scholarly journals Prevalência e perfil de sensibilidade a antimicrobianos de uropatógenos em pacientes atendidos no laboratório escola do Centro Universitário de Brasília (UniCEUB) - Distrito Federal

Author(s):  
Bárbara Clemente Ribeiro ◽  
Hian Delfino Ferreira Da Silva ◽  
Luís Eduardo Santos Barros

O uso indiscriminado de antibióticos no tratamento das Infecções do Trato Urinário (ITU) funciona como pressão seletiva ao surgimento de resistência bacteriana aos antimicrobianos. Deste modo, este estudo teve como objetivo determinar a prevalência de uroculturas positivas e o perfil antimicrobiano dos organismos encontrados em pacientes ambulatoriais atendidos no Laboratório Escola no Centro Universitário de Brasília (UniCEUB) no Distrito Federal. Foi realizado um estudo transversal retrospectivo, no qual teve como base a análise dos registros laboratoriais de uroculturas realizadas no período entre Agosto de 2017 e Dezembro de 2019. Os selecionados como critérios de inclusão: apresentar crescimento microbiano igual ou superior a 100.000 UFC/mL (Unidades Formadoras de Colônia) na urina, possuir resultado de identificação do agente patogênico e o resultado do teste de sensibilidade aos antimicrobianos. Foram excluídos da pesquisa pacientes com os dados cadastrais incompletos. Durante o período analisado, foram realizados 2.436 exames de urocultura, destes 2.281 foram excluídos do estudo: 2.252 por não apresentarem crescimento bacteriano e 29 não apresentaram ficha cadastral completa ou crescimento microbiano inferior ao selecionado para a pesquisa. Por fim, foram selecionadas para este trabalho 155 uroculturas positivas, dentre as quais 92% (142) pertenciam a pacientes do sexofemino e 8% (13) ao sexo masculino, com idade média de 48 e 52 anos respectivamente. Dentre a população analisada, foi observado positividade das uroculturas para os seguintes microrganismos: Escherichia coli (78,71%), Klebsiella pneumoniae (7,74%), Proteus mirabilis (4,52%), Streptococcus agalactiae (3,87%), Staphylococcus saprophyticus (1,94%), Staphylococcus haemolyticus e Enterococcus faecalis (1,29%) e Staphylococcus aureus (0,65%). A Escherichia coli foi o microrganismo que apresentou maior prevalência dentre as uroculturas analisadas, de modo que foi avaliado também o perfil de sensibilidade aos antimicrobianos para tal patógeno. Com exceção da ampicilina e da cefalotina, todos os β-lactâmicos testados apresentaram sensibilidade superior a 80%. A resistência da Escherichia coli a ampicilina foi de 50,82%, enquanto a resistência média aos cefalosporínicos foi de aproximadamente 11,5%, 5,74% a gentamicina. Os derivados quinolônicos apresentaram as maiores taxas de resistência: entre 24,59% e 40,98%. Ao utilizar a associação Trimetoprim e Sulfametoxazol, foi observado 29,51% de resistência. Nas amostras analisadas, não houve resistência aos carbapenêmicos. Com base nos dados avaliados, conclui-se que a Escherichiacoli permanece como o principal microrganismo causador de ITU’s em pacientes ambulatoriais. Com base nisto se faz necessário o planejamento de um esquema terapêutico eficaz, visto que o microrganismo apresenta algum grau de resistência a diversos antimicrobianos utilizados na prática clínica.

