scholarly journals The Down syndrome-related protein kinase DYRK1A phosphorylates p27Kip1and Cyclin D1 and induces cell cycle exit and neuronal differentiation

Cell Cycle ◽  
2014 ◽  
Vol 13 (13) ◽  
pp. 2084-2100 ◽  
Author(s):  
Ulf Soppa ◽  
Julian Schumacher ◽  
Victoria Florencio Ortiz ◽  
Tobias Pasqualon ◽  
Francisco Tejedor ◽  
...  
2006 ◽  
Vol 281 (44) ◽  
pp. 33606-33620 ◽  
Author(s):  
Niki Georgopoulou ◽  
Catherine Hurel ◽  
Panagiotis K. Politis ◽  
Maria Gaitanou ◽  
Rebecca Matsas ◽  
...  

1999 ◽  
Vol 56 (4) ◽  
pp. 1258-1261 ◽  
Author(s):  
Yoshio Terada ◽  
Seiji Inoshita ◽  
Osamu Nakashima ◽  
Michio Kuwahara ◽  
Sei Sasaki ◽  
...  

1999 ◽  
Vol 19 (5) ◽  
pp. 3857-3868 ◽  
Author(s):  
Heidrun Ellinger-Ziegelbauer ◽  
Kathleen Kelly ◽  
Ulrich Siebenlist

ABSTRACT Signal-induced proliferation, differentiation, or stress responses of cells depend on mitogen-activated protein kinase (MAPK) cascades, the core modules of which consist of members of three successively acting kinase families (MAPK kinase kinase [MAP3K], MAPK kinase, and MAPK). It is demonstrated here that the MEKK3 kinase inhibits cell proliferation, a biologic response not commonly associated with members of the MAP3K family of kinases. A conditionally activated form of MEKK3 stably expressed in fibroblasts arrests these cells in early G1. MEKK3 critically blocks mitogen-driven expression of cyclin D1, a cyclin which is essential for progression of fibroblasts through G1. The MEKK3-induced block of cyclin D1 expression and of cell cycle progression may be mediated via p38 MAPK, a downstream effector of MEKK3. The MEKK3-mediated block of proliferation also reverses Ras-induced cellular transformation, suggesting possible tumor-suppressing functions for this kinase. Together, these results suggest an involvement of the MEKK3 kinase in negative regulation of cell cycle progression, and they provide the first insights into biologic activities of this kinase.


2001 ◽  
Vol 280 (5) ◽  
pp. F851-F859 ◽  
Author(s):  
Satoko Hanada ◽  
Yoshio Terada ◽  
Seiji Inoshita ◽  
Sei Sasaki ◽  
Suzanne M. Lohmann ◽  
...  

The cGMP-cGMP-dependent protein kinase (protein kinase G) system plays an important role in the pathogenesis of mesangial proliferative glomerulonephritis. However, the molecular mechanisms of the inhibitory effects of the cGMP-protein kinase G system in the cell cycle progression of mesangial cells are not well known. To determine the inhibitory pathway of cGMP-protein kinase G in cultured mesangial cells, we investigated the effects of cGMP- and adenovirus-mediated overexpression of protein kinase G on the promoter activities of cyclin E, cyclin D1, and cyclin A. 8-Bromo-cGMP (8-BrcGMP) and overexpression of protein kinase G reduced [3H]thymidine uptake, reduced the numbers of cells in S and G2/M phases, and decreased the phosphorylation of retinoblastoma (Rb) protein. 8-BrcGMP (10−3 M), protein kinase G adenovirus (Ad-cGKIβ; 1010 plaque-forming units/ml), atrial natriuretic peptide (ANP), and C-type natriuretic peptide (CNP) inhibited the promoter activity of cyclin E to 49, 57, 77, and 78%, respectively. On the other hand, the promoter activities of cyclin D1 and cyclin A were not changed significantly. In Western blot analysis, 8-BrcGMP, Ad-cGKIβ, ANP, and CNP also inhibited cyclin E protein expression dose and time dependently. The p44/p42 mitogen-activated protein kinase (MAPK) kinase 1-p44/p42 MAPK had no effect on cyclin E promoter activities, and the cGMP-protein kinase G pathway did not change MAPK activity. In conclusion, our findings suggest that the reduction of the cyclin E promoter activity that downregulates G1/S transition plays a dominant role in the cGMP- and protein kinase G-induced inhibition of mesangial cell proliferation.


