scholarly journals Neurokognitív zavarok diagnosztizálási és kezelési lehetőségei Parkinson-kórban

2015 ◽  
Vol 156 (23) ◽  
pp. 915-926 ◽  
Author(s):  
Tivadar Lucza ◽  
Kázmér Karádi ◽  
Sámuel Komoly ◽  
József Janszky ◽  
János Kállai ◽  
...  
Keyword(s):  
Parkinson’S Disease ◽  
Parkinson's Disease ◽  
Cognitive Assessment ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Rating Scale ◽  
Neurocognitive Disorders ◽  
Dsm 5 ◽  
Mattis Dementia Rating Scale ◽  
State Examination ◽  
Addenbrooke’S Cognitive Examination

In the present review the recent developments in the definitions of neurocognitive disorders associated with Parkinson’s disease are summarized including the possibilities for screening and treating. For a long time, the recognition of neurocognitive disorders associated in patients with Parkinson’s disease was unsatisfactory due to the heterogeneity of definitions. The recently developed Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th edition (DSM-5) introduced the definitions of mild and major neurocognitive disorders instead of mild cognitive impairment and dementia. The new DSM-5 definitions are clinically well applicable; therefore, the validation of the most frequent screening tests (Mini-Mental State Examination; Addenbrooke’s Cognitive Examination; Montreal Cognitive Assessment; Mattis Dementia Rating Scale) is warranted. Based on a Hungarian sample of 295 patients with Parkinson’s disease, the cut-off scores having the best discriminative values are highly dependent on education years (Addenbrooke’s Cognitive Examination: 0–8 years of education: 82.5 points, 9–12 years of education: 83.5 points, and ≥13 years of education: 84.5 points; Mini-Mental State Examination: 26.5–27.5–28.5 points, Montreal Cognitive Assessment: 23.5–24.5–24.5 points, Mattis Dementia Rating Scale: 138.5–139.5–139.5 points, respectively). Orv. Hetil., 2015, 156(23), 915–926.

scholarly journals Screening Mild and Major Neurocognitive Disorders in Parkinson’s Disease

2015 ◽  
Vol 2015 ◽  
pp. 1-10 ◽  
Author(s):  
Tivadar Lucza ◽  
Kázmér Karádi ◽  
János Kállai ◽  
Rita Weintraut ◽  
József Janszky ◽  
...  
Keyword(s):  
Parkinson’S Disease ◽  
Parkinson's Disease ◽  
Diagnostic Accuracy ◽  
Rating Scale ◽  
Cognitive Disorder ◽  
Screening Tests ◽  
Diagnostic And Statistical Manual ◽  
Dsm 5 ◽  
Mattis Dementia Rating Scale ◽  
State Examination

Introduction. Among the nonmotor features of Parkinson’s disease (PD), cognitive impairment is one of the most troublesome problems. New diagnostic criteria for mild and major neurocognitive disorder (NCD) in PD were established by Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders 5th edition (DSM-5). The aim of our study was to establish the diagnostic accuracy of widely used screening tests for NCD in PD.Methods. Within the scope of our study we evaluated the sensitivity and specificity of different neuropsychological tests (Addenbrooke’s Cognitive Examination (ACE), Mattis Dementia Rating Scale (MDRS), Mini Mental State Examination (MMSE), and Montreal Cognitive Assessment (MoCA)) in 370 PD patients without depression.Results. MoCA and ACE feature the finest diagnostic accuracy for detecting mild cognitive disorder in PD (DSM-5) at the cut-off scores of 23.5 and 83.5 points, respectively. The diagnostic accuracy of these tests was 0.859 (95% CI: 0.818–0.894, MoCA) and 0.820 (95% CI: 0.774–0.859, ACE). In the detection of major NCD (DSM-5), MoCA and MDRS tests exhibited the best diagnostic accuracy at the cut-off scores of 20.5 and 132.5 points, respectively. The diagnostic accuracy of these tests was 0.863 (95% CI: 0.823–0.897, MoCA) and 0.830 (95% CI: 0.785–0.869, MDRS).Conclusion. Our study demonstrated that the MoCA may be the most suitable test for detecting mild and major NCD in PD.

scholarly journals Comparing the Montreal Cognitive Assessment with Mini-Mental State Examination in Japanese Parkinson's disease patients