2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


2014 ◽  
Vol 8 (4) ◽  
pp. 27-33
Author(s):  
E. J. AL-Kalifawi

The study was conducted from January to March 2012. In this study colorimetric VITEK-2 Compact system used for its accuracy and rapidity to identify isolates and to detect several antimicrobial resistances.The study also investigate the antibacterial effect of Kombucha tea on isolated bacteria from diabetic foot ulcer. The bacteria isolated were eight gram negative bacteria, namely, Acinetobacter baumannii 3 (2%), Enterobacter cloacae 5 (4%), Escherichia coli 13 (10%), Klebsiella pneumoniae 7 (6%), Citrobacter spp. 4 (3%), Proteus mirabilis 3 (2%), Proteus vulgaris 3 (2%) and Pseudomonas aeruginosa 44 (35%). Four gram positive bacterium, Enterococcus faecalis 6 (5%), Staphylococcus aureus 17 (13%), Staphylococcus epidermidis 13 (10%) and Streptococcus spp. 9 (8%). The antimicrobial activities of antibiotics showed that, all isolates are sensitive to Ciprofloxacin, Levofloxacin and Ofloxacin. The resistance to other types of antimicrobial differ with different isolate. The effect of Kombucha tea on all isolates wasclear at 7days of incubation; the diameter of inhibition was 6mm for Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris and Enterococcus faecalis. 7mm for Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Citrobacter spp., Staphylococcus epidermidis and Streptococcus spp. 8mm for Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. The maximum activity of fermented tea was recorded at 14days incubation of Kombucha organism against all isolates, the diameter of inhibition was 21mm for Acinetobacter baumannii, 24mm for Enterobacter cloacae, 23mm for Escherichia coli, Staphylococcus epidermidis and Streptococcus spp., 16mm for Klebsiella pneumoniae, 22mm for Citrobacter spp. and Enterococcus faecalis, 25mm for Proteus mirabilis and Staphylococcus aureus, 20mm for Proteus vulgaris, 26mm for Pseudomonas aeruginosa. The antibacterial activity of Kombucha tea decrease with increase incubation periods28 days.


2021 ◽  
Vol 2021 ◽  
pp. 1-10
Author(s):  
Moldir A. Zhandabayeva ◽  
Kaldanay K. Kozhanova ◽  
Assyl K. Boshkayeva ◽  
Valeriy A. Kataev ◽  
Gulbaram O. Ustenova ◽  
...  

This article presents the composition of the components of Lavatera thuringiaca L. (Malvaceae Juss. family), which has a certain antibacterial effect. The plant collection was carried out in the Shamalgan gorge of Mountain Range of the Trans-Ili Alatau in the territory of the Karasay district of the Almaty region, in the flowering phase. A CO2 extract of the aboveground part of the medicinal plant Lavatera thuringiaca L. was obtained under subcritical conditions and, for the first time, studied for its component composition and antimicrobial activity. Determination of the chemical composition of the extract was carried out by gas chromatography/mass spectrometry (GC/MS). To identify the obtained mass spectra, we used the Wiley 7th edition and the NIST’02 data library. To determine the antimicrobial and antifungal activity, standard test strains of microorganisms were used: Staphylococcus aureus ATCC 6538-P, Escherichia coli ATCC 8739, Pseudomonas aeruginosa ATCC 9027, Candida albicans ATCC 10231, Streptococcus pneumonia ATCC 660, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603, Staphylococcus haemolyticus, and Staphylococcus saprophyticus. In the composition of thick CO2Lavatera thuringiaca L. extract, the content of 31 components was proven: spathulenol 6.97%, pulegone 5 08%, cis-β-farnesene 7.63%, verbenone 1.93%, α-bisabolol oxide B 9.65%, bisabolol oxide A 8.26%, α-bisabolol 1.36%, linolenic acid, ethyl ether 3.15%, phytol 2.49%, herniarin 5.61%, linolenic acid 9.38%, linoleic acid 6.95%, myristic acid 2.33%, and elaidic acid 2.57%. Antimicrobial activity studies have shown that the CO2 extract of Lavatera thuringiaca L. has a pronounced effect against clinically significant microorganisms: Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Candida albicans, Streptococcus pneumonia, Klebsiella pneumoniae, Staphylococcus haemolyticus, and Staphylococcus saprophyticus. During testing, the method of serial dilutions proved that the extract of Lavatera thuringiaca L. has a bactericidal effect on Staphylococcus aureus at a concentration of 0.83 μg/μl, on Escherichia coli at a concentration of 3.33 μg/μl, on Pseudomonas aeruginosa at a concentration of 0.83 μg/μl, on Streptococcus pneumoniae at a concentration of 1.67 μg/μl, on a clinical isolate of Staphylococcus haemolyticus at a concentration of 26.65 μg/μl, on Staphylococcus saprophyticus at a concentration of 6.67 μg/μl, and against Klebsiella pneumoniae at a concentration of 13.36 μg/μl. The test result showed that the extract also has fungicidal activity against the test culture of Candida albicans at a concentration of 0.21 μg/μl. At tests, the disc diffusion method proved that the extract has antimicrobial activity with high values of the growth suppression zone exceeding 15 mm. The zones of growth retardation of the test strains were 19.33 ± 1.15 for Staphylococcus aureus; 17.33 ± 3.21 for Escherichia coli; 15.67 ± 0.57 for Pseudomonas aeruginosa; 20.0 ± 1.0 for Streptococcus pneumoniae; 16.0 ± 2.64 for Klebsiella pneumoniae; 15.0 ± 1.0 for Staphylococcus saprophyticus, and 22.0 ± 1.73 for Candida albicans. In relation to the clinical isolate of Staphylococcus haemolyticus, the extract has a bacteriostatic effect.


