scholarly journals Injertos de naranja (Citrus sinensis) y mandarina (Citrus reticulata) en fase de producción

2021 ◽  
pp. 45264
Author(s):  
Mercedes Pérez-Macias ◽  
Enio Soto ◽  
Rommel Igor León-Pacheco ◽  
Guastavo Adolfo Rodríguez-Yzquierdo ◽  
Edwin Andrés Villagrán-Munar
Keyword(s):  
Citrus Sinensis ◽  
Citrus Reticulata

Introducción. En Venezuela, los cítricos son el quinto frutal más importante, con una superficie cosechada de 18 084 ha y rendimiento promedio de 14,2 t ha-1, por debajo de la producción mundial. A pesar de ello, hay poca información sobre la fisiología y agronomía de los injertos de cultivares de cítricos más utilizados en el país, como parte de una estrategia para seleccionar las mejores combinaciones (injerto/portainjerto) y las épocas más limitantes para la producción del cultivo. Objetivo. Evaluar a nivel agronómico y fisiológico cinco cultivares de cítricos durante el período 2013-2015. Materiales y métodos. Se realizó un ensayo en plantas de cítricos sembradas entre el período de enero del 2013 y agosto del 2015 en el Centro Nacional de Investigación Agropecuaria, Maracay, Venezuela, en tres repeticiones bajo un diseño completamente al azar, para evaluar variables asociadas al intercambio gaseoso y fenología del cultivo en cinco cultivares de los cítricos más importantes de Venezuela. Resultados. 1) Los árboles de cítricos mostraron apertura parcial de los estomas para incrementar la transpiración y disminuir el estrés por alta temperatura y sequía, sin provocar disminuciones en la tasa de fotosíntesis. 2) Las plantas con los mayores valores promedio en las variables de intercambio gaseoso en los injertos (Cleopatra y Volk) y en el portainjerto (Dancy durante los períodos más secos y Valencia en los más lluviosos), provocaron que las combinaciones de Cleopatra-Dancy, Cleopatra-Valencia, Volk-Valencia y Volk-Dancy, alcanzaran el mayor rendimiento fotosintético durante todos los períodos de evaluación. 3) La fase fenológica de brotación en las plantas de cítricos fueron las fuentes de sumideros más importantes para las tasas de asimilación neta de fotosíntesis. Conclusiones. El cultivar Cleopatra-Dancy tuvo el comportamiento más estable para las variables asociadas al intercambio gaseoso y Volk-Dancy para producir en épocas más secas.

Indian citrus ringspot virus. [Distribution map].

2015 ◽  
Author(s):  
Keyword(s):  
Citrus Sinensis ◽  
Andhra Pradesh ◽  
Uttar Pradesh ◽  
Ringspot Virus ◽  
Citrus Reticulata ◽  
Citrus Aurantium ◽  
Distribution Map ◽  
Virus Distribution ◽  
New Distribution ◽  
Cleopatra Mandarin

Abstract A new distribution map is provided for Indian citrus ringspot virus. Tymovirales: Alphaflexiviridae: Mandarivirus. Hosts: kinnow (Citrus aurantium × Citrus reticulata), Cleopatra mandarin (Citrus reshni) and navel orange (Citrus sinensis). Information is given on the geographical distribution in Asia (India, Andhra Pradesh, Delhi, Gujarat, Haryana, Karnataka, Maharashtra, Punjab, Rajasthan and Uttar Pradesh).

scholarly journals Levantamento de moscas-das-frutas e seus parasitoides em citros, no município de Viçosa, Minas Gerais

Revista CERES ◽  
2012 ◽  
Vol 59 (6) ◽  
pp. 877-880 ◽  
Author(s):  
Daniel Lucas Magalhães Machado ◽  
Tiago Barbosa Struiving ◽  
Dierlei dos Santos ◽  
Silvana Aparecida da Silva Souza ◽  
Dalmo Lopes de Siqueira
Keyword(s):  
Citrus Sinensis ◽  
Minas Gerais ◽  
Citrus Reticulata ◽  
Citrus Reticulata Blanco ◽  
Anastrepha Fraterculus ◽  
Citrus Deliciosa