2014 ◽  
Author(s):  
Κωνσταντίνος Τσιώρας

Κατά την ανάπτυξη του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, η συντονισμένη ρύθμιση της εξόδουαπό τον κυτταρικό κύκλο και της διαφοροποίησης των πρόδρομων νευρωνικών κυττάρων αποτελείπροϋπόθεση για την παραγωγή του απαιτούμενου αριθμού νευρώνων στο σωστό τόπο και χρόνο.Μελέτες έχουν δείξει ότι τα κύρια ρυθμιστικά μόρια που ελέγχουν την πρόοδο του κυτταρικού κύκλου επηρεάζουν την κυτταρική μοίρα και τη νευρωνική διαφοροποίηση ενώ, αντίστροφα, μόρια που καθορίζουν την κυτταρική μοίρα και επάγουν τη διαφοροποίηση ρυθμίζουν τον κυτταρικό κύκλο.Η νευροειδική πρωτεΐνη BM88/Cend1 (cell cycle exit and neuronal differentiation1) συμμετέχει σεσηματοδοτικά μονοπάτια που συντονίζουν την έξοδο των προγονικών νευρικών κυττάρων από τονκυτταρικό κύκλο και επάγουν τη νευρωνική διαφοροποίηση. Ο μοριακός χαρακτηρισμός της Cend1,όπως πραγματοποιήθηκε μετά από κλωνοποίηση από τον εγκέφαλο χοίρου, ποντικού, ανθρώπου καικοτόπουλου, έδειξε ότι πρόκειται για διαμεμβρανική πρωτεΐνη, αποτελούμενη από δύο όμοιεςπολυπεπτιδικές αλυσίδες μεγέθους 22-23 kDa, που συγκρατούνται μεταξύ τους με δισουλφιδικόδεσμό. Μελέτες οπτικής και ηλεκτρονικής μικροσκοπίας έδειξαν ότι η πρωτεΐνη Cend1 εντοπίζεταιστην εξωτερική μεμβράνη ενδοκυττάριων οργανιδίων, όπως τα μιτοχόνδρια, το ενδοπλασματικόδίκτυο και άλλα κυστίδια. Η Cend1 είναι αγκυροβολημένη στις μεμβράνες των οργανιδίων αυτώνμέσω του καρβοξυτελικού άκρου κατά τέτοιο τρόπο ώστε το αμινοτελικό της τμήμα που περιλαμβάνει το κύριο σώμα της πρωτεΐνης και διαμεσολαβεί τις πρωτεϊνικές αλληλεπιδράσεις, να βρίσκεται στραμμένο προς το κυτταρόπλασμα.Η Cend1 παρουσιάζει δυναμικό πρότυπο έκφρασης κατά την ανάπτυξη του Κεντρικού ΝευρικούΣυστήματος: εκφράζεται σε χαμηλά επίπεδα στα πρόδρομα νευρικά κύτταρα των βλαστικών στιβάδων του εγκεφάλου και αυξάνεται σε υψηλότερα επίπεδα καθώς τα πρόδρομα νευρικά κύτταρα οδηγούνται σε έξοδο από τον κυτταρικό κύκλο ενώ διατηρείται σε υψηλά επίπεδα και στους διαφοροποιημένους νευρώνες. Από την άλλη πλευρά παύει να εκφράζεται στα προγονικά κύτταρα που πρόκειται να ακολουθήσουν γενεαλογία κυττάρων γλοίας.Λειτουργικές μελέτες υπερέκφρασης της Cend1 σε νευρικά βλαστικά κύτταρα εγκεφάλου ή νωτιαίου μυελού εμβρύου ποντικού και κοτόπουλου καθώς και σε βλαστικά κύτταρα τηςμεταγεννητικής υποκοιλιακής ζώνης του εγκεφάλου ποντικού, έδειξαν ότι έχει αρνητική επίδρασηστον κυτταρικό πολλαπλασιασμό ενώ επάγει τη νευρωνική διαφοροποίηση. Αντίστροφα, η σίγαση της έκφρασης της Cend1 με τη χρήση μικρών παρεισφρητικών μορίων RNA (siRNAs) ή η γενετικήαπαλοιφή του γονιδίου σε ποντικούς (ΚΟ-Cend1), οδήγησαν στον αντίστροφο φαινότυπο. Τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν πως τα επίπεδα της Cend1 είναι σημαντικά για τον έλεγχο τουπολλαπλασιασμού έναντι της διαφοροποίησης των πρόδρομων νευρικών κυττάρων. Σύμφωνα με τιςμελέτες αυτές αποκαλύφθηκε ότι η αρνητική επίδραση της Cend1 στον κυτταρικό πολλαπλασιασμόλαμβάνει χώρα μέσω του σηματοδοτικού μονοπατιού της κυκλίνης D1 και της πρωτεΐνης τουρετινοβλαστώματος (cyclin D1/pRb) που ρυθμίζουν την ισορροπία μεταξύ κυτταρικού κύκλου καιδιαφοροποίησης ενώ η ικανότητά της να επάγει τη νευρωνική διαφοροποίηση σχετίζεται με τηνκαταστολή του σηματοδοτικού μονοπατιού Notch και την ενεργοποίηση προνευρικών γονιδίων. Παρά την κατ’ αρχήν διαλεύκανση του μηχανισμού δράσης της, οι πρωτεΐνες που αλληλεπιδρούν άμεσα με τη Cend1 παρέμεναν άγνωστες.