scholarly journals Body mass index and waist circumference in early adulthood are associated with thoracolumbar spine shape at age 60-64: The Medical Research Council National Survey of Health and Development

PLoS ONE ◽  
2018 ◽  
Vol 13 (6) ◽  
pp. e0197570 ◽  
Author(s):  
Anastasia V. Pavlova ◽  
Stella G. Muthuri ◽  
Rachel Cooper ◽  
Fiona R. Saunders ◽  
Jennifer S. Gregory ◽  
...  
Keyword(s):  
Body Mass Index ◽  
Waist Circumference ◽  
Medical Research ◽  
National Survey ◽  
Research Council ◽  
Medical Research Council ◽  
Early Adulthood ◽  
Thoracolumbar Spine ◽  
Spine Shape ◽  
Health And Development

scholarly journals From cohort to community: The emotional work of birthday cards in the Medical Research Council National Survey of Health and Development, 1946–2018

2021 ◽  
pp. 095269512199928
Author(s):  
Hannah J. Elizabeth ◽  
Daisy Payling
Keyword(s):  
Medical Research ◽  
National Survey ◽  
Research Council ◽  
Medical Research Council ◽  
Social Science Research ◽  
Science Research ◽  
Well Being ◽  
Birth Cohort Study ◽  
Research Participants ◽  
Health And Development

The Medical Research Council National Survey of Health and Development (NSHD) is Britain’s longest-running birth cohort study. From their birth in 1946 until the present day, its research participants, or study members, have filled out questionnaires and completed cognitive or physical examinations every few years. Among other outcomes, the findings of these studies have framed how we understand health inequalities. Throughout the decades and multiple follow-up studies, each year the study members have received a birthday card from the survey staff. Although the birthday cards were originally produced in 1962 as a method to record changes of address at a time when the adolescent study members were potentially leaving school and home, they have become more than that with time. The cards mark, and have helped create, an ongoing evolving relationship between the NSHD and the surveyed study members, eventually coming to represent a relationship between the study members themselves. This article uses the birthday cards alongside archival material from the NSHD and oral history interviews with survey staff to trace the history of the growing awareness of importance of emotion within British social science research communities over the course of the 20th and early 21st centuries. It documents changing attitudes to science’s dependence on research participants, their well-being, and the collaborative nature of scientific research. The article deploys an intertextual approach to reading these texts alongside an attention to emotional communities drawing on the work of Barbara Rosenwein.

scholarly journals Dispneia em DPOC: além da escala modified Medical Research Council

2010 ◽  
Vol 36 (5) ◽  
pp. 571-578 ◽  
Author(s):  
Lilia Azzi Collet da Rocha Camargo ◽  
Carlos Alberto de Castro Pereira
Keyword(s):  
Body Mass Index ◽  
Medical Research ◽  
Airway Obstruction ◽  
Exercise Capacity ◽  
Body Mass ◽  
Research Council ◽  
Medical Research Council ◽  
Oxygen Cost ◽  
Shortness Of Breath

OBJETIVO: Avaliar as correlações entre diversos instrumentos de avaliação de dispneia, dados espirométricos e de tolerância ao exercício e índice Body mass index, airway Obstruction, Dyspnea, and Exercise capacity (BODE) em pacientes com DPOC. MÉTODOS: Entre março de 2008 e julho de 2009, de 79 pacientes com DPOC recrutados, 50 foram selecionados. Esses pacientes retornaram após um mês de tratamento regular com formoterol e responderam aos seguintes instrumentos: escala modified Medical Research Council (mMRC), Baseline Dyspnea Index (BDI), Oxygen Cost Diagram (OCD) e Shortness Of Breath Questionnaire (SOBQ). Em seguida, realizaram espirometria e teste de caminhada de seis minutos (TC6), com a medição da distância percorrida no TC6 (DTC6), medida de SpO2 inicial e final, e graduação da dispneia pela escala analógica visual (EAV) e escala de Borg. RESULTADOS: As melhores correlações entre os instrumentos foram entre Borg e EAV (r s = 0,79) e BDI e SOBQ (r s = -0,73). Entre as escalas unidimensionais (VAS, mMRC, OCD e de Borg), apenas VAS se correlacionou com os parâmetros de espirometria, ao passo que as escalas multidimensionais BDI e SOBQ apresentaram fraca correlação. Houve boas correlações entre mMRC, BDI e SOBQ com DTC6. Entre os parâmetros espirométricos, a capacidade inspiratória (CI) e CVF tiveram as melhores correlações com DTC6. Na análise multivariada, BDI e CI foram selecionados como os melhores preditores para DTC6. CONCLUSÕES: Escalas multidimensionais de dispneia devem ser aplicadas para avaliar pacientes com DPOC.

