Estimación de biomasa aérea de forrajes de invierno bajo riego a través de un dron

Author(s):  
Francisco Gavi Reyes ◽  
César Botello-Aguillón ◽  
Leonardo Tijerina-Chávez ◽  
Arturo Galvis-Spíndola ◽  
Rodrigo Roblero-Hidalgo

E Objetivo: Desarrollar un procedimiento para estimar biomasa con imágenes digitales captadas desde un dron y modelación 3D (ID-Dron-3D) aplicable en alfalfa (Medicago sativa L.) y avena forrajera (Avena sativa L.). Diseño/metodología/aproximación: Con una cámara digital acoplada al dron se obtuvieron imágenes antes de la cosecha de los cultivos, que fueron procesadas con software para luego estimar volumen de biomasa. En cada cultivo se midió altura de la planta y área cosechada, volumen aparente y real de biomasa, y peso de biomasa fresca y seca. Resultados: Con base en el análisis de regresión se obtuvieron modelos lineales a una p<0.05 para predecir: biomasa fresca en avena (R2=0.70) y alfalfa (R2 =0.47); y biomasa seca en avena (R2=0.78) y en alfalfa (R2=0.31) mediante ID-Dron-3D. Limitaciones del estudio/implicaciones: Considerando las R2 de los modelos obtenidos, los resultados en la avena forrajera fueron mejores, respecto a los detectados en alfalfa, lo cual se puede deber a la mayor variabilidad de la cobertura vegetal, ya que, en algunas unidades de muestreo, las plantas de alfalfa no cubrían completamente el suelo. Hallazgos/conclusiones: El rendimiento de biomasa fresca y seca de ambos cultivos se correlacionó significativamente con su respectivo volumen aparente estimado con imágenes digitales tomadas desde un dron y su procesamiento 3D (ID-Dron-3D).

Bothalia ◽  
1972 ◽  
Vol 10 (4) ◽  
pp. 509-516 ◽  
Author(s):  
W. F. O. Marasas ◽  
Ingrid H. Schumann

Descriptions are given of South African isolates of  Pithomyces sacchari (Speg.) M. B. Ellis, Pithomyces chartarum (Berk. Curt.) M. B. Ellis and  Pithomyces karoo  Marasas Schumann, sp. nov.  P. sacchari and P. chartarum were isolated from Medicago sativa L. seed.  P. chartarum was also isolated from dead leaves of Lolium perenne L. and  Sporobolus capensis (Willd.) Kunth. plants from artificial pastures in the eastern Cape Province.  P. karoo was isolated from stems of Gnidia polycephala (C.A. Mey.) Gilg and  Rhigozum trichotomum Burch, from the Karoo, Cape Province and from Avena sativa L. stubble collected in the Orange Free State.


2004 ◽  
Vol 84 (1) ◽  
pp. 217-221 ◽  
Author(s):  
D. Spaner and A. G. Todd

Oats (Avena sativa L.) or barley (Hordeum vulgare L.) sown at increasing seeding rates of 23, 45 and 68 kg ha-1 with a timothy (Phleum pratense L.)-alfalfa (Medicago sativa L.) mixture (harvested at cereal soft dough) resulted in increasing forage yields containing decreasing alfalfa, crude protein, P and Ca percentage in the planting year. Barley out-yielded oats by 11% in the planting year. Oats or barley sown at seeding rates up to 68 kg ha-1 do not impede underseeded forage establishment or forage production in the subsequent year in central Newfoundland. The implications of farmer-directed on-farm experimentation are discussed. Key words: Hordeum vulgare L., Avena sativa L., Phleum pratense L, Medicago sativa L., underseeding


2020 ◽  
pp. 177-192
Author(s):  
David Felipe Nieto-Sierra ◽  
Diego Hernán Meneses-Buitrago ◽  
Sonia Patricia Morales-Montero ◽  
Filadelfo Hernández-Oviedo ◽  
Edwin Castro-Rincón

