scholarly journals Diagnósticos microbiológicos en un hospital gineco-obstétrico pediátrico: Un reporte de centro único

10.52011/105 ◽  
2021 ◽  
Vol 22 (3) ◽  
Author(s):  
Moisés Humberto Cáceres Pérez ◽  
Carolina Ximena Meneses Cañizares ◽  
Deivis Enrique Ortega Calvo ◽  
Gabriela Carolina Tasinchano Tasinchana ◽  
Alex David Guano Toaquiza

Introducción: La identificación de los microorganismos patógenos es un elemento clave la toma de decisiones clínicas y de formulación de estrategias para la prevención y control de los procesos infecciosos que aquejan a la población pediátrica. El objetivo del presente estudio fue realizar un perfil epidemiológico microbiológico en un hospital pediátrico de Quito-Ecuador. Métodos: Se trata de un estudio observacional retrospectivo de informes microbiológicos de niños atendidos en el Hospital Gineco-Obstétrico Pediátrico Luz Elena Arismendi de Quito entre enero y diciembre del año 2020. Resultados: Ingresaron al estudio 102 reportes de cultivos positivos de la población pediátrica. Enterococcus faecalis 16/102 casos (15.69%), Staphylococcus aureus 16/102 casos (15.69%), Escherichia coli 14/102 casos (13.72%), Klebsiella pneumonia 13/102 casos (12.75%), Staphylococcus epidermidis 13/102 casos (12.75%) explicaron la mayor prevalencia del grupo.  Los meses de mayores reportes microbiólógicos fueron Junio y Noviembre. Fueron 51 hemocultivos positivos, 14 por Enterococcus faecalis, 10 por Staphylococcus aureus 10 casos, Diversas morfmorfologías coagulasa 9 casos. A nivel de líquido cefalorraquídeo fueron 11 reportes positivos con una prevalencia de Staphylococcus epidermidis en 7 casi y Staphylococcus aures en 4 casos. A nivel de urocultivos 12 casos fueron positivos, Escherichia coli 4 casos, Klebsiella oxytoca 3 casos y Klebsiella pneumoniae 3 casos. Conclusión: El presente reporte tiene similitudes con reportes latinoamericanos en prevalencia de Staphylococcus y Escherichia coli. Se requiere continuidad en ente reporte. No existieron casos multiresistentes.

2015 ◽  
Vol 17 (4 suppl 3) ◽  
pp. 1142-1149 ◽  
Author(s):  
J.A.L MIRANDA ◽  
J.A. ROCHA ◽  
K.M. ARAÚJO ◽  
P.V. QUELEMES ◽  
S.J. MAYO ◽  
...  

RESUMO O uso de plantas medicinais no tratamento de doenças é uma estratégia antiga utilizada por praticamente todas as populações do mundo, e, embora novos antibióticos tenham sido desenvolvidos para o controle de micro-organismos infecciosos, às vezes são ineficazes. Diversos extratos de plantas medicinais têm efeitos antimicrobianos, principalmente quando associados à antibióticos de uso clínico, representando alternativa terapêutica para doenças infecciosas. Montrichardia linifera, conhecida popularmente como aninga, é espécie macrófita, aquática emergente de hábito herbáceo, pertencente a família Araceae e ocorre em áreas alagáveis. A utilidade farmacológica desta espécie é diversificada tendo sido relatada como cicatrizante, antirreumático, antidiurético e expectorante. Devido à relevância no campo etnofarmacológico, ampla utilização na medicina popular e escassez de trabalhos relacionados à atividade antibacteriana desta espécie, objetivou-se com este trabalho avaliar a atividade antibacteriana de extratos alcoólicos de folhas de Montrichardia linifera, coletadas na margem do rio Igaraçu, Parnaíba-PI. O extrato foi testado em oito cepas de bactérias: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae e Pseudomonas aeruginosa. Foram utilizadas as técnicas de verificação da formação de halos de inibição e determinação das concentrações inibitórias e bactericidas mínimas. Os testes antibacterianos evidenciaram como principais resultados que o extrato metanólico seco (EMS), extrato metanólico fresco (EMF), e o extrato etanólico seco (EES), apresentaram ação antibacteriana, enquanto o extrato etanólico fresco (EEF) não apresentou atividade para as bactérias testadas. O EMS foi o mais eficiente, inibindo o crescimento bacteriano na concentração de 200 μg/mL para E. faecalis, 400 μg/mL para S. aureus, 400 μg/mL para S. epidermidis e 2.000 μg/mL para P. aeruginosa. O EMF obteve CIM de 2.000 μg/mL para E. faecalis e EES obteve CIM de 250 μg/mL para E. faecalis. Os resultados demonstraram que M. linifera constitui fonte eficiente de compostos bioativos antibacterianos. Os estudos sobre as propriedades farmacológicas de plantas da família Araceae são escassos, e os resultados deste trabalho são pioneiros em relação a atividade antibacteriana desta espécie.