scholarly journals O índice BODE correlaciona-se com a qualidade de vida em pacientes com DPOC?

2010 ◽  
Vol 36 (4) ◽  
pp. 447-452 ◽  
Author(s):  
Zênia Trindade de Souto Araujo ◽  
Gardenia Holanda
Keyword(s):  
Body Mass Index ◽  
Medical Research ◽  
Airway Obstruction ◽  
Exercise Capacity ◽  
Body Mass ◽  
Research Council ◽  
Medical Research Council ◽  
Indice Bode

OBJETIVO: Determinar se há uma correlação entre o índice Body mass index, airway Obstruction, Dyspnea, and Exercise capacity (BODE; IMC, obstrução das vias aéreas, dispneia e capacidade de exercício) e a qualidade de vida relacionada à saúde em pacientes com DPOC. MÉTODOS: Foram avaliados 42 pacientes com DPOC quanto a parâmetros de função pulmonar; variáveis antropométricas; capacidade de exercício através da distância máxima percorrida no teste de caminhada de seis minutos; dispneia através da escala modificada Medical Research Council (MRC); índice BODE; e a qualidade de vida através do questionário do Saint George's Respiratory Questionnaire modificado (SGRQm). Os pacientes foram alocados em dois grupos de acordo com a estratificação de gravidade da doença: VEF1 > 50% e VEF1 < 50%. RESULTADOS: Os valores médios do índice BODE para os grupos VEF1 > 50% e VEF1 < 50% foram, respectivamente, 2,58 ± 1,17 e 4,15 ± 1,81. Houve diferença significativa na comparação das variáveis VEF1 e VEF1/CVF entre os grupos. Houve correlações moderadas e significativas entre os escores do índice BODE e todos os domínios do SGRQm no grupo de pacientes com VEF1 < 50%. CONCLUSÕES: Houve correlação entre o escore do índice BODE e os escores de todos os domínios do SGRQm nos pacientes com DPOC com VEF1 < 50%. Portanto, os pacientes DPOC com VEF1 < 50% morrem mais rápido e têm pior qualidade de vida.

scholarly journals Επίδραση της εφαρμογής μη επεμβατικού μηχανικού αερισμού στις μεταβολικές διαταραχές ασθενών με χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια τύπου ΙΙ

2014 ◽  
Author(s):  
Ανδρέας Δημουλής
Keyword(s):  
Body Mass Index ◽  
Medical Research ◽  
Body Mass ◽  
Epworth Sleepiness Scale ◽  
Research Council ◽  
Medical Research Council ◽  
Model Assessment ◽  
Homa Index ◽  
Homeostasis Model Assessment