As moscas-das-frutas são responsáveis por grandes perdas em fruteiras comerciais no Brasil, por isso é fundamental conhecer as espécies predominantes na região. Objetivou-se com este trabalho estudar a ocorrência de moscas-das-frutas (Diptera: Tephritidae) e seus parasitoides em laranjas doces (Citrus sinensis L. Osbeck), tangerina Poncã (Citrus reticulata Blanco) e mexerica Rio (Citrus deliciosa Ten), no município de Viçosa, Minas Gerais. Os frutos foram coletados em abril de 2008. No laboratório eles foram acondicionados em caixas plásticas contendo areia umedecida e em ambiente controlado para obtenção dos pupários, que foram contados, acondicionados em frascos de vidro com areia fina e mantidos em estufa até a emergência dos adultos. Somente uma espécie de mosca-das-frutas (Anastrepha fraterculus (Wiedemann, 1830) e uma de parasitoide (Doryctobracon brasiliensis Szépligeti) foram identificadas. Dentre as variedades, a laranja doce Baianinha apresentou o maior índice de infestação, e os menores foram atribuídos à mexerica Rio e à tangerina Poncã.

scholarly journals Diversidade de abelhas visitantes das flores de Citrus em pomares de laranjeira e tangerineira

2011 ◽  
Vol 33 (1) ◽  
pp. 111-117 ◽  
Author(s):  
Eduardo Tigre do Nascimento ◽  
Raquel Pérez-Maluf ◽  
Rosimeire Alves Guimarães ◽  
Maria Aparecida Castellani
Keyword(s):  
Apis Mellifera ◽  
Citrus Sinensis ◽  
Citrus Reticulata ◽  
Tetragonisca Angustula

A presença de abelhas em culturas de valor comercial, no período de florescimento, é importante não apenas para garantir a polinização cruzada, quando indispensável, mas também para incrementar a produção de frutos e sementes. Nessa perspectiva, o presente trabalho teve a finalidade de identificar as abelhas visitantes das flores em pomar de laranjeira (Citrus sinensis) e tangerineira (Citrus reticulata) em Salinas - MG. O trabalho foi conduzido na fazenda experimental Santa Isabel, da Escola Agrotécnica Federal de Salinas - MG, em pomares de laranjeira com as variedades, pera, baía e baianinha, e de tangerineira, variedade poncã. As coletas das abelhas visitantes das culturas da laranjeira e tangerineira foram feitas nas floradas principais, entre os meses de agosto e outubro. Foram coletadas as abelhas que visitaram as flores nos horários entre 06 h e 18 h, totalizando 52 horas na laranjeira e 50 horas na tangerineira. No pomar de laranjeira, foram coletados 5.045 espécimes com riqueza de 12 espécies, e na tangerineira, 1.428 espécimes com 20 espécies. As espécies de abelhas de maior predominância e dominância em todos os horários amostrados foram Apis mellifera e Trigona spinipes na cultura da laranjeira e A. mellifera, T. spinipes e Tetragonisca angustula na cultura da tangerineira.

Μελέτη βιολογικών χαρακτηριστικών παρασιτοειδών του phyllocnistis citrella stainton και της επίδρασης τους στη δυναμική του πληθυσμού του

2004 ◽  
Author(s):  
Αργυρώ Καλαϊτζάκη
Keyword(s):  
Citrus Sinensis ◽  
Host Feeding ◽  
Citrus Reticulata ◽  
Phyllocnistis Citrella

