχέτιση διαπιστώθηκε μεταξύ των επιπέδων της ADMA με την ηλικία (OR=1.048, 95%CI: 1.006-1.091, p=0.024) το ΒΜΙ (OR=1.082, 95%CI: 1.006-1.162, p=0.033) και τη λήψη στατινών (OR=0.261, 95%CI: 0.081-0.840, p=0.024). Αναφορικά με τα επίπεδα των EPCs στην ομάδα ελέγχου στατιστική συσχέτιση παρατηρήθηκε με τις παραμέτρους: ηλικία (OR: 0.783, 95%CI:0.683-0.898, p<0.0001), άσκηση (OR: 65.577, 95%CI:6.080-707.264, p=0.001), το κάπνισμα (OR:0.006 95%CI:0.0002-0.156, p=0.002) και το θετικό οικογενειακό ιστορικό σακχαρώδη διαβήτη (OR: 0.013, 95%CI:0.001-0.164, p=0.001) ενώ στην ομάδα του προδιαβήτη με το ΒΜΙ (OR: 0.845, 95%CI: 0.780-0.916, p<0.0001) και τη λήψη στατινών (OR: 4.066, 95%CI:1.141-14.494, p=0.031). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης τα άτομα με προδιαβήτη συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου εμφάνιζαν σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό ινσουλινοαντίστασης και φλεγμονής (εκτιμώμενες με το δείκτη HOMA-IR και τα επίπεδα της hs-CRP, αντίστοιχα) καθώς και σημαντικά υψηλότερα επίπεδα ADMA. Δεδομένου, ότι τα μειωμένα επίπεδα των EPCs και αντίστοιχα τα αυξημένα επίπεδα της ADMA συνδέονται με την ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και τον υψηλό καρδιομεταβολικό κίνδυνο, καταδεικνύεται ένας πιθανός επιπρόσθετος παθοφυσιολογικός μηχανισμός σύνδεσης της παχυσαρκίας (αρνητική επίδραση) και των στατινών (ευεργετικής δράσης) στην καρδιαγγειακή νόσο ακόμη και από τα πρώιμα στάδια του προδιαβήτη.

Endothelial Progenitor Cells and Asymmetric Dimethylarginine After Renal Transplantation

2015 ◽  
Vol 25 (2) ◽  
pp. 247-249 ◽  
Author(s):  
Vladimír Teplan ◽  
Andrea Mahrová ◽  
Ivana Králová-Lesná ◽  
Jaroslav Racek ◽  
Ivo Valkovský ◽  
...  
Keyword(s):  
Renal Transplantation ◽  
Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor Cells ◽  
Asymmetric Dimethylarginine ◽  
Endothelial Progenitor

scholarly journals Asymmetric Dimethylarginine and Endothelial Progenitor Cells After Renal Transplantation: the Effect of Exercise Training

2014 ◽  
pp. S411-S417
Author(s):  
V. TEPLAN ◽  
I. KRÁLOVÁ LESNÁ ◽  
J. PIŤHA ◽  
A. MAHROVÁ ◽  
J. RACEK ◽  
...  
Keyword(s):  
Renal Transplantation ◽  
Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor Cells ◽  
Asymmetric Dimethylarginine ◽  
Exercise Program ◽  
Cardiovascular Complications ◽  
Hla Typing ◽  
Endothelial Progenitor ◽  
Group I ◽  
Group Ii

Level of asymmetric dimethylarginine (ADMA) is elevated and endothelial progenitor cells (EPC) and stem cells (SC) are decreased in patients undergoing renal transplantation (Tx) and may contribute to cardiovascular complications. We tested the hypothesis that ADMA, EPC and SC can be influenced with regular physical exercise early after Tx. Blood samples of ADMA, EPC, SC, adipocytokines and metabolic parameters were randomly obtained from 50 transplant patients before and 6 months after exercise program (Group I). Fifty age, sex, HLA typing, duration of dialysis and immunosupression regimen-matched non exercising transplant were examined as controls (Group II). After 6 months, in Group I ADMA decreased (3.50±0.45 vs 2.11±0.35 μmol/l, P<0.01) and was lower comparing to Group II (P<0.01), SC and EPC also decreased (2816±600 vs 2071±480 cells/ml resp. 194±87 to 125±67 cells/ml, P<0.02). Next changes in Group I: adiponectin (P<0.01), leptin (P<0.01), resistin (P<0.02). Visfatin, blood lipids, HbA1c, insulin and blood pressure were also influenced by training program (P<0.05).

