scholarly journals ĐÁNH GIÁ LIÊN QUAN GIỮA CÁC ĐA HÌNH GEN GÂY RỐI LOẠN CHUYỂN HÓA HOMOCYSTEINE VỚI SẢY THAI LIÊN TIẾP

2021 ◽  
Vol 507 (1) ◽  
Author(s):  
Nguyễn Ngọc Nhất ◽  
Trịnh Thế Sơn ◽  
Nguyễn Thanh Tùng ◽  
Trần Ngọc Thảo My ◽  
Phạm Đức Minh ◽  
...  

Mục tiêu: đánh giá mối liên quan giữa các đa hình gen MTHFR C677T, MTHFR A1298C, MTR A2756G và MTRR A66G gây rối loạn chuyển hóa homocysteine với sảy thai liên tiếp không rõ nguyên nhân ở phụ nữ Việt Nam. Đối tượng và phương pháp nghiên cứu: nghiên cứu bệnh – chứng, đa trung tâm tiến hành trên 92 phụ nữ sảy thai liên tiếp không rõ nguyên nhân và 92 phụ nữ khỏe mạnh. Kết quả: tuổi trung bình của nhóm bệnh và nhóm chứng lần lượt là 29,58 ± 2,91 và 30,69 ± 2,44. Allele đột biến của đa hình MTHFR C677T và MTR A2756G gặp nhiều hơn có ý nghĩa thống kê ở những bệnh nhân sảy thai liên tiếp (p > 0,05), các đột biến này làm tăng nguy cơ sảy thai liên tiếp lần lượt là 2,33 và 1,82 lần so với nhóm chứng (OR 2,33; 95% CI, 1,38-3,96 và OR 1,82; 95% CI, 1,02-3,29). Mặt khác, đột biến thay thế nucleotid A thành C ở gen MTHFR A1298C và thay thế nucleotid A thành G ở gen MTRR A66G không không làm tăng nguy gây bệnh trong nghiên cứu của chúng tôi (P > 0,05). Kết luận: đa hình MTHFR C677T và MTR A2756G là yếu tố nguy cơ của sảy thai liên tiếp ở phụ nữ Việt Nam, kết quả này tương đồng với nhiều nghiên cứu trên thế giới. Trên cơ sở đó chúng tôi kiến nghị tiến hành xét nghiệm phát hiện đa hình gen liên quan chuyển hóa homocysteine ở những người phụ nữ xảy thai liên tiếp chưa rõ nguyên nhân.

Nutrients ◽  
2015 ◽  
Vol 7 (8) ◽  
pp. 6670-6687 ◽  
Author(s):  
Wen-Xing Li ◽  
Shao-Xing Dai ◽  
Jun-Juan Zheng ◽  
Jia-Qian Liu ◽  
Jing-Fei Huang

