Psychometric properties of the Eating Disorders in Obesity questionnaire: Validating against the Eating Disorder Examination interview

2007 ◽  
Vol 12 (4) ◽  
pp. 168-175 ◽  
Author(s):  
J. de Man ◽  
A. Ghaderi ◽  
K. Halvarsson-Edlund ◽  
C. Norring
Keyword(s):  
Eating Disorders ◽  
Eating Disorder ◽  
Psychometric Properties ◽  
Eating Disorder Examination

scholarly journals Assessing Negative Core Beliefs in Eating Disorders: Revision of the Eating Disorder Core Beliefs Questionnaire

2021 ◽  
Author(s):  
Amaani H. Hatoum ◽  
Amy L Burton ◽  
Maree J Abbott
Keyword(s):  
Eating Disorders ◽  
Eating Disorder ◽  
Construct Validity ◽  
Psychometric Properties ◽  
Self Report ◽  
Core Beliefs ◽  
Confirmatory Factor Analyses ◽  
Five Dimensions ◽  
Eating Disorder Examination ◽  
High Standards

Abstract Background: Increased theoretical and empirical attention has been given to examining the role of core beliefs in both the development and maintenance of eating disorders (EDs). The Eating Disorder Core Beliefs Questionnaire (ED-CBQ) is self-report measure designed to assess five dimensions of core beliefs relating to eating disorders; self-loathing, unassertive/inhibited, demanding/needing help and support, abandoned/deprived, and high standards for the self. The present study aimed to evaluate the psychometric properties of the ED-CBQ and to develop a revised and improved version of the original measure, as necessary, after evaluating its factor structure and related properties.Methods: A sample of undergraduate university students (N = 763) completed an online test battery of questionnaires. Putative ED (n = 384) and non-ED (n = 379) subgroups were created from self-reported responses from the Eating Disorder Examination Questionnaire (EDEQ). Confirmatory factor analyses (CFAs) were performed, and internal consistency, construct validity, group differences and clinical utility was examined. Results: An initial CFA did not support the original five-factor 40-item ED-CBQ. Two revised versions were developed that both possessed equal or superior psychometric properties to the original 40-item measure. The ED-CBQ-SF and ED-CBQ-R both demonstrated superior model fit, similar levels of reliability and construct validity, and the ability to discriminate between putative ED diagnostic groups.Conclusions: Our results suggest that the ED-CBQ-SF and ED-CBQ-R are both valid, reliable, but more importantly efficient and accessible measures with the potential to be utilised both clinically and in research settings.

Ascertaining an efficient eligibility cut-off for extended Medicare items for eating disorders

2021 ◽  
pp. 103985622110286
Author(s):  
Tracey Wade ◽  
Jamie-Lee Pennesi ◽  
Yuan Zhou
Keyword(s):  
Eating Disorders ◽  
Eating Disorder ◽  
False Positive Rate ◽  
Area Under The Curve ◽  
Rate Sensitivity ◽  
True Positive Rate ◽  
Eating Disorder Examination Questionnaire ◽  
Eating Disorder Examination ◽  
Positive Rate ◽  
The Relationship

Objective: Currently eligibility for expanded Medicare items for eating disorders (excluding anorexia nervosa) require a score ⩾ 3 on the 22-item Eating Disorder Examination-Questionnaire (EDE-Q). We compared these EDE-Q “cases” with continuous scores on a validated 7-item version of the EDE-Q (EDE-Q7) to identify an EDE-Q7 cut-off commensurate to 3 on the EDE-Q. Methods: We utilised EDE-Q scores of female university students ( N = 337) at risk of developing an eating disorder. We used a receiver operating characteristic (ROC) curve to assess the relationship between the true-positive rate (sensitivity) and the false-positive rate (1-specificity) of cases ⩾ 3. Results: The area under the curve showed outstanding discrimination of 0.94 (95% CI: .92–.97). We examined two specific cut-off points on the EDE-Q7, which included 100% and 87% of true cases, respectively. Conclusion: Given the EDE-Q cut-off for Medicare is used in conjunction with other criteria, we suggest using the more permissive EDE-Q7 cut-off (⩾2.5) to replace use of the EDE-Q cut-off (⩾3) in eligibility assessments.

