Red foxes (Vulpes vulpes) feeding brown hares (Lepus europaeus) infected by European brown hare syndrome virus (EBHSv) might be involved in the spread of the virus

2016 ◽  
Vol 62 (6) ◽  
pp. 761-765 ◽  
Author(s):  
Mario Chiari ◽  
Stefano Molinari ◽  
Patrizia Cavadini ◽  
Barbara Bertasi ◽  
Mariagrazia Zanoni ◽  
...  
Keyword(s):  
Vulpes Vulpes ◽  
Lepus Europaeus ◽  
Brown Hare ◽  
Red Foxes ◽  
European Brown Hare ◽  
European Brown Hare Syndrome

Morphologic and Immunohistochemical Characterization of the Hepatic Lesions Associated with European Brown Hare Syndrome

1994 ◽  
Vol 31 (3) ◽  
pp. 327-334 ◽  
Author(s):  
D. Gavier-Widén
Keyword(s):  
Fatty Degeneration ◽  
Lepus Europaeus ◽  
Coagulation Necrosis ◽  
Brown Hare ◽  
Electron Microscopic ◽  
European Brown Hare ◽  
European Brown Hare Syndrome ◽  
Hepatic Lesions ◽  
Living Adult

Liver lesions were studied in 40 free-living adult European brown hares ( Lepus europaeus) and varying hares ( Lepus timidus) of both sexes that had died in Sweden with the viral infection European brown hare syndrome (EBHS). The lesions were characterized by their histopathologic, immunohistochemical, and electron microscopic findings. Periportal to massive coagulation necrosis was a distinctive feature of EBHS. Lytic necrosis, inflammation, fatty degeneration, and cholangitis occurred variably. Accumulation of basophilic granules in the cytoplasm of hepatocytes was commonly observed; these lesions corresponded ultrastructurally to mitochondrial calcification. Viral antigen was revealed in the cytoplasm and nucleus of hepatocytes and in the cytoplasm of macrophages.

scholarly journals NEW VARIANTS OF EUROPEAN BROWN HARE SYNDROME VIRUS STRAINS IN FREE-RANGING EUROPEAN BROWN HARES (LEPUS EUROPAEUS) FROM SLOVAKIA

2007 ◽  
Vol 43 (1) ◽  
pp. 89-96 ◽  
Author(s):  
Kai Frölich ◽  
Jörns Fickel ◽  
Arne Ludwig ◽  
Dietmar Lieckfeldt ◽  
Wolf Jürgen Streich ◽  
...  
Keyword(s):  
Lepus Europaeus ◽  
Brown Hare ◽  
European Brown Hare ◽  
European Brown Hare Syndrome ◽  
Free Ranging ◽  
Virus Strains

Temporal dynamics of European brown hare syndrome infection in Northern Italian brown hares (Lepus europaeus)

2014 ◽  
Vol 60 (6) ◽  
pp. 891-896 ◽  
Author(s):  
Mario Chiari ◽  
Nicola Ferrari ◽  
Daniele Giardiello ◽  
Dominga Avisani ◽  
Mariagrazia Zanoni ◽  
...  
Keyword(s):  
Temporal Dynamics ◽  
Lepus Europaeus ◽  
Brown Hare ◽  
European Brown Hare ◽  
European Brown Hare Syndrome

scholarly journals First Complete Genome Sequence of a Hare Calicivirus Strain Isolated from Lepus europaeus

2018 ◽  
Vol 7 (22) ◽  
Author(s):  
Clément Droillard ◽  
Evelyne Lemaitre ◽  
Marina Chatel ◽  
Jean-Sébastien Guitton ◽  
Stéphane Marchandeau ◽  
...  
Keyword(s):  
Genome Sequence ◽  
Complete Genome Sequence ◽  
Complete Genome ◽  
Genomic Organization ◽  
Lepus Europaeus ◽  
Full Genome Sequence ◽  
Brown Hare ◽  
Full Genome ◽  
European Brown Hare ◽  
European Brown Hare Syndrome

