scholarly journals SKIRTINGOSE LIETUVOS VIETOVĖSE SURINKTŲ ŽIEDADULKIŲ EKSTRAKTO ANTIMIKROBINIS VEIKIMAS

2021 ◽  
Vol 31 (7) ◽  
pp. 86-90
Author(s):  
Žaneta Maželienė ◽  
Gintarė Lingytė ◽  
Evelina Dailidaitė ◽  
Ingrida Viliušienė

Įvadas. Pasaulio sveikatos organizacijos (PSO) duomenimis, bakterijų atsparumas antibiotikams kelia didelę grėsmę visame pasaulyje ir sunkina infekcinių ligų gydymą [1]. Manoma, kad apie 70 proc. bakterijų, kurios sukelia infekcinius susirgimus ligoninėse, yra atsparios bent vienam iš gydymui naudojamų antibiotikų. Ši situacija skatina ieškoti kitų sprendimų, vienas iš jų – bičių produktus naudoti kaip natūralius antibiotikus dėl jų antimikrobinio veikimo. Tyrimo tikslas – nustatyti skirtingose Lietuvos vietovėse surinktų žiedadulkių ekstraktų antimikrobinį veikimą. Tyrimo metodika. Atliktas įvairiuose Lietuvos ūkiuose surinktų žiedadulkių skirtingos koncentracijos ekstraktų mikrobiologinis tyrimas. Nustatytas 50 žiedadulkių ekstraktų mėginių antimikrobinis poveikis dešimties etaloninių bakterijų kultūrų ir grybelio Candida albicans atžvilgiu. Tyrimo duomenų analizė atlikta naudojant aprašomąją statistiką, skaičiuojant dažnius bei grupių palyginimą pagal Kruskal Wallis, tyrimo duomenys apdoroti Microsoft Excel 2019 programa. Tyrimo rezultatai. Nustatyta, kad stipriausią antimikrobinį poveikį turėjo D žiedadulkių, surinktų Kaišiadorių rajone, ekstraktas. D ekstrakto antimikrobinis poveikis Staphylococcus epidermidis, Pseudomonas aeruginosa, Bacillus cereus, Listeria monocytogenes atžvilgiu nustatytas esant 0,025 ml ekstrakto 1 agaro ml. Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Klebsiella pneumoniae, Proteus vulgaris ir grybelį Candida albicans, išskyrus Escherichia coli, ekstraktas veikė esant jo 0,0375 – 0,05 ml agaro 1 ml. Žiedadulkių ekstraktas gramteigiamąsias bakterijas veikia stipriau, lyginant su gramneigiamosiomis. Šis skirtumas siejamas su gramteigiamų ir gramneigiamų bakterijų ląstelės sienelės struktūros skirtumais. Išvados. Stipriausią antimikrobinį veikimą turi žiedadulkės, surinktos Kaišiadorių rajone. Nustatyta, kad žiedadulkių ekstraktai stipriau veikia gramteigiamąsias bakterijas, lyginant su gramneigiamosiomis.

2014 ◽  
Vol 8 (4) ◽  
pp. 27-33
Author(s):  
E. J. AL-Kalifawi

The study was conducted from January to March 2012. In this study colorimetric VITEK-2 Compact system used for its accuracy and rapidity to identify isolates and to detect several antimicrobial resistances.The study also investigate the antibacterial effect of Kombucha tea on isolated bacteria from diabetic foot ulcer. The bacteria isolated were eight gram negative bacteria, namely, Acinetobacter baumannii 3 (2%), Enterobacter cloacae 5 (4%), Escherichia coli 13 (10%), Klebsiella pneumoniae 7 (6%), Citrobacter spp. 4 (3%), Proteus mirabilis 3 (2%), Proteus vulgaris 3 (2%) and Pseudomonas aeruginosa 44 (35%). Four gram positive bacterium, Enterococcus faecalis 6 (5%), Staphylococcus aureus 17 (13%), Staphylococcus epidermidis 13 (10%) and Streptococcus spp. 9 (8%). The antimicrobial activities of antibiotics showed that, all isolates are sensitive to Ciprofloxacin, Levofloxacin and Ofloxacin. The resistance to other types of antimicrobial differ with different isolate. The effect of Kombucha tea on all isolates wasclear at 7days of incubation; the diameter of inhibition was 6mm for Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris and Enterococcus faecalis. 7mm for Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Citrobacter spp., Staphylococcus epidermidis and Streptococcus spp. 8mm for Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. The maximum activity of fermented tea was recorded at 14days incubation of Kombucha organism against all isolates, the diameter of inhibition was 21mm for Acinetobacter baumannii, 24mm for Enterobacter cloacae, 23mm for Escherichia coli, Staphylococcus epidermidis and Streptococcus spp., 16mm for Klebsiella pneumoniae, 22mm for Citrobacter spp. and Enterococcus faecalis, 25mm for Proteus mirabilis and Staphylococcus aureus, 20mm for Proteus vulgaris, 26mm for Pseudomonas aeruginosa. The antibacterial activity of Kombucha tea decrease with increase incubation periods28 days.


