Υβριδικές επιστρώσεις οργανικά τροποποιημένων πυριτικών ενώσεων και εποξειδικώνρητινών (Organically Modified Silicates, ORMOSILs – epoxy) εφαρμόστηκαν στο κράμααργιλίου 2024-Τ3 και σε γαλβανισμένο χάλυβα σε υψηλές θερμοκρασίες (Hot Dip GalvanizedSteel, HDGS) προκειμένου αυτές να προστατεύσουν τα υποστρώματα από τη διάβρωση. Για τηνβελτίωση της αντοχής των επιστρώσεων στην διάβρωση ενσωματώθηκαν στην πολυμερικήμήτρα νανοπεριέκτες από μολυβδαινικό δημήτριο (CeMo) και οξείδιο του τιτανίου (TiO2),καθώς και pH-ευαίσθητα οργανικά νανοδοχεία πληρωμένα με τους αναστολείς διάβρωσης 2-μερκαπτοβενζοθειαζόλιο, 8-υδροξυκινολίνη, 1H-βενζοτριαζολο-4-σουλφονικό οξύ καιεξαφλουοροτιτανικό οξύ.Οι υβριδικές επιστρώσεις εφαρμόστηκαν στο υπόστρωμα με τη διαδικασία εμβάπτισης.Η μορφολογία των επιστρώσεων εξετάστηκε με ηλεκτρονική μικροσκοπία σάρωσης (ScanningElectron Microscopy (SEM)). Η σύνθεση και η δομή τους μελετήθηκε με υπέρυθρηΦασματοσκοπία μετασχηματισμού Fourier (FT-IR) και με μικροανάλυση με φθορισμομετρίαακτίνων Χ (Energy Dispersive X-Ray Analysis (EDX)). H ηλεκτροχημική φασματοσκοπίασύνθετης αντίστασης (Electrochemical Impedance Spectroscopy, EIS), η dc-πόλωση (dcpolarization)και η μέτριση ανοικτού δυναμικού (open circuit potential, OCP) χρησιμοποιήθηκανγια την αξιολόγηση των αντι-διαβρωτικών ιδιοτήτων των επιστρώσεων. Τα αποτελέσματαέδειξαν ότι οι επιστρώσεις με πληρωμένα νανοδοχεία έχουν αυξημένες αντιδιαβρωτικέςιδιότητες συγκριτικά με τις υπόλοιπες επιστρώσεις εμφανίζοντας και ιδιότητες αυτο-θεραπείας.Τέλος, συντέθηκαν νανόσφαιρες οξειδίου του χαλκού (Cu2O), οι οποίεςχαρακτηρίστηκαν με SEM, ηλεκτρονική μικροσκοπία διερχόμενης δέσμης (ΤransmissionΕlectron Μicroscopy (TEM)) και περίθλαση ακτίνων Χ (X ray Diffraction (XRD)). Οινανόσφαιρες στη συνέχεια πληρώθηκαν με ουσίες που δρουν ως βιοκτόνα και ενσωματώθηκανσε βαφές εμπορίου και σε επιστρώσεις βασισμένες σε εποξειδικές ενώσεις και μελετήθηκε ηδράση τους ως αντιαποθετικά αντιδραστήρια. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι επιστρώσεις μεπληρωμένες νανόσφαιρες Cu2O είχαν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε σύγκριση με τιςβαφές εμπορίου με βιοκτόνα μετά από έκθεση σε θαλάσσιο περιβάλλον.
Χαρακτηρισμός πολυμερικών επιστρώσεων με νανοπερίεκτες σε μέταλλα για την προστασία τους από διάβρωση σε θαλάσσιο περιβάλλον