Leven Lang Ontwikkelen in rurale regio’s: de paradox van de Westhoek

Samenvatting Volwasseneneducatie (een Leven Lang Ontwikkelen, LLO) wint aandacht in het politieke debat. Het maakt mensen onder andere weerbaarder voor schokken op de arbeidsmarkt. In rurale regio’s is er doorgaans minder deelname aan LLO. In de streek de Westhoek, en bij uitbreiding de Vlaamse provincie West-Vlaanderen, is er echter een relatief groter engagement van bedrijven om LLO te bekostigen dan in andere regio’s van het Vlaams Gewest. We maken een verkennende analyse van deze geobserveerde paradox aan de hand van registerdata over 125.614 bedrijven met een hoofdzetel in het Vlaams Gewest. Met deze data bestuderen we in totaal vier mogelijke hypothesen: (1) werknemers oefenen meer beroepen uit die geassocieerd worden met LLO; (2) er zijn relatief meer grote bedrijven in de Westhoek gevestigd, die meer LLO kunnen bekostigen; (3) het gemiddelde aantal werknemers in LLO ligt hoger in de Westhoek; en (4) LLO wordt door de bedrijven zelf georganiseerd om het gebrek aan formeel opleidingsaanbod te compenseren. Uit de verkennende analyse blijkt dat niet-formeel leren populair is onder middelgrote en kleine ondernemingen in de Westhoek, een fenomeen dat elders in Vlaanderen niet als zodanig wordt geobserveerd. Hieruit leren we dat bedrijven in rurale regio’s een belangrijke rol hebben in het aanbieden van opleidingsaanbod aan hun werknemers.

Verkiezingen: keiharde marketing: Een beeld van een gegijzelde democratie op Curaçao

Dat de democratie op Curaçao in gevaar is blijkt uit de miljoenen die worden uitgegeven aan een verkiezing. Waar het geld vandaan komt en wat de geldschieters daarvoor terug willen is het verhaal van de gegijzelde democratie. De auteur neemt u mee op reis langs gebeurtenissen en feiten die het beeld van een gegijzelde democratie duidelijk maken. De machtsstrijd die gedreven wordt door keiharde marketingstrategieën komen aan de orde in het politiek landschap van Curaçao. Om het boek ook voor de jongere generatie enige context te geven wordt teruggeblikt naar het historische proces van de democratisering van de wereld en het proces naar de autonomie van de Antillen. Uiteindelijk doet de auteur een bijdrage aan de verwezenlijking van een bevrijde democratie op Curaçao.

Meten van verzuilde politiek in media

Sinds het einde van de vorige eeuw houden mediahistorici zich meer bezig met de manier waarop media-inhoud tot stand is gekomen en welke betekenis dat heeft gehad voor publieksgroepen en maatschappelijk-politieke realiteiten. In dit artikel wordt gepoogd deze benadering te combineren met digital history, aan de hand van het verzuilingsdebat en gebruik makend van de digitale krantencollectie van de Koninklijke Bibliotheek van Nederland. Enerzijds wordt onderzocht in hoeverre de veronderstelde ideologische gebondenheid van dagbladen in de jaren 1918-1967 zichtbaar wordt in de hoeveelheid kopij waarmee katholieke en sociaaldemocratische kranten over politiek hebben bericht en hoe verschillen daarin te verklaren zijn. Anderzijds wordt door het testen van kwantitatieve methoden uit de digital humanities geprobeerd een bijdrage te leveren aan digitale bronnenkritiek voor historisch onderzoek.Since the end of the last century media historians have taken an interest in researching the origins and development of media content and its significance for audiences and socio-political realities. This article seeks to combine this approach with digital history. It does so by focusing on the pillarisation debate and by utilising the digital newspaper collection of the National Library of the Netherlands. On the one hand, this article investigates to what extent the ideological background of the Catholic and Social Democratic press is actually reflected in the number of newspaper articles reporting on politics written between 1918-1967, and how any differences can be explained. On the other hand, by testing quantitative methods from the digital humanities, the article attempts to contribute to digital source criticism for historical research.