2015 ◽  
Vol 17 (4 suppl 3) ◽  
pp. 1142-1149 ◽  
Author(s):  
J.A.L MIRANDA ◽  
J.A. ROCHA ◽  
K.M. ARAÚJO ◽  
P.V. QUELEMES ◽  
S.J. MAYO ◽  
...  

RESUMO O uso de plantas medicinais no tratamento de doenças é uma estratégia antiga utilizada por praticamente todas as populações do mundo, e, embora novos antibióticos tenham sido desenvolvidos para o controle de micro-organismos infecciosos, às vezes são ineficazes. Diversos extratos de plantas medicinais têm efeitos antimicrobianos, principalmente quando associados à antibióticos de uso clínico, representando alternativa terapêutica para doenças infecciosas. Montrichardia linifera, conhecida popularmente como aninga, é espécie macrófita, aquática emergente de hábito herbáceo, pertencente a família Araceae e ocorre em áreas alagáveis. A utilidade farmacológica desta espécie é diversificada tendo sido relatada como cicatrizante, antirreumático, antidiurético e expectorante. Devido à relevância no campo etnofarmacológico, ampla utilização na medicina popular e escassez de trabalhos relacionados à atividade antibacteriana desta espécie, objetivou-se com este trabalho avaliar a atividade antibacteriana de extratos alcoólicos de folhas de Montrichardia linifera, coletadas na margem do rio Igaraçu, Parnaíba-PI. O extrato foi testado em oito cepas de bactérias: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae e Pseudomonas aeruginosa. Foram utilizadas as técnicas de verificação da formação de halos de inibição e determinação das concentrações inibitórias e bactericidas mínimas. Os testes antibacterianos evidenciaram como principais resultados que o extrato metanólico seco (EMS), extrato metanólico fresco (EMF), e o extrato etanólico seco (EES), apresentaram ação antibacteriana, enquanto o extrato etanólico fresco (EEF) não apresentou atividade para as bactérias testadas. O EMS foi o mais eficiente, inibindo o crescimento bacteriano na concentração de 200 μg/mL para E. faecalis, 400 μg/mL para S. aureus, 400 μg/mL para S. epidermidis e 2.000 μg/mL para P. aeruginosa. O EMF obteve CIM de 2.000 μg/mL para E. faecalis e EES obteve CIM de 250 μg/mL para E. faecalis. Os resultados demonstraram que M. linifera constitui fonte eficiente de compostos bioativos antibacterianos. Os estudos sobre as propriedades farmacológicas de plantas da família Araceae são escassos, e os resultados deste trabalho são pioneiros em relação a atividade antibacteriana desta espécie.


2020 ◽  
Vol 25 (1) ◽  
pp. 22-28
Author(s):  
Liliana Margarita Araujo Baptista ◽  
Katerine Vimos-Sisa ◽  
Rosa Cruz-Tenempaguay ◽  
Félix Falconí-Ontaneda ◽  
Luis Rojas-Fermín ◽  
...  