Author(s):  
Dmytro Maltsev
Keyword(s):  
S 100 ◽  
Icd 10 ◽  

Обґрунтування. Доказова база асоціації генетичного дефіциту фолатного циклу (ГДФЦ) та розладів спектру аутизму (РАС) у дітей ґрунтується на результатах 5 мета-аналізів рандомізованих контрольованих клінічних досліджень. Системне запалення, яке виникає внаслідок ГДФЦ у дітей з РАС, розглядають як важливий механізм розвитку енцефалопатії.Потребує уточнення клінічна значущість феномену персистуючого системного запалення у дітей з РАС. Доцільним є вивчення зв’язку між підвищенням сироваткової концентрації тих чи інших прозапальних медіаторів і показниками нейронального пошкодження в таких випадках.Мета роботи: вивчити сироваткові концентрації типових прозапальних медіаторів фактору некрозу пухлини альфа (ФНП-альфа), інтерлейкіну ІЛ-6(ІЛ-6) та тумор-М2-піруваткінази (ТМ2ПК) у дітей з РАС, асоційованими з ГДФЦ, з уточненням їх зв’язку з сироватковими концентраціями маркерних молекул пошкодження нейронів ЦНС нейрон-специфічної енолази (НСЕ) та білка S-100 для розширення уявлень щодо впливу системної запальної реакції на розвиток енцефалопатії при даній патології і відкриття нових точок прикладення дії нейропротекторного лікування.Матеріали і методи. Досліджувану групу (ДГ) склали 138 дітей з діагнозом розладів спектру аутизму (DSM-IV-TR та ICD-10), у яких відзначався генетич-ний дефіцит фолатного циклу (MTHFR C677T + MTHFR A1298C і/або MTR A2756G і/або MTRR A66G; ПЛР). Контрольна група (КГ) включала 51 здорову дитину відповідного вікового і гендерного розподілу.Досліджували сироваткові концентрації прозапальних медіаторів ТМ2ПК, ФНП-альфа, ІЛ-6 та показників нейронального пошкодження – НСЕ та білкуS-100.Результати дослідження та їх обговорення. Відзначалося підвищення сироваткових концентрацій ТМ2ПК у 119 із 138 пацієнтів ДГ (86%) і тільки у 11 із 51 дітей КГ (22%) (p<0,05; Z<Z0,05), ФНП-альфа – у 85 із 138 дітей ДГ (62%) і тільки у 7 із 51 дітей КГ (14%) (p<0,05; Z<Z0,05), ІЛ-6 – у 43 із 138 дітей ДГ (31%) і тільки у 3 із 51 дітей КГ (6% випадків) (p<0,05; Z<Z0,05). Середні сироваткові концентрації ТМ2ПК в ДГ складала 63,1±3,74 ОД/мл порівняно з 23,2±0,91 ОД/мл в КГ (p<0,05; Z<Z0,05), ФНП-альфа – 13,7±0,65 пг/мл порівняно з 5,3±0,38 пг/мл в КГ (p<0,05; Z<Z0,05), ІЛ-6 – 8,7±0,57 пг/мл порівняно з 3,6±0,27 пг/мл в КГ (p<0,05; Z<Z0,05). ТМ2ПК, ФНП-альфа та ІЛ-6 суттєво відрізнялися за чутливістю, лабільністю і специфічністю як маркери системного запалення у дітей з РАС, асоційованими з ГДФЦ.Всі три досліджувані показники системного запалення були асоційовані зі зростанням сироваткової концентрації лабораторних індикаторів нейронального пошкодження ЦНС НСЕ і білку S-100, що вказує на зв›язок між системною запальною реакцією та розвитком енцефалопатії у дітей з РАС, асоційованими з ГДФЦ.Висновки. Отримані дані не тільки розширюють сучасні уявлення щодо розвитку системного запалення та його участі в формуванні енцефалопатії у дітей з РАС, асоційованими з ГДФЦ, однак і відкриває шлях для апробації сучасних антизапальних нейропротекторних лікувальних стратегій.


Pathobiology ◽  
2019 ◽  
Vol 86 (4) ◽  
pp. 190-200
Author(s):  
Kaouther Nasri ◽  
Fatma Midani ◽  
Amani Kallel ◽  
Nadia Ben Jemaa ◽  
Mariem Aloui ◽  
...  

2012 ◽  
Vol 63 (4) ◽  
pp. 334-345
Author(s):  
Reggie García-Robles ◽  
Catalina Durán-Garzón ◽  
Paula Ayala-Ramírez ◽  
Joan Dayanna Pardo-Sabogal ◽  
Rodolfo Martínez-Díaz ◽  
...  