scholarly journals Association of growth-differentiation factor-15 with the number of circulating proangiogenic endothelial progenitor cells in patients with type 2 diabetes mellitus

2018 ◽  
Vol 5 (7) ◽  
pp. 2480-2492
Author(s):  
Alexander E. Berezin ◽  
Alexander A. Kremzer ◽  
Daniel Petrovich ◽  
Ioana Mozos ◽  
Alexander A. Berezin
Keyword(s):  
Logistic Regression ◽  
Healthy Volunteers ◽  
Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor ◽  
Growth Differentiation Factor 15 ◽  
Type 2 Dm ◽  
Differentiation Factor ◽  
Hs Crp

The objective: to investigate the relationship between levels of growth differentiation factor-15 (GDF-15) and circulating number of endothelial progenitor cells (EPCs) with angiopoietin phenotypes: CD34+CD14+CD309+, and CD34+CD14+CD309+Tie2+ in patients with type 2 DM. Methods: The study was retrospectively involved 76 patients with type 2 DM aged 38 to 55 years and 30 healthy volunteers. Data collection included demographic and anthropometric information, hemodynamic performances and biomarkers of the diseases. Flow cytometry was used to determine EPCs' populations. Results: The levels of GDF-15 in peripheral blood of diabetics associated with age (r = 0.31, P = 0.044), high-sensitive C-reactive protein [hs-CRP] (r = 0.40, P = 0.001), smoking (r = 0.38, P = 0.001), body mass index [BMI] (r = 0.34, P = 0.001), LDL cholesterol (r = 0.28, P = 0.001), glycated hemoglobin [HbA1c] (r = -0.28, P = 0.001), number of CV risk factors (r = 0.26, P = 0.001). In univariate logistic regression analysis we found that level of GDF-15 ≥ 618 pg/mL, hs-CRP ≥7.12 mg/L, HbA1c ≥6.4%, fasting glucose ≥6.7 mmol/L, and BMI ≥27.3 kg/m2 predicted deficiency of both angiopoetic phenotypes of EPCs. In multivariate logistic regression model GDF-15 ≥618 pg/mL demonstrated the best odds ratio values for declining of EPCs in diabetics in comparison with other predictors including BMI, HbA1c and hs-CRP. Conclusion: GDF-15 was remarkably evaluated in type 2 DM population to healthy volunteers, and it was an independent factor that contributes to mobilization and probably proliferation of endothelial precursors with high angiopoetic activity.

Association between circulating endothelial progenitor cells and hs-CRP in patients with diabetes

2010 ◽  
Vol 10 (3) ◽  
pp. 133-138 ◽  
Author(s):  
Megumi Koshikawa ◽  
Atsushi Izawa ◽  
Takeshi Tomita ◽  
Setsuo Kumazaki ◽  
Jun Koyama ◽  
...  
Keyword(s):  
Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor ◽  
Circulating Endothelial Progenitor Cells ◽  
Patients With Diabetes ◽  
Hs Crp

Widespread endotheliopathy in adults with cyanotic congenital heart disease

2014 ◽  
Vol 25 (3) ◽  
pp. 511-519 ◽  
Author(s):  
Rachael L. Cordina ◽  
Shirley Nakhla ◽  
Shamus O’Meagher ◽  
John Leaney ◽  
Stuart Graham ◽  
...  
Keyword(s):  
Nitric Oxide ◽  
Congenital Heart Disease ◽  
Heart Disease ◽  
Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor Cells ◽  
Congenital Heart ◽  
Asymmetric Dimethylarginine ◽  
Cyanotic Congenital Heart Disease ◽  
Endothelial Progenitor ◽  
Flow Mediated Dilatation