Η αναπαραγωγική ικανότητα του παρασιτοειδούς P. pectinicornis βρέθηκε να είναι υψηλότερη στους 20°C (110,05 ωά/θηλυκό). Η αναπαραγωγική ικανότητα του παρασιτοειδούς μειωνόταν με την αύξηση της θερμοκρασίας όπου στους 25 και στους 30°C ο συνολικός αριθμός των ωών ανά θηλυκό βρέθηκε να είναι 34,57 και 33,52 ωά/θηλυκό αντίστοιχα.Η μέση ημερήσια αναπαραγωγική ικανότητα του Ρ. pectinicornis βρέθηκε γενικά μικρότερη σε σχέση με άλλα παρασιτοειδή και ήταν υψηλότερη στους 20°C (1,23 ωά /ημέρα) και μικρότερη στους 30°C (0,71 ωά / ημέρα).Η διάρκεια ζωής των θηλυκών του Ρ. pectinicornis βρέθηκε να επηρεάζεται από τη θερμοκρασία και να είναι σημαντικά μεγαλύτερη στη θερμοκρασία των 20°C (71,68 ημέρες) από ότι στους 25°C (39,71 ημέρες) και 30°C (39,29 ημέρες).Ο ημερήσιος ρυθμός διατροφής από τον ξενιστή (host feeding) του Ρ. pectinicornis ήταν σημαντικά υψηλότερος στους 25°C (0,57 προνύμφες/ημέρα) σε σχέση με αυτό στους 20°C (0,28 προνύμφες/ημέρα) και στους 30°C (0,31 προνύμφες/ημέρα).Οι τιμές του καθαρού ρυθμού αναπαραγωγής (Ro) και της μέσης διάρκειας γενιάς (Τ) του Ρ. pectinicornis βρέθηκαν να είναι μεγαλύτερες στους 20°C (18,82 θηλυκά/θηλυκό/γενιά και 51,36 ημέρες αντίστοιχα) ενώ μειωνόταν με την αύξηση της θερμοκρασίας. Ο ενδογενής ρυθμός αύξησης του πληθυσμού (rm) του Ρ. pectinicornis βρέθηκε να είναι υψηλότερος στους 20°C (0,0735 θηλυκά ωά/θηλυκό/ημέρα) ενώ η μικρότερη τιμή του σημειώθηκε στους 30°C (0,0159 θηλυκά ωά/θηλυκό/ημέρα). Οι τιμές της παραμέτρου αυτής ήταν γενικά παρόμοιες όταν υπολογίστηκαν λαμβάνοντας υπόψη το συνολικό ημερήσιο αριθμό ωών ανά θηλυκό και τον ημερήσιο αριθμό ‘αποτελεσματικών’ ωών στις θερμοκρασίες των 20 και 25°C ενώ στους 30°C η τιμή που βρέθηκε για το rm βάσει του συνολικού ημερήσιου αριθμού ωών ανά θηλυκό ήταν τριπλάσια από εκείνη που βρέθηκε βάσει του ημερήσιου αριθμού ‘αποτελεσματικών’ ωών.Το ποσοστό των θηλυκών ατόμων του S. petiolatus βρέθηκε να μη διαφέρει σημαντικά μεταξύ των θερμοκρασιών που μελετήθηκαν και ήταν 0,48 στους 20°C 0,45 στους 25°C και 0,46 στους 30°C.Η διάρκεια της περιόδου προωτοκίας του S. petiolatus βρέθηκε ότι δεν επηρεάζεται σημαντικά από τη θερμοκρασία και βρέθηκε να είναι 1,86, 1,90 και 2,38 ημέρες στους 20, 25 και 30°C αντίστοιχα. Η διάρκεια ωοτοκίας βρέθηκε ότι επηρεάζεται σημαντικά από τη θερμοκρασία, στην παρούσα μελέτη, με τη μεγαλύτερη τιμή να παρατηρείται στους 30°C (21,05 ημέρες) διαφέροντας από αυτή των 20°C (2,25 ημέρες) όχι όμως και από αυτή των 25°C (16,38 ημέρες). Η διάρκεια της περιόδου μεταωτοκίας του S. petiolatus δεν επηρεάστηκε σημαντικά από τη θερμοκρασία και βρέθηκε να είναι 2,33, 2,28 και 2,22 ημέρες στους 20, 25 και 30 °C ημέρες αντίστοιχα.Η αναπαραγωγική ικανότητα του παρασιτοειδούς S. petiolatus βρέθηκε να είναι σημαντικά υψηλότερη στους 30°C (176 ωά/θηλυκό) σε σχέση με αυτή στους 20 °C (3,5 ωά/θηλυκό) όχι όμως από αυτή των 25 °C (143 ωά/θηλυκό).Η μέση ημερήσια αναπαραγωγική ικανότητα του S. petiolatus βρέθηκε να είναι υψηλότερη στους 25°C όπου έφθασε το 6,41 ωά/ημέρα και χαμηλότερη στους 20°C (0,68 ωά/ημέρα).Η διάρκεια ζωής των θηλυκών του S. petiolatus βρέθηκε να είναι σημαντικά μεγαλύτερη στη θερμοκρασία των 30°C (25,4 ημέρες) από αυτή των 20°C (5,77Οημέρες) αλλά όχι από αυτή των 25 C (20,57 ημέρες).Ο ημερήσιος ρυθμός διατροφής από τον ξενιστή (host feeding) του S. petiolatus ήταν σημαντικά υψηλότερος στους 25°C (0,26 προνύμφες/ημέρα) από αυτόν στους 20°C (0,15 προνύμφες/ημέρα) αλλά όχι από αυτόν στους 30°C (0,21 προνύμφες/ημέρα).Οι τιμές του καθαρού ρυθμού αναπαραγωγής (R^) και της μέσης διάρκειας γενιάς (Τ) του S. petiolatus βρέθηκαν να είναι μεγαλύτερες στους 30°C (50,84 θηλυκά/θηλυκό/γενιά και 23,40 ημέρες αντίστοιχα) ενώ μειωνόταν με την αύξηση της θερμοκρασίας. Ο ενδογενής ρυθμός αύξησης του πληθυσμού (rm) του S. petiolatus βρέθηκε να είναι υψηλότερος στους 30°C (0,2162 θηλυκάωά/θηλυκό/ημέρα) ενώ η μικρότερη τιμή του σημειώθηκε στους 20°C (0,0064 θηλυκά ωά/θηλυκό/ημέρα). Για το S. petiolatus οι τιμές της παραμέτρου (rm) αυτής ήταν γενικά παρόμοιες όταν υπολογίστηκαν λαμβάνοντας υπόψη τον συνολικό ημερήσιο αριθμό ωών ανά θηλυκό και τον ημερήσιο αριθμό αποτελεσματικών ωών στις θερμοκρασίες 25 και 30 °C ενώ στη θερμοκρασία των 20°C η τιμή του rm ήταν δεκαπλάσια όταν υπολογίστηκε λαμβάνοντας υπόψη το συνολικό αριθμό των ωών/θηλυκό σε σχέση με αυτή λαμβάνοντας υπόψη τον ημερήσιο αριθμό ‘αποτελεσματικών’ ωών.Η μελέτη της αποτελεσματικότητας των παρασιτοειδών του φυλλορύκτη των εσπεριδοειδών, ιθαγενών ή εισαγόμενων, που βρέθηκαν σε δύο από τα σπουδαιότερα είδη εσπεριδοειδών της χώρας μας, την πορτοκαλιά (Citrus sinensis) και τη μανταρινιά (Citrus reticulata), έγινε το 1999 σε βιολογικό εσπεριδοειδώνα του νομού Χανίων.Από τα εξωτικά παρασιτοειδή που εγκαταστάθηκαν (C. phyllocnistoides, S. petiolatus και Quadrastichus sp.) σημαντικά πολυπληθέστερο βρέθηκε να είναι το C. phyllocnistoides το οποίο εξαπλώθηκε ταχύτατα από τον πρώτο χρόνο της εξαπόλυσης του σε περιοχές πολύ μακρύτερα από τα σημεία εξαπόλυσής του και σημείωσε τα υψηλότερα ποσοστά παρασιτισμού σε σχέση με τα υπόλοιπα κυρίως το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Και το παρασιτοειδές του S. petiolatus εγκαταστάθηκε αλλά σημειώθηκαν μικρά ποσοστά παρασιτισμού κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Και τα δύο παραπάνω εξωτικά είδη προτιμούν να παρασιτούν κυρίως προνύμφες 2ου και 3ου σταδίου του φυλλορύκτη και το γεγονός αυτό οδηγεί πιθανώς σε ανταγωνισμό μεταξύ τους με αποτέλεσμα την επικράτηση του C. phyllocnistoides. Το πολυπληθέστερο ιθαγενές ήταν το P. pectinicornis το οποίο βρέθηκε αρκετά νωρίς, τέλη Μάΐου και τον Ιούνιο, όμως σε μικρούς πληθυσμούς, σημειώνοντας χαμηλά ποσοστά παρασιτισμού.Συμπερασματικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι στο νομό Χανίων αν και σε ορισμένα χρονικά διαστήματα κυρίως στις αρχές καλοκαιριού η πυκνότητα του φυλλορύκτη ήταν αυξημένη παρόλα αυτά τα σχετικά υψηλά επίπεδα παρασιτισμού, από τη δράση κυρίως των εξωτικών παρασιτοειδών, κράτησαν τα επίπεδα του φυλλορύκτη σε χαμηλά επίπεδα με μέσο όρο μικρότερο από 0,1 άτομα /φύλλο.

