Παρά το γεγονός ότι οι ιοί έχουν πρόσφατα εμπλακεί στη ρύθμιση της επιθηλιο-μεσεγχυματικής μετάβασης και στην πρόοδο της καρκινογένεσης, πολύ λίγα είναι γνωστά σχετικά με τη συμμετοχή των ιογενών λοιμώξεων στις κακοήθειες του θυρεοειδούς αδένα. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η ανίχνευση αλληλουχιών τριών δυνητικά καρκινογόνων ιών, του BKV, του EBV και του HPV σε μια σειρά δειγμάτων θυρεοειδεκτομής.Ο ιός Epstein-Barr (EBV) ανήκει στην ομάδα των ερπητοϊών και προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση. Έχει επίσης αναγνωριστεί ως παράγοντας στην ανάπτυξη διαφόρων νεοπλασιών, όπως το λέμφωμα Burkitt, το ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα, και άλλες λεμφοβλαστικές διαταραχές σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα, γεγονός που υποδεικνύει ότι ο EBV πιθανότατα παίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της καρκινογένεσης. Όσον αφορά το θυρεοειδή αδένα, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι ο EBV σχετίζεται με την ανάπτυξη κακοήθους λεμφώματος του θυρεοειδούς αλλά και με την εξαλλαγή του διαφοροποιημένου θυρεοειδικού καρκινώματος στην πιο κακοήθη αδιαφοροποίητη μορφή του. Ο ιός BK (BKV) ανήκει στο γένος των polyoma ιών και προκαλεί αιμορραγική κυστίτιδα σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, ενώ έχει ανιχνευθεί σ’ένα σημαντικό αριθμό κακοηθειών. Ο ιός Simian Virus 40 (SV40), ένα άλλο μέλος της οικογένειας των polyoma ιών, ξενιστής του οποίου είναι ο ασιατικός ρέζους πίθηκος, έχει εμπλακεί στην καρκινογένεση σε τρωκτικά, ενώ έχει ανιχνευθεί σε δείγματα τόσο θυρεοειδικού καρκίνου, όσο και σε καλοήθη θυρεοειδικά οζίδια.Ο ιός του θηλώματος (Human Papilloma Virus-HPV) ανήκει στο γένος των papilloma ιών. Υπάρχουν πολλοί τύποι HPV, οι οποίοι, εκτός από το ότι προκαλούν διαφόρων ειδών θηλώματα σε διαφορετικά σημεία του σώματος, ανάλογα με τον τύπο, έχει βρεθεί ότι σχετίζονται ιδιαίτερα με την ανάπτυξη καρκίνων. Οι τύποι HPV-16 και HPV-18 χαρακτηρίζονται ως «υψηλού κινδύνου» (high-risk) όσον αφορά την καρκινογένεση, κυρίως του τραχήλου της μήτρας. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι ο HPV-18 έχει τη δυνατότητα να αλληλεπιδρά με πυρηνικούς υποδοχείς, όπως τους υποδοχείς της θυρεοειδικής ορμόνης, των οιστρογόνων και των ανδρογόνων και να τους ενεργοποιεί ανεξαρτήτως της παρουσίας ή της απουσίας της αντίστοιχης ορμόνης. Η μελέτη περιελάμβανε παρασκευάσματα θυρεοειδεκτομής από τριάντα ασθενείς με οζίδια θυρεοειδούς αδένα μέσα σε μια περίοδο 3 ετών. Η δειγματοληψία περιελάμβανε τόσο οζιδιδιακό, όσο και παρακείμενο φυσιολογικό ιστό από το παρασκεύασμα κάθε ασθενούς. Αλληλουχίες των ιϊκών γονιδίων του BKV (γονίδιο VP1), του EBV (γονίδια LMP1, EBNA2 και EBER1) και του HPV (γονίδιο L1), ενισχύθηκαν με PCR. Τα αποτελέσματα της PCR επιβαιώθηκαν με ανάλυση direct sequencing.Αλληλουχίες του γονιδίου VP1 ανιχνεύθηκαν στο 60% (18/30) των δειγμάτων θυρεοειδικού καρκίνου/πολυοζώδους υπερπλασίας, σε σύγκριση με το 43.3% (13/30) σε αντίστοιχο παρακείμενο φυσιολογικό ιστό. Σε δεκαπέντε από τα τριάντα (50%) δείγματα θυρεοειδικού καρκίνου/πολυοζώδους υπερπλασίας, αναδείχθηκαν αλληλουχίες του γονιδίου LMP1 σε σύγκριση με 46.7% (14/30) σε παρακείμενο φυσιολογικό ιστό. Αλληλουχίες του γονιδίου EBNA2 ανιχνεύθηκαν στο 90% (27/30) των δειγμάτων θυρεοειδικού καρκίνου/πολυοζώδους υπερπλασίας, ενώ στο ίδιο ακριβώς ποσοστό (90%-27/30), ανιχνεύθηκαν και στους αντίστοιχους παρακείμενους φυσιολογικούς ιστούς. Όλα τα δείγματα ήταν αρνητικά για αλληλουχίες του EBER1, καθώς και για DNA του ιού HPV.Η παρούσα μελέτη συνιστά τη “λοίμωξη” από BKV και EBV σαν ένα πρώιμο γεγονός, που προφανώς συμβαίνει σε φυσιολογικό ιστό. Οι αλληλουχίες του LMP1, παρατηρήθηκε ότι ανιχνεύθηκαν συχνότερα στα κακοήθη δείγματα συγκριτικά με τα δείγματα φυσιολογικού ιστού. Άν και τα ευρήματά μας δέν επιτρέπουν την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με το δυνητικά ογκογόνο ρόλο των εξετασθέντων ιών ως προς το θυρεοειδή αδένα, συνιστούν ένα μοτίβο συνύπαρξης, ή “ενδημικότητας”. Καθώς ο αριθμός των εξετασθέντων δειγμάτων ήταν μικρός και όλα τα δείγματα προέρχονταν από το ίδιο νοσοκομείο, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες ώστε να εκτιμηθούν αυτές οι παρατηρήσεις σε σχέση με τοπικοπεριοχικά χαρακτηριστικά.
Human Papilloma Virus Types 16/18 Distribution in Invasive Cervical Cancer: An Evidence for Vaccination in Bihar, India
