Relationships between the Pathogen Erysiphe alphitoides, the Phytophagous Mite Schizotetranychus garmani (Acari: Tetranychidae) and the Predatory Mite Euseius finlandicus (Acari: Phytoseiidae) in Oak

Food webs on forest trees include plant pathogens, arthropods, and their natural enemies. To increase the understanding of the impact of a plant pathogen on herbivore-natural enemy interactions, we studied the powdery mildew fungus Erysiphe alphitoides, the phytophagous mite Schizotetranychus garmani, and the predatory and mycophagous mite Euseius finlandicus in pedunculate oak (Quercus robur) leaves. In June, July and August of 2016, we assessed the severity of powdery mildew, mite population density and adult female mite size in 30 trees in three forests near Belgrade, Serbia. In August, the infection severity of E. alphitoides related positively to the population density of S. garmani and negatively to the body size of S. garmani females. Throughout the vegetative season, the infection severity of E. alphitoides related positively to the population density of E. finlandicus but not to its body size. The effect of E. alphitoides on the population density and adult size of S. garmani was not mediated by the population density of E. finlandicus, and vice versa. Interactions were consistent in all forests and varied with the summer month. Our findings indicate that E. alphitoides can influence the average body size and population densities of prey and predatory mites studied, irrespective of predator-prey relationships.

Untersuchungen zum Vorkommen der Phytoseiidae (Acari: Mesostigmata) und Roten Spinne, Panonychus ulmi im Südtiroler Apfelanbau

Von 2014 bis 2017 wurden intensive Untersuchungen zum Raubmilbenvorkommen (Mesostigmata: Phytoseiidae) und Auftreten der Roten Spinne Panonychus ulmi (Prostigmata: Tetranychidae) in ausgewählten Apfelanalgen in Südtirol (Italien) angestellt. Die Populationsdichten der Milben wurden wiederholt an bis zu 50 Standorten im Etschtal und Vinschgau erhoben. In 27 Apfelanlagen wurde im Verlauf der Jahre 2015-2017 die Artenzusammensetzung blattbesiedelnder sowie an Aststrukturen überwinternder Raubmilben eingehend untersucht. Insgesamt wurden 5581 Raubmilben einer morphologischen Artbestimmung unterzogen. Sechs Phytoseiiden-Arten wurden nachgewiesen. Amblyseius andersoni (Chant 1957) konnte an allen Untersuchungstandorten gefunden werden und wies eine Individuendominanz von 80% auf. Ein permanentes Vorkommen von Typhlodromus pyri (Scheuten 1857) und Euseius finlandicus (Oudemans 1915) wurde an 18,5% bzw. 7,4% der Standorte festgestellt. Kampimodromus aberrans (Oudemans 1930), Paraseiulus talbii (Athias-Henriot 1960) und Typhlodromus bakeri (Garman 1948) wurden sporadisch nachgewiesen. Neoseiulus californicus (McGregor 1954) wurde erstmals am Apfel in Südtirol nachgewiesen. Der P. ulmi-Befall im Untersuchungsgebiet erwies sich, sofern gegeben, als äußerst gering. Eine wesentliche Zunahme der Populationsdichten von P. ulmi und eine diesbezügliche Schadwirkung wurden nicht festgestellt.

To the species composition of Phytoseiid mites (Parasitiformes, Phytoseiidae) of the National Nature Park "Ichnyansky"(Chernigiv Region, Ukraine)

