FIXAÇÃO BIOLÓGICA DE NITROGÊNIO NO FEIJOEIRO - RESTRIÇOES E MELHORAMENTO: UMA REVISÃO DE LITERATURA

2021 ◽  
Author(s):  
Taine Teotonio Teixeira da Rocha ◽  
Taise Da Rocha Martins

Introdução: Tipicamente uma leguminosa, a espécie Phaseolus vulgaris possui a capacidade de associar simbioticamente com bactérias do gênero Rhizobium e destas obter a fixação direta de nitrogênio. Todavia, a espécie não consegue se beneficiar eficientemente da simbiose em função de características intrínsecas da planta e das bactérias fixadoras. Com a ausência histórica de fomento que pudesse propor a cultura o que se observa na cultura soja (Glycine Max), na qual o nitrogênio é integralmente ofertado a planta por bactérias simbioticamente fixadoras, faz com que a adubação mineral seja uma pratica indispensável, o que intensifica os custos de produção e os impactos ambientais causados pela dinâmica de perdas do nitrogênio. Objetivos: Entender quais as restrições do feijoeiro em se beneficiar de forma eficaz da fixação biológica e o que vem sendo trabalhado nos programas de melhoramento sobre essa característica. Material e Métodos: Foi realizada uma pesquisa em meios digitais e impressos de publicações nos idiomas português e inglês, utilizando como palavras chaves: Phaseolus vulgaris, genótipos superiores, fixação biológica de nitrogênio e melhoramento. Os trabalhos foram selecionados e inclusos conforme o grau técnico- cientifico da metodologia apresentada. Resultados: Os programas de melhoramento do feijoeiro para essa característica visam identificar e selecionar genótipos que apresentam maior afinidade com essas bactérias. A realização de análises destrutivas é um parâmetro que dificulta os avanços dos programas, assim como a determinação do método de melhoramento. Embora alguns trabalhos divergem, mas estudos apontam que o método de linhas derivadas (LDF) é o mais eficiente quando o objetivo do melhoramento é a fixação biológica de nitrogênio. As restrições inclusas na cultura estão associadas a nodulação tardia das raízes, promiscuidade na relação com bactérias diazotróficas e ao processo de domesticação e seleção de determinadas cultivares visando características desejáveis apenas no aspecto comercial. Conclusão: A seleção de genótipos superiores para essa característica na cultura é uma necessidade válida e exploratória aos argumentos de sustentabilidade, reduzindo os custos de produção e os impactos ambientais. Todavia, essa característica não é integralmente enfatizada e notória aos resultados obtidos no melhoramento da espécie, embora novas técnicas para a seleção destes genótipos venham sendo estudadas.

1986 ◽  
Vol 261 (20) ◽  
pp. 9228-9238
Author(s):  
J J Doyle ◽  
M A Schuler ◽  
W D Godette ◽  
V Zenger ◽  
R N Beachy ◽  
...  

1983 ◽  
Vol 40 (1) ◽  
pp. 575-583
Author(s):  
P.R.C. Castro ◽  
A. Archila ◽  
F.F.A. Aguiar ◽  
M.de Almeida

Estudou-se em condições controladas, o efeito das temperaturas de 14, 21 e 28°C na germinação de três cultivares de Vigna unguiculata, Phaseolus vulgaris e Glycine max. As sementes foram acondicionadas em placas de Petri com algodão e papel de filtro , mantidos sob alta umidade. Maior germinação foi observada a 21°C em relação as temperaturas de 14 e 28°C, para os cultivares de vigna, feijoeiro e soja. Melhor germinação foi apresentada pelos cultivares de feijoeiro Carioca e Goiano Precoce, seguidos pelo feijoeiro 'Rosinha' , vigna ' EPACE 1' e soja 'Davis' a 21ºC. Os cultivares de vigna, adaptados a altas temperaturas, apresentaram problemas na germinação a 14ºC. Normalmente a velocidade de emergência do hipocólito revelou-se inferior a velocidade de emergência da radícula.


