Synthesis, characterization, in vitro antitumoral investigations and interaction with plasmid pBR322 DNA of R2eddp-platinum(iv) complexes (R = Et, n-Pr)

2009 ◽  
pp. 10720 ◽  
Author(s):  
Goran N. Kaluđerović ◽  
Harish Kommera ◽  
Sebastian Schwieger ◽  
Anchan Paethanom ◽  
Michael Kunze ◽  
...  
Keyword(s):  
Plasmid Pbr322 ◽  
Pbr322 Dna

Peroxidase catalyzed aggregation of plasmid pBR322 DNA by benzidine metabolites in vitro

1986 ◽  
Vol 7 (9) ◽  
pp. 1535-1542 ◽  
Author(s):  
Ron M. Fourney ◽  
Peter J. O'Brien ◽  
William S. Davidson
Keyword(s):  
Plasmid Pbr322 ◽  
Pbr322 Dna

scholarly journals Interactions of the anti-tumor sesquiterpene hydroquinone avarol with DNA in vitro

2007 ◽  
Vol 72 (12) ◽  
pp. 1265-1269 ◽  
Author(s):  
Miroslava Vujcic ◽  
Srdjan Tufegdzic ◽  
Zoran Vujcic ◽  
Miroslav Gasic ◽  
Dusan Sladic
Keyword(s):  
Ethidium Bromide ◽  
Uv Spectrophotometry ◽  
Plasmid Pbr322 ◽  
Reaction Conditions ◽  
Supercoiled Plasmid ◽  
Micromolar Concentration ◽  
Pbr322 Dna ◽  
Ct Dna ◽  
Electrophoresis Pattern

Changes in electrophoresis pattern after interaction of supercoiled plasmid pBR322 DNA with avarol was studied at a micromolar concentration of reactants under mild reaction conditions. Interactions of avarol with linear high-molecular CT-DNA at millimolar concentrations were analyzed by electrophoresis and UV spectrophotometry. It was observed that avarol is capable of quenching ethidium bromide fluorescence in DNA bands. An increase in the absorbance of DNA was detected. The results indicate the binding of avarol to DNA and/or modification of nucleotide bases.

Σύμπλοκες ενώσεις του ουρανυλίου και του κοβαλτίου με μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

2021 ◽  
Author(s):  
Σπυρίδων Περόντσης
Keyword(s):  
In Silico ◽  
Pbr322 Dna ◽  
Ct Dna

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή περιγράφεται η σύνθεση, ο δομικός χαρακτηρισμός και η μελέτη της βιολογικής δραστικότητας τριανταπέντε συμπλόκων ενώσεων του ουρανυλίου(II) και του κοβαλτίου με ligand μια σειρά από μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα παρουσία ή απουσία co-ligand ως δότες ατόμων Ν. Ο χαρακτηρισμός των συμπλόκων έγινε µε μετρήσεις µοριακής αγωγιµότητας, μαγνητικές μετρήσεις σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, µε φασµατοσκοπία ΙR, UV-vis και (για τα σύμπλοκα του ουρανυλίου(II)) 1Η NMR και µε κρυσταλλογραφία ακτίνων–Χ.Η μελέτη της βιολογικής δράσης των συμπλόκων περιελάμβανε την αλληλεπίδρασή τους με το CT DNA, με το pBR322 πλασμιδιακό DNA, με τις αλβουμίνες του ορού BSA και HSA και τη διερεύνηση της αντιοξειδωτικής τους δράσης. Η μελέτη της αλληλεπίδρασης με το CT DNA πραγματοποιήθηκε με φασματοσκοπία UV-vis, ιξωδομετρία, ανταγωνιστική δράση με το ΕΒ και κυκλική βολταμμετρία για τα σύμπλοκα του κοβαλτίου. Η ικανότητα διάσπασης του pBR322 DNA εξετάστηκε με ηλεκτροφόρηση σε πηκτή αγαρόζης. Η αλληλεπίδραση με τις αλβουμίνες του ορού έλαβε χώρα με φασματοσκοπία φθορισμού όπου εξετάστηκε η ισχύς σύνδεσης των ενώσεων, και προσδιορίστηκε η πιθανή θέση σύνδεσης στα μόρια των αλβουμινών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ισχυρή σύνδεση των ενώσεων στο CT DNA και στις αλβουμίνες ενώ μεταξύ των συμπλόκων της παρούσας διατριβής υπολογίστηκε και η υψηλότερη σταθερά σύνδεσης στο DNA από όλα τα σύμπλοκα Co-ΜΣΑΦ της βιβλιογραφίας. Η ικανότητα διάσπασης του υπερελικωμένου pBR322 DNA ήταν χαμηλή έως μέτρια ενώ τα σύμπλοκα της εργασίας έδειξαν εκλεκτικότητα ως προς την δέσμευση της ρίζας ABTS και αναγωγής του Η2Ο2 έναντι της ρίζας DPPH. Οι in silico μοριακές μελέτες πρόσδεσης έδειξαν εσωτερική συναρμογή των συμπλόκων στην διπλή έλικα του CT DNA και σύνδεση τους σε μια θέση στο μόριο των αλβουμινών, η οποία βρίσκεται κοντά στη θέση δέσμευσης του ibuprofen χωρίς όμως να ταυτίζονται οι θεωρητικά υπολογισμένες ενέργειες δέσμευσης με τις σταθερές σύνδεσης που υπολογίστηκαν από τα in vitro πειράματα.