Objetivo: el objetivo general de esta investigación es hacer una aproximación para evaluar la asociación entre alteración del metabolismo de la homocisteínametionina y folato en embarazos complicados con restricción de crecimiento intrauterino (RCIU) idiopático, a través del estudio de los niveles de homocisteína pre y posparto, vitamina B12 y folato, así como las frecuencias alélicas y genotípicas de los polimorfismos genéticos de enzimas que participan en la vía metabólica de la homocisteína-metionina y folato en gestantes con embarazos complicados con RCIU idiopático y en condiciones fisiológicas en embarazo normal.Materiales y métodos: estudio piloto observacional analítico de tipo casos y controles. Se estudiaron 8 gestantes con embarazos con restricción de crecimiento intrauterino idiopático y 21 gestantes control con embarazos sin complicaciones y recién nacido sano. Se analizaron las concentraciones de folato, vitamina B12 y homocisteína en el tercer trimestre de embarazo, así como los niveles de homocisteína posparto. Se determinaron los genotipos de las gestantes para los polimorfismos MTHFR C677T, MTHFR A1298C, MTRR A66G, CBS 844ins68, CBS VNTR31pb, CBS C699T y CBS C1080T por medio de reacción en cadena de la polimerasa (PCR) y polimorfismos de longitud de los fragmentos de restricción (RFLP).Resultados: los polimorfismos MTHFR C677T y el genotipo 18/18 del polimorfismo CBS VNTR- 31pb, de manera independiente y en coexistencia, se asociaron a niveles bajos de folato. Igualmente, el genotipo 18/18 del polimorfismo CBS VNTR- 31pb, solo y cuando coexistía con el polimorfismo MTHFR C677T, se asoció con RCIU idiopático.Conclusiones: el metabolismo de la homocisteínametionina y folato es importante para el crecimiento y desarrollo del embrión-feto. El compromiso de estas rutas metabólicas se asocia a complicaciones del embarazo como RCIU idiopático. Los resultados preliminares de este estudio deben incentivar el estudio del metabolismo de la homocisteínametionina y folato en complicaciones del embarazo como la RCIU, así como en condiciones fisiológicas en el embarazo normal en nuestra población.


Author(s):  
Дмитро Мальцев
Keyword(s):  
Icd 10 ◽  

Обґрунтування. Результати останніх мета-аналізів рандомізованих контрольованих клінічних досліджень вказують на асоціацію генетичного дефіциту фолатного циклу з розладами спектру аутизму у дітей.Мета дослідження: вивчення біохімічних порушень у дітей з генетичним дефіцитом фолатного циклу, асоційованим з розладами спектру аутизму, длярозуміння механізму формування енцефалопатії й імунодефіциту, а також – пошуку біомаркерів моніторингу стану та мішеней подальших терапевтичних втручань з попередження і/або зменшення нейротоксичності та імуносупресії.Матеріали і методи. Досліджувану групу (ДГ) склали 138 дітей з діагнозом розладів спектру аутизму (DSM-IV-TR та ICD-10), у яких відзначався ге-нетичний дефіцит фолатного циклу (MTHFR C677T + MTHFR A1298C і/або MTR A2756G і/або MTRR A66G; ПЛР). Контрольна група (КГ) включала 51 здорову дитину відповідного вікового і гендерного розподілу. Аналізували показники біохімічного профілю, зокрема сироваткову концентрацію гомоцистеїну, вітамінів В6, В12, D3, фолієвої кислоти, креатиніну, креатин-фосфокінази (КФК) та лактатдегідрогенази (ЛДГ).Результати та їх обговорення. Для пацієнтів ДГ характерний специфічний патерн біохімічних порушень (р˂0,05; Z˂Z0,05). Відзначаються гіпергомоцистеїнемія, дефіцит деяких вітамінів групи В, вітаміну D3 та ознаки мітохондріальної дисфункції. Підвищення концентрації гомоцистеїну в сироватці крові дітей ДГ на момент обстеження мало місце у 88 %, знижен-ня сироваткової концентрації вітаміну В6 – в 76 %, вітаміну В12 – в 79 %, вітаміну D3 – в 72 %, фолієвої кислоти – в 69 %, гіперкреатинінемія – в 65 %, підвищення сироваткових концентрації КФК – в 57 % таЛДГ – в 79 % випадків. Розрахунки відношення шансів (OR) та 95 % довірчого інтервалу (95 % СІ) вказують, що всі досліджувані генотипи асоційовані з характерним патерном біохімічних змін. Очікувана частота тих чи інших біохімічних порушень при наявності певного генотипу збільшується від 2 до 7 разів, залежно від виду біохімічного показника, типу, композиції та кількості патогенних поліморфних варіантів генів ензимів циклу фолієвої кислоти з феноменом генотип-асоційованих патернів та кумулятивним ефектом.Висновки. Для генетичного дефіциту фолатного циклу, асоційованого з розладами спектру аутизму у дітей, характерний специфічний патерн біохімічних змін, що не є типовим для здорових дітей, і може бути залученим до патогенезу імунодефіциту та енцефалопатії. Це може бути використано в діагностичному процесі при скринінгу генетичного дефіциту фолатного циклу, оцінці важкості стану й проведенні клінічного моніторингу дітей з розладами спектру аутизму. Зазначені порушення можуть бути об’єктом терапевтичних втручань з метою корекції біохімічного статусу пацієнта та послаблення проявів імуносупресії та психічних порушень.