2014 ◽  
Vol 8 (4) ◽  
pp. 27-33
Author(s):  
E. J. AL-Kalifawi

The study was conducted from January to March 2012. In this study colorimetric VITEK-2 Compact system used for its accuracy and rapidity to identify isolates and to detect several antimicrobial resistances.The study also investigate the antibacterial effect of Kombucha tea on isolated bacteria from diabetic foot ulcer. The bacteria isolated were eight gram negative bacteria, namely, Acinetobacter baumannii 3 (2%), Enterobacter cloacae 5 (4%), Escherichia coli 13 (10%), Klebsiella pneumoniae 7 (6%), Citrobacter spp. 4 (3%), Proteus mirabilis 3 (2%), Proteus vulgaris 3 (2%) and Pseudomonas aeruginosa 44 (35%). Four gram positive bacterium, Enterococcus faecalis 6 (5%), Staphylococcus aureus 17 (13%), Staphylococcus epidermidis 13 (10%) and Streptococcus spp. 9 (8%). The antimicrobial activities of antibiotics showed that, all isolates are sensitive to Ciprofloxacin, Levofloxacin and Ofloxacin. The resistance to other types of antimicrobial differ with different isolate. The effect of Kombucha tea on all isolates wasclear at 7days of incubation; the diameter of inhibition was 6mm for Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris and Enterococcus faecalis. 7mm for Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Citrobacter spp., Staphylococcus epidermidis and Streptococcus spp. 8mm for Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. The maximum activity of fermented tea was recorded at 14days incubation of Kombucha organism against all isolates, the diameter of inhibition was 21mm for Acinetobacter baumannii, 24mm for Enterobacter cloacae, 23mm for Escherichia coli, Staphylococcus epidermidis and Streptococcus spp., 16mm for Klebsiella pneumoniae, 22mm for Citrobacter spp. and Enterococcus faecalis, 25mm for Proteus mirabilis and Staphylococcus aureus, 20mm for Proteus vulgaris, 26mm for Pseudomonas aeruginosa. The antibacterial activity of Kombucha tea decrease with increase incubation periods28 days.


2021 ◽  
Vol 31 (7) ◽  
pp. 86-90
Author(s):  
Žaneta Maželienė ◽  
Gintarė Lingytė ◽  
Evelina Dailidaitė ◽  
Ingrida Viliušienė