2015 ◽  
Vol 17 (4 suppl 3) ◽  
pp. 1142-1149 ◽  
Author(s):  
J.A.L MIRANDA ◽  
J.A. ROCHA ◽  
K.M. ARAÚJO ◽  
P.V. QUELEMES ◽  
S.J. MAYO ◽  
...  

RESUMO O uso de plantas medicinais no tratamento de doenças é uma estratégia antiga utilizada por praticamente todas as populações do mundo, e, embora novos antibióticos tenham sido desenvolvidos para o controle de micro-organismos infecciosos, às vezes são ineficazes. Diversos extratos de plantas medicinais têm efeitos antimicrobianos, principalmente quando associados à antibióticos de uso clínico, representando alternativa terapêutica para doenças infecciosas. Montrichardia linifera, conhecida popularmente como aninga, é espécie macrófita, aquática emergente de hábito herbáceo, pertencente a família Araceae e ocorre em áreas alagáveis. A utilidade farmacológica desta espécie é diversificada tendo sido relatada como cicatrizante, antirreumático, antidiurético e expectorante. Devido à relevância no campo etnofarmacológico, ampla utilização na medicina popular e escassez de trabalhos relacionados à atividade antibacteriana desta espécie, objetivou-se com este trabalho avaliar a atividade antibacteriana de extratos alcoólicos de folhas de Montrichardia linifera, coletadas na margem do rio Igaraçu, Parnaíba-PI. O extrato foi testado em oito cepas de bactérias: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae e Pseudomonas aeruginosa. Foram utilizadas as técnicas de verificação da formação de halos de inibição e determinação das concentrações inibitórias e bactericidas mínimas. Os testes antibacterianos evidenciaram como principais resultados que o extrato metanólico seco (EMS), extrato metanólico fresco (EMF), e o extrato etanólico seco (EES), apresentaram ação antibacteriana, enquanto o extrato etanólico fresco (EEF) não apresentou atividade para as bactérias testadas. O EMS foi o mais eficiente, inibindo o crescimento bacteriano na concentração de 200 μg/mL para E. faecalis, 400 μg/mL para S. aureus, 400 μg/mL para S. epidermidis e 2.000 μg/mL para P. aeruginosa. O EMF obteve CIM de 2.000 μg/mL para E. faecalis e EES obteve CIM de 250 μg/mL para E. faecalis. Os resultados demonstraram que M. linifera constitui fonte eficiente de compostos bioativos antibacterianos. Os estudos sobre as propriedades farmacológicas de plantas da família Araceae são escassos, e os resultados deste trabalho são pioneiros em relação a atividade antibacteriana desta espécie.


1996 ◽  
Vol 40 (5) ◽  
pp. 1311-1313 ◽  
Author(s):  
C Martin ◽  
X Viviand ◽  
A Cottin ◽  
V Savelli ◽  
C Brousse ◽  
...  