Eating Disorder Examination Questionnaire: Psychometric Properties and Norms for the Portuguese Population

2014 ◽  
Vol 22 (6) ◽  
pp. 448-453 ◽  
Author(s):  
Paulo P. P. Machado ◽  
Carla Martins ◽  
Ana R. Vaz ◽  
Eva Conceição ◽  
Ana Pinto Bastos ◽  
...  
Keyword(s):  
Eating Disorder ◽  
Psychometric Properties ◽  
Portuguese Population ◽  
Eating Disorder Examination Questionnaire ◽  
Eating Disorder Examination

Validation of Eating Disorder Examination Questionnaire (EDE-Q) –Spanish Version– for Screening Eating Disorders

2012 ◽  
Vol 15 (2) ◽  
pp. 817-824 ◽  
Author(s):  
María Angeles Peláez-Fernández ◽  
Francisco Javier Labrador ◽  
Rosa María Raich
Keyword(s):  
Eating Disorders ◽  
Eating Disorder ◽  
Negative Predictive Value ◽  
Internal Consistency ◽  
Predictive Value ◽  
Spanish Version ◽  
Screening Questionnaire ◽  
Eating Disorder Examination ◽  
Eating Disorders Examination ◽  
Sensitivity Specificity

This research examines the internal consistency, convergent validity, and sensitivity, specificity, and positive and negative predictive value of the Spanish version of the Eating Disorder Examination-Self-Report Questionnaire (S-EDE-Q), as a screening questionnaire for eating disorders (ED) in a community sample. Participants were 1543 male and female Spanish-speaking students (age range: 12-21 years), who volunteered to complete the S-EDE-Q and the EAT-40. The Spanish version of the Eating Disorders Examination (S-EDE) interview, 12th edition, was administered to 602 of the students. Acceptable internal consistency for the four subscales of the S-EDE-Q was obtained (α ≥ .74). Corrected pointbiserial correlation performed with the 22 items included in the S-EDE-Q subscales showed acceptable values for all the items. The EAT-40 Dieting subscale correlated highly and positively with the four S-EDE-Q subscales (r ≥ .70). Acceptable results in sensitivity, specificity, and positive and negative predictive value when compared with the EDE were found. Correlation between S-EDE and S-EDE-Q diagnoses was positive and significant. Overall, results support the psychometric adequacy of the S-EDE-Q as a screening questionnaire for ED in community samples.

scholarly journals Διερεύνηση της μεταγνωσιακής λειτουργίας και της εναισθησίας στις διαταραχές πρόσληψης τροφής

2020 ◽  
Author(s):  
Γεώργιος Γεωργαντόπουλος
Keyword(s):  
Eating Disorders ◽  
Eating Disorder ◽  
Depression Scale ◽  
Anxiety And Depression ◽  
Hospital Anxiety ◽  
Obsessive Compulsive ◽  
Eating Disorder Examination Questionnaire ◽  
Self Reflection ◽  
Eating Disorder Examination