The first full-genome sequence of a hare calicivirus (HaCV), recently characterized as a novel member of the Caliciviridae, is described. This presumed nonpathogenic lagovirus is 7,433 nucleotides long, shows the same genomic organization as that of other lagoviruses, and has the highest nucleotide identity (79%) with pathogenic European brown hare syndrome viruses.

scholarly journals Ecology and management of european brown hare syndrome in mediterranean ecosystems

2014 ◽  
Author(s):  
Χρήστος Σώκος
Keyword(s):  
Mediterranean Ecosystems ◽  
Lepus Europaeus ◽  
Brown Hare ◽  
Rt Pcr ◽  
European Brown Hare ◽  
European Brown Hare Syndrome

Πολλές πτυχές των νοσημάτων των αγρίων ζώων, ιδίως των μεσογειακών οικοσυστημάτων, δεν έχουν εξεταστεί. Ο Ευρωπαϊκός λαγός (Lepus europaeus) είναι ένα σημαντικό είδος της άγριας πανίδας, λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι λεία για πολλά είδη αρπάγων, αλλά και κύριο θηρεύσιμο είδος, το οποίο συμβάλλει στην οικονομία της υπαίθρου. Η ευρεία θνησιμότητα από το Σύνδρομο του λαγού (European Brown Hare Syndrome, EBHS), αναδεικνύει την ίωση αυτή ως το πιο σημαντικό νόσημα για τους λαγούς στην Ευρώπη. Η παρούσα διδακτορική διατριβή παρουσιάζει μια σειρά από έρευνες οι οποίες μελετούν την οικολογία και τη διαχείριση του λαγού και του νοσήματος στη Μακεδονία, Ελλάδα.Τα μεσογειακά οικοσυστήματα χαρακτηρίζονται από μια ποικιλία οικοτόπων. Η ελεύθερη πρόσβαση των κυνηγών στην ύπαιθρο έδωσε την ευκαιρία να συσχετισθεί η θηρευτική κάρπωση στο λαγό, η πληθυσμιακή αφθονία των λαγών και ο επιπολασμός (ποσοστό θετικών λαγών στον ιό) από τον ιό της EBHS (EBHSV) σε διαφορετικούς τύπους οικοτόπων. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, 291 λαγοί συλλέχθηκαν από τους κυνηγούς. O οικότοπος, όπου κάθε λαγός εντοπίστηκε αρχικά, καταγράφηκε και ο πληθυσμός των λαγών εκτιμήθηκε με συνδυασμό μεθόδων. Επιπλέον, η μέθοδος της Αντίστροφης Τρανσκριπτάσης - Αλυσιδωτή Αντίδραση της Πολυμεράσης (RT-PCR) χρησιμοποιήθηκε για την ανίχνευση του EBHSV. Η μεγαλύτερη κάρπωση στη μονάδα επιφάνειας καταγράφηκε σε περιοχές με μωσαϊκό σιτηρών και ξυλώδους βλάστησης, αντίθετα μικρότερη κάρπωση βρέθηκε σε δάση. Ο EBHSV είχε ευρεία κατανομή, ακόμη και σε απομονωμένες περιοχές και ο επιπολασμός βρέθηκε σε ενδημική σταθερότητα σε ποσοστό 17,8%. Ο επιπολασμός ήταν υψηλότερος σε ελαιώνες, και ακολούθησαν οι μικτές καλλιέργειες και οι θαμνότοποι. Η αφθονία του πληθυσμού σχετίζεται θετικά με τον επιπολασμό και την κάρπωση, ενώ η τελευταία δεν σχετίζεται σημαντικά με τον επιπολασμό. Σε ένα δεύτερο στάδιο, μια πιο λεπτομερής έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη συμβολή των πολυμεταβλητών στατιστικών μεθόδων και των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS). Διαπιστώθηκε υψηλότερος επιπολασμός σε περιοχές με μεγαλύτερη αφθονία λαγών, κοντά σε ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο και σε χαμηλότερα υψόμετρα. Στη συνέχεια, ένας πιθανός χάρτης κατανομής συντάχθηκε για να δείξει το σχετικό κίνδυνο από τον EBHSV στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας.Οι σχέσεις του επιπολασμού, του φύλου, της ηλικίας, της σωματικής κατάστασης και της μάζας του σπλήνα εξετάστηκαν σε 259 λαγούς. Τα δεδομένα έδειξαν διπλάσιο αριθμό αρσενικών λαγών να έχουν προσβληθεί από τον EBHSV σε σχέση με τους θηλυκούς, δείχνοντας μια διαφοροποίηση στην έκθεση της νόσου ή στην ευαισθησία στη νόσο ανάλογα με το φύλο. Ο επιπολασμός δεν είχε σχέση με τη σωματική κατάσταση του ζώου, και μια καλύτερη σωματική κατάσταση βρέθηκε στους αρσενικούς λαγούς. Οι ενήλικοι λαγοί είχαν υψηλότερο ποσοστό μολυσμένων ζώων σε σχέση με τους ανήλικους, αλλά αυτή η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική. Οι ενήλικοι λαγοί είχαν επίσης μεγαλύτερο σπλήνα υποδεικνύοντας παρελθούσες λοιμώξεις. Μεγαλύτεροι σπλήνες εντοπίστηκαν πιο συχνά στους θετικούς για EBHSV λαγούς, ενώ μια αρνητική σχέση βρέθηκε μεταξύ της μάζας του σπλήνα και της σωματικής κατάστασης υποδεικνύοντας έτσι την κατανάλωση ενέργειας για την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος.Οι διαταραχές στα οικοσυστήματα, όπως είναι οι δασικές πυρκαγιές, είναι δυνάμεις που καθορίζουν τις οικολογικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων των νοσημάτων των αγρίων ζώων. Τα είδη ανταποκρίνονται διαφορετικά στις πυρκαγιές, και έχουν διαφορετική πληθυσμιακή αφθονία μετά την πυρκαγιά. Η σχετική αφθονία των λαγών, η αναλογία των ηλικιών και φύλου, η ποιότητα τροφής, η σωματική κατάσταση και τα νοσήματα διερευνήθηκαν μετά από πυρκαγιά στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής. Η σφοδρή διατάραξη των οικοτόπων από πυρκαγιά, αρχικά μείωσε την αφθονία των λαγών, ωστόσο μετά από ένα έτος και για τέσσερα συνεχόμενα έτη οι λαγοί ήταν αφθονότεροι στις καμένες εκτάσεις. Η πυρκαγιά δεν επηρέασε τον επιπολασμό του EBHSV μεταξύ καμένων και μη καμένων περιοχών.Οι απογραφές κατά τη διάρκεια της νύχτας συνιστούν κοινή μέθοδο απογραφής για πολλά είδη θηλαστικών και χρησιμοποιούνται επίσης για τη συλλογή δειγμάτων. Η γνώση της επίδρασης των αβιοτικών παραγόντων μπορεί να είναι απαραίτητη για τον κατάλληλο σχεδιασμό των απογραφών. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή δεν έχει εξεταστεί επαρκώς σε σχέση με αβιοτικούς παράγοντες όπως οι καιρικές συνθήκες και το φεγγάρι. Η διερεύνηση στην περίπτωση του λαγού έδειξε πως η ένταση και η διεύθυνση του ανέμου είχαν επίδραση, με τους ισχυρότερους ανέμους να μειώνουν τον εντοπισμό των νεαρών λαγών, ενώ περισσότεροι λαγοί μετρήθηκαν όταν ο άνεμος φυσούσε από το λαγό προς το όχημα απογραφής. Δεν βρέθηκαν σημαντικές επιδράσεις από άλλους παράγοντες, κάτι που πιθανόν να οφείλεται στο έντονο ανάγλυφο, στην πυκνή βλάστηση των περιοχών έρευνας και στις σχετικά ήπιες καιρικές συνθήκες του μεσογειακού οικοσυστήματος.H εκτροφή και η απελευθέρωση λαγών είναι κοινές πρακτικές, χιλιάδες λαγοί απελευθερώνονται ετησίως, κυρίως για κυνηγετικούς σκοπούς. Τα ποσοστά επιβίωσης στη φύση είναι μικρά για τους λαγούς εντατικής εκτροφής σε κλουβιά, αλλά βελτιώνονται για τους λαγούς που εκτρέφονται εκτενώς σε περιφράξεις και για τους άγριους λαγούς οι οποίοι συλλαμβάνονται και μεταφέρονται. Τα οφέλη από τις απελευθερώσεις λαγών είναι σοβαρά λιγότερα σε σχέση με το κόστος και τους κινδύνους υλοποίησης της δράσης. Οι απελευθερώσεις λαγών δεν αποδεικνύεται να αυξάνουν τον πληθυσμό των άγριων λαγών ή την κυνηγετική κάρπωση σε περιοχές όπου εφαρμόστηκαν. Η γενετική υποβάθμιση και η μετάδοση παθογόνων συνιστούν κινδύνους με σοβαρές επιπτώσεις στους άγριους πληθυσμούς του λαγού.Συμπερασματικά, ο επιπολασμός του EBHSV στους πληθυσμούς λαγού είναι μεταβλητός. Οι ανωτέρω έρευνες παράσχουν τεκμηρίωση σχετικά με αυτήν τη μεταβλητότητα και τις οικολογικές παραμέτρους της, διαφωτίζοντας για το πώς μπορεί να αλληλεπιδρούν επιδημιολογικοί και περιβαλλοντικοί παράμετροι στην περίπτωση της οικολογίας ασθενειών των αγρίων ζώων. Λαμβάνοντας τες υπόψη, η πρόληψη και ο περιορισμός των επιπτώσεων από τα νοσήματα καθίστανται εφικτές ενέργειες με τη λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων διαχείρισης της άγριας πανίδας.