Ceftriaxone concentrations in abdominal tissues were evaluated at different stages of open prostatectomy. Ceftriaxone was administered as antibiotic prophylaxis, and 15 consecutive patients were given a single dose of ceftriaxone (1,000 mg intravenously in 1 min) 30 min before surgery. Ceftriaxone concentrations in tissue were determined at three stages of the surgical procedure; upon the opening of the abdominal cavity, during the prostatectomy, and upon the closure of the abdominal cavity. Samples of the following tissues or sample were assayed: epiploic and abdominal-wall fat; Retzius' space, bladder, and prostate tissue; and urine. During the different stages of the surgical procedure, for all patients, and in the different tested tissues, ceftriaxone concentrations greater than or equal to the cutoff point (4 micrograms/g of tissue) were measured. The highest concentrations were obtained in the bladder (43 +/- 18 micrograms/g) and in the prostate (35 +/- 18 micrograms/g). In fatty tissues, concentrations were between 13 +/- 5 and 22 +/- 8 micrograms/g. All patients (15 of 15) had ceftriaxone levels in tissue greater than the MICs for the potential pathogens (Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, and Proteus mirabilis). In conclusion, during open prostatectomy and after the use of a single dose of ceftriaxone (1,000 mg), high antibiotic levels were obtained throughout the surgical procedure in the tissues potentially involved in postoperative infection.


2020 ◽  
Vol 25 (1) ◽  
pp. 22-28
Author(s):  
Liliana Margarita Araujo Baptista ◽  
Katerine Vimos-Sisa ◽  
Rosa Cruz-Tenempaguay ◽  
Félix Falconí-Ontaneda ◽  
Luis Rojas-Fermín ◽  
...  

Ecuador es uno de los países más ricos en biodiversidad y endemismo del mundo, y cerca de 3200 especies de plantas tienen usos medicinales. El objetivo de esta investigación fue evaluar la composición química y el efecto antimicrobiano del aceite esencial de Lasiocephalus ovatus Schltdl. (Asteraceae) colectada en la provincia de Chimborazo, Ecuador. Las partes aéreas de L. ovatus fueron sometidas a hidrodestilación para obtener el aceite esencial, el cual fue analizado mediante cromatografía de gases acoplada a espectrometría de masas. La actividad fue evaluada frente a cinco bacterias y una levadura usando la técnica de microdilución en caldo en microplacas de 96 pozos. El rendimiento del aceite fue de 0,05 % y 27 compuestos fueron identificados, representando 95,45 % de la composición total con un elevado contenido de monoterpenos oxigenados (52,17 %). Los compuestos mayoritarios fueron alcanfor (40,48 %) y 1,2,5,5-tetrametil-1,3-ciclopentadieno (11,90 %), seguido por p-menta-1,5-dien-8-ol (5,23 %) y 1,6-dimetilhepta-1,3,5-trieno (4,69 %). Las bacterias más sensibles a la acción del aceite fueron Staphylococcus aureus ATCC 25923 y Escherichia coli ATCC 25922 con concentraciones mínimas inhibitorias de 200-400 μg/mL y bactericidas de 800 μg/mL. La inhibición antimicrobiana frente a las bacterias Enterococcus faecalis ATCC 29212, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603 y la levadura Candida albicans ATCC 10231 fue baja, con un rango de concentración mínima inhibitoria de 800 a 6400 μg/mL. Este reporte representa un primer análisis de la actividad antimicrobiana del aceite de L. ovatus, por lo tanto, una contribución importante al estudio del género Lasiocephalus.