2011 ◽  
Author(s):  
Ευστράτιος-Ανδρέας Παπαδέλης

Η οστεοπόρωση και η αθηροσκλήρωση είναι δύο πολυπαραγοντικές και εκφυλιστικές νόσοι που αποτελούν μείζονα προβλήματα δημόσιας υγείας. Οι ηλικιοεξαρτώμενες αυτές ασθένειες μοιράζονται κοινούς παράγοντες κινδύνου και έχουν προταθεί πολλές κοινές παθοφυσιολογικές διεργασίες. Ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση, ο καρκίνος, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η χαμηλή σωματική δραστηριότητα αποτελούν μερικούς από τους πιθανούς κοινούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση αθηρωματικής και οστεοπορωτικής νόσου. Για τη διερεύνηση του γενετικού υποβάθρου των ασθενειών αυτών οι ερευνητές μελετούν γενετικούς πολυμορφισμούς που είτε μεμονωμένα (μελέτες συσχέτισης), είτε σε συνδυασμό (γενετικό άθροισμα), είτε σε αλληλεπίδραση με γνωστούς παράγοντες κινδύνου μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση των ασθενειών. Οι πρώτες στηρίζονται σε συσχετίσεις γονιδιακών πολυμορφισμών με τις εν λόγω ασθένειες, συγκρίνοντας τις συχνότητες εμφάνισης των προς μελέτη πολυμορφισμών ανάμεσα σε ασθενείς και υγιείς ως προς τον φαινότυπο της νόσου. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο προσδιορισμός της πιθανής συσχέτισης των γονιδιακών πολυμορφισμών MTHFR C677T, MTHFR A1298C, MTRR A66G με την αθηρωματική και οστεοπορωτική νόσο στον ελληνικό πληθυσμό που κατοικεί στον Έβρο. Ένας επιπλέον στόχος της μελέτης είναι ο προσδιορισμός του μοντέλου του γενετικού αθροίσματος σε μια προσπάθεια να εκτιμήσουμε τη συνολική επίδραση των προς μελέτη πολυμορφισμών με την αθηρωματική και την οστεοπορωτική νόσο. Τέλος, επιδιώκουμε την ανάλυση της αλληλεπίδρασης των προς μελέτη πολυμορφισμών με συνυπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις των ασθενών, όπως σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, ο καρκίνος, καθώς και σύμφωνα με τις καπνιστικές τους συνήθειες, την κατανάλωση αλκοόλ και τα επίπεδα της σωματικής τους άσκησης.Το δείγμα μας αποτελείται συνολικά από 200 άτομα. Όσον αφορά την μελέτη για την αθηροσκλήρωση 100 άτομα συνιστούν την ομάδα των ασθενών από τα οποία 51 πάσχουν από στένωση καρωτίδων και 49 πάσχουν από περιφερική αγγειοπάθεια. Το σύνολο των ασθενών αυτών έπασχε από διαγνωσμένη βαρύτατη αθηρωματική νόσο και εισήχθηκε στο νοσοκομείο, με σκοπό τη χειρουργική αντιμετώπιση του προβλήματός τους. Οι υπόλοιποι 100 συμμετέχοντες συνιστούν την ομάδα ελέγχου και πρόκειται για υγιή άτομα ως προς την αθηρωματική νόσο, χωρίς κλινικά ευρήματα ή ιατρικό ιστορικό άλλων αθηρωματικών παθήσεων. Όσον αφορά τη μελέτη της οστεοπόρωσης συμμετείχαν συνολικά 61 γυναίκες. Από αυτές 26 συνιστούν την ομάδα των ασθενών που πάσχουν από διαγνωσμένη οστεοπόρωση (tscore < –2,5) και 35 συνιστούν την ομάδα ελέγχου και πρόκειται για υγιή ως προς την οστεοπόρωση άτομα (tscore > –2,5). Στο σύνολο των συμμετεχόντων αναλύθηκαν οι πολυμορφισμοί C677T και A1298C του γονιδίου MTHFR και ο