Chińczycy w Starym Testamencie – Cornelius a Lapide SJ i jego egzegeza wersetu z Księgi Izajasza (49,12)

W masoreckim tekście Księgi Izajasza (49,12) pojawia się hapax legomenon ereṣ Sinim „ziemia Sinów”, co zostało przełożone przez Targum Jonathana jako ’rṣ drwm’, a przez św. Hieronima jako terra Australis „ziemia południowa”. Tymczasem w Septuagincie we wskazanym miejscu wspomniana jest „ziemia Persów”. Ta wielowariantowość tekstu biblijnego zwróciła uwagę nowożytnych egzegetów wraz z upowszechnieniem wydań Starego Testamentu, badań biblistycznych i przekładów na kolejne języki z początkiem XVI wieku. Właściwą interpretację tego toponimu zaproponował Ulrich Zwingli w 1531 roku jako Syene, stąd Johann David Michaelis zaproponował koniekturę ereṣ Swnim, co znalazło potwierdzenie w odnalezionym w 1947 roku zwoju z Qumran (1QIsaa) jako ereṣ Swniim. Jednak we wczesnonowożytnej egzegezie ereṣ Sinim wciąż jeszcze identyfikowano w ślad za Hieronimem z Synajem lub proponowano całkiem nowatorskie interpretacje. Jerónimo Osório da Fonseca jako pierwszy zaproponował identyfikację z Sinarum regio – „królestwem Chin”. Artykuł ten poświęcony jest argumentom, jakie dla tej identyfikacji zgromadzili Benito Arias Montano oraz Cornelis van den Steen (Cornelius a Lapide) SJ. Argumentacja ta opiera się w znacznej mierze na odkryciach geograficznych Portugalczyków oraz nadziejach misjonarzy jezuickich na konwersję państwa dynastii Ming.

The Origin of the Name ‘Mongol’

This short note proposes that a hapax legomenon in a fifth century list of enemies of Khotan might give a half a millennium antecedent to the name of the Mongols, as an alternative, and older, name of the Mongol-speaking Rouran.

The Double Entendre of Paul’s Trade as σκηνοποιός (Acts 18:3)

The word σκηνοποιός (Acts 18:3), a hapax legomenon, has been the subject of intense scrutiny because it may disclose the socio-economic nature of Paul’s trade. However, attempts to reconstruct historically his trade have not confidently identified its accurate historical reference. Since this difficulty derives from Luke’s choice of vocabulary—he uses a word that is very rare in the canon of Greco-Roman literature—this study attends to the word’s rhetorical setting that may explain Luke’s lexical choice. This choice would enhance the word’s symbolic value although weakening its referential value. Σκηνοποιός is plausibly an instance of Lukan etymological wordplay that draws on the continued symbolism of σκηνή in Luke-Acts—a term that captures Luke’s restoration eschatology.

Космонимия в cлавянских переводах библейской Книги Иова

Cosmonymy in Slavic Translations of the Biblical Book of JobThis article explores the names of Venus, Pleiades, the Great Bear and Orion’s Belt in Slavic translations of the biblical Book of Job. The author proposes hypotheses about the etymology of Church Slavonic names for the following celestial objects: (1) the name денница for Venus originates from folk cosmonymy and was introduced into religious discourse by Apostle of the Slavs Constantine-Cyril; (2) the name власожелищи is etymologised as a merger of two nominations: South Slavic Власи ‘Pleiads’ and a hapax legomenon from the Book of Job *желищи ‘Great Bear’, from Hebrew Āsh or Aish ‘funeral convoy’; (3) the name кружилия for Orion is also connected with Hebrew cosmonymy and points to the mythical giant Nimrod, who was tied with a belt to the sky for his rebellion against God. Kosmonimia w słowiańskich tłumaczeniach biblijnej Księgi HiobaNiniejszy artykuł analizuje nazwy Wenus, Plejad, Wielkiej Niedźwiedzicy i Pasa Oriona w tłumaczeniach biblijnej Księgi Hioba na języki słowiańskie. Autorka przedstawia hipotezy dotyczące etymologii kilku cerkiewnosłowiańskich nazw obiektów kosmicznych: 1) nazwa planety Wenus денница została zapożyczona z kosmonimii ludowej i wprowadzona do dyskursu religijnego przez Apostoła Słowian Konstantyna-Cyryla; 2) nazwa власожелищи jest traktowana jako połączenie dwóch nazw: płd. słow. Власи ‘Plejady’ i hapaks legomenon z biblijnej Księgi Hioba *желищи ‘Wielka Niedźwiedzica’, od hebrajskiego Āsh lub Aish ʽkondukt pogrzebowyʼ; 3) nazwa Oriona кружилия rownież związana jest z kosmonimią hebrajską i wskazuje na mitycznego olbrzyma Nimroda, skazanego przez Boga na przywiązanie pasem do sklepienia niebieskiego.

