Different Effect of Cyclosporine A and Mycophenolate Mofetil on Passive Heymann Nephritis in the Rat

Η Ιδιοπαθής Μεμβρανώδης Σπειραματονεφρίτιδα (ΙΜΣ) ή νεφροπάθεια, η πιο συχνή αιτία νεφρωσικού συνδρόμου στους ενήλικες, συνήθως αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση κορτικοειδών και κυτταροτοξικών φαρμάκων ή κυκλοσπορίνης (cyclosporine-A, CsA). Σκοπός της μελέτης ήταν η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της μακροχρόνιας χορήγησης CsA στην πρόκληση ύφεσης του νεφρωσικού συνδρόμου και των ιστολογικών αλλοιώσεων σε επαναληπτικές βιοψίες νεφρού μετά τη χορήγηση του δυνητικά νεφροτοξικού αυτού φαρμάκου. Επιπλέον, εκτιμήθηκε η αποτελεσματικότητα του Mycophenolate Mofetil (MMF) ως σχήματος θεραπείας της ΙΜΣ σε μικρό αριθμό ασθενών και η προγνωστική αξία των επιπέδων του αυξητικού παράγοντα TGF-β1 στα ούρα και στο πλάσμα ως δεικτών εξέλιξης της νόσου.Μελετήθηκαν 32 ασθενείς με ΙΜΣ οι οποίοι εμφάνιζαν νεφρωσικό σύνδρομο και είχαν ικανοποιητική νεφρική λειτουργία κατά τη διάγνωση της νόσου και στους οποίους χορηγήθηκε συνδυασμός πρεδνιζολόνης και CsA. Παρατηρήθηκε πλήρης ύφεση του νεφρωσικού συνδρόμου σε 18 (56%) και μερική ύφεση σε 10 ασθενείς (31%) μετά από 12 μήνες θεραπείας (συνολικά στο 87% των ασθενών). Επεισόδια υποτροπών παρατηρήθηκαν στο 39% και 60% των ασθενών με πλήρη ή μερική ύφεση αντίστοιχα, και πολλαπλές υποτροπές στο 25% των ασθενών, οι οποίοι παρουσίασαν βαθμιαία μείωση της απαντητικότητας στη CsA και επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας. Επαναληπτική βιοψία νεφρού έγινε σε 18 ασθενείς με ύφεση του νεφρωσικού συνδρόμου μετά από 24 μήνες θεραπείας για να εκτιμηθεί η δραστηριότητα της νόσου και οι πιθανές ιστολογικές αλλοιώσεις σε πλαίσια τοξικότητας από κυκλοσπορίνη. Στις επαναληπτικές βιοψίες παρατηρήθηκαν: εξέλιξη του σταδίου της νόσου, επιδείνωση της σπειραματοσκλήρυνσης και της διαμεσοσωληναριακής βλάβης στο 60% των ασθενών. Δεν παρατηρήθηκαν χαρακτηριστικές αλλοιώσεις νεφροτοξικότητας από την κυκλοσπορίνη. Η βαρύτητα των ιστολογικών αλλαγών συσχετίστηκε με το χρονικό διάστημα που είχε παρέλθει από την πρώτη βιοψία νεφρού (r = 0.452, p < 0.05) και θεωρήθηκε ως φυσική εξέλιξη της νόσου.Ικανοποιητικά αποτελέσματα διαπιστώθηκαν από τη χορήγηση Mycophenolate Mofetil σε 6 ασθενείς με ΙΜΣ, στους οποίους το MMF χρησιμοποιήθηκε σε συνδυασμό με μικρή δόση πρεδνιζολόνης, είτε λόγω ανθεκτικότητας του νεφρωσικού συνδρόμου στην CsA, είτε ως αρχική θεραπεία σε περιπτώσεις αντένδειξης στην χορήγηση CsA. Ύφεση του νεφρωσικού συνδρόμου παρατηρήθηκε σε 4 από τους 6 ασθενείς.Τα επίπεδα του TGF-β1 στα ούρα ασθενών με ΙΜΣ και λευκωματουρία ήταν σημαντικά υψηλότερα συγκριτικά με αυτά υγιών εθελοντών και ασθενών με άλλες σπειραματοπάθειες που δεν παρουσίαζαν λευκωματουρία και μειώθηκαν σημαντικά μετά από χορήγηση κορτικοειδών και κυκλοσπορίνης. Η συγκέντρωση του TGF-β1 στο πλάσμα δε διέφερε σημαντικά μεταξύ υγιών εθελοντών και ασθενών με ΙΜΣ και νεφρωσικό σύνδρομο, καθώς και μεταξύ ασθενών με ή χωρίς ύφεση της λευκωματουρίας μετά από τη θεραπευτική αγωγή.