πολυμορφισμός A66G του γονιδίου MTRR. Τα γονίδια αυτά διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο στον μεταβολισμό της ομοκυστεΐνης και οι πολυμορφισμοί που φέρουν έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση υψηλών συγκεντρώσεων αυτής στο αίμα. Η υπερομοκυστεϊναιμία είναι ένας πιθανός παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση αθηρωμάτωσης και οστεοπόρωσης. Η ανάλυση των γενετικών πολυμορφισμών πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο Real Time PCR και η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων έγινε με το πρόγραμμα IBM SPSS 19.0. H συνολική επίδραση των γονιδιακών πολυμορφισμών εκτιμήθηκε με το μοντέλο του γενετικού αθροίσματος. Αυτό υπολογίστηκε προσθέτοντας τιμή +1 για κάθε επικίνδυνο αλληλόμορφο, με αποτέλεσμα κάθε άτομο να λαμβάνει τιμές από 0 (απουσία επικίνδυνου αλληλομορφο) έως +6 (ομόζυγου για όλους τους προς μελέτη πολυμορφισμούς) και να κατατάσσεται σε μια εκ των τριών ομάδων γενετικού κινδύνου που δημιουργήθηκαν (χαμηλού κινδύνου 0-1, ενδιάμεσου 2-3, υψηλού 4-6). Τα αποτελέσματα της μελέτης για την αθηροσκλήρωση αποδεικνύουν ότι οι πολυμορφισμοί MTHFR C677T, MTHFR A1298C αποτελούν ανεξάρτητους προγνωστικούς δείκτες για την εμφάνιση της συγκεκριμένης νόσου στον ελληνικό πληθυσμό που κατοικεί στον Έβρο. Επίσης αποδείξαμε ότι το αλληλομορφο C677T στην ομάδα των αθηρωματικών ασθενών αλληλεπιδρά με την συνύπαρξη κληρονομικής προδιάθεσης για την εμφάνιση της νόσου. Συνεργική δράση και των τριών προς μελέτη πολυμορφισμών διαπιστώθηκε με το μοντέλο γενετικού αθροίσματος στην εμφάνιση της αθηρωματικής νόσου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης για την οστεοπόρωση διαπιστώθηκε ότι οι πολυμορφισμοί MTHFR C677T, MTRR A66G αποτελούν ανεξάρτητους προγνωστικούς δείκτες για την εμφάνιση της οστεοπόρωσης στον ελληνικό πληθυσμό που κατοικεί στον Έβρο. Ο υπολογισμός του γενετικού αθροίσματος από τη συνολική επίδραση και των τριών προς μελέτη πολυμορφισμών απέδειξε την συνεργική τους δράση στην εμφάνιση της οστεοπόρωσης. Συνοπτικά εντοπίσαμε μια γενετική συσχέτιση της οστεοπόρωσης και της αθηροσκλήρωσης. Ο κοινός κρίκος μεταξύ των δυο παθολογικών καταστάσεων θα μπορούσε να αποδοθεί σε αρκετές βιοχημικές, μοριακές ή κυτταρικές διαδικασίες ή σε κοινούς παράγοντες κινδύνου που επηρεάζουν τόσο την αθηρωματική διεργασία όσο και τον μεταβολισμό των οστών. Κατά τη διερεύνηση του γενετικού υποβάθρου σύνθετων νοσημάτων με μελέτες συσχέτισης γονιδιακών πολυμορφισμών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι αλληλεπιδράσεις με περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως το κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, αρτηριακή υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης. Η εφαρμογή του γενετικού αθροίσματος αποτελεί ένα πολλά υποσχόμενο μοντέλο εκτίμησης του γενετικού υποβάθρου κάθε ατόμου κατατάσσοντάς το σε ομάδες επικινδυνότητας ανάπτυξης των προς μελέτη ασθενειών.


