Deriving Sensitivity Kernels of Coda-Wave Travel Times to Velocity Changes Based on the Three-Dimensional Single Isotropic Scattering Model

2016 ◽  
Vol 174 (1) ◽  
pp. 327-337 ◽  
Author(s):  
Hisashi Nakahara ◽  
Kentaro Emoto
1968 ◽  
Vol 58 (6) ◽  
pp. 1879-1897
Author(s):  
K. L. Kaila ◽  
P. R. Reddy ◽  
Hari Narain

ABSTRACT P-wave travel times of 39 shallow earthquakes and three nuclear explosions with epicenters in the North in Himalayas, Tibet, China and USSR as recorded in Indian observatories have been analyzed statistically by the method of weighting observations. The travel times from Δ = 2° to 50° can be represented by four straight line segments indicating abrupt velocity changes around 19°, 22° and 33° respectively. The P-wave velocity at the top of the mantle has been found to be 8.31 ± 0.02 km/sec. Inferred upper mantle structure reveals three velocity discontinuities in the upper mantle at depths (below the crust) of 380 ± 20, 580 ± 50 and 1000 ± 120 km with velocities below the discontinuities as 9.47 ± 0.06, 10.15 ± 0.07 and 11.40 ± 0.08 km/sec respectively. The J-B residuals up to Δ = 19° are mostly negative varying from 1 to 10 seconds with a dependence on Δ values indicating a different upper mantle velocity in the Himalayan region as compared to that used by Jeffreys-Bullen in their tables (1940). Between 19° to 33° there is a reasonably good agreement between the J-B curve and the observation points. From Δ = 33° to 50° the J-B residuals are mostly positive with an average excess value of about 4 sec.


1978 ◽  
Vol 31 (4) ◽  
pp. 299 ◽  
Author(s):  
HA Blevin ◽  
J Fletcher ◽  
SR Hunter

Hunter (1977) found that a Monte-Carlo simulation of electron swarms in hydrogen, based on an isotropic scattering model, produced discrepancies between the predicted and measured electron transport parameters. The present paper shows that, with an anisotropic scattering model, good agreement is obtained between the predicted and experimental data. The simulation code is used here to calculate various parameters which are not directly measurable.