New data on the species composition and distribution of phytoseiid mites (Parasitiformes, Phytoseiidae) in plant associations of the National Nature Park “Ichnyansky” were obtained. Twenty species from 9 genera of the family Phytoseiidae are recorded: Amblyseius andersoni, Amblyseius herbarius, Amblyseius obtusus, Amblyseius rademacheri, Neoseiulus danilevskyi, Neoseiulus reductus, Neoseiulus zwoelferi, Euseius finlandicus, Kampimodromus aberrans, Kampimodromu corylosus, Dubininellus echinus, Dubininellus juvenis, Typhloctonus tiliarum, Amlydromella halinae, Amlydromella pirianykae, Amlydromella rhenana, Amlydromella clavata, Amlydromella verrucosa, Typhlodromus laurae, Galendromus longipilus. The calculation of the occurrence index (P1, %) of the identified species of phytoseiid showed that its maximum value is observed in E. finlandicus. This species is also the most numerous in the total number of collected specimens in the sample. Kampimodromus aberrans, D. juvenis, G. longipilus, K. corylosus, N. danilevskyi, N. zwoelferi and T. tiliarum should be considered as the most rarely encountered species with index of occurrence of 1.3%. The remaining species have intermediate values of this index. The analysis of literature data on the occurrence of phytoseiid species with the highest value of the index of occurrence (E. finlandicus, A. pirianykae and A. andersoni) in the plant associations of adjacent zones (Polesie and Steppe Zone) allowed us to reveal some regularities. In Polesie, E. finlandicus (Kolodochka, 2011) is the most common species. In the Steppe zone, E. finlandicus also has a high index of occurrence and is the third most common species of predatory phytoseiid mites. Such a high occurrence of this species is caused by a wide range of its potential victims. Euseius finlandicus is an euribiont, however more adapted to shrub vegetation. The decrease in the occurrence index of this species from Polesie to the Steppe Zone is explained by changes in the moisture content of biocenoses, as well as due to the gradual replacement of tree-shrub vegetation of grass. Amlydromella pirianykae and Amblyseius andersoni are found mainly on herbs. The detection of these species on trees and shrubs should be considered as incidental finds. The characteristic biocenoses for these species are the wet bayrachnye forests, floodplains of rivers, meadows. When choosing a biocenosis for habitat, humidity plays a key role. The analysis of the phytoseiid mites species complex in the plant associations of the Ichnyansky National Natural Park showed the presence of one dominant species, one subdominant, five types of first order subdominant and 13 minor community members in the community.

Μελέτη της βιολογίας - οικολογίας του θηρευτικού ακάρεως amblydromalus limonicus (acari: phytoseiidae)