2020 ◽  
Author(s):  
Κυριακή Κυδωνοπούλου
Keyword(s):  

Mετά τον βασικό κλινικο-εργαστηριακό έλεγχο, η υπογονιμότητα μπορεί να παραμένει ανεξήγητη στο 15-30% των περιπτώσεων. Στους υποψήφιους παράγοντες που πιθανώς σχετίζονται με την ανεξήγητη γυναικεία υπογονιμότητα περιλαμβάνονται θρομβοφιλικοί παράγοντες και η αποτυχία εμφύτευσης εμβρύου, εξαιτίας της προβληματικής κυκλοφορίας του αίματος στον πλακούντα. Ως θρομβοφιλία ορίζεται η κληρονομική ή/και επίκτητη προδιάθεση για θρόμβωση, που έχει συσχετιστεί με μαιευτικές επιπλοκές, εξαιτίας της υπέρμετρης αιμοστατικής ανισορροπίας. Ο αναστολέας του ενεργοποιητή του πλασμινογόνου τύπου 1 (PAI-1), που κωδικοποιείται από το γονίδιο SERPINE1 (PAI-1), είναι ένας σημαντικός ινωδολυτικός παράγοντας. Το αλληλόμορφο 4G του πολυμορφισμού PAI-1 -675 (4G/5G) συνδέεται με την υπερέκφραση του PAI-1 και υποϊνωδόλυση. Η συσχέτιση μεταξύ πολυμορφισμών του PAI-1 και μαιευτικών επιπλοκών και ο ρόλος τους στην ανεξήγητη γυναικεία υπογονιμότητα χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Η γλυκοπρωτεΐνη Ia (GPIa), επίσης γνωστή και ως ιντεγκρίνη άλφα 2 (ITGA2) αποτελεί το τμήμα α2 του ετεροδιμερούς α2β1, που είναι ο βασικός υποδοχέας κολλαγόνου στην μεμβράνη των αιμοπεταλίων. Η GPIa κωδικοποιείται από το γονίδιο ITGA2, με το αλληλόμορφο 807Τ του πολυμορφισμού C807T να σχετίζεται με αυξημένη γονιδιακή έκφραση και πυκνότητα υποδοχέων. Επομένως, το αλληλόμορφο ITGA2 807Τ έχει συνδεθεί με θρόμβωση. Όπως και άλλες ιντεγκρίνες ή και άλλα μόρια της επιφάνειας των αιμοπεταλίων, ορισμένες μελέτες προτείνουν συσχέτιση της GPIa με τις περίπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της μητέρας και του εμβρύου κατά τη διαδικασία της εμφύτευσης. Σκοπός της μελέτης ήταν 1. η διερεύνηση της συσχέτισης των πολυμορφισμών GPIa C807T και PAI-1 4G/5G με την ανεξήγητη γυναικεία υπογονιμότητα, καθώς και με ιστορικό αποτυχημένων IVF, 2. πολυπαραγοντική μελέτη για τη διερεύνηση συνδυασμών