‘Behaviour and Morality have Remained Irreproachable, and his Commercial Reputation is Good

In the late nineteenth century, with the expansion of their harbours and the growth of transatlantic mobility, the port cities of Antwerp and Rotterdam became home to economically important and large migrant communities. In a context marked by the often-claimed rise of the nation state, when national legislation concerning nationality and citizenship was shifting, local authorities and citizens played an important but still underestimated role when it came to enforcing the naturalisation of foreign nationals. Applications for naturalisation in both Antwerp and Rotterdam were firmly rooted in the local context, and economic performance was key to the police commissar’s support of an applicant’s case towards the national authorities. By comparatively analysing individual applications for naturalisation in Antwerp and Rotterdam, this paper argues that the close relationship between the nation-state and the mechanisms of legal inclusion and exclusion on which it rested, has to be relativised. Aan het eind van de negentiende eeuw werden de steden Antwerpen en Rotterdam, dankzij de uitbreiding van hun havens en de groei van de trans-Atlantische mobiliteit, de thuisbasis van grote en economisch belangrijke migrantengemeenschappen. In een periode die in de historiografie vaak gekenmerkt wordt door de veronderstelde opkomst van de natiestaat en veranderende wetgeving omtrent nationaliteit en burgerschap, speelden lokale overheden en burgers een belangrijke, maar nog vaak onderschatte rol bij het bewerkstelligen van naturalisatie van mensen met een migratieachtergrond. Zowel in Antwerpen als in Rotterdam waren naturalisatieverzoeken duidelijk gesitueerd in de lokale context van de aanvrager. Zo was het economische succes van een aanvrager een doorslaggevende factor voor het verkrijgen van steun van de politiecommissaris. Deze steun vergrootte de kans van slagen van een naturalisatieaanvraag bij de nationale overheid. Aan de hand van een vergelijkend onderzoek naar individuele naturalisatieaanvragen in Antwerpen en Rotterdam, stelt dit artikel dat de hechte relatie tussen de natiestaat en de mechanismen van wettelijke in- en uitsluiting waarop die berust, moet worden gerelativeerd.

Artistic Innovation from within the Cracks. Unlocking Musical Creativity.

De culturele sector blijft onder druk staan. Veel klassieke muziekorganisaties reageren op dezelfde manier op die situatie. Ze nemen hun toevlucht tot voorspelbaarheid, zowel wat betreft hun organisatiestructuur als hun artistieke output. Deze paper bespreekt het businessmodel van Splendor Amsterdam, dat gerund wordt door kunstenaars. De case brengt de interne architectuur aan het licht van een alternatieve praktijk die erop gericht is de mogelijkheden te ontsluiten van artistieke innovatie in haar meest onbelemmerde vorm.

De COVID-19-crisis en ongelijkheid op de arbeidsmarkt: naar een ‘nieuw normaal’ met meer of minder ongelijkheden?

Samenvatting De coronacrisis confronteert ons op een extreme manier met een aantal vormen van ongelijkheid die onze arbeidsmarkt kenmerken. In het eerste deel van dit essay identificeren we ongelijkheden die zeer zichtbaar geworden zijn door de coronacrisis, met name de ongelijke waardering van beroepen, ongelijke onzekerheid, de ongelijke fysieke en mentale risico’s verbonden aan werk, en de ongelijke verdeling van zorgtaken. Hierbij wijzen we op manieren waarop deze ongelijkheden verbonden zijn aan sociale identiteiten, zoals gender, etniciteit en handicap. In het tweede deel bespreken we lessen die we uit de crisis kunnen trekken. Als we gewoon trachten terug te keren naar het ‘oude normaal’, zal de arbeidsmarkt gekenmerkt blijven door dezelfde ongelijkheden en zullen de groepen in de meest achtergestelde posities de voornaamste slachtoffers van de crisis worden. We doen daarom een oproep om via organisatie- en overheidsbeleid in te zetten op meer gelijkheid en zo te evolueren naar een ‘nieuw normaal’ dat gekenmerkt wordt door eerlijker gewaardeerd en zekerder werk, en door meer aandacht voor welzijn en zorg.