Η παρούσα μελέτη αποσκοπούσε στη διερεύνηση του σύνθετου ρόλου των δυσλειτουργικών μεταγνωσιακών πεποιθήσεων, της αναστοχαστικότητας, της παραληρητικότητας και της εναισθησίας στις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής (ΔΠΤ), των μεταξύ τους σχέσεων και των πιθανών συσχετίσεών τους τόσο με ειδικά όσο και με συνοδά συμπτώματα. Το Ερωτηματολόγιο για τις Μεταγνωσίες (Metacognitive Questionnaire-30, MCQ-30), η κλίμακα για την εκτίμηση της αναστοχαστικότητας και της αυτεπίγνωσης (Self-Reflection and Insight Scale-SRIS), η Συνέντευξη για την Εκτίμηση της Εναισθησίας στις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής (Interview based Schedule for the Assessment of Insight in Eating Disorders), η Κλίμακα Εκτίμησης των Πεποιθήσεων Brown (Brown Assessment of Beliefs Scale, BABS), το Ερωτηματολόγιο για την Εξέταση των Διατροφικών Διαταραχών (Eating Disorder Examination Questionnaire, EDE-Q), η Νοσοκομειακή Κλίμακας Άγχους και Κατάθλιψης (Hospital Anxiety and Depression Scale, HADS) και η Κλίμακα Ιδεοψυχαναγκαστικών Συμπτωμάτων (Maudsley Obsessive-Compulsive Inventory - MOCI) χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση 44 γυναικών ασθενών με Ψυχογενή Ανορεξία (ΨΑ), 50 γυναικών ασθενών με Ψυχογενή Βουλιμία (ΨΒ) και 37 γυναικών υγιών μαρτύρων. Οι ασθενείς με ΨΑ και ΨΒ παρουσίασαν υψηλότερες βαθμολογίες δυσλειτουργικών μεταγνωσιακών πεπoιθήσεων, οι οποίες συσχετίζονταν θετικά τόσο με τα ειδικά συμπτώματα των διατροφικών διαταραχών όσο και τα συνοδά συμπτώματα άγχους, κατάθλιψης και ψυχαναγκαστικότητας. Τόσο οι ασθενείς με ΨΑ όσο και εκείνοι με ΨΒ παρουσίασαν υψηλότερες βαθμολογίες από τους υγιείς μάρτυρες στη συνολική βαθμολογία της κλίμακας MCQ-30, και στις υποκλίμακες θετικές πεποιθήσεις σχετικές με την ανησυχία, αρνητικές πεποιθήσεις σχετικά με την απώλεια ελέγχου και τον κίνδυνο που η ανησυχία συνεπάγεται και ανάγκη για έλεγχο της σκέψης. Οι ασθενείς με ΨΑ επιπλέον εμφάνισαν υψηλότερη βαθμολογία από τις υγιείς μάρτυρες στη βαθμολογία της υποκλίμακας νοητική αυτοσυνείδηση. Οι αρνητικές πεποιθήσεις σχετικά με την απώλεια ελέγχου και τον κίνδυνο που η ανησυχία συνεπάγεται και ανάγκη για έλεγχο της σκέψης εμφάνισαν τις ισχυρότερες θετικές συσχετίσεις με τα ειδικά συμπτώματα των διατροφικών διαταραχών και τη συνοδό συμπτωματολογία άγχους, κατάθλιψης και ψυχαναγκαστικότητας. Σε αναλύσεις παλινδρόμησης οι δυσλειτουργικές μεταγνωσιακές πεποιθήσεις προέβλεπαν το 21%, 38%, 25% και 28% της διακύμανσης στις συνολικές βαθμολογίες των EDE-Q, HADS-Anxiety, HADS-Depression και MOCI, αντίστοιχα. Οι αναλύσεις διαμεσολάβησης ανέδειξαν πως η συνοδός συμπτωματολογία δεν διαμεσολαβεί τη σχέση μεταξύ δυσλειτουργικών μεταγνωσιακών πεποιθήσεων και ειδικών συμπτωμάτων των ΔΠΤ. Κατά συνέπεια, οι δυσλειτουργίες στις μεταγνωσιακές πεποιθήσεις μπορεί να αντικατοπτρίζουν ένα κοινό, δια-διαγνωστικό μονοπάτι στην ΨΑ και ΨΒ προς ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων σε ασθενείς με ΔΠΤ. Σε ό,τι αφορά τις συσχετίσεις μεταξύ άλλων μεταγνωσιακών παραγόντων και των κλινικών συμπτωμάτων, η αυτεπίγνωση βρέθηκε να σχετίζεται στατιστικά σημαντικά θετικά με την ανησυχία για την τροφή, τη συνολική βαθμολογία EDE-Q και τη συνοδό συμπτωματολογία άγχους, κατάθλιψης και ψυχαναγκαστικότητας. Η