Elementy retoryki greckiej obecne w opisie grobu Jezusa w J 19,41

Artykuł poddaje analizie krótki tekst J 19,41. Owocem badań – po określeniu kontekstu tego wersetu (punkt 1) – jest zidentyfikowanie w nim takich figur retorycznych, jak: conexio, inclusio, amplificatio per incrementum i recapitulatio (punkt 2) oraz allitteratio (punkt 3). Ostatnia z nich, oparta na syntagmie οὐδέπω οὐδείς („nigdy nikt”), stanowi hapax legomenon w całym greckim Starym i Nowym Testamencie oraz podkreśla czystość rytualną miejsca pochówku Jezusa, a tym samym (pośrednio) po­twierdza godność Ciała Chrystusa oraz Jego świętość. Pozostałe figury retoryczne uwypuklają wagę miejsca, w którym odbył się pogrzeb Jezusa, służąc potwierdzeniu Jego królewskiej tożsamości. Wyka­zany retoryczny kunszt czwartego ewangelisty zaprzecza twierdzeniu, jakoby „Jan nie znał wielu technik retorycznych, opisanych przez Arystotelesa, Cycerona czy innych późniejszych retorów” (P.F. Ellis).

The Vocabulary of the Septuagint and the Church Fathers

The role of the Septuagint in the building of the Christian identity during the first Christian centuries is more important than it is generally said. The word ‘testament’ or ‘covenant’, for example, comes from the Septuagint, via the New Testament. The Greek and Latin liturgies are filled with references to the Septuagint. The same is true in the case of the Christian spirituality: for instance, the concept of the Christian life as a migration comes from the Septuagint. The Christian hermeneutics is indebted to the Greek Bible: even if knowledge of the allegorical method comes from the Greek philosophers (and Philo), support could be found for it in the verses of the Greek Bible. Finally, the theological vocabulary of the Christians was founded upon the Greek Bible. For instance, in the case of the doctrine of the Trinity, the word ‘person’ comes from the Septuagint. Furthermore, some passages of the Greek translation gave rise to theological interpretations which are not possible on the grounds of the Hebrew text. In Gen 1:2, the Septuagint reads ‘the earth was invisible and unorganized’ and this came to be quoted both in support of the creation of matter ex nihilo. In Exod 17:16, where the Hebrew has a difficult hapax legomenon, the Greek speaks about the ‘hidden hand’ with which the Lord makes war against Amalek; this ‘hidden hand’ played a role in the Christian doctrine of the Logos, which is hidden in the Old Testament.

Beiträge zum Wortschatz des Alten Testaments: Das Hapax legomenon פְּתִיגִיל in Jesaja 3,24

In Isa 3:24 there is a hapax legomenon פְּתִיגִיל, which so far could not be explained convincingly. This short note suggests to explain the word’s etymology from Napatan tgr “chain” in combination with the Egyptian article pꜣ.