θρομβοφιλικών παραλλαγών (PAI-1 4G/5G, GPIa C807T, FV Leiden, FII G20210A, MTHFR C677T, MTHFR A1298C) σε σχέση με την ανεξήγητη γυναικεία υπογονιμότητα, καθώς και με αποτυχία IVF, και 3. η διερεύνηση συσχέτισης της ανεξήγητης γυναικείας υπογονιμότητας και του αριθμού (Score) των καταγεγραμμένων γονιδιακών παραλλαγών σε ετερο-/ομο-ζυγωτία. Πραγματοποιήθηκε ανίχνευση των παραπάνω παραλλαγών και στατιστική ανάλυση σε 115 γυναίκες με ανεξήγητη υπογονιμότητα και 107 φυσιολογικές γόνιμες γυναίκες. Η ομάδα υπογόνιμων γυναικών περιελάμβανε μία υποομάδα 50 γυναικών, χωρίς επιτυχία IVF. Τα αποτελέσματα έδειξαν για τον πολυμορφισμό PAI-1 4G/5G συσχέτιση της παρουσίας του αλληλομόρφου 4G με την γυναικεία ανεξήγητη υπογονιμότητα, ενώ όχι με τις αποτυχημένες IVF. Αντίθετα, για την παραλλαγή ITGA2 C807T δεν διαπιστώθηκε συσχέτισή της με τη γυναικεία ανεξήγητη υπογονιμότητα, αν και συσχέτιση με την ομοζυγωτία 807 TT στην υποομάδα αποτυχημένων IVF υποδηλώνει πιθανή σύνδεση του πολυμορφισμού αυτού με την αποτυχία της εμφύτευσης. Στις γυναίκες με ανεξήγητη υπογονιμότητα, διαπιστώθηκε συσχέτιση με τις παραλλαγές PAI-1 4G/5G και MTHFR C677T, ενώ στην υποομάδα με αποτυχημένες IVF, καταγράφηκε συσχέτιση με τις παραλλαγές FV Leiden, FII G20210A και MTHFR C677T, όπως επίσης και με την παραλλαγή GPIa C807T. Yποστηρίζεται η ιδέα ότι υπεύθυνος είναι ένας συνδυασμός πολλαπλών θρομβοφιλικών μεταλλάξεων, παρά ένας μοναδικός πολυμορφισμός, καθώς διαπιστώθηκε ο πολλαπλασιαστικός ρόλος ορισμένων συνδυασμών. Απλά και μόνο ο αριθμός των εξεταζόμενων θρομβοφιλικών παραλλαγών σε ομο/ετεροζυγωτία παίζει σημαντικό ρόλο. Συμπερασματικά, απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση του θέματος. Επίσης προτείνεται διερεύνηση της χρησιμότητας της αντιθρομβωτικής αγωγής, καθώς και αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογιών της «ωμικής», για την ταυτόχρονη αναζήτηση χιλιάδων παραγόντων που επηρεάζουν την αναπαραγωγική διαδικασία.


