Apium nodiflorum: Lansdown, R.V.

Στο πρώτο μέρος της εργασίας αυτής μελετήθηκε η μοριακή δομή των προϊόντων εγκλεισμού τριών ρυθμιστών φυτικής αύξησης, του β-ναφθοξυοξικού οξέος (ΝΟΑ), του trans-κινναμικού οξέος (tCA) και του ινδολ-3-βουτυρικού οξέος (ΙΒΑ) με β- κυκλοδεξτρίνη (β-CD). Όλοι οι εξεταζόμενοι φυτορρυθμιστικοί παράγοντες επιδρούν στη ριζοβολία των φυτών. Τα ΝΟΑ, ΝΑΑ και ΙΒΑ ανήκουν στις αυξίνες και ενισχύουν τη ριζοβολία, ενώ το tCA είναι παρεμποδιστής ριζικής ανάπτυξης και παρουσιάζει αλληλοπαθή δράση. Η επίλυση της δομής των συμπλοκών αυτών επιτεύχθηκε με επεξεργασία δεδομένων περίθλασης ακτίνων-Χ σε κρυστάλλους. Κατά τη μελέτη των μοριακών δομών αποδείχθηκε ότι και στις τρεις περιπτώσεις τα σύμπλοκα κρυσταλλώνουν σε ομάδα χώρου C2 με μοριακή διάταξη διώρυγας (CH). Τα μόρια της β-CD σχηματίζουν διμερή, στην υδρόφοβη κοιλότητα των οποίων ανευρίσκονται τα ξενιζόμενα μόρια. Η στοιχείο μετρική αναλογία ξενιστή: ξενιζόμενου μορίου για τα σύμπλοκα NOA/β-CD, tCA/β-CD, IBA/β-CD είναι αντίστοιχα 2:1, 1:1 και 2:1. Κατά τη διαδικασία βελτιστοποίησης της δομής διαπιστώθηκε ότι οι δεσμοί υδρογόνου που σχηματίζουν τα καρβοξυλικά οξυγόνα των ξενιζόμενων μορίων είναι εκείνοι που σταθεροποιούν τη μοριακή διάταξη διώρυγας στα τρία σύμπλοκα, αν και ο τρόπος σχηματισμού των υδρογονικών αυτών δεσμών διαφοροποιείται από περίπτωση σε περίπτωση. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας εξετάστηκε η επίδραση, ελεύθερων και συμπλοκοποιημένων, β-ναφθοξυοξικού οξέος (ΝΟΑ) και α-ναφθαλενοξικού οξέος (ΝΑΑ), καθώς και της ίδιας της β-CD στη ριζοβολία και τη μεταβολική δραστηριότητα των υδρόβιων φυτών Apium nodiflorum. Η προσθήκη συμπλόκου NOA/β-CD υπό συγκέντρωση 10-9 Μ σε θρεπτικό διάλυμα φυτών Apium nodiflorum παρουσίασε στατιστικά τα καλύτερα αποτελέσματα, σε σύγκριση με όλες τις άλλες δοκιμές, όσον αφορά την παραγωγή ριζικής μάζας και τους δείκτες μεταβολικής δράστηριότητας που μετρήθηκαν (κλάσμα προλίνης, κλάσμα εκχυλίσιμων αμινοξέων, σακχάρων και πρωτεϊνών).

Download Full-text

Wild edible fool’s watercress, a potential crop with high nutraceutical properties

PeerJ ◽

10.7717/peerj.6296 ◽

2019 ◽

Vol 7 ◽

pp. e6296 ◽

Cited By ~ 5

Author(s):

Carla Guijarro-Real ◽

Jaime Prohens ◽

Adrian Rodriguez-Burruezo ◽

Ana María Adalid-Martínez ◽

M Pilar López-Gresa ◽

...

Keyword(s):

High Performance ◽

Antioxidant Properties ◽

Radical Scavenging ◽

Breeding Programs ◽

Scavenging Capacity ◽

Phenolics Content ◽

Apium Nodiflorum ◽

The Individual ◽

Nutraceutical Properties ◽

New Crop

Background Fool’s watercress (Apium nodiflorum) is an edible vegetable with potential as a new crop. However, little information is available regarding the antioxidant properties of the plant and the individual phenolics accounting for this capacity are unknown. Methods The antioxidant properties of twenty-five wild populations were analysed and individual phenolics present in the species reported and compared with celery and parsley. The antioxidant activity was measured as the 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl hydrate (DPPH) free radical scavenging capacity, and the total phenolics content (TPC) via the Folin-Ciocalteu procedure. The individual phenolics constituents were determined via high performance liquid chromatography (HPLC) as aglycones. Results The average DPPH and TPC of fool’s watercress were 28.1 mg Trolox g−1 DW and 22.3 mg of chlorogenic acid equivalents g−1 DW, respectively, much higher than those of celery and parsley. Significant differences for both DPPH and TPC, which may be explained by either genotype or environmental factors, were detected among groups established according to geographical origin. Quercetin was identified as the major phenolic present in the leaves of the species, unlike parsley and celery, in which high amounts of apigenin and luteolin were determined. Quercetin represented 61.6% of the phenolics targeted in fool’s watercress, followed by caffeic acid derivatives as main hydroxycinnamic acids. Discussion The study reports the high antioxidant properties of fool’s watercress based on a large number of populations. Results suggest that quercetin accounts for an important share of the antioxidant capacity of this potential new crop. The study also provides a basis for future breeding programs, suggesting that selection by geographical locations may result in differences in the antioxidant properties.

Download Full-text