Στην παρούσα μελέτη προσδιορίστηκε η πρωτεΐνη Ran-binding protein M (RanBPM) ως μόριο πουαλληλεπιδρά άμεσα με τη Cend1. Η πρωτεΐνική αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο μορίωνπροσδιορίστηκε με την εφαρμογή συστήματος ζύμης δύο υβριδίων και στη συνέχεια επιβεβαιώθηκεμε βιοχημικές μεθόδους. Η RanBPM χαρακτηρίζεται ως «μόριο-ικρίωμα» με κομβικό ρόλο τόσο στονευρικό όσο και το ανοσοποιητικό σύστημα όπου συμμετέχει σε πληθώρα σηματοδοτικώνμονοπατιών. Αλληλεπιδρά με πολλές και διαφορετικές πρωτεΐνες, όπως μεταγραφικοί παράγοντες,άλλες πυρηνικές πρωτεΐνες, κυτταροπλασματικές κινάσες, υποδοχείς της πλασματικής μεμβράνηςκ.α. Έτσι συμμετέχει σε διάφορα μονοπάτια μεταγωγής σήματος από τον εξωκυττάριο χώρο προς το κυτταρόπλασμα και τον πυρήνα και αντίστροφα. Μεταξύ αυτών, υπάρχουν ενδείξεις για συμμετοχή της στην πρόοδο του κυτταρικού κύκλου των πρόδρομων νευρικών κυττάρων μέσω άγνωστου μέχρι στιγμής μηχανισμού ενώ σε επιθηλιακά κύτταρα πνεύμονα έχει ταυτοποιηθεί ως πρωτεϊνικός συνεργάτης της η διπλής εξειδίκευσης κινάση σερίνης/θρεονίνης Mirk/Dyrk1B. Η Dyrk1B ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια των Dyrk κινασών (dual specificity tyrosine-phosphorylation regulated kinases) που περιλαμβάνει ορθόλογα μέλη στα σπονδυλωτά, τα ασπόνδυλα και τους κατώτερους ευκαρυώτες, χαρακτηριζόμενα από ισχυρά συντηρημένη ομολογία των αλληλουχιών τους, ιδίως των τμημάτων που σχετίζονται με τη λειτουργία της κινάσης. Οι κινάσες των θηλαστικών Dyrk1A και Dyrk1B, καθώς και εκείνη της μύγας Drosophila, έχει δειχθεί ότι επηρεάζουν τον πολλαπλασιασμό και/ή τη διαφοροποίηση σε μία ποικιλία κυτταρικών τύπων, ρυθμίζοντας τα επίπεδα της κυκλίνης D1.Εντούτοις, η έκφραση και ο ρόλος της Dyrk1B στο νευρικό σύστημα παραμένει αδιευκρίνιστος.Στα πλαίσια διατριβής, μελετήθηκε η συνδυασμένη δράση των τριών πρωτεϊνών Cend1, RanBPMκαι Dyrk1B στην πρόοδο του κυτταρικού κύκλου των νευρικών κυττάρων. Αρχικά δείχθηκε πως καιοι τρεις πρωτεΐνες εκφράζονται στον εγκέφαλο του ποντικού καθώς και σε πρωτογενείς καλλιέργειες φλοιικών νευρώνων εμβρύου ποντικού, ενώ δύνανται να σχηματίζουν σύμπλοκα όταν εκφράζονταιεξωγενώς σε κύτταρα ΗΕΚ293Τ. Στη συνέχεια, με πειράματα συνέκφρασης σε παροδικά μετασχηματισμένα κύτταρα νευροβλαστώματος ποντικού Neuro-2a, διαπιστώθηκε πως η επαγόμενηαπό την Cend1 ή την Dyrk1B μείωση των πρωτεϊνικών επιπέδων της κυκλίνης D1, αναστρέφεταιπαρουσία της RanBPM. Ειδικότερα, η αλληλεπίδραση της RanBPM είτε με την Cend1 είτε με τηνDyrk1B, σταθεροποιεί την κυκλίνη D1 στον πυρήνα, ευνοώντας τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό.Στην περίπτωση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των Dyrk1B και RanBPM, αυτό συμβαίνει γιατί ηRanBPM διευκολύνει την αποικοδόμηση της κινάσης Dyrk1B από το 26S πρωτεάσωμα. Όταν πάλικαι οι τρεις πρωτεΐνες συνεκφράζονται στα κύτταρα Neuro-2a, η Dyrk1B διασώζεται στον πυρήναόπου φωσφορυλιώνει την κυκλίνη D1 και καταστέλλει τον πολλαπλασιασμό. Επιπρόσθετα, ηαλληλεπίδραση της RanBPM είτε με την Cend1 είτε με την Dyrk1B, φάνηκε να επηρεάζει αρνητικάτη διαφοροποίηση των κυττάρων Neuro-2a παρουσία ρετινοϊκού οξέος, σε σύγκριση με κύτταραμετασχηματισμένα με καθεμία από τις τρεις πρωτεΐνες ξεχωριστά. Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της μελέτης υποδεικνύουν πως η αλληλεπίδραση των τριών πρωτεϊνών επηρεάζει την ισορροπία μεταξύ κυτταρικού πολλαπλασιασμού και διαφοροποίησης σε κύτταρα Neuro-2a. Η μελέτη μας ανέδειξε ένα νέο ρυθμιστκό σηματοδοτικό μονοπάτι που είναι πιθανόν να ελέγχει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και τη νευρωνική διαφοροποίηση στα πρόδρομα νευρικά κύτταρα.