2007 ◽  
Author(s):  
Άννα Κομιτοπούλου

Σκοπό της παρούσας μελέτης απετέλεσε η σύγκριση της συχνότητας κατανομής εννέα μεταλλάξεων/πολυμορφισμών σε γονίδια που εμπλέκονται στην αιμόσταση (FV Leiden, FV HR₂, FII 20210Α, b-Fib 455G>A, FXIII Val34Leu, PAI-1 4G , ΗΡΑ-1b) και το μεταβολισμό της ομοκυστείνης (MTHFR C677T, MTHFR A1298C), καθώς και επιλεκτικών συνδυασμών τους, μεταξύ παιδιών με θρόμβωση και μαρτύρων. Επίσης, στα παιδιά με θρόμβωση, συσχετίσθηκε η φορεία αυτών των μεταλλάξεων/πολυμορφισμών με τα επίπεδα των αντιστοίχως κωδικοποιούμενων πρωτεϊνών. Τεχνική αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR), πηξιολογικές δοκιμασίες και υγρή χρωματογραφία υψηλής πιέσεως (HPLC) χρησιμοποιήθηκαν, αντιστοίχως, για τον προσδιορισμό των μεταλλάξεων/πολυμορφισμών, των πρωτεϊνών ή άλλων παραμέτρων της αιμόστασης και των επιπέδων της ομοκυστεΐνης σε 141 παιδιά με θρόμβωση σε ποικίλες θέσεις, μέσης ηλικίας 5.3 χρόνων, εκ των οποίων 31 παιδιά (22%) είχαν αναπτύξει το θρομβωτικό επεισόδιο στο κεντρικό νευρικό σύστημα ενδομητρίως. Το 26% ήταν νεογνά κατά τη διάγνωση. Οι ασθενείς συγκρίθηκαν με 103 μάρτυρες. Η θρόμβωση ήταν συχνότερη στα αγόρια (p=0.021). Ουδείς εκ των μελετηθέντων πολυμορφισμών βρέθηκε να είναι παράγοντας κινδύνου για θρόμβωση, εκτός από τον παράγοντα V Leiden (odds ratio 3.8,95% CI 1.4-10.6). Ο κίνδυνος ήταν διπλάσιος στην ομάδα των παιδιών με ενδομήτριο θρομβωτικό επεισόδιο (odds ratio 6.82, 95% CI 2.0-22.8). Η πιθανότητα για θρόμβωση ήταν δύο φορές μεγαλύτερη στους φορείς FVLeiden που είχαν ιδιοπαθή θρόμβωση (odds ratio 5.4) σε σχέση με τους ασθενείς που είχαν δευτεροπαθή θρόμβωση (odds ratio 2.7). Οι φορείς FVLeiden είχαν σχεδόν εξαπλάσια πιθανότητα να υποστούν θρομβωτικό επεισόδιο (odds ratio 5.7 95% CI 1.8-19.6), όταν ο πολυμορφισμός FVR₂ απουσίαζε. Η συνδυασμένη κατανομή της μετάλλαξης MTHFR C677T με MTHFR A1298C και του πολυμορφισμού FXIII Va134Leu με PAI-1 4G δεν διέφερε μεταξύ ασθενών και μαρτύρων. Στα παιδιά με θρόμβωση, ο λόγος της αντίστασης στην ενεργοποιημένη πρωτεΐνη C βρέθηκε σημαντικά χαμηλότερος στους φορείς FVL (p<0.001). Δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στα επίπεδα του ινωδογόνου, αν και υψηλότερα, στους φορείς b-Fib 455G>A σε σχέση με τους μη φορείς, ούτε και στα επίπεδα της προθρομβίνης στους φορείς FII 20210Α, εκτός από την υποομάδα των παιδιών με έμφρακτο ΚΝΣ , σε σχέση με τους μη φορείς (p<0.05). Οι ομοζυγώτες σε μία από τις δύο μεταλλάξεις MTHFR C677T και MTHFR A1298C ή οι διπλοί ετεροζυγώτες είχαν σημαντικά αυξημένα επίπεδα ομοκυστείνης σε σχέση με τους ετεροζυγώτες σε μία μόνο μετάλλαξη ή τους μη φορείς, όχι, όμως, υπερομοκυστιναιμία, πλην τριών περιπτώσεων.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document