Psychometric Properties of the Chinese Version of the Premonitory Urge for Tics Scale: A Preliminary Report

Premonitory urges (PUs) are sensory phenomena that immediately precede tics. The Premonitory Urge for Tics Scale (PUTS) is widely used to assess the severity of PUs, but the psychometric properties of PUTS and clinical features of PU in Chinese patients with tic disorders are still unclear. In this study, we examined the psychometric properties of the Chinese version of the PUTS in a large sample (including 367 Chinese pediatric patients with tic disorders). We found no difference in PU in different age groups. The exploratory factor analysis (EFA) of PUTS showed the emergence of four primary factors. The results of reliability and validity analyses indicated that the Chinese version showed good psychometric properties. It seemed that PU was associated with the severity of obsession symptoms in patients with tic disorders. Network analysis showed that Item 7 is a critical node for the PU, in addition to Items 1 and 4. Overall, the Chinese version of PUTS can be used in Chinese child and adolescent patients with tic disorders, particularly for patients with Tourette syndrome.

Repetitive throat clearing, blinking, and grimacing

Tourette’s disorder requires the presence of multiple motor tics and at least one vocal tic that have been present for at least one year. A tic is a sudden, rapid, recurrent, nonrhythmic motor movement or vocalization. Tics are often associated with a premonitory urge and may be temporarily suppressed. They typically begin between the age of four and six years, peak in severity in early adolescence, and then diminish. The majority of individuals spontaneously achieve remission by early adulthood. Because tic disorders commonly co-occur with psychiatric disorders, they should be screened for in every psychiatric interview. Treatment should begin with psychoeducation and focus on symptom reduction rather than remission. Behavioral interventions, including habit reversal therapy, may be considered. Medications, such as antipsychotics and alpha2 adrenergic agonists, should be considered if tics cause severe impairment and are moderate to severe.

Clinical Correlates of Health-Related Quality of Life in Adults With Chronic Tic Disorder

Tics are the hallmark feature of Tourette syndrome (TS), but psychiatric and sensory symptoms are widely prevalent and increasingly recognized as core manifestations of the disorder. Accumulating evidence suggests that these psychiatric and sensory symptoms exert greater influence on quality of life (QOL) than tics themselves. However, much remains uncertain about determinants of QOL in TS due to the complexity of the clinical presentation. Here, we sought to clarify the association between health-related QOL (HRQOL) and common psychiatric and sensory symptoms in adults with TS and other chronic tic disorders. To do so, we prospectively recruited 52 patients from a tertiary care clinic to complete self-report measures assessing HRQOL (Gilles de la Tourette-Quality of Life Scale, GTS-QOL), depression (Patient Health Questionnaire-9, PHQ-9), anxiety (Generalized Anxiety Disorder Scale-7, GAD-7), obsessive-compulsive symptoms (Dimensional Obsessive-Compulsive Scale, DOCS), attention deficit hyperactivity disorder symptoms (Adult ADHD Self-Report Screening Scale for DSM-5, ASRS-V), and premonitory urge (Premonitory Urge to Tic Scale, PUTS). All participants were also administered the Yale Global Tic Severity Scale (YGTSS) to quantify tic severity. Using correlational analysis and multivariable linear regression modeling, we found that GTS-QOL score was significantly associated with scores from all other rating scales, with the exception of the PUTS. GTS-QOL was most strongly associated with PHQ-9, followed by ASRS-V, GAD-7, DOCS, and YGTSS total tic score. The regression model including these five independent variables, as well as sex, explained 79% of GTS-QOL score variance [F(6,40) = 29.6, p < 0.001]. Specific psychiatric symptoms differentially impacted physical, psychological, and cognitive HRQOL. Systematic assessment of psychiatric comorbidities is imperative for clinical care and clinical research efforts directed at improving QOL in adults with chronic tic disorders.

