Forensic 3D printing from micro-CT for court use- process validation

Author(s):  
Waltraud Baier ◽  
Danielle G. Norman ◽  
Michael J. Donnelly ◽  
Mark A. Williams
2020 ◽  
Author(s):  
Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης

Στην παρούσα Διατριβή χρησιμοποιήθηκε η τεχνολογία ‘προσθετικής κατασκευής’ (Additive Manufacturing) και συγκεκριμένα η μοντελοποίηση με απόθεση τήξης (FDM) και τρισδιάστατη εκτύπωση (3D printing) για την κατασκευή τρισδιάστατων τυπωμένων ικριωμάτων πολυκαπρολακτόνης διαφορετικών γεωμετρικών πόρων και μικρο-αρχιτεκτονικής δομής. Παρουσιάστηκε μια συγκριτική ανάλυση ανάπτυξης υαλοειδούς χόνδρου από διαφοροποιημένα μεσεγχυματικά κύτταρα προερχόμενα από ανθρώπινο λιπώδη ιστό (hADMSCs) σε τρία διαφορετικά και πρωτότυπα ικριώματα στην εσωτερική δομή τους. Αξιολογήθηκε ο πολλαπλασιασμός των κυττάρων, ο εποικισμός και η διαφοροποίησή τους, σε σχέση με τη δομή του κάθε ικριώματος, καθώς και οι μηχανικές ιδιότητες των τελικών κατασκευών. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε τόσο στην μάκρο- όσο και στην μίκρο-αρχιτεκτονική, για την βέλτιστη χονδρογενή διαφοροποίηση, ως μία σημαντική παράμετρος που δεν έχει μελετηθεί καλά στη βιβλιογραφία. Μεταξύ των τριών ικριωμάτων που δοκιμάστηκαν, το RO45 ήταν ευνοϊκότερο για χονδρογενή διαφοροποίηση, ενώ το 3DHC υποστήριξε καλύτερα τον πολλαπλασιασμό και την διείσδυση των κυττάρων εντός του ικριώματος, παρουσιάζοντας επίσης και τον υψηλότερο ρυθμό αύξησης στις μηχανικές ιδιότητες του τελικού αναγεννημένου χόνδρινου ιστού. Προσδιορίστηκε επίσης το πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την ιδανικότερη υποστήριξη του πολλαπλασιασμού και της διαφοροποίησης των κυττάρων. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκε βιοαντιδραστήρας διάχυσης (perfusion bioreactor) που προσελκύει συνεχώς την προσοχή των ερευνητών ως ένα αποτελεσματικό και σύγχρονο εργαλείο στη μηχανική ιστών. Επίσης εφαρμόστηκε ένα φυσικό βιοϋλικό ευρέως διαδεδομένο στην Αναγεννητική Ιατρική, με εξαιρετική βιοσυμβατότητα, βιοαποικοδομησιμότητα και μη τοξικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για το κολλαγόνο, μια δομική πρωτεΐνη με αδιαμφισβήτητα ευεργετικά χαρακτηριστικά. Η μελέτη εκτελέστηκε σε τρισδιάστατα εκτυπωμένα ικριώματα πολυκαπρολακτόνης που παρασκευάστηκαν με τετράγωνους πόρους. Το κολλαγόνο είτε εφαρμόστηκε μεμονωμένα και επικάλυψε τις ίνες του ικριώματος, είτε εφαρμόστηκε ως ένα διάλυμα γέλης κολλαγόνου και κύτταρων που συνολικά διείσδυσε στους πόρους των ικριωμάτων. Χρησιμοποιήθηκαν επιπλέον δύο διαφορετικά μέσα διαφοροποίησης για τον έλεγχο της χονδρογενούς διαφοροποίησης σε όλα τα ικριώματα, σε συνθήκες στατικής και δυναμικής καλλιέργειας με βιοαντιδραστήρες διάχυσης. Στη δυναμική καλλιέργεια, τα κύτταρα στα ικριώματα χωρίς την προσθήκη κολλαγόνου είχαν καλύτερη διείσδυση και πιο ομοιόμορφη κατανομή εντός του ικριώματος. Αυτά δε που συνδυάστηκαν με το μέσο χονδρογενούς διαφοροποίησης βασισμένο στον αυξητικό παράγοντα TGF-β2, έδειξαν επαυξημένη χονδρογενή διαφοροποίηση που οφείλονταν στο ευεργετικό μηχανικό ερέθισμα της δυναμικής καλλιέργειας. Περαιτέρω, μελετήθηκε η αρχική προσκόλληση των κυττάρων στα τρισδιάστατα ικριώματα, για να επιτευχθεί υψηλή πυκνότητα κυττάρων και ακόμη πιο ομοιόμορφη κατανομή κυττάρων, που γενικά θεωρείται μια πρόκληση σε εφαρμογές Ιστομηχανικής. Για τον σκοπό αυτό σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και μελετήθηκε μια πρωτότυπη συσκευή τρισδιάστατης καλλιέργειας κυττάρων (3D-CD) για στατική καλλιέργεια με γνώμονα τον περιορισμό απώλειας κυττάρων κατά την έγχυση και την διευκόλυνση παροχής θρεπτικών ουσιών. Η τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης (3D printing) χρησιμοποιήθηκε τόσο για το ικρίωμα όσο και για την κατασκευή της συσκευής καλλιέργειας. Εκτός από τη δοκιμή της συσκευής, ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εκτιμηθούν και να συγκριθούν οι στατικές και δυναμικές μέθοδοι έγχυσης και οι συνθήκες καλλιέργειας των κυττάρων, υπό κανονικές και υποξικές συνθήκες (normoxia and hypoxia) και τα αποτελέσματά τους σε παραμέτρους όπως η αποτελεσματικότητα διασποράς των κυττάρων, η κατανομή των κυττάρων και ο πολλαπλασιασμός των κυττάρων. Η συσκευή καλλιέργειας (3D-CD) βελτίωσε την αποτελεσματικότητα έγχυσης των κυττάρων με σχεδόν μηδαμινή απώλεια κυττάρων και με ομοιόμορφο εποικισμό σε όλες τις ζώνες του ικριώματος, όπως αναδείχθηκε από τις χρησιμοποιούμενες τεχνικές σάρωσης με μικροτομογράφο (micro-CT). Σε επόμενη φάση αξιολογήθηκε η περαιτέρω διαφοροποίηση των μεσεγχυματικών κυττάρων με αυτή την συσκευή και σε συνθήκες νορμοξίας ή υποξίας. Η μέθοδος διαφοροποίησης στην πρωτότυπη συσκευή σε συνδυασμό με τις συνθήκες υποξίας είχε ως αποτέλεσμα την αναγέννηση ιστού χόνδρου με ιδανικά χαρακτηριστικά όπως άφθονη εξωκυττάρια θεμέλια ουσία (ECM) πλούσια σε γλυκοζαμινογλυκάνες και πρωτεογλυκάνες, αλλά επίσης και αρκετά αυξημένη αναλογία σε κολλαγόνο τύπου ΙΙ έναντι του κολλαγόνου τύπου Ι, όπως και στο φυσιολογικό υαλοειδή χόνδρο. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι οι μηχανικές ιδιότητες που προέκυψαν μπορούν να αντέξουν ακόμη και τις πιο ακραίες συνθήκες της καθημερινής καταπόνησης των αρθρώσεων.