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή, τα πειράματα της οποίας πραγματοποιήθηκαν κατά τα έτη 2012 – 2017, μελετήθηκαν στοιχεία της βιολογίας και οικολογίας του αρπακτικού ακάρεως Amblydromalus limonicus Garman and McGregor (Acari: Phytoseiidae) καθώς και ο ρόλος της γύρης ως εναλλακτικής / συμπληρωματικής τροφής του αρπακτικού στο πλαίσιο ενός προγράμματος ολοκληρωμένης διαχείρισης. Ειδικότερα, διερευνήθηκαν: α) η διατροφική αξία της γύρης επιλεγμένων φυτικών ειδών ως εναλλακτικής / συμπληρωματικής τροφής του αρπακτικού, β) η ενδοσυντεχνιακή θήρευση και ο ρόλος της γύρης στην ιδιαίτερη αυτή μορφή αλληλεπίδρασης μεταξύ του A. limonicus και τριών ενδημικών ειδών αρπακτικών ακάρεων Phytoseiidae και γ) η δυνατότητα αξιοποίησης της γύρης (ως συμπληρωματικής τροφής) με στόχο τον περιορισμό της έντασης των υποθανατηφόρων επιδράσεων έκθεσης του A. limonicus σε νωπά υπολείμματα ψεκασμού του εντομοκτόνου flonicamid.Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων διαπιστώθηκε ότι μεταξύ των διαφορετικών ειδών γύρης που αξιολογήθηκαν, η γύρη του φυτού Typha latifolia παρουσίασε την υψηλότερη διατροφική αξία ως εναλλακτική τροφή του A. limonicus. Ως υψηλής, ενδιάμεσης και χαμηλής, αντιστοίχως διατροφικής αξίας χαρακτηρίστηκαν η γύρη του αραβοσίτου, της ελιάς και του πεύκου.Διαπιστώθηκε ότι η παροχή γύρης υψηλής διατροφικής αξίας ως συμπληρωματικής τροφής του αρπακτικού ακάρεως A. limonicus προκαλεί σημαντική μείωση της κατανάλωσης προνυμφών θρίπα η οποία ωστόσο, αντισταθμίζεται σε σημαντικό βαθμό μέσω της αριθμητικής απόκρισης (αύξηση ωοπαραγωγής) του θηρευτή, ενισχύοντας τελικά την αποτελεσματικότητά του ως παράγοντα βιολογικής καταπολέμησης. Αντίθετα, η παροχή γύρης χαμηλής διατροφικής αξίας (γύρη πεύκου) είχε ως αποτέλεσμα την περιορισμένη, αν και στατιστικώς σημαντική, μείωση της θήρευσης χωρίς επιπλέον ισχυρή ενίσχυση της αριθμητικής απόκρισης του αρπακτικού. Συμπερασματικά, η παροχή γύρης ως συμπληρωματικής τροφής του A. limonicus μπορεί να έχει ως συνέπεια τον σημαντικό περιορισμό της κατανάλωσης λείας. Ωστόσο, στην περίπτωση της υψηλής διατροφικής αξίας γύρης Typha angustifolia η αύξηση της αριθμητικής απόκρισης του αρπακτικού μπορεί τελικά να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα της βιολογικής καταπολέμησης.Η παροχή γύρης ως εναλλακτικής τροφής επηρέασε σημαντικά την ένταση της ενδοσυντεχνιακής θήρευσης μεταξύ του A. limonicus και των ενδημικών ειδών Euseius finlandicus, Euseius stipulatus και Iphiseius degenerans. Σε συνθήκες απουσίας λείας ή εναλλακτικής τροφής (γύρης), το A. limonicus φαίνεται ότι είναι ισχυρότερος ενδοσυντεχνιακός θηρευτής σε σχέση με τα E. finlandicus και E. stipulatus, υποδεέστερος ωστόσο του I. degenerans. Η παροχή γύρης μείωσε την ένταση της ενδοσυντεχνιακής θήρευσης. Ωστόσο, το A. limonicus παρέμεινε ανταγωνιστικά υπέρτερο των ενδημικών ειδών E. finlandicus και E. stipulatus.Τέλος η παροχή γύρης ως συμπληρωματικής τροφής του A. limonicus περιόρισε σημαντικά τις αρνητικές υποθανατηφόρες επιδράσεις της έκθεσης του αρπακτικού σε νωπά υπολείμματα ψεκασμού του εντομοκτόνου flonicamid. Η συχνή παροχή μικρών ποσοτήτων του εμπορικά διαθέσιμου σκευάσματος γύρης (NutrimiteTM, Biobest N.V.) του φυτού T. angustifolia μετά από την εφαρμογή ενός εντομοκτόνου μέτριας τοξικότητας μπορεί να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό διαχειριστικό εργαλείο ενίσχυσης της χρήσης του A. limonicus και σε προγράμματα ολοκληρωμένης διαχείρισης συνδυαστικά με τη χημική καταπολέμηση.Συμπερασματικά, το αρπακτικό άκαρι A. limonicus μπορεί να αναπτύσσεται και να αναπαράγεται με επιτυχία σε γύρεις διαφορετικών φυτικών ειδών. Η παροχή γύρης ως συμπληρωματικής τροφής (συνδυασμένη κατανάλωση γύρης και λείας) μπορεί να ενισχύει περαιτέρω τη δυναμική αύξησης του πληθυσμού του ακάρεως, ιδιαίτερα στην περίπτωση της γύρης του T. latifolia. Η συχνή παροχή μικρών ποσοτήτων γύρης (T. angustifolia) ως συμπληρωματικής τροφής μπορεί να εξαλείψει τις υποθανατηφόρες επιδράσεις της έκθεσης σε υπολείμματα ψεκασμού ενός εντομοκτόνου μέτριας τοξικότητας. Ως εναλλακτική τροφή (απουσία λείας), η παροχή γύρης μειώνει την ένταση της ενδοσυντεχνιακής θήρευσης μεταξύ του A. limonicus και των τριών ενδημικών ειδών αρπακτικών ακάρεων E. finlandicus, E. stipulatus και I. degenerans. Ωστόσο, ακόμα και στην περίπτωση αυτή, το εξωτικό είδος ως ανταγωνιστικά υπέρτερο, μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί κίνδυνο για τα ενδημικά είδη του γένους Euseius. Τα παραπάνω ευρήματα διευρύνουν τις γνώσεις μας σχετικά με τη βιολογία του A. limonicus και τις δυνατοτήτες αξιοποίησης της γύρης επιλεγμένων φυτικών ειδών ως μέσου ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας αρπακτικών ακάρεων σε προγράμματα ολοκληρωμένης διαχείρισης ή βιολογικής καταπολέμησης εχθρών των καλλιεργειών.

