LABURPENA: Artikulu honek, Euskadi adibidetzat hartuta, gaur egungo nazioz azpiko erregionalismoaren izaera aldakorra aztertzen du. Eta erakusten du euskal eskualde-estrategien bilakaera, eta nola lehengo jarrera probintziaren aldekoa bazen eta elkarren arteko lehia bultzatzen bazuen, oraingoa, berriz, irekia, kooperatiboa eta berritzailea dela, hobeto moldatzen dena Europako gobernantza-modu berrietara. Gaur egungo eskualde-ikerketek eskaintzen dituzten tresna teorikoak oinarri hartuta, artikulu honek euskal erregionalismotik sortzen den jarrera hibridoa aztertzen du. Horren osagaiak berriak, postmodernoak eta nazioz haraindikoak dira, eta eskualdearen ahalmen ekonomiko, politiko eta soziala indartzeko eta Europako kontuetan jokalari aktibo izateko balio dute. Europar Batasuneko eskualdeestrategien norabideak garrantzi berezia dauka Europan sortu den maila anitzeko gobernantza dela-eta, zeinetan agintea gobernu zentraletatik aldendu baita: gorantz, nazioz gaindiko mailara; beherantz, nazioz azpiko jurisdikzioetara; eta alboetara, estatu ez direnen sare publiko eta pribatuetara, eta horrek aukera berriak eskaini dizkie erregionalistei antzeko helburuak lortzeko.
RESUMEN: Este articulo analiza la naturaleza cambiante del regionalismo subnacional contemporaneo a traves del ejemplo del Pais Vasco. Muestra de que maneras las estrategias regionales vascas han evolucionado desde un aspecto provincial y de confrontacion a uno abierto, cooperativo e innovador, que se adapta a las nuevas formas de gobernanza europea. A partir de los instrumentos teoricos ofrecidos por los estudios regionales contemporaneos este articulo explora el tipo hibrido que emerge del regionalismo vasco que consiste en componentes nuevos, postmodernos y transnacionales que sirven para fortalecer la competencia economica, politica y social de la region como un jugador activo en los asuntos europeos. La cuestion de la direccion de las estrategias regionalistas en la Union Europea resulta especialmente sobresaliente a la vista de la gobernanza multinivel europea emergente donde el poder ha sido apartado de los gobiernos centrales: hacia arriba al nivel supranacional, hacia abajo a las jurisdicciones subnacionales y a los costados a las redes publicas y privadas de los actores no estatales que ha dado a los regionalistas nuevas posibilidades de alcanzar similares objetivos.
ABSTRACT: This paper analyses the changing nature of the contemporary subnational regionalism through the example of the Basque Country. It shows in what ways the Basque regionalist strategies have evolved from parochial and confrontational to outward looking, cooperative and innovative, adapting to the challenges of European integration and the emergence of new modes of European governance. On the basis of theoretical tools provided by contemporary regional studies this paper explores the emerging hybrid type of Basque regionalism consisting of the new, postmodern and transnational components which serve to strenghten the economic, political and social competence of the region as an active player in European affairs. The question of the direction of regionalist strategies in the EU seems especially salient in the view of the emerging European multi-level governance where power has been dispersed away from central governments; upwards to the supranational level, downwards to subnational jurisdictions and sideways to public and private networks of non-state actors which has given the regionalists new possibilities of achieving similar goals.
Accountability through mutual attunement: How can parliamentary hearings connect the elected and the unelected?
