Εισαγωγή: Τα τελευταία χρόνια η θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού, που επιτυγχάνεται με την αμφικοιλιακή βηματοδότηση, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της θεραπείας των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια, προσφέροντας βελτίωση των συμπτωμάτων, μείωση της νοσηρότητας και αύξηση της επιβίωσης. Εντούτοις, υπάρχει αρκετός προβληματισμός αναφορικά με το σημαντικό ποσοστό ασθενών που λαμβάνουν αυτή τη θεραπεία αλλά τελικά δεν ανταποκρίνονται επαρκώς, κυρίως λόγω της ακατάλληλης θέσης βηματοδότησης της αριστερής κοιλίας. Το ερευνητικό ενδιαφέρον, σχετικά με εναλλακτικές θέσεις βηματοδότησης της αριστερής κοιλίας (ΑΚ) που θα μπορούσαν να αυξήσουν την ανταπόκριση στη θεραπεία, είναι αρκετά μεγάλο. Ωστόσο είναι ελάχιστα τα δεδομένα αναφορικά με την επίδραση συνδυασμών διαφόρων θέσεων βηματοδότησης στη λειτουργικότητα της ΑΚ στο άθικτο και στο ισχαιμικό μυοκάρδιο.Σκοπός: Να ερευνηθεί η επίδραση του συνδυασμού διαφόρων θέσεων βηματοδότησης στη λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας στο άθικτο μυοκάρδιο και μετά από πειραματικό οξύ πρόσθιο έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΟΕΜ), με απώτερο στόχο την ανεύρεση του βέλτιστου συνδυασμού και θέσης βηματοδότησης.Μέθοδοι: Σε 16 υγιείς χοίρους πραγματοποιήθηκε κολποκοιλιακή επικαρδιακή βηματοδότηση με διάφορους συνδυασμούς θέσεων, πριν και μετά από ΟΕΜ. Οι συνδυασμοί θέσεων που μελετήθηκαν ήταν: 1) ΔΚ+ΑΚ βασικό οπίσθιο 2) ΔΚ+ΑΚ κορυφαίο πλάγιο 3) ΔΚ+ΑΚ βασικό πρόσθιο 4) ΔΚ+ΑΚ βασικό πρόσθιοι βασικό οπίσθιο 5) ΑΚ βασικό πρόσθιο+ΑΚ κορυφαίο πλάγιο 6) ΑΚ βασικό οπίσθιο+ΑΚ κορυφαίο πλάγιο και 7) ΑΚ βασικό οπίσθιο+ΑΚ βασικό πρόσθιο, σε τυχαία σειρά. Η συχνότητα βηματοδότησης ήταν κάθε φορά υψηλότερη κατά 10 παλμούς από την ενδογενή καρδιακή συχνότητα. Κατά τη διάρκεια της κολποκοιλιακής161βηματοδότησης ο χρόνος κολποκοιλιακής καθυστέρησης (AV-delay) ήταν αρκετά βραχύς ώστε η παραγόμενη διέγερση να προέρχεται από το κοιλιακό ηλεκτρόδιο βηματοδότησης. Για την αξιολόγηση της επίδρασης κάθε συνδυασμού βηματοδότησης χρησιμοποιήθηκαν αιμοδυναμικές παράμετροι από κοινού με κλασσικούς και νεότερους υπερηχοκαρδιογραφικές δείκτες. Η μελέτη παραμόρφωσης έγινε με τη χρήση της δύο διαστάσεων υπερηχοκαρδιογραφικής απεικόνισης με την τεχνική Speckle Tracking και του ειδικού λογισμικού EchoPac.Αποτελέσματα: Στο άθικτο μυοκάρδιο, οι περισσότερες μεταβλητές απόδοσης της ΑΚ που μετρήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων και των παραμέτρων παραμόρφωσης επηρεάστηκαν δυσμενώς κατά τη διάρκεια της βηματοδότησης (σε όλους τους συνδυασμούς, όλες οι μεταβλητές p<0,05). Ωστόσο μετά από ΟΕΜ, ο συνδυασμός βηματοδότησης του κορυφαίου πλάγιου τοιχώματος της ΑΚ και του βασικού οπισθίου τοιχώματος της ΑΚ φάνηκε να έχει το ευνοϊκότερο αποτέλεσμα στην λειτουργικότητα της ΑΚ, οδηγώντας σε ισοδύναμες αιμοδυναμικές και στροφικές επιδράσεις με τον φλεβοκομβικό ρυθμό (όλες οι μεταβλητές p>0,05).Συμπεράσματα: Στο άθικτο μυοκάρδιο, η λειτουργικότητα της ΑΚ ελαττώνεται σε σύγκριση με τον φλεβοκομβικό ρυθμό, με όλους τους συνδυασμούς θέσεων βηματοδότησης που μελετήθηκαν. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια του ΟΕΜ ο συνδυασμός βηματοδότησης του κορυφαίου πλάγιου τοιχώματος της ΑΚ και του βασικού οπισθίου τοιχώματος της ΑΚ φάνηκε να διατηρεί τη λειτουργικότητα της ΑΚ σε επίπεδο παρόμοιο με το φλεβοκομβικό ρυθμό.