2014 ◽  
Vol 2 (2) ◽  
pp. 44-49 ◽  
Author(s):  
Kouichi Ohta ◽  
Takashi Osada ◽  
Yukito Shinohara ◽  
Norihiro Suzuki ◽  
Kazushi Takahashi ◽  
...  
Keyword(s):  
Parkinson’S Disease ◽  
Parkinson's Disease ◽  
Mental State ◽  
Cognitive Assessment ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Montreal Cognitive Assessment ◽  
State Examination

scholarly journals Προσδιορισμός των επιπέδων της α-συνουκλεΐνης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και το πλάσμα ασθενών με νόσο Parkinson, άνοια της νόσου Parkinson και άνοια με σωμάτια Lewy

2019 ◽  
Author(s):  
Αναστασία Μπουγέα
Keyword(s):  
Parkinson’S Disease ◽  
Parkinson's Disease ◽  
Daily Living ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Rating Scale ◽  
Neuropsychiatric Inventory ◽  
Clinical Dementia Rating ◽  
Compulsive Disorder ◽  
Disease Rating ◽  
State Examination

Θεωρητικό υπόβαθρο: Η νόσος του Πάρκινσον(PD), η άνοια στη νόσο του Πάρκινσον (PDD) και η άνοια με τα σώματα Lewy (DLB) αποτελούν κλινικά σύνδρομα γνωστά ως διαταραχές των σωματίων Lewy (LBD) επειδή έχουντα σωμάτια Lewyως κοινό παθολο-ανατομικό χαρακτηριστικό. Δεδομένου ότι η διάγνωσή τους παραμένει κυρίως κλινική, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη χρήση ενός ή περισσοτέρων βιοδεικτών για την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση και τη διαφορική διάγνωση μεταξύ αυτών των διαφορετικών μορφών παρκινσονισμού. Η α-συνουκλεΐνη (α-Syn) έχει κερδίσει την προσοχή ως εν δυνάμει βιοδείκτηςγια τις συνουκλεϊνοπάθειες. Ωστόσο,ο προσδιορισμός της ολικής α-Syn στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) με τη μέθοδο ELISA και άλλες παρόμοιες τεχνικές απέδωσε αντικρουόμενα αποτελέσματα. Αντίστοιχες μελέτες της α-Syn στο πλάσμα/ορό έχουν επίσης δώσει αβέβαια αποτελέσματα. Τέτοιες αποκλίσεις έχουν συχνά αποδοθεί σε προ-αναλυτικούς και αναλυτικούς συγχυτικούς παράγοντες (ημερήσια διακύμανση, κεφαλοουραία διαβάθμιση της συγκλεντρωσης εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος, το φύλο, την ηλικία και, κυρίως, η επιμόλυνση του ΕΝΥ από αίμα), στις διαφορετικές μεθόδους ELISA και στη μέτρηση διαφορετικών τύπων της α-Syn στο ΕΝΥ και το πλάσμα. Σκοπός: Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη τις αδυναμίες των προηγούμενων ερευνών, η παρούσα διατριβή στοχεύει να ελέγξει για πιθανή διαφορά των επιπέδων της α-Syn στο ΕΝΥ, τον ορό και το πλάσμα ανάμεσα σε ασθενείς με νόσο PD, PDD, DLB και υγιείς μάρτυρες και τη διαγνωστική της αξία χρησιμοποιώντας βέλτιστες δυνατές μεθόδους και αυστηρή τήρηση των προαναλυτικών και αναλυτικών κατευθυντήριων οδηγιών.Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 77 ασθενείς (30 με PD, 18 με PDD και 29 με DLB) οι οποίοι νοσηλευτηκαν στην Α΄ Νευρολογική κλινική του Αιγινητείου Νοσοκομείου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η διάγνωση ετέθη βάσει των πλέον πρόσφατων διαγνωστικών κλινικών κριτηρίων. Σε όλους τους ασθενείς ελήφθη πλήρες ιστορικό και διενεργήθηκε ενδελεχής αντικειμενική νευρολογική εξέταση. Επίσης υποβλήθησαν σε πλήρη κλινικοεργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο, συμπεριλαμβανομένου τομοσπινθηρογραφήματος βασικών γαγγλίων με 123Ι-ioflupane (SPECT). Επίσης διενεργήθηκε νευροψυχολογικός έλεγχος με τις κάτωθι δοκιμασίες: Mini Mental State Examination (MMSE), CLOX 1-2, Frontal