2020 ◽  
Vol 51 (1) ◽  
pp. 47-52
Author(s):  
Jasmin Burović

Ova studija predstavlja podatke prikupljene iz Veterinarske stanice “Zevet” d.o.o. Zenica, Bosna i Hercegovina o zastupljenosti bakterijskih patogena kod klinički prisutnih mastitisa mliječnih goveda i profilima njihove antimikrobne osjetljivosti. Za laboratorijsku izolaciju obrađena su 52 uzorka od kojih su 23 bila bakteriološki pozitivna. Najčešći izolati bili su Staphylococcus aureus u 21,74 % uzoraka i Streptococcus agalactiae u 17,39 % izolira- nih uzoraka, koagulaza-negativni stafilokoki (13,04 %), Klebsiella pneumoniae (13,04 %), Ente- rococcus spp. (8,70 %), Escherichia coli (8,70 %), Streptococcus spp., Enterobacter, Serratia spp. i Yersinia enterocolitica (4,35 %). Najveća antimikrobna otpornost među izolatima primjećena je na benzilpenicilin (56,25 %) i oksitetraciklin (46,15 %) s ukupnom otpornosti na uporabljena antimikrobna sredstava od 25,99 %. Na tri testirana antimikrobna sredstva (neomicin, klindamicin i cefotaksim) izolati nisu pokazali otpornost. Ostali antibiotici na koje je primijećena niska ukupna otpornost su ciprofloksacin (5,56 %) i ofloksacin (6,67 %). Samo jedan izolat nije pokazao nikakvu otpornost na testirane antimikrobike (S. aureus). Najveću otpornost među izolatima pokazao je Enterococcus spp., pokazujući senzibilitet samo za tetracikline. S. aureus je pokazao otpornost na benzilpenicilin i cefaleksin u 60 % slučajeva. Svi izolati S. agalactiae su bili otporni na tetracikline, oksitetracikline i gentamicin. Koagulaza negativni stafilokoki pokazali su otpornost na cefaleksin u dva slučaja i otpornost na benzilpenicilin, eri- tromicin i oksacilin u jednom izolatu. Klebsiella pneumoniae je pokazala otpornost na cefaleksin, amoksicilin i benzilpenicilin u svim ispitivanim izolatima, a pokazala je i otpornost na tetracikline u dva izolata. Svi ostali izolati pokazali su otpornost prema najmanje jednom testiranom antimikrobiku. U 46 slučajeva se odmah pristu- palo liječenju s 86,96 % uspjehom koji je procijenjen na osnovu izostanka kliničkog relapsa i smanjenja broja somatskih stanica u dopuštene granice za tri tjedna nakon provedene terapije.


10.52011/105 ◽  
2021 ◽  
Vol 22 (3) ◽  
Author(s):  
Moisés Humberto Cáceres Pérez ◽  
Carolina Ximena Meneses Cañizares ◽  
Deivis Enrique Ortega Calvo ◽  
Gabriela Carolina Tasinchano Tasinchana ◽  
Alex David Guano Toaquiza

Introducción: La identificación de los microorganismos patógenos es un elemento clave la toma de decisiones clínicas y de formulación de estrategias para la prevención y control de los procesos infecciosos que aquejan a la población pediátrica. El objetivo del presente estudio fue realizar un perfil epidemiológico microbiológico en un hospital pediátrico de Quito-Ecuador. Métodos: Se trata de un estudio observacional retrospectivo de informes microbiológicos de niños atendidos en el Hospital Gineco-Obstétrico Pediátrico Luz Elena Arismendi de Quito entre enero y diciembre del año 2020. Resultados: Ingresaron al estudio 102 reportes de cultivos positivos de la población pediátrica. Enterococcus faecalis 16/102 casos (15.69%), Staphylococcus aureus 16/102 casos (15.69%), Escherichia coli 14/102 casos (13.72%), Klebsiella pneumonia 13/102 casos (12.75%), Staphylococcus epidermidis 13/102 casos (12.75%) explicaron la mayor prevalencia del grupo.  Los meses de mayores reportes microbiólógicos fueron Junio y Noviembre. Fueron 51 hemocultivos positivos, 14 por Enterococcus faecalis, 10 por Staphylococcus aureus 10 casos, Diversas morfmorfologías coagulasa 9 casos. A nivel de líquido cefalorraquídeo fueron 11 reportes positivos con una prevalencia de Staphylococcus epidermidis en 7 casi y Staphylococcus aures en 4 casos. A nivel de urocultivos 12 casos fueron positivos, Escherichia coli 4 casos, Klebsiella oxytoca 3 casos y Klebsiella pneumoniae 3 casos. Conclusión: El presente reporte tiene similitudes con reportes latinoamericanos en prevalencia de Staphylococcus y Escherichia coli. Se requiere continuidad en ente reporte. No existieron casos multiresistentes.