Ecuador es uno de los países más ricos en biodiversidad y endemismo del mundo, y cerca de 3200 especies de plantas tienen usos medicinales. El objetivo de esta investigación fue evaluar la composición química y el efecto antimicrobiano del aceite esencial de Lasiocephalus ovatus Schltdl. (Asteraceae) colectada en la provincia de Chimborazo, Ecuador. Las partes aéreas de L. ovatus fueron sometidas a hidrodestilación para obtener el aceite esencial, el cual fue analizado mediante cromatografía de gases acoplada a espectrometría de masas. La actividad fue evaluada frente a cinco bacterias y una levadura usando la técnica de microdilución en caldo en microplacas de 96 pozos. El rendimiento del aceite fue de 0,05 % y 27 compuestos fueron identificados, representando 95,45 % de la composición total con un elevado contenido de monoterpenos oxigenados (52,17 %). Los compuestos mayoritarios fueron alcanfor (40,48 %) y 1,2,5,5-tetrametil-1,3-ciclopentadieno (11,90 %), seguido por p-menta-1,5-dien-8-ol (5,23 %) y 1,6-dimetilhepta-1,3,5-trieno (4,69 %). Las bacterias más sensibles a la acción del aceite fueron Staphylococcus aureus ATCC 25923 y Escherichia coli ATCC 25922 con concentraciones mínimas inhibitorias de 200-400 μg/mL y bactericidas de 800 μg/mL. La inhibición antimicrobiana frente a las bacterias Enterococcus faecalis ATCC 29212, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603 y la levadura Candida albicans ATCC 10231 fue baja, con un rango de concentración mínima inhibitoria de 800 a 6400 μg/mL. Este reporte representa un primer análisis de la actividad antimicrobiana del aceite de L. ovatus, por lo tanto, una contribución importante al estudio del género Lasiocephalus.


2019 ◽  
Vol 28 (6) ◽  
pp. 64-68
Author(s):  
Albina Vaičiulevičienė ◽  
Goda Jonaitytė ◽  
Vaida Batulevičienė

Užkrečiamųjų ligų ir AIDS centro (ULAC) teigimu, „Dezinfekcija yra viena iš užkrečiamųjų ligų perda­vimo rizikos mažinimo priemonių“ (2014). Jonizuotas rūgštinis vanduo pasirenkamas kaip mažiau toksiška žmgaus sveikatai ir aplinkai antimikrobinį poveikį tu­rinti medžiaga. Lietuvos UAB „Burbuliukas“ gamin­tojai siūlo alternatyvą cheminiams dezinfektantams - jonizuotą rūgštinį vandenį (anolitą), kuris saugus žmogui ir aplinkai bei pigesnis už cheminius dezin­fektantus ir naikina patogeninius mikroorganizmus. Tad šio darbo tikslas buvo įvertinti jonizuoto rūgšti­nio vandens antimikrobinį poveikį. Kauno kolegijos Medicinos fakulteto mikrobiologijos laboratorijoje UAB „Burbuliukas“ užsakymu buvo atliktas mikro­biologinis jonizuoto rūgštinio vandens (anolito) an­timikrobinis tyrimas plovinių metodu. Tirtas anolito poveikis užkrėstų paviršių (stalviršių, keramikinių plytelių, grindų linoleumo dangos) ir medicininių įrankių (stiklinių, keramikinių, metalinių) mikroor­ganizmais, turinčiais skirtingas biologines savybes. Tyrimui naudotos etaloninės mikroorganizmų kul­tūros, gautos OXOID Nr. 605068: Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Esherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumo­niae ATCC 31488, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Proteus vulgaris ATCC 8427, Bacillus subtilis ATCC6633, Candida albicans ATCC10231. Anolito ekspozicijos poveikis truko 15-30 min. Medicininiai instrumentai buvo pamerkti į anolitą, o paviršiai plau­nami anolite įmirkyta šluoste. Jonizuotas rūgštinis vanduo biocidiškai veikė skirtingas biologines savy­bes turinčius mikroorganizmus, kuriais buvo užkrėsti medicininiai instrumentai. Užkrėtus etaloninėmis mi­kroorganizmų kultūromis paviršius ir nuvalius anolitu du kartus su 15 minučių intervalu, po pirmo valymo aptiktos pavienės mikroorganizmų kolonijos, nuvalius antrą kartą - jonizuotas rūgštinis vanduo sunaikino sporines, nesporines bakterijas bei Candida grybus.