Abstraksi Skripsi

ABSTRAKSIPenelitian ini dilatarbelakangi oleh permasalahan adanya interpretasi kaum awam maupun beberapa pengkhotbah mengenai TUHAN tidak pernah mencobai atau mencoba manusia, namun Tuhan hanya menguji manusia. Dalam pengertian pemahaman tersebut pada akhirnya menjadi pedoman orang percaya masa kini bahwa segala ujian yang dihadapi bukan dari Allah sebab Allah tidak tidak pernah mencobai siapapun, akan tetapi disisi lainnya orang percaya sering menyalahkan Tuhan atas segala ujian kehidupan yang dialami, dengan mempertanyakan keberadaan Tuhan yang tak menampakkan kuasa dan mukjizatNya pada saat orang percaya sedang berada dalam ujian kehidupan. Untuk menjawab propaganda permasalahan interpretasi mengenai apakah benar Allah tidak mencoba manusia namun Allah hanya menguji manusia, maka penulis mengangkat satu kisah dari Alkitab yaitu bagaimana Allah mencoba Abraham yang sebenarnya Allah mencoba adalah Allah menguji atau Allah Nissa Abraham.Tujuan dari penelitian ini adalah untuk menguraikan mengapa Allah mencoba Abraham menurut Kejadian 22:1-19, sebagai kritik terhadap permasalahan interpretasi Allah tidak pernah mencoba manusia namun Allah hanya menguji manusia. Untuk tercapainya tujuan dari penelitian ini, maka penulis menggunakan studi naratif dengan memperhatikan (Setting, Plot, dan Penokohan). Dari hasil studi naratif, maka Kejadian 22:1-19 menghasilkan narasi bahwa Allah benar-benar mencoba/menguji/Nissa Abraham dalam konteks ikatan perjanjian Abraham dengan pembukaan dan penutupan narasi oleh narator dengan kalimat Wayhi (setelah beberapa waktu kemudian), dan dalam Allah Nissa menghantarkan Abraham kepada wayaqod atau aqedah/aqad Ishak dan substitusi domba jantan hadir dalam konteks Jehovah Jireh berdasarkan Nissa Allah kepada Abraham. dan oleh karena itu dengan pendekatan naratif maka narasi Allah Mencoba Abraham diimplementasikan bagi orang percaya masa kini bahwa Allah dapat menguji siapa saja diluar Abraham termasuk menguji setiap orang percaya sebagai umat perjanjian Allah yang telah di tetapkan sejak awal dalam pemilihan Abraham melalui Ishak sebagai sentralisasi perjanjian bagi segala bangsa.Kata Kunci: Allah Nissa, Abraham, Kejadian 22:1-19, Wayhi, Wayaqod (Hapax Legomenon), Jehovah Jireh, Implikasi, Orang Percaya.

The Tree-Hugger Who Went on a Date: The Meaning of sansan

The biblical hapax legomenon סַנְסִנָּיו (Song 7:9) seems to denote a part of the date palm, but readers have disagreed widely on which part. Most scholars today follow Immanuel Löw, who concluded from Syriac and Akkadian cognates that the word denotes the spadices, which are the branched stalks that hold the clusters of flowers and fruit. Eran Viezel has recently argued on morphological grounds that it denotes a “fruit-laden cluster of dates”. It is proposed here that the word denotes the projecting leaf bases that line the trunk of the date palm and that it is cognate with the Arabic word sinsin, “edge of a spinal vertebra”, to which these leaf bases bear a close visual resemblance.

An Investigation of Morphological Productivity of Nominal and Verbal Compounds in Legal Discourse

Compounding is one of the most productive word-formation processes in contemporary Standard English. Hence, new patterns occur regularly. Productivity is one of the characteristic features of human language which implies the ability to create and understand new word forms by the speaker of a language. This was the starting point and motivation of this paper. The main aim of this paper was to investigate the morphological productivity of nominal and verb compounds in English as a foreign language in terms of the most productive and the least productive patterns of compounds in a written English corpus (consisted of 60073 words) by 75 students enrolled in undergraduate studies at the Law Faculty at SEEU. The quantitative measure used for the evaluation of the productivity of compounding patterns was according to hapax legomenon [P = n1 / N]. Findings from the empirical approach show that the most productive compounds in the analyzed corpus (professional /Legal English context) are verb compounds, followed by special noun compounds, whereas the least productive were noun compounds. The analysis of the corpus showed that morphological productivity in compounding increased in the writing of students with higher degree of competence and proficiency of English.