Effects of low density polyethylene liners and high-density polyethylene wraps on quality, decay and storage life of lemon and tangor fruits

1985 ◽  
Vol 25 (3) ◽  
pp. 718 ◽  
Author(s):  
PJ Sharkey ◽  
CR Little ◽  
IR Thornton
Keyword(s):  
High Density Polyethylene ◽  
Citrus Sinensis ◽  
Storage Life ◽  
High Density ◽  
Low Density Polyethylene ◽  
Citrus Limon ◽  
Citrus Reticulata ◽  
Low Density ◽  
Cool Storage ◽  
And Storage

Winter-maturing Lisbon lemons (Citrus limon (L.) Burm.f.) and Ellendale tangors (Citrus reticulata x Citrus sinensis (L.) Osbeck) which had been dipped in fungicides and waxed, developed less than 10% rot but remained fresh for only 2-3 months in cool-storage at 10�C and 80-90% RH. High-density polyethylene (HDPE) wraps delayed loss of firmness and peel coloration of tangors and lemons for 5 and 8 months respectively, in cool-storage, but both citrus developed unacceptable levels of rotting within 4 months of harvest. Perforated low-density polyethylene liners were less effective than HDPE wraps for preserving fruit condition but they extended the storage life of lemons until early January (6 months) without incurring levels of decay greater than 10%. However, tangors cool-stored in liners became unsaleable after only 3-4 months owing to loss of acidity and flavour.