Potential cytoprotection: antioxidant defence by caffeic acid phenethyl ester against free radical-induced damage of lipids, DNA, and proteins

2008 ◽  
Vol 86 (5) ◽  
pp. 279-287 ◽  
Author(s):  
Ting Wang ◽  
Lixiang Chen ◽  
Weimin Wu ◽  
Yuan Long ◽  
Rui Wang
Keyword(s):  
Oxidative Stress ◽  
Lipid Peroxidation ◽  
Caffeic Acid ◽  
Erythrocyte Membrane ◽  
Polyacrylamide Gel Electrophoresis ◽  
Caffeic Acid Phenethyl Ester ◽  
Water Soluble ◽  
Pbr322 Dna ◽  
Acid Esters

Oxidative stress is considered to be a major cause of cellular injuries in a variety of chronic health problems, such as carcinogenesis and neurodegenerative disorders. Caffeic acid phenethyl ester (CAPE), derived from the propolis of honeybee hives, possesses a variety of biological and pharmacological properties including antioxidant and anticancer activity. In the present study, we focused on the diverse antioxidative functionalities of CAPE and its related polyphenolic acid esters on cellular macromolecules in vitro. The effects on human erythrocyte membrane ghost lipid peroxidation, plasmid pBR322 DNA, and protein damage initiated by the water-soluble initiator 2,2′-azobis(2-amidinopropane) hydrochloride (AAPH) and hydrogen peroxide (H2O2) were monitored by formation of hydroperoxides and by DNA nicking assay, single-cell alkaline electrophoresis, and SDS-polyacrylamide gel electrophoresis. Our results showed that CAPE and its related polyphenolic acid esters elicited remarkable inhibitory effects on erythrocyte membrane lipid peroxidation, cellular DNA strand breakage, and protein fragmentation. The results suggest that CAPE is a potent exogenous cytoprotective and antigenotoxic agent against cell oxidative damage that could be used as a template for designing novel drugs to combat diseases induced by oxidative stress components, such as various types of cancer.

Characterization of hydroxyl free radical mediated damage to plasmid pBR322 DNA

1989 ◽  
Vol 214 (1) ◽  
pp. 23-31 ◽  
Author(s):  
J.E. Schneider ◽  
M.M. Browning ◽  
X. Zhu ◽  
K.L. Eneff ◽  
R.A. Floyd
Keyword(s):  
Free Radical ◽  
Plasmid Pbr322 ◽  
Hydroxyl Free Radical ◽  
Pbr322 Dna

Photocleavage of Plasmid pBR322 DNA by Some Anionic Porphyrins

1998 ◽  
Vol 02 (04) ◽  
pp. 337-343 ◽  
Author(s):  
SHAMPA R. CHATTERJEE ◽  
T. S. SRIVASTAVA ◽  
J. P. KAMAT ◽  
T. P. A. DEVASAGAYAM
Keyword(s):  
Lipoic Acid ◽  
Plasmid Dna ◽  
Dna Cleavage ◽  
Irradiation Time ◽  
Water Soluble ◽  
Plasmid Pbr322 ◽  
Limited Extent ◽  
Strand Breaks ◽  
Single Strand Breaks ◽  
Pbr322 Dna

The water-soluble porphyrins meso-tetrakis[4-(carboxymethyleneoxy)phenyl]porphyrin ( H 2 T4CPP ), meso-tetrakis[3-(carboxymethyleneoxy)phenyl]porphyrin ( H 2 T3CPP ) and meso-tetrakis[3,4-bis(carboxymethyleneoxy)phenyl]porphyrin ( H 2 T3 , 4BCPP ) cleave plasmid pBR322 DNA to single-strand breaks (SSBs) in the presence of molecular oxygen and visible light. These porphyrins induced SSBs in DNA as a function of irradiation time as well as porphyrin concentration. Under similar conditions (10 μM or more), H 2 T3CPP showed more SSBs in DNA than the porphyrins H 2 T 4CPP and H 2 T 3,4 BCPP . The DNA cleavage was more in D 2 O -based buffer than in H 2 O buffer. In addition, this DNA cleavage was inhibited by the presence of sodium azide and lipoic acid, which are potent quenchers of singlet oxygen (1 O 2). These observations suggest the involvement of 1 O 2 in photocleavage of DNA. Further, the DNA cleavage, to a limited extent, was also inhibited by tert-butanol and mannitol, both quenchers of hydroxyl radical (· OH ), suggesting the involvement of · OH in photocleavage of DNA. Thus both 1 O 2 and · OH are involved in photocleavage of plasmid DNA by these porphyrins.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document