Introducción. El pasto es la fuente principal de alimentación de los rumiantes, sin embargo, este no es capaz de aportar los nutrientes necesarios requeridos para su mantenimiento y productividad, sumado a esto, en el trópico alto es muy notable la estacionalidad de producción de forrajes, por lo que es muy importante conocer otras alternativas de alimentación. Objetivo. Caracterizar y evaluar diez cultivos forrajeros como fuentes alternativas de suplementación en sistemas de producción de leche en el trópico alto de Nariño. Materiales y métodos. El estudio se realizó en tres localidades (L1, L2 Y L3) representativas de la cuenca lechera del departamento de Nariño entre noviembre de 2016 y setiembre de 2017. Se empleó un diseño de bloques completos al azar (BCA) con diez tratamientos Vicia faba (alpargata), Vicia faba (roja), Vicia faba (común), Zea mayz var. ICA V-305, Raphanus sativus L., Beta vulgaris, Avena sativa var. Cayuse, Phalaris sp., Medicago sativa L. var. moapa, Medicago sativa L. var. 10 10, tres repeticiones y comparación de medias al 0,05. Al momento de la cosecha se estimó: rendimiento de forraje verde y materia seca, proteína cruda (PC), fibra detergente neutro (FDN), fibra detergente ácido (FDA), lignina, hemicelulosa, digestibilidad de la materia seca y energía neta de lactancia (ENL). Resultados. Las especies destacadas fueron la haba (las tres variedades) y la remolacha forrajera, por su rendimiento y calidad nutricional, las cuales presentaron valores entre 7,48 y 20,24 % para PC y 1,14 y 1,49 Mcal kg-1 para ENL. Se presentaron diferencias entre tratamientos para cada localidad, tanto en las variables productivas como en las nutricionales. Conclusión. Las especies forrajeras de mayor rendimiento productivo y calidad nutricional fueron la haba (roja, común y alpargata) y la remolacha.


Author(s):  
A.R.M. Medeiros ◽  
L.A.S. Castro ◽  
A.A. Lucchesi

Foram estudados os efeitos alelopáticos produzidos por cinco espécies vegetais: as gramíneas Avena sativa L., e Lolium multiflorum Lamb.; e as leguminosas Vicia sp., Mediaago sativa L. e Trifolium repens L. Canteiros isolados foram preparados, adubados e semeados de acordo com as recomendações técnicas usuais. Nos resultados obtidos observou-se alta incidência de invasoras nos canteiros de Trifolium repens L. e Medicago sativa L., contrastando com os canteiros de Avena sativa L. e Lolium multiflorum Lamb., onde poucas foram as espécies encontradas; enquanto o canteiro de Vicia sp. manteve posição intermediária. Com base nos dados obtidos, pode-se recomendar as duas gramíneas como cultura de cobertura com propriedades alelopáticas, assim como a Vicia sp. quando desejar-se além da redução das plantas invasoras, matéria orgânica para incorporação.


Author(s):  
CC. Castillo-Águilar

Se comparó el uso de diferentes dietas con base en heno de alfalfa cultivada (Medicago sativa L.) en Campeche y su relación con un concentrado comercial y pasto Taiwán (Pennisetum purpureum), T1=concentrado comercial, T2=T1+heno de alfalfa, T3=T1+pasto Taiwán, T4=heno de alfalfa. Se evaluó el comportamiento productivo y metabólico de corderos en sistema intensivo utilizando 20 corderos machos con encaste de Pelibuey, Dorper y Black Belly de 12.5±1 kg de peso vivo (PV). Se midió el consumo de materia seca total (CMS), la ganancia diaria de peso (GDP), la conversión alimenticia (CA), y la digestibilidad in situ de la materia seca (DISMS). También fueron evaluados el pH, nitrógeno amoniacal (NH3) y la concentración de ácidos grasos volátiles (AGV) en líquido ruminal. La mejor GDP en gramos por día, de 234 g (p?0.05) se obtuvo en el T2; en contraste, el T3 mostró la menor GDP. La dieta que incluyó la mezcla de heno de alfalfa y concentrado mejoró significativamente las condiciones de las variables pH, NH3 y AGV (p?0.05).