Αισθητηριακά συμπτώματα και σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά σε σχέση με τα τικς της παιδικής ηλικίας

Η παρούσα μελέτη διεξήχθη με σκοπό τη διερεύνηση συσχέτισης μεταξύ των αισθητηριακών συμπτωμάτων, των σωματοαισθητικών προκλητών δυναμικών και των τικ της παιδικής ηλικίας. Στη μελέτη περιελήφθησαν 81 παιδιά και έφηβοι με τικ και σύνδρομο Tourette ηλικίας 3,5-15,5 ετών. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο διενεργήθηκε καταγραφή των ΣΠΔ του μέσου νεύρου αμφοτερόπλευρα, παράλληλα οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε εργαστηριακό έλεγχο που περιελάμβανε και τα αντισώματα έναντι των βασικών γαγγλίων και συμπληρώθηκαν τα ερωτηματολόγια: SPQ (Sensory profile Questionnaire), YGTSS (Yale GlobalTic Severity Scale), Premonitory Urge for Tics Scale (PUTS) και το KIDSCREEN-52 για τη μέτρηση της ποιότητας ζωής σχετιζόμενης με την υγεία των παιδιών και εφήβων. Η διάγνωση της διαταραχής των τικ έγινε με βάση το DSM-V (2013). Σε σχέση με το είδος της διάγνωσης: 62 παιδιά είχαν προσωρινή διαταραχή τικς, 12 χρόνια κινητική διαταραχή και 7 σύνδρομο Tourette. Ακολούθησε στατιστική ανάλυση για τις ποιοτικές και συνεχείς μεταβλητές. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης: η μεγαλύτερη ηλικία του παιδιού συσχετιζόταν με μεγαλύτερο ολικό σκορ σοβαρότητας των τικ και εντονότερα προαισθητηριακά συμπτώματα. Παράλληλα όσο εντονότερα ήταν τα προαισθητηριακά συμπτώματα του παιδιού τόσο μεγαλύτερη ήταν η σοβαρότητα των τικ, ενώ καμία από τις αιματολογικές παραμέτρους δεν συσχετίσθηκε με τη σοβαρότητα των τικ. Σε σχέση με τις αισθητηριακές διαταραχές που εμφανίζουν τα παιδιά με τικ, η σοβαρότητα των τικ συσχετίσθηκε με δυσλειτουργία στον προσανατολισμό του επίκεντρου της προσοχής σε ενδογενή και εξωγενή αισθητηριακά ερεθίσματα και για τα 2 φύλα, με τη διαφορά ότι στα κορίτσια οι αισθητηριακές διαταραχές είχαν σχέση περισσότερο με συναισθηματικές αντιδράσεις/κοινωνικότητα. Τα ΣΠΔ είχαν διαφορές μεταξύ των μαρτύρων και των ασθενών ειδικά στην κυματομορφή Ν9. Σε σχέση με την ποιότητα ζωής των παιδιών με τικ τη σχετιζόμενη με την υγεία, η μικρότερη ηλικία του παιδιού σχετιζόταν με καλύτερη ποιότητα ζωής που αντανακλούσε στη σωματική ευεξία, διάθεση και συναισθήματα, αντίληψη εαυτού, αυτονομία και σχέσεις με τους γονείς και οικογενειακή ζωή. Αν διαχωρισθούν τα αποτελέσματα αυτά σε σχέση με το φύλο, αποδείχθηκε ότι η ηλικία δεν εμφανίζει συσχέτιση με κάποια από τις διαστάσεις του ερωτηματολογίου για την ποιότητα ζωής στα κορίτσια. Σε σχέση με το ερώτημα αν η ηλικία έναρξης των τικ σχετίζεται με τη σοβαρότητα των τικ, τα προαισθητηριακά συμπτώματα ή την ποιότητα ζωής, προέκυψε ότι όσο μικρότερη η ηλικία έναρξης των τικ τόσο καλύτερη η αντίληψη του παιδιού σχετικά με την σωματική ευεξία, την ψυχολογική ευεξία, την αντίληψη του εαυτού και την αυτονομία. Τέλος αποδείχθηκε ότι τα προαισθητηριακά συμπτώματα ενός παιδιού με τικ μπορούν να αποτελέσουν δείκτη πρόβλεψης της σοβαρότητας των τικ, ειδικότερα για τα αγόρια. Με βάση τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης, οι μέθοδοι και τα εργαλεία αξιολόγησης που χρησιμοποιήθηκαν, θα μπορούσαν ενδεχόμενα να προταθούν ως εκτίμηση ρουτίνας με σκοπό την ανάπτυξη στοχευμένων, εξατομικευμένων παρεμβάσεων σύμφωνα με τις ανάγκες και τις αδυναμίες του κάθε παιδιού με τικ.