ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΕΡΙΛΗΨΗ Σκοπός της παρούσας πιλοτικής εργασίας είναι η μελέτη της συχνότητας, του είδους, της βαρύτητας και της εξέλιξης του τραύματος στο 3οβάθμιο Νοσοκομείο. Υλικό – Μέθοδος Μελετήθηκαν 2.346 περιστατικά τραύματος, που αντιμετωπίστηκαν στα ΤΕΠ του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης το χρονικό διάστημα Φεβρουάριος – Ιούλιος 2006. Μελετήθηκαν, αφού διαχωρίστηκαν σε δύο ομάδες – τραυματίες και πολυτραυματίες:1.Τα δημογραφικά στοιχεία του ασθενούς2.Τα αίτια ατυχήματος3.Ο χρόνος άφιξης στα ΤΕΠ4.Η κατανομή των κακώσεων ανά περιοχή σώματος 5.Το είδος του τραύματος6.Οι ενέργειες στα ΤΕΠ και7.Η έκβαση και η εξέλιξη των ασθενών τραυματιών Η μεθοδολογική προσέγγιση που επιλέχτηκε για την έρευνα είναι περιγραφική στατιστική με ποσοτική, αλλά και ποιοτική έρευνα. ΑποτελέσματαΔιαπιστώθηκαν τα κάτωθι:1.Οι άντρες με ποσοστό 62% (1458/2346) υπερτερούν σε επισκεψιμότητα στα ΤΕΠ μετά από τραυματισμό, έναντι των γυναικών.2.Η ηλικιακή ομάδα 20 έως 30 ετών, υπερτερεί όλων των άλλων ομάδων με ποσοστό προσελεύσεων 19%, ακολουθουμένη από την ομάδα των βρεφών και των παιδιών από 0 έως 10 ετών με ποσοστό περίπου 18% . [Γράφημα 1., σελ.92]3.Η Αλεξανδρούπολη και ο ευρύτερος Ν. Έβρου αποτελούν τον τόπο διαμονής των περισσότερων τραυματιών – ποσοστό 61% - , ακολουθείται από το Ν. Ροδόπης, το Ν. Ξάνθης και τη Σαμοθράκη.4.Οι πτώσεις αποτελούν την πρώτη αιτία τραύματος με ποσοστό 62,2%, ακολουθούν τα εργατικά ατυχήματα, πλήξεις, κ.λ.π.( άλλα αίτια) με ποσοστό 16,8%, και σαν τρίτη αιτία ακολουθούν τα τροχαία ατυχήματα με ποσοστό 11,5%. [Πίνακας 3., σελ. 95]5.Όσο αφορά το χρονικό διάστημα προσέλευσης των τραυματιών στα ΤΕΠ από Φεβρουάριο ως Ιούνιο του 2006, παρατηρείται μία αυξητική τάση τους καλοκαιρινούς μήνες στατιστικά μη σημαντική. [Πίνακας 5., σελ. 100]6.Τόσο για το σύνολο των τραυματιών, όσο και ειδικότερα για πολυτραυματίες, το μέσο διακομιδής στα ΤΕΠ ήταν σε μεγαλύτερο ποσοστό με το ΙΧ και σε λιγότερο ποσοστό το ΕΚΑΒ/ Ασθενοφόρο (ποσοστά 95,65% με ΙΧ και 78,5% με ΕΚΑΒ/Ασθενοφόρο, για τραυματίες και πολυτραυματίες αντίστοιχα).7.Όσο αφορά την κατανομή κακώσεων ανά περιοχή σώματος, πρώτη ανευρίσκεται η ομάδα με κακώσεις άκρων σε ποσοστό 50,26% (1179), ακολουθούν οι κακώσεις κεφαλής σε ποσοστό 42,50% (997), οι κακώσεις θώρακος στο 19,39% (445), οι κακώσεις τραχήλου στο 14,71% (345), οι κακώσεις κοιλιάς στο 8,91% (209) και οι κακώσεις λεκάνης στο 7,67% (180). 8.H πλειονότητα των κακώσεων χαρακτηρίζονται ως αμβλείες με ποσοστό 96,5%, ενώ οι φτάνουν διατιτραίνουσες στο 35%, υπολογιζόμενα σε αναλογίες % επί του συνόλου τραυματιών. Ο ίδιος υπολογισμός γίνεται αναφορικά και με το είδος των τραυμάτων, όπου υπερείχαν τα θλαστικά τραύματα (29,4%), ακολουθούμενα από τις εκδορές (15,8%), τα κατάγματα κάθε είδους (7,2%) και τέλος οι εκχυμώσεις (3,5%).9.