Εισαγωγή: Η εφαρμογή του Μη Επεμβατικού Μηχανικού Αερισμού (Μ.Ε.Μ.Α) έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στη βελτίωση των τιμών των αερίων αίματος και της ποιότητας ζωής σε ασθενείς με σταθερή Χ.Α.Π και συνυπάρχουσα χρόνια υπερκαπνική αναπνευστική ανεπάρκεια. Ωστόσο, οι επιπτώσεις του Μ.Ε.Μ.Α στο μεταβολικό προφίλ των ασθενών αυτών, δεν έχουν πλήρως διερευνηθεί. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογηθούν οι πιθανές επιπτώσεις της μακροχρόνιας (διάρκειας ενός έτους) εφαρμογής Μ.Ε.Μ.Α κατ’ οίκον, στην αντίσταση στην ινσουλίνη και στα επίπεδα λεπτίνης και αδιπονεκτίνης στον ορό, στους προαναφερθέντες ασθενείς. Υλικό και Μέθοδος: Στην παρούσα μελέτη περιελήφθησαν είκοσι πέντε (25) ασθενείς με Χ.Α.Π και χρόνια υπερκαπνική αναπνευστική ανεπάρκεια, σε σταθερή κατάσταση. Προϋπόθεση συμμετοχής στη μελέτη ήταν η απουσία συνοσηρότητας. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη αξιολογήθηκαν στο εξωτερικό ιατρείο Μ.Ε.Μ.Α του Νοσοκομείου στον πρώτο, τρίτο, έκτο, ένατο και δωδέκατο μήνα μετά την αρχική αξιολόγηση. Σε κάθε εξέταση γινόταν καταμέτρηση των τιμών των αερίων αίματος σε ηρεμία (pH, pO2, pCO2, HCO3-), σπιρομετρικός έλεγχος (FVC, FEV1, FEV1/FVC%), προσδιορισμός του δείκτη μάζας-σώματος (Body Mass Index - ΒΜΙ), της κλίμακας υποκειμενικής εκτίμησης δύσπνοιας MRC (Medical Research Council) και του ερωτηματολογίου εκτίμησης ημερήσιας υπνηλίας Epworth (Epworth Sleepiness Scale - ESS). Επίσης διενεργούνταν αιμοληψία και προσδιορισμός στον ορό του αίματος των τιμών γλυκόζης νηστείας, ινσουλίνης, λεπτίνης και αδιπονεκτίνης. Εν συνεχεία προσδιοριζόταν η αντίσταση στην ινσουλίνη με τον υπολογισμό του δείκτη Homeostasis Model Assessment (HOMA) index. Πραγματοποιήθηκε περιγραφική και επαγωγική στατιστική ανάλυση. Αποτελέσματα: Διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση στην τιμή του FEV1 από τον πρώτο μήνα της παρακολούθησης (34.1±11.6% vs 37 ± 12.3%, p=0.05). Επίσης βελτιώθηκαν οι τιμές τόσο της μερικής πίεσης του CO2 όσο και της μερικής πίεσης του O2 στο αρτηριακό αίμα. Αμφότερες οι βελτιώσεις στα αέρια αίματος διατηρήθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. H δύσπνοια (MRC) και η ημερήσια υπνηλία (Epworth Sleepiness Scale) υφέθηκαν από τον πρώτο μήνα. Δεν διαπιστώθηκε καμία σημαντική αλλαγή του ΒΜΙ κατά τη διάρκεια του ενός έτους της μελέτης. Διαπιστώθηκε μια στατιστικά σημαντική ελάττωση της αντίστασης στην ινσουλίνη μετά τον 9ο μήνα χρήσης της συσκευής μη επεμβατικού μηχανικού αερισμού (3,4 ± 2,3 vs 2,2 ± 1,4 , p < 0,0001) η οποία παρέμεινε σημαντική μέχρι και τον δωδέκατο μήνα. Όσον αφορά στα επίπεδα της αδιπονεκτίνης, υπήρξε σημαντική βελτίωση από τον πρώτο μήνα της χρήσης Μ.Ε.Μ.Α (11,4 ± 4,9 ng/ml vs 13,3 ± 5,5 ng/ml , p = 0,003). Η ανάλυση πολλαπλής παλινδρόμησης έδειξε ότι ο αρχικός δείκτης HOMA συσχετίστηκε με την paCO2 (β = 0,07 ± 0,02 , p = 0,001), ενώ τα αρχικά επίπεδα αδιπονεκτίνης συσχετίστηκαν με την FVC ( β = 0,05 ± 0,02 , p = 0,035 ) και την τιμή των HCO3 (β = 0,18 ± 0,06 , p = 0,002). Συμπέρασμα: Η εφαρμογή Μ.Ε.Μ.Α σε ασθενείς με σταθερή Χ.Α.Π και συνυπάρχουσα υπερκαπνική αναπνευστική ανεπάρκεια βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, τον μεταβολισμό της γλυκόζης, καθώς και τα επίπεδα αδιπονεκτίνης, παράλληλα με τη βελτίωση της αναπνευστικής ανεπάρκειας.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document