scholarly journals Species mixing reduces drought susceptibility of Scots pine (Pinus sylvestris L.) and oak (Quercus robur L., Quercus petraea (Matt.) Liebl.) – Site water supply and fertility modify the mixing effect

2020 ◽  
Vol 461 ◽  
pp. 117908 ◽  
Author(s):  
M. Steckel ◽  
M. del Río ◽  
M. Heym ◽  
J. Aldea ◽  
K. Bielak ◽  
...  
2013 ◽  
Vol 43 (1) ◽  
pp. 103-107 ◽  
Author(s):  
Björn Berg ◽  
Chunjiang Liu ◽  
Ryszard Laskowski ◽  
Matthew Davey

Using literature data, we investigated coniferous and broadleaf litter from 58 tree species using a database encompassing concentrations of N and acid-unhydrolyzable residue (AUR) (gravimetric lignin) in newly shed litter, mean annual temperature, and mean annual precipitation. Our aims were to (i) demonstrate any large-scale relationships between concentrations of N and AUR in foliar litter and (ii) determine differences in this respect among litter from Pinus and Quercus. To this end, we had collected foliar litter data for Asia and Europe, forming a climate gradient. Litter from broadleaf and coniferous trees differed significantly in concentrations of N (p < 0.0001, 9.64 versus 5.50 mg/g, respectively) and AUR (p < 0.0001, 219 versus 292 mg/g, respectively). There were highly significant positive linear relationships between concentrations of N and AUR for broadleaf (p < 0.0001) and coniferous litter (p < 0.0001). There were also significant positive relationships for AUR as a function of N concentration for the genera Pinus and Quercus but not within species. That for Scots pine (Pinus sylvestris L.) was negative and that for common oak (Quercus robur L.) not significant.


2012 ◽  
Vol 73 (2) ◽  
pp. 137-141
Author(s):  
Tomasz Kałuża

Weryfikacja modelu stateczności drzew na terenach zalewowych na przykładzie dębu Quercus robur L., sosny Pinus sylvestris L. i olchy Alnus glutinosa (L.) Gaertn


2021 ◽  
Vol 31 (4) ◽  
pp. 36-42
Author(s):  
Г. П. Петришин ◽  
Г. Б. Лукащук

Наведено результати історичного аналізу та еволюції зелених насаджень курортного парку у смт Брюховичі, площею 10 га, закладеного на зламі ХІХ-ХХ ст. під керівництвом головного садівника Львова Арнольда Рерінга. Встановлено, що колишній курортний парк на сьогодні не є цілісним об'єктом та не має жодного природоохоронного статусу. З'ясовано, що територія парку зазнає значного антропогенного впливу, що позначилось на його фрагментації, деградації планувальної структури та поширенню забудови. Водночас спостерігається інтенсифікація його неконтрольованого заростання. У процесі історичного аналізу дендрофлори виявлено, що соснові насадження на території парку є зразком антропогенної сукцесії, яка розвивалася значно швидше, ніж лісова, а особливо в її третій стадії, коли в парку вже на початку ХХ ст. з'явилось багато листяних видів. За архівними та літературними джерелами проаналізовано планувально-стилістичні риси об'єкта та його дендрофлору. З'ясовано, що під час закладання парк формувався у пейзажному стилі, однак його видовий склад не оновлювався впродовж багатьох років, що призвело до втрати естетичності та декоративності. Виявлено, що сучасну дендрофлору парку формують 28 видів дерев і кущів, що належать до 13 родин. Встановлено, що вікова структура паркових насаджень є нерівномірною. Молоді і середньовікові особини охоплюють у середньому 20 % насаджень. Виявлено вікові особини Quercus petraea Liebl., Quercus robur L., Pinus sylvestris L. та Fagus sylvatica L., які потребують охорони. Вікові особини Quercus petraea, разом з молодими особинами формують унікальне для Львова оселище. З'ясовано, що на території парку місце декоративних видів зайняли лісові: Sambucus nigra L., Corylus avellana L., Euonymus verrucosa Scop. та E. europaea L., види роду Rubus L. Проаналізувавши дендрофлору за біоморфологічною структурою, виявлено, що панівною є група дерев – 20 видів. Із загальної кількості групи дерев переважають листопадні – 17 видів; вічнозелених є тільки 3 види. Група кущів – 8 видів, серед яких переважають листопадні (6 видів). Рівень збереженості цього парку оцінено на два бали. Об'єкт потребує подальшого моніторингу зелених насаджень та розроблення проєкту відновлення, впорядкування території та надання відповідного охоронного статусу.


Wood Research ◽  
2021 ◽  
Vol 66 (2) ◽  
pp. 243-254
Author(s):  
Emília Orémusová ◽  
Eva Výbohová

Scots pine (Pinus sylvestris L.) and Sessile oak (Quercus petraea L.) wood were thermally treated in an oven at the temperatures of 160°C, and 200°C under atmospheric pressure in the presence of air for 3 and 9 hrs. The mass loss and gross calorific value were determined. Non-treated wood samples achieved a gross calorific value of 22 193 J.g-1 for pine wood and 19 277 J.g-1 for oak wood. Whereas the calorific value of pine wood with increasing severity of treatment decreased, in the case of oak it increased. The mass loss increased with increasing treatment severity by both wood species. Mentioned differences in pine and oak wood behaviour using ATR-FTIR spectroscopy were explained. In the case of pine wood with increasing temperature and time of exposure a decrease of resin acids was observed. This may be contributed to decrease in GCV. In the case of oak wood, mainly at temperature of 200°C the degradation of hemicelluloses was observed that results in relative increasing in the lignin content with followed increase in the GCV.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document