scholarly journals Viral Disease in Lagomorphs: A Molecular Perspective

2021 ◽  
Author(s):  
Kevin P. Dalton ◽  
Ana Podadera ◽  
José Manuel Martin Alonso ◽  
Inés Calonge Sanz ◽  
Ángel Luis Álvarez Rodríguez ◽  
...  
Keyword(s):  
Viral Disease ◽  
Myxoma Virus ◽  
Lepus Europaeus ◽  
European Rabbit ◽  
Great Effort ◽  
Brown Hare ◽  
European Brown Hare ◽  
European Brown Hare Syndrome ◽  
Molecular Aspects ◽  
Species Specific

Our understanding of molecular biology of the viruses that infect lagomorphs is largely limited to the leporipoxvirus myxoma virus (MYXV) and the lagoviruses rabbit haemorrhagic disease virus (RHDV) and European brown hare syndrome virus (EBHSV) that infect the European rabbit (Oryctolagus cuniculus) and the European brown hare (Lepus europaeus) respectively. Thanks to the great effort of historic surveillance studies and careful sample archiving, the molecular evolution of these viruses is being resolved. Although historically considered viruses that cause species specific diseases recent reports show that several lagomorphs may now face the threat of these maladies. The driving factors behind these changes has not been determined and the effect of these species jumps on lagomorph populations has yet to be seen. Lagomorphs are also affected by several other lesser studied viral diseases. In addition, recent metagenomic studies have led to the identification of novel lagomorph viruses the importance of these to lagomorph health remains to be fully determined. In this chapter we summarize molecular aspects of viruses that infect lagomorphs, paying particular attention to recent interspecies infections.

