Εισαγωγή: Η ψυχολογική επιβάρυνση μετά από απώλεια κύησης (αυτόματη αποβολή 1ου και 2ου τριμήνου, εκλεκτική διακοπή λόγω συγγενών ή χρωμοσωμικών ανωμαλιών) είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, η συχνότητα του οποίου έχει αναγνωριστεί από ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό μελετών. Δεδομένης της μεγάλης συχνότητας και των βραχυπρόθεσμων όσο και μακροπρόθεσμων συνεπειών της, τόσο για την γυναίκα οσο και για την οικογένεια, ο έγκαιρη αναγνώριση της περιγεννητικής θλίψης οδηγεί σε ταχύτερη αντιμετώπιση της. Η σύντομη εκδοχή της Κλίμακας Περιγεννητικής Θλίψης (Perinatal Grief Scale /PGS, 33 – Item Short Version), έχει χρησιμοποιηθεί σε ένα μεγάλο αριθμό μελετών σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών, για τον εντοπισμό της περιγεννητικής θλίψης. Η απουσία αυτού του ψυχομετρικού εργαλείου στην Ελλάδα, αποτελούσε επιστημονικό κενό ως προς την ανάδειξη του φαινομένου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν στοιχεία σε αυτόν το τομέα. Σκοπός: Ο σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνήσει την ψυχολογική επιβάρυνση των γυναικών μετά από διακοπή κύησης στο 1ο και 2ο τρίμηνο της κύησης, καθώς και των μεταβλητών που την επηρεάζουν. Παράλληλα, έγινε μετάφραση και στάθμιση στην ελληνική γλώσσα της κλίμακας PGS. Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν 176 γυναίκες, οι οποίες προέρχονταν από ένα δημόσιο και ένα ιδιωτικό μαιευτήριο της Αθήνας που είχαν βιώσει απώλεια κύησης μέχρι τις 26 εβδομάδες, μεταξύ των ετών 2014 και 2016. Η εκτίμηση της ψυχολογικής επιβάρυνσης έγινε την ημέρα της διακοπής της κύησης, στις 6 εβδομάδες και στους 6 μήνες μετά. Οι συμμετέχουσες συμπλήρωσαν τα παρακάτω αυτοσυμπληρούμενα και σταθμισμένα στην ελληνική γλώσσα ερωτηματολόγια: την Κλίμακα Επιλόχειας Κατάθλιψης του Εδιμβούργου (Edinburgh Postpartum Depression Scale /EPDS), την Κλίμακα Μέτρησης του Άγχους του Spielberger (State-Trait Anxiety Inventory /STAI), την Κλίμακα Άγχους και Κατάθλιψης στο Γενικό Νοσοκομείο (Hospital Anxiety and Depression Scale /HADS), την Κλίμακα Δυαδικής Προσαρμογής (Dyadic Adjustment Scale /DAS), την Κλίμακα Μετατραυματικής Διαταραχής Άγχους (Impact of Events Scale-revised /IES-R) και την Κλίμακα Περιγεννήτικης Θλίψης (PGS) . Αποτελέσματα: Οι συντελεστές εσωτερικής συνάφειας Cronbach’s alpha για τις υποκλίμακες της PGS ήταν, για την «Ενεργή Θλίψη» 0.90, για τη «Δυσκολία Αντιμετώπισης» 0.82, για την «Απόγνωση» 0.88 και για το σύνολο της κλίμακας 0.94. Υπήρξε σημαντική μεταβολή στις βαθμολογίες των κλιμάκων από την αρχική μέτρηση μέχρι τους 6 μήνες, με μόνη εξαίρεση τη βαθμολογία στην υποκλίμακα «Απόγνωση» της κλίμακας PGS, η οποία δε μεταβλήθηκε καθόλου στο χρόνο παρακολούθησης. Υπήρξε σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ της κλίμακας DAS και των υπόλοιπων κλιμάκων. Οι συμμετέχουσες που διέκοψαν την κύηση μετά τις 12 εβδομάδες είχαν υψηλότερες βαθμολογίες σε όλες τις κλίμακες, σε σύγκριση με τις συμμετέχουσες που διέκοψαν την κύηση πριν τις 12 εβδομάδες. Εκείνες που διέκοψαν την κύηση λόγω συγγενούς ανωμαλίας, είχαν υψηλότερες βαθμολογίες, σε σύγκριση με τις συμμετέχουσες που διέκοψαν την κύηση λόγω αυτόματης αποβολής 1ου τριμήνου. Τέλος, όσο καλύτερη ήταν ποιοτικά η σχέση του ζευγαριού τόσο περισσότερο μειώνονταν τα συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους, μετατραυματικού στρες και περιγεννητικής θλίψης. Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματά μας, τα οποία αναφέρονται για πρώτη φορά σε ελληνικό πλυθυσμό, είναι παρεμφερή με αυτά που έχουν βρεθεί σε προγενέστερες μελέτες που διεξήχθησαν σε άλλες χώρες. Σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες για την εκδήλωση κατάθλιψης, άγχους, μετατραυματικού στρες και περιγεννητικής θλίψης, φάνηκαν να είναι η ποιότητα της συντροφικής σχέσης, η ηλικία κύησης και η διακοπή κύησης λόγω συγγενών ανωμαλιών. Τέλος, η ελληνική PGS αποτελεί ένα αξιόπιστο εργαλείο για τον εντοπισμό της περιγεννητικής θλίψης.
Ψυχολογική επιβάρυνση μετά από διακοπή κύησης λόγω συγγενών ανωμαλιών ανάλογα με το τρίμηνο κύησης