AbstractIntroduction: Cyanotic congenital heart disease is associated with functional limitation and vascular events. The nature and extent of endothelial dysfunction in cyanotic adults is poorly understood. We sought to characterise endothelial function in this setting. Methods: A total of fourteen adults with cyanotic congenital heart disease (40±3 years) together with age- and sex-matched healthy controls underwent assessment of nitric oxide-dependent vascular responses, including flow-mediated dilatation of the brachial artery and dynamic vessel analysis of the retina in response to flickering light. Plasma levels of the endothelium-derived vasoconstrictor endothelin-1 and the nitric oxide antagonist, asymmetric dimethylarginine, were measured. Circulating endothelial progenitor cells were assessed by flow cytometry. Results: Flow-mediated dilatation was significantly lower in cyanosed adults than controls (4.0±0.8 versus 7.2±1.0%, p=0.019, n=11 per group). Retinal arterial and venous dilatory responses were also impaired (2.9±0.8 versus 5.0±0.6%, p=0.05 and 3.4±0.3 versus 5.2±0.7%, p=0.04, n=13). Serum levels of endothelin-1 and asymmetric dimethylarginine were higher in cyanosed adults (3.0±0.6 versus 1.1±0.1 pg/ml, p=0.004 and 0.68±0.05 versus 0.52±0.02 μmol/L, p=0.03, n=11). Endothelial progenitor cells (CD34+CD45dimCD133+KDR+) were reduced in those with chronic cyanosis (17±4 versus 40±6 per million white blood cells, p=0.005, n=11). Conclusions: Endothelial function is impaired in the systemic arteries and retinal vessels in adults with cyanotic congenital heart disease, suggesting a widespread endotheliopathy. Diminished numbers of endothelial progenitor cells might potentially contribute to these observations.

scholarly journals Asymmetric Dimethylarginine Induced Apoptosis and Dysfunction of Endothelial Progenitor Cells: Role of Endoplasmic Reticulum Stress Pathway

2017 ◽  
Vol 2017 ◽  
pp. 1-9 ◽  
Author(s):  
Sheng Ye ◽  
Xi Zhou ◽  
Jiafeng Lin ◽  
Peng Chen
Keyword(s):  
Endoplasmic Reticulum ◽  
Er Stress ◽  
Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor Cells ◽  
Asymmetric Dimethylarginine ◽  
Underlying Mechanism ◽  
Arterial Injury ◽  
Endothelial Progenitor ◽  
Induced Apoptosis ◽  
Stress Pathway

Asymmetric dimethylarginine (ADMA), an inhibitor of nitric oxide synthase, is a novel risk factor of cardiovascular disease. Endothelial progenitor cells (EPCs) bear typical endothelial characteristics and are thought to contribute to neovascularization by providing new endothelial cells (ECs) after arterial injury. Many studies have shown that ADMA can induce EPC apoptosis and dysfunction, but the underlying mechanism is not well understood. EPCs from umbilical cord blood were cultured in EGM-2 medium with particular growth factors and supplemented with 10% fetal bovine serum. The cells were treated with different concentrations of ADMA (5, 10, and 50 μmol/L). Endoplasmic reticulum (ER) stress marker levels were examined by western blot analysis. After 24-hour incubation, ADMA induced apoptosis of EPCs and significantly decreased the proliferation, migration, and vasculogenesis capacity of EPCs. We also found that ADMA treatment activated phosphorylated protein kinase RNA-activated-like ER kinase (PERK), a stress sensor protein in the endoplasmic reticulum (ER). The activated PERK induced 78 kDa glucose-regulated protein (GRP-78) and C/EBP homologous protein (CHOP) expression. Additionally, the inhibition of the ER stress pathway by Salubrinal (a specific ER stress inhibitor) can attenuate ADMA-induced apoptosis of EPCs. Overall, these observations indicate that ADMA may induce the apoptosis and dysfunction of EPCs through the ER stress pathway.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document