Įvadas. Pasaulio sveikatos organizacijos (PSO) duomenimis, bakterijų atsparumas antibiotikams kelia didelę grėsmę visame pasaulyje ir sunkina infekcinių ligų gydymą [1]. Manoma, kad apie 70 proc. bakterijų, kurios sukelia infekcinius susirgimus ligoninėse, yra atsparios bent vienam iš gydymui naudojamų antibiotikų. Ši situacija skatina ieškoti kitų sprendimų, vienas iš jų – bičių produktus naudoti kaip natūralius antibiotikus dėl jų antimikrobinio veikimo. Tyrimo tikslas – nustatyti skirtingose Lietuvos vietovėse surinktų žiedadulkių ekstraktų antimikrobinį veikimą. Tyrimo metodika. Atliktas įvairiuose Lietuvos ūkiuose surinktų žiedadulkių skirtingos koncentracijos ekstraktų mikrobiologinis tyrimas. Nustatytas 50 žiedadulkių ekstraktų mėginių antimikrobinis poveikis dešimties etaloninių bakterijų kultūrų ir grybelio Candida albicans atžvilgiu. Tyrimo duomenų analizė atlikta naudojant aprašomąją statistiką, skaičiuojant dažnius bei grupių palyginimą pagal Kruskal Wallis, tyrimo duomenys apdoroti Microsoft Excel 2019 programa. Tyrimo rezultatai. Nustatyta, kad stipriausią antimikrobinį poveikį turėjo D žiedadulkių, surinktų Kaišiadorių rajone, ekstraktas. D ekstrakto antimikrobinis poveikis Staphylococcus epidermidis, Pseudomonas aeruginosa, Bacillus cereus, Listeria monocytogenes atžvilgiu nustatytas esant 0,025 ml ekstrakto 1 agaro ml. Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Klebsiella pneumoniae, Proteus vulgaris ir grybelį Candida albicans, išskyrus Escherichia coli, ekstraktas veikė esant jo 0,0375 – 0,05 ml agaro 1 ml. Žiedadulkių ekstraktas gramteigiamąsias bakterijas veikia stipriau, lyginant su gramneigiamosiomis. Šis skirtumas siejamas su gramteigiamų ir gramneigiamų bakterijų ląstelės sienelės struktūros skirtumais. Išvados. Stipriausią antimikrobinį veikimą turi žiedadulkės, surinktos Kaišiadorių rajone. Nustatyta, kad žiedadulkių ekstraktai stipriau veikia gramteigiamąsias bakterijas, lyginant su gramneigiamosiomis.


2017 ◽  
Vol 1 (2) ◽  
pp. 48-60
Author(s):  
A.G. Salmanov ◽  
A.V. Rudenko

Мета роботи — вивчити резистентність до антибіотиків бактеріальних збудників інфекцій сечових шляхів (ІСШ), виділених у пацієнтів урологічного стаціонару в м. Києві. Матеріали і методи. Досліджено 1612 штамів бактерій, виділених із сечі хворих з ІСШ (цистит, уретрит, пієлонефрит), госпіталізованих в урологічне відділення ДУ «Інститут урології НАМН України» у м. Києві протягом 2016 р. Серед пацієнтів переважали жінки — 1201 (74,5 %). Вік хворих становив від 17 до 74 років. Для збору даних використано медичну документацію лікарні. Мікробіологічні дослідження виконано у лабораторії мікробіології ДУ «Інститут урології НАМН України». Аналізували результати культурального дослідження зразків сечі, зібраних за наявності клінічних ознак ІСШ. Дослідження клінічного матеріалу та інтерпретацію отриманих результатів проводили загальноприйнятими методами. Вивчено чутливість уропатогенів до 31 антибіотика дискодифузійним методом відповідно до рекомендацій Інституту клінічних та лабораторних стандартів США (Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)). Результати та обговорення. Аналіз мікробного спектра сечі виявив домінування серед уропатогенів штамів Escherichia coli (32,0 %), Enterococcus faecalis (19,5 %), Klebsiella pneumoniae (10,9 %), Staphylococcus epidermidis (8,9 %), S. haemolyticus (6,5 %) та Pseudomonas aeruginosa (6,4 %). Частка Enterococcus faecium, Enterobacter aerogenes і Streptococcus viridans становила відповідно 2,5, 2,2 і 1,6 %, Enterobacter cloacae, Klebsiella oxytoca, Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris та Providencia rettgeri — менше 1,0 %. У більшості випадків (69,7 %) мікроорганізми виділено у монокультурі, у решті випадків — у мікробних асоціа- ціях. Високу резистентність до тестованих антибіотиків виявили штами E. aerogenes (45,1 %), E. cloacae (45,7 %), E. faecium (40,9 %), E. faecalis (40,7 %), E. coli (39,9 %), P. aeruginosa (34,0 %), K. pneumoniae (28,6 %). Найбільш активними до уропатогенів були іміпенем (E. coli — 87,6 %, P. aeruginosa — 75,7 %, E. cloacae — 67,3 %, E. aerogenes — 72,6 %, K. pneumoniae — 93,2 %), меропенем (E. coli — 89,1 %, P. aeruginosa — 76,7 %, K. pneumoniae — 82,6 %), лефлоцин (E. coli — 74,5 %, ентерококи — 78,7 %, P. aeruginosa — 76,7 %, E. cloacae — 73,9 %, E. aerogenes — 80,4 %, K. pneumoniae — 83,5 %), амоксицилін/клавуланат (ентерококи — 84,6 %), фурагін (ентерококи — 82,6 %), цефоперазон (K. pneumoniae — 89,2 %, P. aeruginosa — 73,8 %), цефтріаксон (K. pneumoniae — 80,1 %). Висновки. Антибіотикорезистентність збудників ІСШ — важлива терапевтична проблема. Найбільшою активністю до уропатогенів характеризуються іміпенем, меропенем, лефлоцин, амоксицилін/ клавуланат, фурагін, цефоперазон, цефтріаксон, які можна розглядати як препарат вибору для призначення стартової терапії ІСШ. Необхідно здійснювати постійний моніторинг за резистентністю до дії антибіотиків. Політику використання антибіотиків у кожному стаціонарі слід визначати залежно від локальних даних щодо резистентності до протимікробних препаратів.


