Streszczenie
W ostatnich latach obserwuje się, że wydajność i jakość próbek zawiesin nasyconych cementem (CPB - Cement Paste Backfill) in situ są stale niższe niż tych samych próbek przygotowanych w plastikowych formach w laboratorium. Może to wynikać z braku w laboratorium skutecznego narzędzia mogącego naśladować zawiesiny in situ, warunki ich utwardzania jak również rozmiary i geometrię próbek. W celu wypełnienia tej luki, w laboratorium opracowano nowe narzędzie o nazwie CUAPS (Curing Under Applied Pressure System), wytworzone i wykorzystane do zbadania wpływu ciśnienia na podstawie skutecznego nacisku na właściwości fizykochemiczne i mechaniczne CPB, jak również próbek otrzymanych z plastikowych form. Badania porównawcze przeprowadzono zarówno dla próbek CUAPS jak i próbek otrzymanych w laboratorium, zawierających lepiszcza (cementu) 3,45 i 7% wag. po 7, 14 i 28 dniach utwardzania. Wyniki wskazują, że wydajność próbek konsolidowanych CUAPS są zawsze bardziej prawdziwe (realistyczne) niż próbek otrzymanych w laboratorium, głównie z powodu odprowadzania wody w wyniku konsolidacji. Ostatecznie metoda CUAPS powoduje korzystny wpływ na utwardzenie CPB dzięki zawartości wody (separacja wody od świeżej zawiesiny odpadów z cementu) i połączeniu części wody zasobowej z zawiesiną w zrobach.
In situ investigations and reactive transport modelling of cement paste/argillite interactions in a saturated context and outside an excavated disturbed zone