Tactiele compositie

Marloeke van der Vlugt creëert sculpturale en ruimtelijke installaties die het publiek uitnodigen om te interacteren met lichamen, organismen, objecten en materialen op een niet-hiërarchische manier. Haar doel is om het bewustzijn van de wederkerige aard van ons in-de-wereld-zijn te vergroten. Ze deelt de visie van filosofe Jane Bennett wanneer die stelt dat alle materialiteiten een eigen vorm van agency en een dynamische relatie met hun omgeving hebben. Bennett, Jane. Vibrant Matter. Duke University Press, 2010. Om dit open wereldbeeld te kunnen ervaren, gunnen haar installaties het publiek of de participanten de tijd en ruimte om events Bruno Latour schrijft de handelingscapaciteit ook toe aan het event: ‘There are events. I never act; I am always slightly surprised by what I do. That which acts through me is also surprised by what I do, by the chance to mutate, to change, and to bifurcate’. In: Bennett, p. 103. te verkennen, die ontstaan door de wederzijdse relatie tussen hun eigen lichaam en de andere materialiteiten. Ze maakt gebruik van strategieën zoals multisensoriële activering, ruimtelijke vormgeving of gegidste rondleiding, om het publiek of de participanten gevoelig te maken voor een wereld die bevolkt wordt door actieve, veranderlijke voorwerpen in plaats van passieve objecten. Bennett, p. 1.

Schutter zonder munitie: bij het boekenweekessay van Özcan Akyol

Begin maart kreeg Özcan Akyol de pennen in beweging met zijn polemische boekenweekessay Generaal zonder leger. In dat boekje, voor een deel gebaseerd op eerdere columns van de auteur, trekt Akyol van leer tegen de in zijn ogen elitaire boekenwereld. De opvattingen van de rebelse dwarsdenker verdwenen echter al snel naar de achtergrond door de uitbraak van de coronacrisis. Ook ikzelf liet het boekje na een eerste lectuur al snel liggen om te kunnen wennen aan de quarantaine waarin ons gezin beland was. Deze week nam ik het echter weer eens ter hand en keerde dat gevoel terug dat me ook tijdens de eerste lezing overviel: een bepaalde welwillendheid om het met Akyol eens te zijn, die echter overschaduwd wordt door een onstuitbare ergernis. Hoewel ik principiële sympathie heb voor iedereen die een lans breekt voor een verbreding van de leescultuur en het literatuuronderwijs, is Akyol argumentatief een cowboy met een klappistooltje. Of, om bij de oorlogsmetaforiek uit zijn titel te blijven: een schutter zonder munitie.

Onbekend maakt onbemind? Onderzoek naar de mogelijke invloed van informatieverschaffing over en uitbreiding van de reikwijdte van de accountantscontrole op het oordeel van stakeholders

In dit artikel doen we verslag van onderzoek naar de mate waarin informatieverschaffing over de aard en reikwijdte van de controle kan bijdragen aan het verkleinen van de verwachtingskloof. Wij concluderen dat beter geïnformeerde stakeholders die het werk van de accountant van dichterbij kunnen waarnemen, zoals de Raad van Commissarissen en Auditcommissie, positiever oordelen over de effectiviteit van de controle dan stakeholders die hiervoor zijn aangewezen op openbare informatie, waaronder investeerders. Er zijn indicaties, maar geen overtuigend bewijs, dat meer informatieverschaffing over de reikwijdte en het proces van de controle in enige mate kan bijdragen aan een positiever oordeel van stakeholders. Belangrijke informatie over de controle die via de uitgebreide controleverklaring wordt gecommuniceerd, zoals reikwijdte en materialiteit, wordt door een meerderheid van de stakeholders die zich op openbare informatie moet baseren echter niet gelezen. Wij concluderen daarom dat het voor een positiever oordeel van stakeholders over de effectiviteit van de controle van belang is dat accountants ook andere methoden en kanalen hanteren om ze beter te informeren over het proces van de accountantscontrole en dat betere informatieverschaffing via de controleverklaring alleen niet voldoende is om dit te realiseren. Aangezien de wensen en verwachtingen verschillen tussen stakeholdergroepen is het daarnaast van belang om met alle partijen binnen de rapportageketen te onderzoeken of en welke uitbreiding van de reikwijdte van de accountantscontrole met werkzaamheden ten aanzien van belangrijkste risico’s en onzekerheden, langetermijnlevensvatbaarheid, alternatieve winstbegrippen, fraude en naleving van wet- en regelgeving wenselijk is en hoe dit gerealiseerd kan worden.