CelCelem badań była ocena wpływu deficytów poznawczych obecnych w specyficznym zaburzeniu w uczeniu się matematyki, na operowanie mentalną osią liczbową przy użyciu jednocyfrowych liczb prezentowanych w formacie symbolicznym i niesymbolicznym.
MetodaZbadano zdolność szacowania miejsca liczb na osi (ang. Number Line Estimation, NLE) u 20 dzieci z zaburzeniami w zakresie nauki matematyki (mathematical learning disabilities, MLD) i 27 ich typowo rozwijających się rówieśników (typically developing, TD). Wykorzystano w tym celu zadanie szacowania miejsca liczb na osi dla liczb z zakresu 1–9 przedstawianych w formacie symbolicznym i niesymbolicznym.
WynikiW przypadku wszystkich dzieci większą wartość błędu szacowania uzyskano dla liczb ze środka osi liczbowej, aczkolwiek efekt był bardziej wyraźny w grupie z zaburzeniami. Co więcej, dzieci z obu grup w podobnym stopniu przeszacowywały, zaś różniły się pod względem niedoszacowywania miejsca liczb. Dzieci z grupy MLD ujawniły większe odchylenie w lewo niż dzieci z grupy TD w przypadku prawie wszystkich liczb, z wyjątkiem 7 i 8. Ocena wielkości błędu szacowania miejsca dla każdej liczby oddzielnie pozwoliła na opisanie profilu rozkładu wartości tego błędu, a co za tym idzie, prawdopodobnych strategii tego szacowania stosowanych przez dzieci z obu grup.
WnioskiJak się wydaje, grupa MLD, przejawia tendencję do szacowania segmentów osi liczbowej, zaczynając od punktu odniesienia na lewym krańcu osi. Wyznaczanie kolejnego w jej centrum, nie ułatwia im poprawnego szacowania miejsca liczb 4 i 6. Ponadto u wszystkich dzieci odnotowano większy błąd szacowania w przypadku formatu niesymbolicznego (zbiory kropek), szczególnie dla wysokich wartości liczbowych, co można interpretować, zarówno jako przejaw błędów w szacowaniu miejsca liczb, jak i w przeliczaniu.