A Case-Based Review of Cerebral Venous Infarcts With Perfusion Imaging and Comparison to Arterial Ischemic Stroke

Cerebral venous thrombosis (CVT) and cerebral venous infarcts (CVI) are diagnostic dilemmas secondary to their rarity, non-specific symptomatology at presentation, and variable imaging features. Despite its relatively infrequence, CVT is particularly prevalent in the younger adult population and is a potentially life-threatening disease with devastating neurological complications if not addressed in a timely manner. However, when treated promptly, CVT has the potential for a more reversible course and favorable prognosis than arterial ischemic strokes (AIS). The pathophysiology of CVI is distinct from that of AIS and is closely related to its potentially reversible nature. Familiarity with the conventional and variant venous anatomy, as well as the temporal evolution of imaging findings, is crucial in establishing diagnostic confidence. The use of MR perfusion imaging (MRP) and arterial spin-labeling (ASL) can potentially aid in the diagnosis of CVT/CVI via characterization of cerebral blood flow. The presence and extent of a cerebral perfusion deficit on either CT or MRI may play a role in clinical outcomes for patients with CVT, although future larger studies must be performed. This review presents a case-based overview focusing on the classic imaging characteristics of CVT and CVI in conjunction with bolus MRP and ASL findings in the adult population.

Power of Hypoperfusion in Predicting Recurrent Transient Ischemic Attacks: Protocol of a Prospective Cohort Study

Background: Transient ischemic attack (TIA) has a high incidence of recurrent vascular events. Hypoperfusion is one of the factors that are closely correlated with 7-day recurrence of TIA. This study aimed to evaluate the power of hypoperfusion shown on magnetic resonance (MR) perfusion imaging in predicting the incidence of 7-day recurrence of ischemic events after TIA.Methods/Design: REATTACK is a prospective multi-centered cohort study on the correlation between MR perfusion and TIA recurrence. Ninety patients aged ≥18 years with recent (<7 days after onset) clinical TIA will be continuously included. All the patients will undergo diffusion-weighted imaging (DWI) and perfusion-weighted imaging (PWI) assessments within 24 h after the onset of TIA. The subjects will then be divided into a PWI positive group and a PWI negative group according to the time-to-maximum of the residue function (Tmax). PWI will be repeated after 7 days and in 3 months. The primary clinical outcome will be the recurrence of TIA within 7 days after the onset of TIA. Secondary outcomes will be the recurrence of TIA in 3 months and modified Rankin scale (mRS) score. A chi-square test will be performed to compare the difference in the incidence of recurrent TIA between the two groups, and rank sum test in the mRS score. Multivariate logistic regression will be simultaneously performed to analyze the risk factors for the recurrence of TIA.Discussion: The results of this study will confirm whether abnormal Tmax helps to identify the patients with TIA who have high risks of recurrent ischemic events. This would largely improve the prognosis of patients with TIA.Trial Registration:www.chictr.org.cn, registration number: ChiCTR2000031863, registered on 12 April 2020.

Time to peak and full width at half maximum in MR perfusion: valuable indicators for monitoring moyamoya patients after revascularization

Moyamoya disease (MMD) is a chronic, steno-occlusive cerebrovascular disorder of unknown etiology. Surgical treatment is the only known effective method to restore blood flow to affected areas of the brain. However, there are lack of generally accepted noninvasive tools for therapeutic outcome monitoring. As dynamic susceptibility contrast (DSC) magnetic resonance imaging (MRI) is the standard MR perfusion imaging technique in the clinical setting, we investigated a dataset of nineteen pediatric MMD patients with one preoperational and multiple periodic DSC MRI examinations for four to thirty-eight months after indirect revascularization. A rigid gamma variate model was used to derive two nondeconvolution-based perfusion parameters: time to peak (TTP) and full width at half maximum (FWHM) for monitoring transitional bolus delay and dispersion changes respectively. TTP and FWHM values were normalized to the cerebellum. Here, we report that 74% (14/19) of patients improve in both TTP and FWHM measurements, and whereof 57% (8/14) improve more noticeably on FWHM. TTP is in good agreement with Tmax in estimating bolus delay. Our study data also suggest bolus dispersion estimated by FWHM is an additional, informative indicator in pediatric MMD monitoring.