Σύμφωνα με την Κλίμακα Τραυμάτων - ανατομικό σύστημα βαθμολόγησης- AIS (Abbreviated Injury Scale), από το σύνολο των προσερχομένων ελαφρύ τραυματισμό εμφάνισαν οι τραυματίες σε ποσοστό περίπου 71,23% (1.671/2.346), ενώ βαρύτατος τραυματισμός κλίμακας (AIS Score 4, 5) παρουσιάστηκε σε ποσοστό 17,77% (417/2.346). Νεκροί διαπιστώθηκαν στα ΤΕΠ 6/2.346 τραυματίες, ποσοστό 0,25%.10.Από την εφαρμογή των συστημάτων AIS, GCS (Glasgow Coma Scale) σε όλους τους τραυματίες και τις διεθνείς Κλίμακες RTS (Revised Trauma Score) και ISS (International Severity Score) μόνο για τους πολυτραυματίες, αξιολογήθηκαν κυρίως η βαρύτητα τραυματισμού και η πιθανότητα επιβίωσης του τραυματία, ενώ διαπιστώθηκε μικρό ποσοστό θνησιμότητας στο ΤΕΠ.11.Δεν υπήρξε καταγραφή στο δείγμα και στοιχεία ενεργειών προνοσοκομειακά.12.Τον κύριο λόγο στην αξιολόγηση και αντιμετώπιση των τραυματιών έχει ο Γενικός Χειρουργός. Εφαρμόστηκαν όλες οι ενέργειες με βάση το ATLS (Advanced Trauma Life Support) και η δεύτερη εκτίμηση. Στο 23% του δείγματος έγινε εκτίμηση από περισσότερους του ενός ειδικούς ιατρούς άλλων ειδικοτήτων.13.Στο ΤΕΠ /Π.Γ.Ν.Α. συντελέστηκαν όλες οι απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις, απεικονιστικός έλεγχος, καθώς και εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως αγγειογραφίες, εμβολισμοί, κ.λ.π., με αποτέλεσμα την γρήγορη διάγνωση και αντιμετώπιση.14.Μετά από τον απαραίτητο εργαστηριακό και παρακλινικό έλεγχο, τα σημαντικότερα δεδομένα ως προς την έκβαση των ασθενών δείχνουν ότι οι 1.670 (83%) εξήλθαν του Νοσοκομείου. Από τους πολυτραυματίες 164/335 (49%) εισήχθησαν σε Κλινική ή στη Μ.Ε.Θ. Η πλειονότητα των τραυματιών – πολυτραυματιών εισήχθησαν στη Χειρουργική Κλινική, ακολουθούμενη από την Παιδοχειρουργική. Στο ΤΕΠ αναφέρθηκαν 2/2.346 θάνατοι, ποσοστό μόλις 0,085%.15.Ο μέσος χρόνος νοσηλείας των τραυματιών στις Κλινικές ήταν 2,9 ημέρες (R. 1,8 ημ,), ενώ των πολυτραυματιών συμπεριλαμβανομένου και τις Μ.Ε.Θ. σε 14 ημέρες.Από την ανωτέρω αναλυτική καταγραφή της συχνότητας, του είδους, της βαρύτητας και της εξέλιξης του τραύματος σε Τριτοβάθμιο Νοσοκομείο διαπιστώνεται η αναγκαιότητα καλύτερης οργάνωσης της Προνοσοκομειακής Φροντίδας και του Ε.Κ.Α.Β.. Επίσης καταδεικνύει η ανάγκη καλύτερης καταγραφής δεδομένων στο Τ.Ε.Π., πιθανής δε και ίδρυσης, οργάνωσης ομάδας τραύματος, έτσι ώστε να είναι δυνατή η ταχύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των τραυματιών.
COMPARATIVE ANALYSIS OF ACCURACY AMONG GLASGOW COMA SCALE, TRAUMA SCORE, AND REVISED TRAUMA SCORE AS PREDICTORS OF MORTALITY HEAD INJURY PATIENTS