2020 ◽  
Vol 3 (2) ◽  
pp. 96
Author(s):  
Isna Romadhona ◽  
Fauna Herawati ◽  
Rika Yulia

Antibiotik merupakan obat yang digunakan untuk mengatasi dan mencegah infeksi bakteri. Penggunaan antibiotik yang tidak tepat dapat menimbulkan berbagai masalah, diantaranya pengobatan akan lebih mahal dan juga risiko terjadinya resistensi bakteri terhadap antibiotik. Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui profil penggunaan antibiotik dan profil peta kuman pada pasien gangren diabetes melitus di sebuah RSUD di Kabupaten Gresik serta untuk mengetahui kesesuaian penggunaan antibiotik dengan mengacu pada Permenkes Republik Indonesia No. 2406/Menkes/PER/XII/2011. Data penggunaan antibiotik diperoleh dari catatan Rekam Medis pada periode Januari – November 2017. Data penggunaan antibiotik dihitung dengan menggunakan rumus DDD/100 pasien-hari rawat. Hasil perhitungan DDD/100 pasien-hari rawat menunjukkan hasil sebesar 470,11 DDD/100 pasien-hari rawat. Peta kuman pada pasien gangren, melaporkan adanya bakteri Enterobacter cloacae 24%, Escherichia coli 18%, Staphylococcus aureus 15%, Acinetobacter baumannii 9%, Pseudomonas aeruginosa 6%, Citrobacter youngae 6%, Enterobacter aerogenes 6%, Proteus vulgaris 6%, Staphylococcus schleiferi 6%, Klebsiella pneumoniae 3%, dan Proteus mirabilis 3% . Penggunaan antibiotik seftriakson dan metronidazol pada pasien gangren diabetes melitus di sebuah RSUD di Kabupaten Gresik pada periode Januari – November 2017 telah sesuai dengan pedoman penggunaan antibiotik berdasarkan Permenkes Republik Indonesia No. 2406/Menkes/PER/ XII/2011, yaitu antibiotik golongan sefalosporin generasi III yang lebih aktif terhadap Enterobacteriaceae dan antibiotik golongan nitroimidazol yang dapat mengobati infeksi bakteri basil anerob Gram-Negatif.


2021 ◽  
pp. 96-101
Author(s):  
Maria Eduarda Campos Bezerra ◽  
Rosilma Melo ◽  
Francisco Montenegro

O índice da resistência antimicrobiana (RAM) cresce progressivamente no mundo e acaba limitando a eficácia de tratamento de doenças comuns, como a infecção do trato urinário (ITU). Além disso, na atualidade, a RAM é apontada como um dos principais problemas de saúde pública. Diante do exposto, o objetivo do presente estudo foi avaliar a resistência bacteriana frente aos antibióticos orais mais comumente utilizados para o tratamento das ITU em pacientes ambulatoriais, bem como a identificação das bactérias isoladas. Foi realizado um estudo observacional experimental com abordagem quantitativa no período de janeiro a maio de 2019, desenvolvido em um hospital privado de alta complexidade localizado na cidade do Recife, PE. Foram incluídas no estudo todas as uroculturas positivas de pacientes adultos atendidos no ambulatório do referido hospital, onde foi utilizado, para a identificação bacteriana, o equipamento MALDI – TOF (Matrix Associated Laser Desorption-Ionization – Time of Flight). Foram analisadas um total de 379 amostras positivas de uroculturas, das quais 16 (4,2%) representavam espécies sem interesse clínico, pois obtiveram uma porcentagem de frequência muito baixa, bem como 327 (86,3%) pertenciam a três espécies de bactérias Gram-negativas: Escherichia coli (72,8%), Klebsiella pneumoniae (16,2%) e Proteus mirabilis (11%). Enquanto nas 36 (9,5%) amostras foram identificadas duas espécies Gram-positivas: Staphylococcus saprophyticus (66,7%) e Enterococcus faecalis (33,3%).  Foi possível observar que o antibiótico oral com maior percentual de resistência foi o sulfametoxazol + trimetoprima com 24,5% seguido da ciprofloxacina com 22,1%, cefuroxima (16,7%), amoxicilina + clavulanato (13,0%) e nitrofurantoína (8,1%). De acordo com recomendação, é excluído o uso de antibióticos que apresentarem resistência acima de 20%, desta forma os únicos antibióticos por via oral que possui perfil terapêutico adequado para o tratamento empírico dos pacientes adultos com ITU na região do presente estudo são cefuroxima, amoxicilina + clavulanato e nitrofurantoína.  


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document