Accumulation and Metabolism of Bromacil in Pineapple Sweet Orange (Citrus sinensis) and Cleopatra Mandarin (Citrus reticulata)

Weed Science ◽  
1981 ◽  
Vol 29 (1) ◽  
pp. 1-4 ◽  
Author(s):  
L. S. Jordan ◽  
W. A. Clerx
Keyword(s):  
Citrus Sinensis ◽  
Sweet Orange ◽  
Citrus Reticulata ◽  
Minor Metabolite ◽  
A Minor ◽  
Orange Trees ◽  
Conjugated Metabolites ◽  
Cleopatra Mandarin

Young orange [Citrus sinensis (L.) Osbeck ‘Pineapple sweet orange’] trees are more sensitive to bromacil (5-bromo-3-sec-butyl-6-methyluracil) than young mandarin (Citrus reticulata Blanco ‘Cleopatra mandarin’) trees. Pineapple sweet orange roots absorbed twice as much 14C from bromacil, and accumulated three times as much in the leaves, as did Cleopatra mandarin. The amount of conjugated metabolites formed was the same in the roots of the two cultivars, but twice as much formed in the leaves of Cleopatra mandarin as in the leaves of Pineapple sweet orange. The principle metabolite was 5-bromo-3-sec-butyl-6-hydroxymethyluracil; a minor metabolite was tentatively identified as 5-bromo-3-(3-hydroxyl-1-methylpropyl)-6-methyluracil. No 5-bromouracil was detected. Citrus cultivars differ in their ability to accumulate and metabolize bromacil into conjugated nonphytotoxic compounds.

Differentiation between Flavors of Sweet Orange (Citrus sinensis) and Mandarin (Citrus reticulata)

2017 ◽  
Vol 66 (1) ◽  
pp. 203-211 ◽  
Author(s):  
Shi Feng ◽  
Joon Hyuk Suh ◽  
Frederick G. Gmitter ◽  
Yu Wang
Keyword(s):  
Citrus Sinensis ◽  
Sweet Orange ◽  
Citrus Reticulata

scholarly journals Diversidade de moscas-das-frutas em pomares de citros no município de Araruama, RJ

2008 ◽  
Vol 38 (2) ◽  
pp. 518-521 ◽  
Author(s):  
Jorge Ferreira de Souza ◽  
Silvana Aparecida da Silva Souza ◽  
Elen de Lima Aguiar - Menezes ◽  
Fernando Antônio Abrantes Ferrara ◽  
Stenilson Araújo Nascimento ◽  
...  
Keyword(s):  
Citrus Sinensis ◽  
Ceratitis Capitata ◽  
Citrus Reticulata ◽  
Citrus Reticulata Blanco ◽  
Anastrepha Fraterculus

O objetivo deste estudo foi determinar as espécies de Tephritidae e Lonchaeidae (Diptera: Tephritoidea) de ocorrência em pomares de laranja doce (Citrus sinensis Osbeck) e tangerina (Citrus reticulata Blanco), no município de Araruama, RJ, durante o período de dezembro de 2002 a novembro de 2003. Os espécimes foram coletados em armadilhas McPhail contendo solução aquosa de proteína hidrolisada a 5% e em amostras de frutos de seis variedades de citros. Nas armadilhas, o total de 2.543 adultos de Tephritoidea (1.430 fêmeas e 1.023 machos) foi capturado, sendo dez espécies de Tephritidae, quatro espécies e dois morfotipos de Lonchaeidae. Dos Tephritidae e capturados nas McPhail, quatro espécies (Anastrepha fraterculus, A. obliqua, A. sororcula e Ceratitis capitata) infestaram frutos cítricos, enquanto que, dos Lonchaeidae, somente os morfotipos não infestaram as amostras de citros. Os resultados demonstram que a densidade populacional das moscas-das-frutas pode ser superestimada, quando baseada no número de moscas por armadilha, devido à captura de espécies que não infestam os frutos de interesse comercial.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document