2017 ◽  
Vol 1 (2) ◽  
pp. 48-60
Author(s):  
A.G. Salmanov ◽  
A.V. Rudenko

Мета роботи — вивчити резистентність до антибіотиків бактеріальних збудників інфекцій сечових шляхів (ІСШ), виділених у пацієнтів урологічного стаціонару в м. Києві. Матеріали і методи. Досліджено 1612 штамів бактерій, виділених із сечі хворих з ІСШ (цистит, уретрит, пієлонефрит), госпіталізованих в урологічне відділення ДУ «Інститут урології НАМН України» у м. Києві протягом 2016 р. Серед пацієнтів переважали жінки — 1201 (74,5 %). Вік хворих становив від 17 до 74 років. Для збору даних використано медичну документацію лікарні. Мікробіологічні дослідження виконано у лабораторії мікробіології ДУ «Інститут урології НАМН України». Аналізували результати культурального дослідження зразків сечі, зібраних за наявності клінічних ознак ІСШ. Дослідження клінічного матеріалу та інтерпретацію отриманих результатів проводили загальноприйнятими методами. Вивчено чутливість уропатогенів до 31 антибіотика дискодифузійним методом відповідно до рекомендацій Інституту клінічних та лабораторних стандартів США (Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)). Результати та обговорення. Аналіз мікробного спектра сечі виявив домінування серед уропатогенів штамів Escherichia coli (32,0 %), Enterococcus faecalis (19,5 %), Klebsiella pneumoniae (10,9 %), Staphylococcus epidermidis (8,9 %), S. haemolyticus (6,5 %) та Pseudomonas aeruginosa (6,4 %). Частка Enterococcus faecium, Enterobacter aerogenes і Streptococcus viridans становила відповідно 2,5, 2,2 і 1,6 %, Enterobacter cloacae, Klebsiella oxytoca, Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris та Providencia rettgeri — менше 1,0 %. У більшості випадків (69,7 %) мікроорганізми виділено у монокультурі, у решті випадків — у мікробних асоціа- ціях. Високу резистентність до тестованих антибіотиків виявили штами E. aerogenes (45,1 %), E. cloacae (45,7 %), E. faecium (40,9 %), E. faecalis (40,7 %), E. coli (39,9 %), P. aeruginosa (34,0 %), K. pneumoniae (28,6 %). Найбільш активними до уропатогенів були іміпенем (E. coli — 87,6 %, P. aeruginosa — 75,7 %, E. cloacae — 67,3 %, E. aerogenes — 72,6 %, K. pneumoniae — 93,2 %), меропенем (E. coli — 89,1 %, P. aeruginosa — 76,7 %, K. pneumoniae — 82,6 %), лефлоцин (E. coli — 74,5 %, ентерококи — 78,7 %, P. aeruginosa — 76,7 %, E. cloacae — 73,9 %, E. aerogenes — 80,4 %, K. pneumoniae — 83,5 %), амоксицилін/клавуланат (ентерококи — 84,6 %), фурагін (ентерококи — 82,6 %), цефоперазон (K. pneumoniae — 89,2 %, P. aeruginosa — 73,8 %), цефтріаксон (K. pneumoniae — 80,1 %). Висновки. Антибіотикорезистентність збудників ІСШ — важлива терапевтична проблема. Найбільшою активністю до уропатогенів характеризуються іміпенем, меропенем, лефлоцин, амоксицилін/ клавуланат, фурагін, цефоперазон, цефтріаксон, які можна розглядати як препарат вибору для призначення стартової терапії ІСШ. Необхідно здійснювати постійний моніторинг за резистентністю до дії антибіотиків. Політику використання антибіотиків у кожному стаціонарі слід визначати залежно від локальних даних щодо резистентності до протимікробних препаратів.