αυτεπίγνωση βρέθηκε να σχετίζεται στατιστικά σημαντικά θετικά και με δυσλειτουργικές μεταγνωσιακές πεποιθήσεις όπως αρνητικές πεποιθήσεις σχετικά με την απώλεια ελέγχου και τον κίνδυνο που η ανησυχία συνεπάγεται, ανάγκη για έλεγχο της σκέψης, θετικές πεποιθήσεις σχετικές με την ανησυχία, και νοητική αυτοπεποίθηση. Τα αποτελέσματα αυτά υποδυκνείουν πως η αυτεπίγνωση στις ασθενείς με ΔΠΤ, πιθανώς αντανακλά την τάση τους τείνουν να υπερεκτιμούν τη δική τους μάλλον στενή και άκαμπτη παρακολούθηση της εσωτερικής τους κατάστασης. Αντιθέτως, υπήρξε στατιστικά σημαντικά αρνητική συσχέτιση μεταξύ της αναστοχαστικότητας και των δυσλειτουργικών μεταγνωσιακών πεποιθήσεων νοητική αυτοσυνείδηση, ανάγκη για έλεγχο της σκέψης και αρνητικές πεποιθήσεις σχετικά με την απώλεια ελέγχου και τον κίνδυνο που η ανησυχία συνεπάγεται, εύρημα που υποδυκνείει πως οι ασθενείς με ΔΠΤ είναι ικανές για εμπλοκή σε υγιείς αναστοχαστικές διαδικασίες. Μόνο ορισμένες ασθενείς με ψυχογενή ανορεξία και όχι οι ασθενείς με ψυχογενή βουλιμία κατηγοριοποιήθηκαν ως έχουσες παραληρητικές πεποιθήσεις. Ειδικότερα, η ομάδα της ψυχογενούς ανορεξίας περιοριστικού τύπου, ΨΑ-Π εμφάνισε σε μεγαλύτερη συχνότητα παραληρητικές πεποιθήσεις (33,33%) από τις ασθενείς με υπερφαγικού / καθαρτικού τύπου ψυχογενή ανορεξία, ΨΑ-ΥΚ (13,04%). Σε όλες τις υποομάδες ασθενών υπήρξαν ασθενείς που κατηγοριοποιήθηκαν ως έχουσες πτωχή εναισθησία. Ο βαθμός παραληρητικότητας στις ασθενείς με ΨΑ βρέθηκε να συσχετίζεται στατιστικά σημαντικά θετικά με τον Περιορισμό της τροφής, ενώ στις ασθενείς με ΨΒ βρέθηκε να συσχετίζεται στατιστικά σημαντικά θετικά με την Ανησυχία για το σχήμα σώματος, Ανησυχία για το βάρος σώματος, τη συνολική βαθμολογία EDE-Q και τη συνοδό συμπτωματολογία, δηλαδή άγχος, κατάθλιψη και ψυχαναγκαστικότητα. Η κλινική εναισθησία στις ασθενείς με ΨΑ βρέθηκε να συσχετίζεται στατιστικά σημαντικά αρνητικά με τον περιορισμό της τροφής, ενώ στις ασθενείς με ΨΒ η κλινική εναισθησία βρέθηκε να συσχετίζεται στατιστικά σημαντικά αρνητικά με την ανησυχία για το σχήμα σώματος, την ανησυχία για το βάρος σώματος, τη συνολική βαθμολογία EDE-Q, και την ψυχαναγκαστικότητα. Παρατηρήθηκε ισχυρή στατιστικά σημαντική αρνητική συσχέτιση μεταξύ του βαθμού παραληρητικότητας και της κλινικής εναισθησίας στις ασθενείς με ΔΠΤ. Τα ανωτέρω ευρήματα επιβεβαιώνουν τη σημασία της αξιολόγησης των παραμέτρων αυτών στην κλινική πρακτική. Κατά συνέπεια, η ίδια η στάση του θεραπευτή, η θεραπευτική σχέση αλλά και η ίδια η θεραπεία θα πρέπει να προσεγγίσει τα ελλείμματα εναισθησίας ώστε να οικοδομηθεί σταδιακά μία κατάλληλη θεραπευτική συμμαχία. Στην ομάδα ασθενών με ΨΒ στατιστικά σημαντικές θετικές συσχετίσεις παρατηρήθηκαν μεταξύ του βαθμού παραληρητικότητας με δυσλειτουργικές μεταγνωσιακές πεποιθήσεις και ειδικότερα τις αρνητικές πεποιθήσεις σχετικά με την απώλεια ελέγχου και τον κίνδυνο που η ανησυχία συνεπάγεται, την ανάγκη για έλεγχο της σκέψης και τη νοητική αυτοπεποίθηση. Αντιθέτως, οι δυσλειτουργικές μεταγνωσιακές πεποιθήσεις ανησυχία σχετικά με την απώλεια ελέγχου και τον κίνδυνο που η ανησυχία συνεπάγεται και η ανάγκη για έλεγχο της σκέψης σχετίζονταν στατιστικά σημαντικά αρνητικά με την επίγνωση του νοσηρού, την επίγνωση συμπτωμάτων και τη συμμόρφωση με τη θεραπεία.