2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


Author(s):  
Miladys Esther Torrenegra Alarcón ◽  
Nerlis Paola Pájaro ◽  
Glicerio León Méndez

Se evaluó la actividad antibacteriana in vitro de aceites esenciales de diferentes especiesdel género Citrus frente a cepas ATCC de Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis,Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa y Escherichia coli, determinandola concentración mínima inhibitoria (CMI) y la concentración mínima bactericida(CMB). Las bacterias se replicaron en medios de agar y caldos específicos. Se determinóel momento de máxima densidad óptica (DO620) para emplearlo como tiempode incubación; luego se hicieron pruebas de evaluación de sensibilidad con la exposiciónde las cepas a concentraciones a 1000 g/mL del extracto en caldo. Para solubilizarse empleó dimetilsulfóxido (DMSO) al 1%. Posteriormente, se le determinó laconcentración mínima inhibitoria mediante metodologías de microdilución en caldoy la concentración mínima bactericida. Encontrándose una actividad de los aceitesesenciales del género Citrus, con valores de CMI ≥ 600 mg/mL frente a S. aureus,S. epidermidis, K. pneumoniae, P. aeruginosa y E. coli. En función a los resultados obtenidos,se concluye que las diferentes especies del género Citrus son consideradas comopromisorias para el control del componente bacteriano.


2020 ◽  
Vol 25 (1) ◽  
pp. 22-28
Author(s):  
Liliana Margarita Araujo Baptista ◽  
Katerine Vimos-Sisa ◽  
Rosa Cruz-Tenempaguay ◽  
Félix Falconí-Ontaneda ◽  
Luis Rojas-Fermín ◽  
...  