Author(s):  
Galina Stepanova

The article describes the main morphological and biological features of alfalfa varieties included in the State register of breeding achievements approved for use in the Central Chernozem zone of Russia. A total of 32 alfalfa varieties are included in the State register. This is 9 varieties of blue alfalfa (Medicago sativa L. subsp. Sativa) of domestic selection and 8 foreign, 11 varieties of variable alfalfa (Medicago sativa L. nothosubsp. varia (Martyn) Arcang.) domestic selection and 1 variety of foreign and 3 varieties of yellow alfalfa (Medicago sativa L. subsp. falcata (L.) Arcang.). It shows the average and maximum yield of varieties determined in the process of state variety testing, as well as independent evaluation in research institutions in the region. Varieties of blue alfalfa of domestic selection Kevsala, Elena, Satellite, Vavilovskaya Yubileynaya were the most productive. The average yield of dry matter of these varieties reaches 8.4–9.2 t/ha, the maximum — 15.3–17.7 t/ha. Alfalfa varieties Timbale and Galaxy were the most productive among foreign varieties: the average yield of dry matter was 8.1 and 8.3 t/ha, the maximum – 15.5 and 17.2 t/ha. Varieties of alfalfa variable Vitalina and Vela provided an average yield of dry matter of 7.6 and 9.0 t/ha, the maximum yield reached 15.4 and 18.1 t/ha.


2008 ◽  
Vol 57 (1) ◽  
pp. 113-132 ◽  
Author(s):  
Attila Palágyi ◽  
Hamuda Hosam E. A. F. Bayoumi ◽  
Nikoletta Tóth ◽  
Mihály Kecskés

A szennyvíziszappal kezelt talajok minőségének meghatározásához elengedhetetlen a biológiai mutatók jellemzése. Jelen tanulmány célja az volt, hogy modellkísérlet segítségével megvizsgáljuk a talajokhoz (barna erdőtalaj és réti csernozjom) különböző arányban (0, 20, 40, 60 és 100% iszap:talaj) hozzáadott szennyvíziszap hatását a talaj pH-értékére, nedvességtartalmára és légzésére, valamint termőképességére (növényi szárazanyag-tartalom), enzimatikus tulajdonságaira és az ott élő mikrobiális közösségekre.Modellkísérletben, eltérő arányú iszap/talaj keveréken termesztettünk lucernát 63 napon keresztül. Mértük a relatív növényi szárazanyag-tartalmat, valamint a talaj pH-értékének és nedvességtartalmának a változását. Megvizsgáltuk továbbá a rizoszféra mikrobiális összetételét (aerob heterotróf baktériumok, aerob heterotróf spórások, cellulózbontók és foszfátoldók, fuorescens Pseudomonas ok, Sinorhizo-biummeliloti , aktinomicéták, fonalas gombák, valamint élesztők csíraszámát) és a különböző enzimek (FDA, dehidrogenáz, kataláz, ureáz, proteáz, foszfatáz, β-glükozidáz és aril-szulfatáz) aktivitását. Ugyancsak meghatároztuk a kibocsátott CO 2 alapján a talajlégzés mértékét.Eredményeink azt mutatják, hogy a szennyvíziszap hozzáadásával a talaj hosszabb ideig megőrizte nedvességtartalmát, mint a kontroll (100% talaj/0% iszap), valamint emelkedett a talaj pH-értéke is. A növények egészséges fejlődésén és növekedésén kívül, a legnagyobb növényi szárazanyag-tömeget is a nagy szennyvíziszap tartalmú minták (60–100% iszap) esetében mértük. A minták szennyvíziszap- koncentrációjának emelésével jelentősen nőtt a tenyészthető mikrobiális populációk sűrűsége is a lucerna rizoszférájában.A leggyakrabban előforduló baktériumok a következő genus okhoz tartoztak: Acinetobacter, Azotobacter, Bacillus, Brevundimonas, Cellulomonas, Chromo-bacterium, Corynebacterium, Enterobacter, Escherichia, Flavobacterium, Klebsiella, Micrococcus, Proteus, Pseudomonas, Sinorhizobium, Serratia, Stenotrophomonas, Streptococcus, Streptomyces és Zooglea . A legmagasabb fonalasgomba-populációkat a barna erdőtalajban mértük, mindkét (hódmezővásárhelyi és nyíregyházi) szennyvíziszap jelenlétében. A leggyakoribb izolátumok az Altenaria, Aspergillus, Cephalosporium, Cladosporium, Fusarium, Geotrichum, Mucor, Penicillium, Rhizopusés _s


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document