2018 ◽  
Author(s):  
Φωτεινή Πούλιου

Οι τρανσφεράσες της γλουταθειόνης είναι μια μεγάλη υπεροικογένεια ενζύμων που εμπλέκονται στο μεταβολισμό ξενοβιοτικών ενώσεων. Kαταλύουν τη διπλή πυρηνόφιλη σύζευξη στην οποία προάγεται η GSH προς όφελος των ηλεκτρονιόφιλων, υδρόφοβων και κυτταροτοξικών υποστρωμάτων. Το προϊόν της αντίδρασης εκκρίνεται από το κύτταρο, παρέχοντας έτσι έναν αμυντικό μηχανισμό έναντι των βλαβερών επιδράσεων των τοξικών ενώσεων και του οξειδωτικού στρες.Όσον αφορά στην πρώτη ενότητα της διατριβής, έπειτα από σάρωση της βιβλιοθήκης μεταλλαγμένων μορφών, επιλέχθηκαν τρεις αποικίες, οι sh4, sh15 και sh19, με βάση την ενζυμική δραστικότητα για το σύστημα GSH/alachlor, οι οποίες αποτέλεσαν μήτρα για την κατευθυνόμενη ενζυμική εξέλιξη. Aυτές κλωνοποιήθηκαν, εκφράστηκαν ετερόλογα και καθαρίστηκαν με χρωματογραφία συγγένειας. Ακολούθησε κινητική ανάλυση για το σύστημα GSH/CDNB όπου και υπολογίστηκαν οι κινητικές σταθερές. Πραγματοποιήθηκε μελέτη της εκλεκτικότητας των ισοενζύμων με διαφορετικά υποστρώματα για να ελεγχθούν πιθανές δράσεις που παρουσιάζουν. Επιπλέον, λύθηκε η κρυσταλλοδομή του ισοενζύμου sh4 με ανάλυση 2,27 Å. Στην προσπάθεια να διευρυνθεί η πολυπλοκότητα, πραγματοποιήθηκε ένας τρίτος κύκλος κατευθυνόμενης ενζυμικής εξέλιξης. Μελετήθηκαν και σε αυτή την περίπτωση τρεις αποικίες, οι shII5, shII6 και shII7. Ακολούθησε η ίδια διαδικασία χαρακτηρισμού των ισοενζύμων. Μελετήθηκε η θερμοδυναμική συμπεριφορά τους και υπολογίστηκε το σημείο τήξεως. Παρατηρήθηκε πως μέσω των επαναλαμβανόμενων κύκλων κατευθυνόμενης ενζυμικής εξέλιξης αυξήθηκε το σημείο τήξεως περίπου κατά 10 ºC. Ακολούθησε σάρωση φυτοπροστατευτικών προϊόντων ως δυνητικών αναστολέων του shII5 και φάνηκε ότι οι στρομπιλουρίνες αναστέλλουν την ενζυμική δραστικότητα του shII5. Έτσι, υπολογίστηκαν οι δείκτες ανασταλτικής ισχύος, όπου το pyrachlostrobin εμφάνισε τη μικρότερη τιμή. Επιπλέον, μελετήθηκε το είδος της αναστολής που επιφέρει το pyrachlostrobin στο ένζυμο μέσω κινητικής μελέτης, όπου φαίνεται να εμφανίζει μικτού τύπου αναστολή έχοντας ως μεταβαλλόμενα υποστρώματα τόσο το CDNB όσο και τη GSH. Τέλος, βασιζόμενοι στην αναστολή που παρουσιάζει το shII5 έναντι του pyrachlostrobin αναπτύχθηκε βιοαισθητήρας ανίχνευσής του σε περιβαλλοντικά δείγματα. Αρχικά το ένζυμο ακινητοποιήθηκε και πραγματοποιήθηκε κινητική μελέτη για το σύστημα GSH/CDNB. Υπολογίστηκε ο δείκτης IC50 για τo pyrachlostrobin με το ακινητοποιημένο ισοένζυμο. Τα αποτελέσματα των φασματοφωτομετρικών μετρήσεων χρησιμοποιώντας το ακινητοποιημένο ενζύμο σε διαφορετικές συγκεντρώσεις pyrachlostrobin έδειξαν ότι η σχέση μεταξύ της συγκέντρωσης του pyrachlostrobin και της παραμένουσας δραστικότητας φαίνεται να είναι γραμμική, για το συγκεκριμένο εύρος τιμών, με R2 99,5%. Η ευαισθησία, της μεθόδου που αναπτύχθηκε, βασίζεται στην ικανότητα που έχει το pyrachlostrobin να αναστέλλει ολοκληρωτικά την ενζυμική του δραστικότητα. Στην επόμενη ενότητα, διερευνήθηκαν GST ισοένζυμα που προέρχονται από φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς. Πιο συγκεκριμένα, μελετήθηκε ισοένζυμο που προέρχεται από τη Glycine max καθώς και δύο ισοένζυμα που προέρχονται από το Phaseolus vulgaris, τα οποία κλωνοποιήθηκαν, εκφράστηκαν σε Ε. Coli και καθαρίστηκαν με χρωματογραφία συγγένειας. Τα αποτελέσματα φανερώνουν ότι τα ισοένζυμα PvGSTU8.1 και PvGSTU8.2 εμφανίζουν περιορισμένη εκλεκτικότητα σε σύγκριση με το ισοένζυμο GmGSTU5-5. Επίσης, πραγματοποιήθηκε κινητική ανάλυση για να προσδιοριστούν οι κινητικές παράμετροι έναντι διαφορετικών ηλεκτρονιόφιλων υποστρωμάτων, καθώς και αναλόγων GSH. Επιπλέον, μελετήθηκαν δύο ισοένζυμα που προέρχονται από Mus musculus. Το cDNA των ενζύμων απομονώθηκε χρησιμοποιώντας RT-PCR, κλωνοποιήθηκε, εκφράστηκε σε Ε. Coli και καθαρίστηκε με χρωματογραφία συγγένειας. Πραγματοποιήθηκε κινητική ανάλυση για να προσδιοριστούν οι κινητικές παράμετροι έναντι διαφορετικών ηλεκτρονιόφιλων υποστρωμάτων. Tέλος, λύθηκε η κρυσταλλοδομή του ισοενζύμου MmGSTP1-1 σε σύμπλεγμα με S-(4-νιτροβενζυλ)-GSH με ανάλυση 1,28 Α.


Author(s):  

Abstract A new distribution map is provided for Corynebacterium flaccumfaciens (Hedges) Dowson. Hosts: Bean (Phaseolus vulgaris and other P. spp.), soyabean (Glycine max). Information is given on the geographical distribution in ASIA, Turkey, AUSTRALASIA & OCEANIA, Australia, EUROPE, Bulgaria, Greece, Hungary, Romania, Yugoslavia, NORTH AMERICA, Canada (Ontario), Mexico, USA.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document