Evidence for European brown hare syndrome virus introduction with translocated brown hares (Lepus europaeus): implications for management of restocking operations

2013 ◽  
Vol 40 (7) ◽  
pp. 545 ◽  
Author(s):  
Vassiliki Spyrou ◽  
Costas Stamatis ◽  
Periklis Birtsas ◽  
Vassilios Psychas ◽  
Katerina Manolakou ◽  
...  
Keyword(s):  
Phylogenetic Analyses ◽  
Rna Extraction ◽  
Lepus Europaeus ◽  
Rflp Markers ◽  
Genetic Lineage ◽  
Brown Hare ◽  
European Brown Hare ◽  
Central European ◽  
In The Wild ◽  
European Brown Hare Syndrome

Context Criticisms of wildlife restocking operations typically focus on concerns that translocations can lead to the introduction of pathogens, and risk the integrity of locally adapted genetic diversity. Restocking programs aiming to stabilise population declines of European brown hares using captive-bred individuals have been carried out in several European countries, including Greece. Aims To assess the potential for imported hares to introduce novel strains of European brown hare syndrome virus (EBHSV) during restocking operations, by (1) inferring the origin of wild Greek hares on the basis of their mitochondrial DNA (mtDNA) haplotype, (2) screening the hares to detect and characterise EBHSV, and (3) determining whether certain hare origin–EBHSV combinations occur in the wild. Methods RNA extraction, polymerase chain reaction (PCR) amplification, and sequence and phylogenetic analyses of EBHSV were performed on 53 hares. Diagnostic RFLP markers of the mtDNA were used to infer the origins of sampled hares. Key results Thirty-three hares had ‘typical’ native Greek haplotypes and 20 had mtDNA haplotypes matching those found in imported and released hares. Twelve of the latter and none of the former were positive for EBHSV. Phylogenetic analysis showed that nine virus isolates formed a single genetic lineage distinct from northern–central European ones. Three virus sequences from three imported reared-and-released hares, from Chalkidiki, were closely related to the northern–central European EBHS viruses. Conclusions Alien strains of EBHSV are co-introduced with released captive-bred animals, possibly resulting in negative impacts on populations of Greek hares that have not evolved resistance to these novel virus strains. Implications The identification of these allopatric EBHSV strains has led the authorities to ban captures and transportations of local brown hares for any restocking operation. We consider it imperative to reinforce microbiological and genetic controls before further releases of captive-bred game species in the wild in Greece.

scholarly journals Spatiotemporal Overlap between the European Brown Hare and Its Potential Predators and Competitors

Animals ◽  
2021 ◽  
Vol 11 (2) ◽  
pp. 562
Author(s):  
Andrea Viviano ◽  
Emiliano Mori ◽  
Niccolò Fattorini ◽  
Giuseppe Mazza ◽  
Lorenzo Lazzeri ◽  
...  
Keyword(s):  
Roe Deer ◽  
Research Effort ◽  
Central Italy ◽  
Domestic Cat ◽  
Domestic Dog ◽  
Lepus Europaeus ◽  
Brown Hare ◽  
Red Foxes ◽  
European Brown Hare ◽  
Free Ranging

Analysis of spatiotemporal partitioning is pivotal to shed light on interspecific coexistence. Most research effort has involved large-sized carnivores and their prey, whereas little attention has been devoted to lagomorphs. We assessed spatiotemporal overlap among the European brown hare Lepus europaeus and its potential competitors and predators through camera-trapping in an area in Central Italy. We estimated the interspecific patterns of the spatiotemporal activity rhythms of brown hares, its potential predators (the red fox Vulpes vulpes, the pine marten Martes martes, the domestic cat Felis catus, and the domestic dog Canis familiaris), and a competitor, the roe deer Capreolus capreolus. Brown hare activity was studied in natural conditions as well as in a fenced area that excluded terrestrial predators and competitors. Free-ranging hares developed a more nocturnal behavior to avoid diurnal predators (i.e., domestic carnivores and martens). Although high temporal overlap was observed between free-ranging brown hares and both red foxes (82%) and roe deer (81%), hares avoided fox by being more active on darkest nights, as well as avoided roe deer through spatial partitioning. We suggest that hares may adapt their spatiotemporal behavior to avoid potential predators and competitors.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document