Download Full-text

Impact of graft-versus-host disease prophylaxis on immune reconstitution in patients after allogeneic hematopoietic stem cell transplantation

Medical Immunology (Russia) ◽

10.15789/1563-0625-iog-2167 ◽

2021 ◽

Vol 23 (5) ◽

pp. 1125-1136

Author(s):

E. D. Mikhaltsova ◽

N. N. Popova ◽

M. Yu. Drokov ◽

N. M. Kapranov ◽

Yu. O. Davydova ◽

...

Keyword(s):

Stem Cells ◽

Bone Marrow ◽

Stem Cell ◽

Mycophenolate Mofetil ◽

Hematopoietic Stem Cell Transplantation ◽

Stem Cell Transplantation ◽

Cyclosporine A ◽

Hematopoietic Stem ◽

Graft Versus Host ◽

Gvhd Prophylaxis

The graft-versus-host disease (GVHD) is among the most common complications after hematopoietic stem cell transplantation (allo-HSCT). The main tools for GVHD prevention remain calcineurin inhibitors (cyclosporin A, tacrolimus), methotrexate, mycophenolate mofetil. Upon implementation of reduced-intensity conditioning regimens, antithymocyte globulin was widely introduced. However, negative effects upon reconstitution of T-cell immunity have been noted, thus increasing risk of severe infectious complications and disease relapse. With extended practice of HSCT from alternative (partially matched or haploidentical) donors, cyclophosphamide was increasingly used. Our aim was to study reconstitution of immune cell subpopulations in the patients undergoing bone marrow transplantation (BMT), when using different GVHD prophylaxis regimens, including the schedules with post-transplant CP usage. The study concerned 44 cases classified into 2 groups. The first one included patients with standard immunosuppressive therapy, antithymocyte therapy, cyclosporine A, methotrexate, mycophenolate mofetil. The second group included the patients who received CP as immunosuppressive drug combined with other treatments (cyclosporine A, methotrexate, mycophenolate mofetil). At specified control terms, (D+14, +30, +60, +90) the blood leukocyte subpopulations were assayed by means of multicolor flow cytometry. Absolute counts of CD4+ cells in HSCT recipients treated with CP post-BMT proved to be sufficiently lower at D+14 and +30, than in those treated with classical immunosuppressive therapy. However, at later terms, (D+60, +90), these differences were not observed. Moreover, in CP-treated bone marrow recipients, absolute numbers of CD8+ cells was significantly higher, compared to the patients who received conventional GVHD prophylaxis. Reconstitution of the studied lymphocyte populations in hematopoietic cell recipients did not depend on the GVHD prophylaxis regimen. Usage of CP combined with bone marrow as a source of stem cells, brings about sufficient decrease of some cell populations (CD4+; CD8+; NK cells) at early terms post-transplant. Administration of CP combined with hematopoietic stem cells as the source of hematopoietic graft seems to be more reasonable.

Download Full-text

The Effects of Immunosuppressive Treatment during Pregnancy on the Levels of Potassium, Iron, Chromium, Zinc, Aluminum, Sodium and Molybdenum in Hard Tissues of Female Rats and Their Offspring

International Journal of Molecular Sciences ◽

10.3390/ijms21239038 ◽

2020 ◽

Vol 21 (23) ◽

pp. 9038

Author(s):

Daniel Styburski ◽

Wojciech Żwierełło ◽

Marta Skórka-Majewicz ◽

Marta Goschorska ◽

Irena Baranowska-Bosiacka ◽

...