2014 ◽  
Vol 2 (4) ◽  
pp. 238 ◽  
Author(s):  
Volker Kuhn ◽  
Nikola Ivanovic ◽  
Wolfgang Recheis

Materials ◽  
2019 ◽  
Vol 12 (16) ◽  
pp. 2533 ◽  
Author(s):  
Gang-Seok Park ◽  
Seong-Kyun Kim ◽  
Seong-Joo Heo ◽  
Jai-Young Koak ◽  
Deog-Gyu Seo

The purpose of the study was to investigate the influence of 3D printing parameters on fit and internal gap of 3D printed resin dental prosthesis. The dental model was simulated and fabricated for three-unit prostheses with two implants. One hundred prostheses were 3D printed with two-layer thicknesses for five build orientations using a resin (NextDent C&B; 3D systems, Soesterberg, The Netherlands) and ten prostheses were manufactured with a milling resin as control. The prostheses were seated and scanned with micro-CT (computerized tomography). Internal gap volume (IGV) was calculated from 3D reconstructed micro-CT data. IGV, marginal fit, and lengths of internal gaps were measured, and the values were analyzed statistically. For the 3D printed prostheses, IGV was smaller at 45°, 60°, and 90° compared to other build orientations. The marginal fit evaluated by absolute marginal discrepancy was smaller than other build orientations at 45° and 60°. IGV was smaller at 50 µm layer thickness than at 100 µm layer thickness, but the marginal fit was smaller at 100 µm layer thickness than at 50 µm layer thickness. The 3D printed prosthesis had smaller internal gap than the milled prosthesis. The marginal fit of the 3D printed resin prosthesis was clinically acceptable, and build orientation of 45° and 60° would be recommended when considering fit and internal gap.


2018 ◽  
pp. 20180306 ◽  
Author(s):  
Susan C Shelmerdine ◽  
Ian C Simcock ◽  
John Ciaran Hutchinson ◽  
Rosalind Aughwane ◽  
Andrew Melbourne ◽  
...  

2021 ◽  
Vol 11 (19) ◽  
pp. 8964
Author(s):  
Nada Aldahian ◽  
Rawaiz Khan ◽  
Mohammed Mustafa ◽  
Fahim Vohra ◽  
Ali Alrahlah

The aim is to assess the influence of fabrication techniques—conventional (CN), CAD-CAM (CC), and 3D printing (3D)—on the marginal fit, adaptation, surface roughness, and wear of interim restorations of crowns. Thirty interim crowns were fabricated using CN, CC, and 3D techniques. Sixty discs were fabricated to evaluate surface wear and surface roughness properties, with 10 disc samples in each group (n = 10). Internal adaptation and marginal integrity of interim crowns were analyzed with micro CT to detect microgaps at selected points. Average surface micro-roughness (Ra) was calculated in micrometers (μm) using an optical non-contact surface microscope under cyclic loading. Surface wear was evaluated by surface area measurements (mm3) using a micro CT. Analysis of variance (ANOVA) and Tukey’s post hoc comparison tests with Pearson correlation were performed for data analysis. The highest adaptation means were for CN (269.94 ± 64 μm), and the lowest mean value was observed for 3D (197.82 ± 11.72 μm) crowns. CN and CC specimens showed comparable adaptation (p > 0.05), which were significantly higher (p < 0.05) than 3D crowns. CN crowns showed significantly higher marginal misfit compared to 3D (p < 0.05) and CC (p < 0.05) crowns. The highest mean surface roughness was observed in the 3D crowns (5.61 ± 0.33 µm), whereas the lowest was found in CC crowns (3.28 ± 0.34 µm). Better restoration Ra was observed using the CC method followed by CN. CN had the highest wear (17.79 ± 2.78 mm3), and the lowest wear was observed in the 3D (10.81 ± 2.00 mm3) specimen. Low surface wear was observed using 3D printing, followed by CN and CC techniques. The printed specimen showed comparable outcomes to CAD-CAM restoration; however, they were better than CN restoration. A positive correlation between adaptation and surface roughness was observed, indicating an effect of the fabrication technique on material physical property.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document