PLoS ONE ◽  
2013 ◽  
Vol 8 (9) ◽  
pp. e74975 ◽  
Author(s):  
Sunny Li-Yun Chang ◽  
Shih-Yun Chen ◽  
Huai-Huei Huang ◽  
Hsin-An Ko ◽  
Pei-Tsen Liu ◽  
...  

2003 ◽  
Vol 179 (1) ◽  
pp. 73-79 ◽  
Author(s):  
SS Guo ◽  
X Wu ◽  
AT Shimoide ◽  
J Wong ◽  
F Moatamed ◽  
...  

Pancreatic endocrine tumours (PETs) occur sporadically or are inherited as part of the multiple endocrine neoplasia type-1 syndrome. Little is known about the molecular events leading to these tumours. Cyclin D1, a key regulator of the G1/S transition of the cell cycle, is overexpressed in a variety of human cancers as well as certain endocrine tumours. We hypothesized that similar to other endocrine tumours, cyclin D1 is overexpressed in human sporadic PETs. Cyclin D1 protein overexpression was found in 20 of 31 PETs (65%) when compared with normal pancreatic tIssue. Furthermore, Northern blot analysis suggests that cyclin D1 up-regulation occurs at the post-transcriptional level in some PETs. Because the key cell growth signalling pathways p42/p44/ERK (extracellular signal-regulated kinase), p38/MAPK (mitogen-activated protein kinase), and Akt/PKB (protein kinase B) can regulate cyclin D1 protein expression in other cell types, pancreatic endocrine tumours were analysed with phospho-specific antibodies against the active forms of these proteins to elucidate a tIssue-specific regulatory mechanism of cyclin D1 in PETs. We found frequent activation of the p38/MAPK and Akt pathways, but down-regulation of the ERK pathway, in cyclin D1 overexpressing PETs. This study demonstrates that cyclin D1 overexpression is associated with human sporadic PET tumorigenesis, and suggests that this up-regulation may occur at the post-transcriptional level. These findings will direct future studies of PETs towards cell cycle dysregulation and the identification of key growth factor pathways involved in the formation of these tumours.


Genomics ◽  
2000 ◽  
Vol 64 (2) ◽  
pp. 187-194 ◽  
Author(s):  
Rüdiger J. Blaschke ◽  
A.Paula Monaghan ◽  
Dagmar Bock ◽  
Gudrun A. Rappold

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document