Assessment Battery (FAB), Clinical Dementia Rating (CDR), Neuropsychiatric Inventory (NPI),Questionnaire for Impulsive-Compulsive Disorder in Parkinson's Disease-Rating Scale (QUIP) και Instrumental Activities of Daily Living (IADL). Η κινητική αναπηρία των παρκινσονικών ασθενών αξιολογήθηκε με βάση την κλίμακα Unified Parkinson's Disease Rating Scale (UPDRS Ι-ΙV), η σταδιοποίησή τους με τις κλίμακες των Hoehn και Yahrκαι των Schwab και England. Η ομάδα ελέγχου αποτελείται από 30 υγιή άτομα χωρίς ιστορικό νευρολογικής ή ψυχιατρικής νόσου και φυσιολογική βαθμολογία στις ανωτέρω δοκιμασίες και κλίμακες. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε οσφυϊκή παρακέντηση μεταξύ 9-12 π.μ. μετά από ολονύκτια νηστεία. Δείγματα ΕΝΥ και πλάσματος/ ορού ελήφθησαν σε σωληνάρια από πολυπροπυλένιο, φυγοκεντρήθηκαν σε 2000xg για 10 λεπτά και αποθηκεύτηκαν στους -80 ° C μέχρι την ανάλυση. Δείγματα ΕΝΥ με περισσότερα από 50 ερυθρά αιμοσφαίρια απορρίφθηκαν. Αποτελέσματα: Η ηλικία κατά την έναρξη της νόσου ήταν μεγαλύτερη στους ασθενείς με DLB και οι βαθμολογίες MMSE ήταν υψηλότερες σε ασθενείς με PD. Μεγαλύτερες μέσες τιμές UPDRS-III καταγράφηκαν στους PDD και χαμηλότερες σε ασθενείς με PD. Μετά τη διόρθωση του Bonferroni διαπιστώθηκαν σημαντικά χαμηλότερες τιμές του Αβ42 σε ασθενείς με DLB σε σύγκριση με μάρτυρες (p = 0,002), ασθενείς με PD (p <0,001) και ασθενείς με PDD (p = 0,021). Επιπλέον, ηΤΡ-181 είχε σημαντικά χαμηλότερες τιμές σε ασθενείς με PD σε σύγκριση με ασθενείς με DLB (p = 0,028). Μεγαλύτερες τιμές α-Syn στο ΕΝΥ βρέθηκαν σε ασθενείς με DLB σε σύγκριση με τους μάρτυρες (p <0,001), ασθενείς με PD (p <0,001) και με PDD (p <0,001). Η ομάδα έλεγχου είχε σημαντικά χαμηλότερες τιμές α-Syn ορού σε σύγκριση με τους ασθενείς με PD (p <0,001), με PDD (p <0,001) και με DLB (p <0,001). Επιπλέον, οι ασθενείς με PDD είχαν σημαντικά υψηλότερες τιμές του πλάσματος α-Syn σε σύγκριση με τους μάρτυρες (p= 0,023). Ανεξαρτήτως ομάδας ασθενών, τα επίπεδα της α-Syn στο ΕΝΥ συσχετίζονταν σημαντικά με την Aβ42, ενώ τα επίπεδα της α-Syn στο πλάσμα συσχετίζονταν με την Τp-181. Αφαιρώντας τους 7 ασθενείς με DLB με προφιλ ΕΝΥ παθολογίας τύπου Alzheimer (Τt≥ 376, Aβ42≤580 and ΤP-181≥ 62.5 pg/ml) ανεύρεθηκαν σημαντικά υψηλότερες τιμές για την α-Syn ορού και πλάσματος αλλά οριακά για την πρωτεϊνη ΤP-181 στην ομάδα των LBDs συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Η ανάλυση ROC έδειξε ότι οι α-Syn και Αβ42 στο ΕΝΥ είχαν την καλύτερη διακριτική ικανότητα μεταξύ PD και DLB. Επιπλέον, η διακριτική ικανότητα μεταξύ PDD και DLB ήταν παρόμοια για τις α-Syn και Αβ42 στο ΕΝΥ. Η α-Syn στον ορό έδειξε την καλύτερη διακριτική ικανότητα μεταξύ των PD και μαρτύρων ή μεταξύ PDD και μαρτύρων. Προέκυψαν τέλος οριακές συσχετίσεις μεταξύ βιοδεικτών της α-Syn και της Τp-181 και συγκεκριμένων νευροψυχολογικών/συμπεριφορικών κλιμάκων. Συμπεράσματα: Η α-Syn και η Αβ42 στο ΕΝΥ και τον ορο θα μπορούσαν να θεωρηθουν εν δυναμει βιοδεικτες για την διαφοροδιαγνωση των ασθενών στο φάσμα της LBD αφού έδειξαν την καλύτερη διακριτική ικανότητα μεταξύ των ομάδων PD- PDD και DLB. Εφ’ όσον επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα, η α-Syn του ορού, και, σε μικρότερο βαθμό, του πλάσματος, θα μπορούσαν να θεωρηθούν βιοδείκτες διάγνωσης των LBDs, καθώς εμφανίζουν υψηλότερες τιμές σε σχέση με άτομα ελέγχου.