2009 ◽  
Author(s):  
Πέτρος Καραδήμας

Το αντικείμενο της παρούσης διατριβής είναι η μοντελοποίηση με χρήση στοχαστικών διαδικασιών, ασυρμάτων μη επιλεκτικών στη συχνότητα καναλιών με διαλείψεις (frequency non-selective fading channels). Η γνώση και μοντελοποίηση των χρονικών μεταβολών των ασυρμάτων καναλιών είναι αναγκαία για ένα πλήθος σύγχρονων εφαρμογών όπως μεταξύ άλλων η εκτίμηση της ταχύτητας κίνησης της φορητής συσκευής, μεταγωγή (handoff), δυναμική καταχώρηση συχνοτήτων και ο δυναμικός έλεγχος της ισχύος εκπομπής της φορητής μονάδας. Επίσης, βασιζόμενοι σε στοχαστικά μοντέλα, μπορούν να εκτιμηθούν διάφορα μεγέθη των καναλιών, όπως η μέση χρονική διάρκεια των ριπών σφαλμάτων (error bursts) και η απόδοση των χρησιμοποιουμένων πρωτοκόλλων επικοινωνίας. Στην παρούσα διατριβή μελετώνται μη επιλεκτικά στη συχνότητα κανάλια με διαλείψεις για κινητές συσκευές λήψης (mobile fading channels) και στατικά κανάλια με διαλείψεις (fixed wireless fading channels). Στην πρώτη περίπτωση διερευνάται το πρόβλημα του στατικού πομπού με κινούμενο δέκτη, ενώ στη δεύτερη περίπτωση διερευνάται το πρόβλημα όπου η κατάσταση τόσο του πομπού όσο και του δέκτη είναι στατική. Στα μη επιλεκτικά στη συχνότητα κανάλια των κινητών συσκευών, οι χρονικές μεταβολές συμβαίνουν λόγω της ταυτόχρονης άφιξης πολυοδευουσών συνιστωσών (multipath components) στον κινητό δέκτη. Οι συνιστώσες αυτές έχουν τυχαία φάση, συνεπώς προκαλούν στο λαμβανόμενο σήμα ταχείες αυξομειώσεις, λόγω του ότι μπορούν να υπερτίθενται με τυχαίο τρόπο. Με τη σειρά τους, οι πολυοδεύουσες συνιστώσες μπορούν να καταφθάνουν στον κινητό δέκτη διαδιδόμενες σε δυο ή τρεις διαστάσεις. Το τελευταίο εξαρτάται από το αν καταφθάνουν υπό κάποια γωνία ανύψωσης σε σχέση με το επίπεδο κίνησης του δέκτη . Οι χρονικές μεταβολές του λαμβανόμενου σήματος επηρεάζονται επίσης από το φαινόμενο της σκίασης (shadowing ή shadow fading), το οποίο έχει ως αποτέλεσμα η μέση τιμή αυτού να παίρνει τυχαίες τιμές σε κάθε τοπική περιοχή (local area). Η σκίαση είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των πολυοδευουσών συνιστωσών με υψηλά κτήρια και εμπόδια, ώστε μέρος της ισχύος να μη φθάνει στον κινητό δέκτη. Στα στατικά μη επιλεκτικά στη συχνότητα κανάλια, οι τυχαίες φάσεις των πολυοδευουσών συνιστωσών και κατά συνέπεια οι χρονικές μεταβολές του λαμβανομένου σήματος είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης αυτών των συνιστωσών με τα κινούμενα αντικείμενα / σκεδαστές του καναλιού. Η γνώση των βασικών στοχαστικών διαδικασιών που χρησιμοποιούνται για την μοντελοποίηση του λαμβανόμενου σήματος σε ασύρματα κανάλια κρίνεται απαραίτητη. Κατάλληλες τροποποιήσεις και επεξεργασία αυτών των διαδικασιών οδήγησαν στα περισσότερα εκ των αποτελεσμάτων της παρούσης διατριβής. Αυτές οι διαδικασίες είναι το εκτεταμένο μοντέλο Suzuki (extended Suzuki model) και το μοντέλο του Loo (Loo model). Η πρώτη διαδικασία προκύπτει από το πολλαπλασιασμό μιας διαδικασίας Rice και μιας κανονικής λογαριθμικής (lognormal) διαδικασίας (μοντέλο Rice-lognormal). Η δεύτερη διαδικασία προκύπτει ως το μέτρο της πρόσθεσης δυο διανυσμάτων, όπου το πλάτος του ενός ακολουθεί την κατανομή Rayleigh, ενώ το πλάτος του άλλου ακολουθεί την κατανομή lognormal. Οι διαδικασίες αυτές ανήκουν στην κατηγορία των σύνθετων στοχαστικών (composite stochastic), αφού μοντελοποιούν ταυτόχρονα την επίδραση της σκίασης και της πολυόδευσης σε μη επιλεκτικά στη συχνότητα κανάλια κινητών συσκευών λήψης. Όσο αφορά τα στατικά ασύρματα κανάλια, οι χρονικές μεταβολές τους καθορίζονται κάνοντας χρήση μιας κατάλληλης διαδικασίας Rice. Η δημιουργία ενός καινούργιου στοχαστικού μοντέλου για κανάλια κινητών συσκευών με διαλείψεις ήταν το ένα από τα αποτελέσματα της παρούσης διατριβής. Συγκεκριμένα, προέκυψε μια νέα σύνθετη στοχαστική διαδικασία, η οποία ανήκει στην κατηγορία των μοντέλων τύπου Suzuki και προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό μιας διαδικασίας Weibull και μια κανονικής λογαριθμικής (lognormal) διαδικασίας (μοντέλο Weibull-lognormal). Το σύνθετο μοντέλο Weibull-lognormal παρουσιάζεται στην απλή του μορφή με δυσδιάστατη ισοτροπική σκέδαση (two dimensional-2D isotropic scattering) και σε μια τροποποιημένη εκδοχή με δυσδιάστατη ανισοτροπική σκέδαση (anisotropic scattering). Στη συνέχεια, η εισαγωγή τρισδιάστατης (three dimensional-3D) ανισοτροπικής σκέδασης στο εκτεταμένο μοντέλο Suzuki και στο μοντέλο του Loo επέτρεψε να καθοριστεί με ακρίβεια η επίδραση αυτής στις χρονικές μεταβολές μη επιλεκτικών στη συχνότητα καναλιών για κινητές συσκευές λήψης. Η τρισδιάστατη σκέδαση μοντελοποιήθηκε θεωρώντας κατάλληλες κατανομές των γωνιών άφιξης (angle of arrival-AOA) των πολυοδευουσών συνιστωσών, τόσο στο αζιμούθιο επίπεδο (azimuth plane) κίνησης του δέκτη, όσο και στο κάθετο επίπεδο ανύψωσης (elevation plane). Τέλος, μελετήθηκε το στατικό μη επιλεκτικό στη συχνότητα ασύρματο κανάλι. Πιο συγκεκριμένα, η κινητικότητα των σκεδαστών σε αυτά τα κανάλια μοντελοποιήθηκε κατάλληλα μέσω τριών κατανομών πιθανότητας για τις ταχύτητες των σκεδαστών. Στη συνέχεια, η κινητικότητα των σκεδαστών συνδέθηκε με αναλυτικό τρόπο με τις χρονικές μεταβολές αυτών των καναλιών.


2021 ◽  
pp. M56-2020-19
Author(s):  
E. R. Ivins ◽  
W. van der Wal ◽  
D. A. Wiens ◽  
A. J. Lloyd ◽  
L. Caron

AbstractThe Antarctic mantle and lithosphere are known to have large lateral contrasts in seismic velocity and tectonic history. These contrasts suggest differences in the response time scale of mantle flow across the continent, similar to those documented between the northeastern and southwestern upper mantle of North America. Glacial isostatic adjustment and geodynamical modeling rely on independent estimates of lateral variability in effective viscosity. Recent improvements in imaging techniques and the distribution of seismic stations now allow resolution of both lateral and vertical variability of seismic velocity, making detailed inferences about lateral viscosity variations possible. Geodetic and paleo sea-level investigations of Antarctica provide quantitative ways of independently assessing the three-dimensional mantle viscosity structure. While observational and causal connections between inferred lateral viscosity variability and seismic velocity changes are qualitatively reconciled, significant improvements in the quantitative relations between effective viscosity anomalies and those imaged by P- and S-wave tomography have remained elusive. Here we describe several methods for estimating effective viscosity from S-wave velocity. We then present and compare maps of the viscosity variability beneath Antarctica based on the recent S-wave velocity model ANT-20 using three different approaches.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document