Author(s):  
I. I. Myrko ◽  
T. I. Chaban ◽  
V. V. Ogurtsov ◽  
V. S. Matiychuk

Мета роботи. Здійснити синтез деяких нових піразолзаміщених 7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазинів та провести дослідження антимікробних властивостей синтезованих сполук. Матеріали і методи. Органічний синтез, ЯМР-спектроскопія, елементний аналіз, фармакологічний скринінг. Результати й обговорення. У результаті взаємодії eтил (2Z)-хлоро(фенілгідразоно)ацетатів з ацетилацетоном було отримано етил 4-ацетил-5-метил-1-феніл-1H-піразол-3-карбоксилати. Зазначені сполуки піддали бромуванню, що дозволило одержати цільові бромкетони. Синтезовані на даній стадії етил 1-арил-4-(бромацетил)-5-метил-1Н-піразол-3-карбоксилати було введено у взаємодію з 4-аміно-5-арил(гетарил)-2,4-дигідро-3Н-1,2,4-триазол-3-тіонами з подальшим формуванням 1,3,4-тіадіазольного циклу та отриманням відповідних етил 1-арил-4-{3-арил(гетарил)-7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазин-6-іл)}-5-метил-1H-піразол-3-карбоксилатів. Структура синтезованих сполук підтверджена даними елементного аналізу та ЯМР спектроскопією. В рамках міжнародного проекту "The Community for Antimicrobial Drug Discovery" (CO-ADD) за підтримки Wellcome Trust (Великобританія) і університету Квінсленда (Австралія) для синтезованих сполук здійснено скринінг антимікробної активності. Як тестові мікроорганізми використовували п'ять штамів бактерій: Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603, Acinetobacter baumannii ATCC 19606, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus aureus ATCC 43300 та двох штамів грибків: Candida albicans ATCC 90028 і Cryptococcus neoformans ATCC 208821. Встановлено, що досліджувані сполуки виявляють різноманітну дію, від практично повної її відсутності до виразного антимікробного ефекту. Висновки. Здійснено синтез 12 нових етил 1-арил-4-{3-арил(гетарил)-7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазин-6-іл)}-5-метил-1H-піразол-3-карбоксилатів. Зазначені речовини отримані шляхом взаємодії відповідних етил 1-арил-4-(бромацетил)-5-метил-1Н-піразол-3-карбоксилатів з 4-аміно-5-арил(гетарил)-2,4-дигідро-3Н-1,2,4-триазол-3-тіонами. Дослідження антимікробної активності синтезованих сполук демонструють потенціал пошуку антимікробних агентів серед зазначеного класу сполук.


2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


Author(s):  
Miladys Esther Torrenegra Alarcón ◽  
Nerlis Paola Pájaro ◽  
Glicerio León Méndez

Se evaluó la actividad antibacteriana in vitro de aceites esenciales de diferentes especiesdel género Citrus frente a cepas ATCC de Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis,Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa y Escherichia coli, determinandola concentración mínima inhibitoria (CMI) y la concentración mínima bactericida(CMB). Las bacterias se replicaron en medios de agar y caldos específicos. Se determinóel momento de máxima densidad óptica (DO620) para emplearlo como tiempode incubación; luego se hicieron pruebas de evaluación de sensibilidad con la exposiciónde las cepas a concentraciones a 1000 g/mL del extracto en caldo. Para solubilizarse empleó dimetilsulfóxido (DMSO) al 1%. Posteriormente, se le determinó laconcentración mínima inhibitoria mediante metodologías de microdilución en caldoy la concentración mínima bactericida. Encontrándose una actividad de los aceitesesenciales del género Citrus, con valores de CMI ≥ 600 mg/mL frente a S. aureus,S. epidermidis, K. pneumoniae, P. aeruginosa y E. coli. En función a los resultados obtenidos,se concluye que las diferentes especies del género Citrus son consideradas comopromisorias para el control del componente bacteriano.


Medicina ◽  
2008 ◽  
Vol 44 (12) ◽  
pp. 977 ◽  
Author(s):  
Alvydas Pavilonis ◽  
Algirdas Baranauskas ◽  
Ligita Puidokaitė ◽  
Žaneta Maželienė ◽  
Arūnas Savickas ◽  
...  