Ecuador es uno de los países más ricos en biodiversidad y endemismo del mundo, y cerca de 3200 especies de plantas tienen usos medicinales. El objetivo de esta investigación fue evaluar la composición química y el efecto antimicrobiano del aceite esencial de Lasiocephalus ovatus Schltdl. (Asteraceae) colectada en la provincia de Chimborazo, Ecuador. Las partes aéreas de L. ovatus fueron sometidas a hidrodestilación para obtener el aceite esencial, el cual fue analizado mediante cromatografía de gases acoplada a espectrometría de masas. La actividad fue evaluada frente a cinco bacterias y una levadura usando la técnica de microdilución en caldo en microplacas de 96 pozos. El rendimiento del aceite fue de 0,05 % y 27 compuestos fueron identificados, representando 95,45 % de la composición total con un elevado contenido de monoterpenos oxigenados (52,17 %). Los compuestos mayoritarios fueron alcanfor (40,48 %) y 1,2,5,5-tetrametil-1,3-ciclopentadieno (11,90 %), seguido por p-menta-1,5-dien-8-ol (5,23 %) y 1,6-dimetilhepta-1,3,5-trieno (4,69 %). Las bacterias más sensibles a la acción del aceite fueron Staphylococcus aureus ATCC 25923 y Escherichia coli ATCC 25922 con concentraciones mínimas inhibitorias de 200-400 μg/mL y bactericidas de 800 μg/mL. La inhibición antimicrobiana frente a las bacterias Enterococcus faecalis ATCC 29212, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603 y la levadura Candida albicans ATCC 10231 fue baja, con un rango de concentración mínima inhibitoria de 800 a 6400 μg/mL. Este reporte representa un primer análisis de la actividad antimicrobiana del aceite de L. ovatus, por lo tanto, una contribución importante al estudio del género Lasiocephalus.


Author(s):  
Bárbara Clemente Ribeiro ◽  
Hian Delfino Ferreira Da Silva ◽  
Luís Eduardo Santos Barros

O uso indiscriminado de antibióticos no tratamento das Infecções do Trato Urinário (ITU) funciona como pressão seletiva ao surgimento de resistência bacteriana aos antimicrobianos. Deste modo, este estudo teve como objetivo determinar a prevalência de uroculturas positivas e o perfil antimicrobiano dos organismos encontrados em pacientes ambulatoriais atendidos no Laboratório Escola no Centro Universitário de Brasília (UniCEUB) no Distrito Federal. Foi realizado um estudo transversal retrospectivo, no qual teve como base a análise dos registros laboratoriais de uroculturas realizadas no período entre Agosto de 2017 e Dezembro de 2019. Os selecionados como critérios de inclusão: apresentar crescimento microbiano igual ou superior a 100.000 UFC/mL (Unidades Formadoras de Colônia) na urina, possuir resultado de identificação do agente patogênico e o resultado do teste de sensibilidade aos antimicrobianos. Foram excluídos da pesquisa pacientes com os dados cadastrais incompletos. Durante o período analisado, foram realizados 2.436 exames de urocultura, destes 2.281 foram excluídos do estudo: 2.252 por não apresentarem crescimento bacteriano e 29 não apresentaram ficha cadastral completa ou crescimento microbiano inferior ao selecionado para a pesquisa. Por fim, foram selecionadas para este trabalho 155 uroculturas positivas, dentre as quais 92% (142) pertenciam a pacientes do sexofemino e 8% (13) ao sexo masculino, com idade média de 48 e 52 anos respectivamente. Dentre a população analisada, foi observado positividade das uroculturas para os seguintes microrganismos: Escherichia coli (78,71%), Klebsiella pneumoniae (7,74%), Proteus mirabilis (4,52%), Streptococcus agalactiae (3,87%), Staphylococcus saprophyticus (1,94%), Staphylococcus haemolyticus e Enterococcus faecalis (1,29%) e Staphylococcus aureus (0,65%). A Escherichia coli foi o microrganismo que apresentou maior prevalência dentre as uroculturas analisadas, de modo que foi avaliado também o perfil de sensibilidade aos antimicrobianos para tal patógeno. Com exceção da ampicilina e da cefalotina, todos os β-lactâmicos testados apresentaram sensibilidade superior a 80%. A resistência da Escherichia coli a ampicilina foi de 50,82%, enquanto a resistência média aos cefalosporínicos foi de aproximadamente 11,5%, 5,74% a gentamicina. Os derivados quinolônicos apresentaram as maiores taxas de resistência: entre 24,59% e 40,98%. Ao utilizar a associação Trimetoprim e Sulfametoxazol, foi observado 29,51% de resistência. Nas amostras analisadas, não houve resistência aos carbapenêmicos. Com base nos dados avaliados, conclui-se que a Escherichiacoli permanece como o principal microrganismo causador de ITU’s em pacientes ambulatoriais. Com base nisto se faz necessário o planejamento de um esquema terapêutico eficaz, visto que o microrganismo apresenta algum grau de resistência a diversos antimicrobianos utilizados na prática clínica.