scholarly journals Eating Disorder Examination Questionnaire (EDE-Q): Norms and psychometric properties in U.K. females and males.

2019 ◽  
Vol 31 (7) ◽  
pp. 839-850 ◽  
Author(s):  
Mark Carey ◽  
Nuriye Kupeli ◽  
Ruth Knight ◽  
Nicholas A. Troop ◽  
Paul M. Jenkinson ◽  
...  
Keyword(s):  
Eating Disorder ◽  
Psychometric Properties ◽  
Eating Disorder Examination Questionnaire ◽  
Eating Disorder Examination

Was passiert nach dem letzten Klick?

2016 ◽  
Vol 45 (1) ◽  
pp. 26-35
Author(s):  
Ruth von Brachel ◽  
Anja Windgassen ◽  
Katrin Hötzel ◽  
Gerrit Hirschfeld ◽  
Silja Vocks
Keyword(s):  
Eating Disorders ◽  
Eating Disorder ◽  
Stages Of Change ◽  
Self Esteem ◽  
Eating Disorder Examination Questionnaire ◽  
Eating Disorder Examination ◽  
Internetbasierte Interventionen

Zusammenfassung. Theoretischer Hintergrund: Bisherige Studien zeigen, dass internetbasierte Interventionen kurzfristig die Veränderungsmotivation bei Essstörungen verbessern können. Zur Stabilität dieser Effekte ist jedoch wenig bekannt. Fragestellung: Wie entwickeln sich die Veränderungsmotivation, die Essstörungspsychopathologie und das Selbstwertgefühl 8 Wochen nach Abschluss eines internetbasierten Motivationsprogramms? Methode: Neunzig Frauen bearbeiteten den Stages of Change Questionnaire for Eating Disorders, den Eating Disorder Examination-Questionnaire und die Rosenberg Self-Esteem-Scale unmittelbar (Post) sowie 8 Wochen nach Abschluss der Intervention (Katamnese). Ergebnisse: Es zeigten sich stabile Effekte in der Veränderungsmotivation sowie im Selbstwertgefühl. Zusätzlich zeigten sich in der Essstörungspsychopathologie signifikante Verbesserungen. Schlussfolgerungen: Die Studie belegt die längerfristige Wirksamkeit eines internetbasierten Motivationsprogramms für Frauen mit Essstörungen.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document