Keyword(s):

Mycophenolate Mofetil ◽

Cyclosporine A ◽

Negative Impact ◽

Mineral Metabolism ◽

Immunosuppressive Treatment ◽

Immunosuppressive Drugs ◽

Female Rats ◽

Emission Spectrometry ◽

Hard Tissues ◽

Iron Chromium

The ideal immunosuppressive regimen should provide for excellent immunosuppression with no side effects. Yet, current immunosuppressive therapy regimens commonly used in clinical applications fail to meet this criterion. One of the complications caused by immunosuppressive drugs is mineralization disorders in hard tissues. In this study, we evaluated the effects of three immunosuppressive therapies used after transplantation on the levels of potassium, iron, chromium, zinc, aluminum, sodium and molybdenum in the bones and teeth of female rats and their offspring. The study was conducted on 32 female Wistar rats, subjected to immunosuppressive regimens (cyclosporine A, mycophenolate mofetil and prednisone; tacrolimus, mycophenolate mofetil and prednisone; and cyclosporine A, everolimus and prednisone). The hard tissues of rats were analyzed using inductively coupled plasma optical emission spectrometry (ICP-OES, ICAP 7400 Duo, Thermo Scientific) equipped with a concentric nebulizer and a cyclonic spray chamber. All the immunosuppressive regimens included in the study affected the concentrations of the studied minerals in hard tissues of female rats and their offspring. The therapy based on cyclosporine A, everolimus and prednisone led to a decline in the levels of iron in bone, zinc in teeth, and molybdenum in the bone and teeth of mothers, while in the offspring, it caused a decline of bone potassium, with a decrease in iron and increase of molybdenum in teeth. Moreover, the regimen caused an increase in aluminum and chromium in the teeth and aluminum in the bones of the offspring, and consequently, it seems to be the therapy with the most negative impact on the mineral metabolism in hard tissues.

Download Full-text

The Effects of Short-Term Immunosuppressive Therapy on Redox Parameters in the Livers of Pregnant Wistar Rats

International Journal of Environmental Research and Public Health ◽

10.3390/ijerph16081370 ◽

2019 ◽

Vol 16 (8) ◽

pp. 1370

Author(s):

Szypulska-Koziarska ◽

Wilk ◽

Kabat-Koperska ◽

Kolasa-Wołosiuk ◽

Wolska ◽

...

Keyword(s):

Mycophenolate Mofetil ◽

Immunosuppressive Therapy ◽

Cyclosporine A ◽

Immunosuppressive Drugs ◽

Female Rats ◽

Short Term ◽

Archival Material ◽

Native Liver ◽

Medical University ◽

Significant Concentration

Immunosuppressive drugs are widely used to avoid graft rejection, but they are also known to be strongly hepatotoxic. The goal of the current study was to determine: (i) the immunoexpression of SOD1, CAT, GPX1; (ii) the concentration of MDA, GSH; (iii) the activity of SOD, CAT, GPX, in the native liver of a pregnant female rats undergoing immunosuppressive therapy. The study was based on archival material obtained from Department of Nephrology, Transplantology and Internal Medicine of the Independent Public Clinical Hospital No. 2 at the Pomeranian Medical University in Szczecin, Poland. The study was carried out on 32 female rats exposed to oral administration of immunosuppressants two weeks before and during pregnancy. The percentage of SOD1 immunopositive hepatocytes in rats treated with cyclosporine A, mycophenolate mofetil, everolimus, and glucocorticosteroid was significantly elevated above that of the control rats. The concentration of MDA in the liver of animals exposed to cyclosporine A, everolimus, and glucocorticosteroid was significantly higher than in other groups. Among the groups of dams treated with immunosuppressive drugs, the highest significant concentration of GSH was found in the livers of rats treated with cyclosporine A, mycophenolate mofetil and glucocorticosteroid. Immunosuppressive therapy during pregnancy affects the oxidoreductive balance in the livers of rats, depending on the regimen used.

Download Full-text