Objective. To evaluate the antimicrobial activity of soft and purified propolis extracts. Study object and methods. Antimicrobial activity of soft and purified propolis extracts was determined with reference cultures of Staphylococcus aureus ATCC 25923, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae ATCC 33499, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Proteus mirabilis ATCC 12459, Bacillus subtilis ATCC 6633, Bacillus cereus ATCC 8035, and fungus Candida albicans ATCC 60193. Microbiological tests were performed under aseptic conditions. Minimum inhibitory concentration (MIC) – the highest dilution of preparation (the lowest concentration of preparation) that suppresses growth of reference microorganisms – was determined. Results. Concentration of phenolic compounds in soft propolis extract that possesses antimicrobial activity against gram-positive (Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis) and gram-negative bacteria (Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, and Proteus mirabilis) is 0.587±0.054 mg and 0.587±0.054–0.394±0.022 mg (P>0.05) and in purified propolis extract – 0.427±0.044 mg and 0.256±0.02 mg (P>0.05). Klebsiella pneumoniae is most resistant to soft propolis extract when the concentration of phenolic compounds is 1.119± 0.152 mg and to purified propolis extract when the concentration of phenolic compounds is 1.013±0.189 mg (P>0.05). Spore-forming Bacillus subtilis bacteria are more sensitive to soft and purified propolis extracts when the concentration of phenolic compounds is 0.134±0.002 mg and 0.075±0.025 mg, respectively, and Bacillus cereus – when the concentration is 0.394±0.022 mg and 0.256±0.02 mg (P>0.05). Sensitivity of fungus Candida albicans to soft and purified propolis extracts is the same as Bacillus subtilis. Encapsulated bacterium Klebsiella pneumoniae is most resistant to antimicrobial action of soft and purified propolis extracts as compared with gram-positive Staphylococcus aureus and Enterococcus faecalis bacteria (P<0.05), gram-negative Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, and Proteus mirabilis (P<0.05), sporeforming Bacillus subtilis and Bacillus cereus bacteria (P<0.05), and fungus Candida albicans (P<0.05). There is no statistically significant difference between antimicrobial effect of soft propolis extract and purified propolis extract on gram-positive bacteria, gram-negative bacteria, spore-forming bacteria, encapsulated bacteria, and Candida fungus. Conclusions. Soft and purified propolis extracts possess antimicrobial activity. They could be recommended as natural preservatives in the manufacture of pharmaceutical products.


2016 ◽  
Vol 33 (3) ◽  
pp. 140-145
Author(s):  
Mst Laila Akter Banu ◽  
AKM Bashar ◽  
Md Mujibur Rahman Howlader ◽  
Md Shamsul Alam ◽  
Md Ashraf Hussain

Microorganisms, usually from the dental caries, are the main sources of diseases in dental pulp (root canals) and periapical region. Facultative bacteria and fungi have been identified in therapy resistant persistent endodontic infection. The objectives of this study was to evaluate the antimicrobial efficacy of Mineral Tri Oxide Aggregate (MTA) against therapy resistant endodontic microorganisms. The efficacy of MTA was also compared with that of calcium hydroxide. Six standard bacterial stains were used: Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, bacillus subtilis, Candida albicans and Enterococcus faecalis. The agar diffusion method on Muller- Hilton media was employed. The plates containing media were inoculated with the specified bacterial suspensions. Two standard holes were prepared on each microorganism inoculated plate with a copper puncher and one hole was completely filled with MTA & the other with Ca (OH)2 . The plates were then kept at environmental temperature for one hour to ensure prediffusion and then incubated at 370C for 24 hours. After 24 hours, the diameters of inhibition zones were measured. Tests were replicated for thirty times for each sample and mean values were taken. Zone of inhibition as measured for MTA and Ca (OH)2 were statistically analyzed with Student’s t-Test and Post Hoc Games Howell Test and were presented as mean ± SD to compare of efficacy of MTA and calcium hydroxide on different microorganisms. Both MTA and Ca(OH)2 were found to produce zone of inhibition against Staphylococcus aureus (ATCC 25923), Pseudomonas aeruginosa (ATCC 27853), , Bacillus subtilis (BTCC 17 ), and Candida albicans (BTCC 493). MTA showed highest activity against S. aureus and lowest activity against P. aeruginosa which was similar to the activity range of Ca (OH)2 against the mentioned organisms. But both of them failed to produce any activity against E. coli and. E. faecalis. MTA was found to produce a lower efficacy than Ca (OH)2 while comparing the zone of inhibition between them and statistically it was significant. Mineral Tri Oxide Aggregate (MTA) showed antimicrobial efficacy against some therapy resistant microorganisms but it did not show antimicrobial efficacy against Escherichia coli and Enterococcus faecalis. MTA was found to produce a lower antimicrobial efficacy than Ca (OH)2.J Bangladesh Coll Phys Surg 2015; 33(3): 140-145


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document