2021 ◽  
Vol 10 (2) ◽  
pp. e20310212241
Author(s):  
Jeisa Patricia Leitzke ◽  
Tatiany Alves Nierri ◽  
Jaqueline Hoscheid ◽  
Nathielle Miranda

Os sabonetes em barra com ação antisséptica são destinados à limpeza de resíduos presentes no corpo, sua utilização tem crescido significativamente em decorrência da preocupação da população com determinadas doenças causadas por contaminação microbiológica. Com isso, têm surgido no mercado diferentes marcas de sabonetes garantindo a eliminação de 99,9% das bactérias. O objetivo deste estudo foi realizar a análise comparativa do pH, atividade antibacteriana e rótulos de 5 diferentes marcas de sabonetes antibacterianos em barra, identificados como A, B, C D e E. Realizou-se a determinação do pH com auxílio de pHmetro digital, e na análise microbiológica utilizou-se a metodologia de disco difusão, com o intuito de observar a presença ou ausência da multiplicação das bactérias Streptococcus pyogenes, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus e Escherichia coli frente aos diferentes sabonetes testados. Durante a análise da rotulagem dos sabonetes foi avaliada a presença do requisito “composição”, exigido pela resolução vigente.  Nos testes realizados constatou-se que o pH de todas as marcas testadas encontraram-se fora dos parâmetros estabelecidos. Na análise microbiológica observou-se que apenas a marca E, demonstrou efeito antisséptico frente às bactérias testadas. Os demais sabonetes apresentaram menor e até mesmo nenhum potencial de inibição do crescimento desses microrganismos. Os produtos analisados neste estudo apresentam em suas formulações duas substâncias ativas, o triclosan e o triclocarban, porém os mesmos podem ser nocivos para a saúde humana e meio ambiente, e induzirem a resistência bacteriana, por isso, alguns países já proibiram o uso destes ativos. Segundo os resultados obtidos é possível concluir que os rótulos presentes das embalagens destas diferentes marcas analisadas estão em desacordo com o estabelecido pelos fabricantes.


Author(s):  
Adil Hussein Dalaf ◽  
Fawzi Hameed Jumaa ◽  
Hanaa Kaain Salih

In this study, new Imidazolidin-4-one [A1-A5] compounds were prepared by the reaction of schiff base compounds with alanine in ethanol. The prepared compounds were characterized by physical properties, UV-Vis, FT-IR and 1H-NMR spectral and C.H.N analysis. TLC checked the purity for these compounds. All compounds [A1-A5] were prepared by the traditional method (reflux) and microwave technology. It was found that using the microwave method gives better results in terms of less time and, higher yield. Antibacterial behaviors were investigated against a variety of bacteria, including Escherichia coli and Klebsiella pneumonia Gram (-) ve, Staphylococcus aureus, and Staphylococcus epidermidis Gram (+) ve. The laser efficacy of the compounds [A1-A5] was evaluated after they were radiated by laser for (10, 20, 30) seconds. As the melting point and color of the substances were determined, it was discovered that they were unaffected and did not disintegrate or polymerize. Using the Chem Draw Specialist 19.0 program, the stereoisomers of the prepared compounds [A1-A5] were examined at the lowest layer stage. Using the Chem3D 19.0 program, the heat of the formulation of the compounds [A1-A5] was also investigated.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document