scholarly journals Montreal Cognitive Assessment scale in patients with Parkinson Disease with normal scores in the Mini-Mental State Examination

2019 ◽  
Vol 13 (1) ◽  
pp. 78-81 ◽  
Author(s):  
Krisly Arguedas Vásquez ◽  
Erick Miranda Valverde ◽  
Daniel Valerio Aguilar ◽  
Henri-Jacques Hernández Gabarain
Keyword(s):  
Parkinson’S Disease ◽  
Parkinson's Disease ◽  
Cognitive Impairment ◽  
Mental State ◽  
Cognitive Assessment ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Montreal Cognitive Assessment ◽  
Screening Tests ◽  
Study Results ◽  
State Examination

ABSTRACT. Several screening tests have been used for cognitive evaluation in Parkinson’s disease (PD). Objective: To evaluate the usefulness of the Montreal Cognitive Assessment (MoCA) in patients with Parkinson’s disease and no cognitive impairment complaints. Methods: A total of 40 PD patients with no complaints of cognitive problems were included. Patients were selected using the Mini-Mental State Examination (MMSE) and the MoCA was then administered. Results: 80% of patients exhibited Mild Cognitive Impairment (MCI) according to the MoCA. Statistically significant differences in visuospatial, attention and delayed recall functions were evident between the normal and abnormal MoCA groups. Conclusion: The study results suggest that MoCA may be a good screening test in patients with PD who do not present cognitive complaints.

scholarly journals Association of SNCA Parkinson's Disease Risk Polymorphisms With Disease Progression in Newly Diagnosed Patients

2021 ◽  
Vol 11 ◽  
Author(s):  
Aleksandra A. Szwedo ◽  
Camilla Christina Pedersen ◽  
Anastasia Ushakova ◽  
Lars Forsgren ◽  
Ole-Bjørn Tysnes ◽  
...  
Keyword(s):  
Parkinson’S Disease ◽  
Parkinson's Disease ◽  
Confidence Interval ◽  
Disease Progression ◽  
Mental State ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Rating Scale ◽  
Minor Effect ◽  
The Impact ◽  
State Examination

Objectives: To evaluate the impact of SNCA polymorphisms originally identified as risk factors for Parkinson's disease (PD) on the clinical presentation and progression of the disease in a large cohort of population-based patients with incident PD.Methods: Four hundred thirty-three patients and 417 controls from three longitudinal cohorts were included in the study. Disease progression was recorded annually for up to 9 years using the Unified Parkinson's Disease Rating Scale (UPDRS) or Mini-Mental State Examination. Genotypes for five variants within the SNCA locus (rs2870004, rs356182, rs5019538, rs356219, and rs763443) were determined. We studied the association between each variant and disease progression using linear mixed-effects regression models.Results: The clinical profile of the patients with PD at the point of diagnosis was highly uniform between genotype groups. The rs356219-GG genotype was associated with a higher UPDRS II score than A-allele carriers (β = 1.52; 95% confidence interval 0.10–2.95; p = 0.036), but no differences were observed in the rate of progression of the UPDRS II scores. rs356219-GG was also associated with a faster annual change in Mini-Mental State Examination score compared with A-carriers (β = 0.03; 95% confidence interval 0.00–0.06; p = 0.043).Conclusions: We show that the known PD-risk variant rs356219 has a minor effect on modifying disease progression, whereas no differences were associated with rs2870004, rs356182, rs5019538, and rs763443. These findings suggest that SNCA variants associated with PD risk may not be major driving factors to the clinical heterogeneity observed for PD.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document