Diversity and abundance of Phytoseiidae (Acari: Mesostigmata) on horse chestnut (Aesculus hippocastanum L.) in an urban environment: a comparison between Greece and the Czech Republic

Horse chestnut, Aesculus hippocastanum L. (Sapindaceae), is a large deciduous tree native to a small area in the Pindus Mountain mixed forests and the Balkan mixed forests of Southeast Europe. It was introduced to most countries in Europe mainly for ornamental purposes. The aim of the present study was to assess the occurrence, species composition and population densities of phytoseiid mites on A. hippocastanum in countries where this tree species is autochthonous and to compare them with Central Europe. In addition, we tested whether the horse chestnut leaf miner, Cameraria ohridella or the horse chestnut leaf blotch, Guignardia aesculi has any effect on Phytoseiidae population density. Leaf samples were collected in the cities of České Budějovice, Czech Republic and Orestiada, Greece in September 2013 and 2015, respectively. Thirty compound leaves were randomly taken from tree branches up to 2.5 m above ground in both localities. Mites were collected by washing the leaves in ethanol and were then mounted in lactic acid and identified. A total of 441 specimens of phytoseiid mites belonging to six species (Euseius finlandicus, Neoseiulella tiliarum, Kampimodromus aberrans, Paraseiulus talbii, Phytoseius macropilis and Typhlodromus (Typhlodromus) pyri) were collected. A significantly higher population density of Phytoseiidae was found in České Budějovice. The density was not affected by the horse chestnut leaf miner, Cameraria ohridella or the horse chestnut leaf blotch, Guignardia aesculi. Euseius finlandicus was the predominant species in both České Budějovice (96.8%) and Orestiada (48.4%) where, however, it competed with K. aberrans (42.9%).

Phytoseiid mites from Basilicata region (Southern Italy): species diversity, redescription of Typhloseiulus arzakanicus Arutunjan and a dichotomic key of the genus Typhloseiulus Chant and McMurtry 1994 (Parasitiformes, Phytoseiidae)

A survey of phytoseiid mites was carried out in the Basilicata region (Southern Italy) between 1976 and 2014 on wild and cultivated plants. A total of 38 species belonging to eleven genera and two subgenera were found on 59 plant species. The most common species was Euseius finlandicus (Oudemans) (39%) followed by Typhlodromus (Typhlodromus) exhilaratus Ragusa (32.2%), Kampimodromus aberrans (Oudemans) (27.1%), Typhlodromus (Anthoseius) cryptus (Athias-Henriot) (23.7%). Typhloseiulus arzakanicus (Arutunjan), found for first time in Italy, is redescribed here, while the male of this species is described for the first time. A dichotomic key of the species belonging to the genus Typhloseiulus is also given.

Phytoseiid Mites (Parasitiformes, Phytoseiidae) of Lesvos Island (Greece) with a Description of a New Species

A survey of phytoseiid mites associated with crops and wild plants on Lesvos Island was conducted. Of twenty three species collected the most abundant were the following: Phytoseius finitimus Ribaga sensu Denmark (30%), Euseius finlandicus (Oudemans) and Typhlodromus psyllakisi Swirski and Ragusa (26%), Typhlodromus athenas Swirski and Ragusa (19%), Typhlodromus cryptus Athias-Henriot, and Typhlodromus intercalaris Livshitz and Kuznetsov (15%). A new species, Typhlodromus sapphicus sp. n., collected on Tilia sp. is also described.

New Records of Phytoseiid Mites (Acarina: Phytoseiidae) from Cyprus

Seven species of Phytosciid mites are recorded for the first lime from varions plants in Cyprus: Amblyseius barkeri (Hughes), Euseius seutalis (Athias-Henriot), Euseius finlandicus (Oudemans), Typhlodromus leptodactylus Wainstein, Typhlodromus exhilaralus Ragusa, Tkyphlodromus phicitalus Athias-Henriot, Typhlodromus carmonae Chant and Toshida-Shaul.

Maple Trees – Host Plants for Some Phytoseiid Mites

Phytoseiid mite communities on Acer pseudoplatanus, A. platanoides, and A. campestre were monitored in 2013-2014. Totally 3657 specimens of phytoseiid mites belonging to seven species (Euseius finlandicus, Neoseiulella aceri, N. tuberculata, Typhlodromus (Typhlodromus) pyri, Paraseiulus soleiger, P. triporus, and Phytoseius echinus) were found on the examined maple leaves. N. aceri, the most common species, was dominant and frequently present on the leaves of both A. platanoides and A. campestre. The leaves of A. pseudoplatanus were favourable habitats for both E. finlandicus and N. tuberculata. Thus, maple trees may serve as suitable host plants for some native phytoseiid mites, particularly N. aceri and E. finlandicus.