Evaluation of percutaneous transluminal angioplasty outcome in patients with peripheral arterial disease using moden medical imaging techniques (CT and MR perfusion)

Η Περιφερική Αρτηριακή Νόσος (ΠΑΝ) χαρακτηρίζει τη μειωμένη αιματική ροή στο άκρο ως αποτέλεσμα στένωσης ή απόφραξης των αρτηριών του κάτω μέλους στα πλαίσια αθηροσκληρυντικής νόσου. Η αξιολόγηση της ΠΑΝ περιλαμβάνει τη λήψη ιατρικού ιστορικού, κλινική εξέταση, λειτουργικές δοκιμασίες όπως ο σφυροβραχιόνιος δείκτης και ακτινολογικές εξετάσεις, όπως το έγχρωμο υπερηχογράφημα Doppler (CDUS), η υπολογιστική αγγειογραφία (CTA) και η μαγνητική αγγειογραφία (MRA). Οι παραπάνω μέθοδοι παρέχουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την κατανομή των μακροαγγειακών αλλοιώσεων των άκρων (στενώσεις, αποφράξεις) αλλά όχι για την μικροαγγειακή αιματική διήθηση (perfusion) των άκρων. Οι στόχοι της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η ανάδειξη της υποαίματωσης των κάτω άκρων σε ασθενείς με κρίσιμη ισχαιμία άκρου (ΚΙΑ) και η εκτίμηση των αποτελεσμάτων της διαδερμικής αγγειοπλαστικής (PTA), με χρήση σύγχρονων τεχνικών ποσοτικής απεικόνισης όπως η τεχνική Αιματικής Διήθησης με Μαγνητικό Συντονισμό (MR Perfusion Imaging) και η τεχνική Αιματικής Διήθησης με Υπολογιστική Τομογραφία (CT Perfusion), η σύγκριση των δυνατοτήτων διαφορετικών τεχνικών MR Perfusion στην μελέτη της αιμάτωσης των άκρων και η συσχέτιση των αποτελεσμάτων αιματικής διήθησης με την κλινική εικόνα και τις απεικονιστικές εξετάσεις των ασθενών μετά την PTA για τον καθορισμό της πιθανής προγνωστικής αξίας του MR/CT Perfusion. Οι επιλεγέντες ασθενείς υποβλήθηκαν σε εξετάσεις αιματικής διήθησης με χρήση υπολογιστικού ή μαγνητικού τομογράφου και κατάλληλα απεικονιστικά πρωτόκολλα που περιλάμβαναν ακολουθίες με ή χωρίς χορήγηση σκιαγραφικής ουσίας πριν και μετά την PTA. Παράλληλα γινόταν καταγραφή του ιστορικού των ασθενών, προδιαθεσικών παραγόντων και κλινικοεργαστηριακών παραμέτρων. Από τα αποτελέσματα της μελέτης, παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση των παραμέτρων MR/CT perfusion μετά τη διαδερμική αγγειοπλαστική. Όσον αφορά την αξιολόγηση των ασθενών με τεχνική CT perfusion αναγνωρίστηκε συσχέτιση μεταξύ των τιμών CT perfusion και της κλινικής εικόνας των ασθενών μετά την επαναγγείωση. Παράλληλα, έγινε περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων MR perfusion των ασθενών και παρατηρήθηκε συσχέτιση των παραμέτρων αιματικής διήθησης των ακολουθιών μετά από χορήγηση παραμαγνητικής ουσίας και των ακολουθιών που δεν απαιτούν τη χορήγηση της. Τέλος παρουσιάστηκε η χρήση μιας καινοτόμου τεχνικής υπολογισμού αιματικής διήθησης με χρήση μαγνητικού τομογράφου που δεν απαιτεί χορήγηση παραμαγνητικής ουσίας και μπορεί να αναδείξει με επιτυχία τόσο τα αποτελέσματα της διαδερμικής αγγειοπλαστικής σε ασθενείς με κρίσιμη ισχαιμία όσο και να αναδείξει τις διαφορές ως προς την αιμάτωση του άκρου μεταξύ ασθενών με περιφερική αρτηριακή νόσο και μαρτύρων. Οι τεχνικές αιματικής διήθησης με χρήση υπολογιστικής ή μαγνητικής τομογραφίας είναι αξιόπιστες εφαρμογές που μπορούν να αποτελέσουν χρήσιμα εργαλεία για την αξιολόγηση της υποαιμάτωσης των κάτω άκρων και την εκτίμηση των αποτελεσμάτων της διαδερμικής αγγειοπλαστικής σε ασθενείς με κρίσιμη ισχαιμία. Οι πληροφορίες που παρέχονται από αυτές τις εξετάσεις μπορεί να βοηθήσουν στην αξιόπιστη πρόβλεψη της ανταπόκρισης στη θεραπεία επαναγγείωσης καθώς και ως εργαλεία για την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων της ενδαγγειακής ή χειρουργικής θεραπείας και του σχεδιασμού της στρατηγικής επαναγγείωσης.