Supplemental Material for Uncinate Fasciculus Fractional Anisotropy Correlates With Typical Use of Reappraisal in Women but Not Men

Emotion ◽  
2013 ◽  
Keyword(s):  
Fractional Anisotropy ◽  
Uncinate Fasciculus

scholarly journals Reduced left uncinate fasciculus fractional anisotropy in deficit schizophrenia but not in non-deficit schizophrenia

2012 ◽  
Vol 66 (1) ◽  
pp. 34-43 ◽  
Author(s):  
Omer Kitis ◽  
Ozgun Ozalay ◽  
E. Burcak Zengin ◽  
Damla Haznedaroglu ◽  
M. Cagdas Eker ◽  
...  
Keyword(s):  
Fractional Anisotropy ◽  
Uncinate Fasciculus ◽  
Deficit Schizophrenia

scholarly journals Structural disconnectivity in schizophrenia: a diffusion tensor magnetic resonance imaging study

2003 ◽  
Vol 182 (5) ◽  
pp. 439-443 ◽  
Author(s):  
J. Burns ◽  
D. Job ◽  
M. E. Bastin ◽  
H. Whalley ◽  
T. Macgillivray ◽  
...  
Keyword(s):  
Magnetic Resonance Imaging ◽  
White Matter ◽  
Magnetic Resonance ◽  
Fractional Anisotropy ◽  
Structural Integrity ◽  
Diffusion Tensor ◽  
Uncinate Fasciculus ◽  
Arcuate Fasciculus ◽  
Resonance Imaging ◽  
White Matter Tracts

BackgroundThere is growing evidence that schizophrenia is a disorder of cortical connectivity Specifically, frontotemporal and frontoparietal connections are thought to be functionally impaired. Diffusion tensor magnetic resonance imaging (DT–MRI) is a technique that has the potential to demonstrate structural disconnectivity in schizophrenia.AimsTo investigate the structural integrity of frontotemporal and frontoparietal white matter tracts in schizophrenia.MethodThirty patients with DSM–IV schizophrenia and thirty matched control subjects underwent DT–MRI and structural MRI. Fractional anisotropy – an index of the integrity of white matter tracts – was determined in the uncinate fasciculus, the anterior cingulum and the arcuate fasciculus and analysed using voxel-based morphometry.ResultsThere was reduced fractional anisotropy in the left uncinate fasciculus and left arcuate fasciculus in patients with schizophrenia compared with controls.ConclusionsThe findings of reduced white matter tract integrity in the left uncinate fasciculus and left arcuate fasciculus suggest that there is frontotemporal and frontoparietal structural disconnectivity in schizophrenia.

scholarly journals Fractional anisotropy of the uncinate fasciculus and cingulum in bipolar disorder type I, type II, unaffected siblings and healthy controls

2018 ◽  
Vol 213 (3) ◽  
pp. 548-554 ◽  
Author(s):  
Sonya F. Foley ◽  
Matthew Bracher-Smith ◽  
Katherine E. Tansey ◽  
Judith R. Harrison ◽  
Greg D. Parker ◽  
...  
Keyword(s):  
Bipolar Disorder ◽  
Fractional Anisotropy ◽  
Type I ◽  
Healthy Controls ◽  
Type Ii ◽  
Uncinate Fasciculus ◽  
Polygenic Risk ◽  
The Right ◽  
Main Effects ◽  
Disorder Type

BackgroundFractional anisotropy in the uncinate fasciculus and the cingulum may be biomarkers for bipolar disorder and may even be distinctly affected in different subtypes of bipolar disorder, an area in need of further research.AimsThis study aims to establish if fractional anisotropy in the uncinate fasciculus and cingulum shows differences between healthy controls, patients with bipolar disorder type I (BD-I) and type II (BD-II), and their unaffected siblings.MethodFractional anisotropy measures from the uncinate fasciculus, cingulum body and parahippocampal cingulum were compared with tractography methods in 40 healthy controls, 32 patients with BD-I, 34 patients with BD-II, 17 siblings of patients with BD-I and 14 siblings of patients with BD-II.ResultsThe main effects were found in both the right and left uncinate fasciculus, with patients with BD-I showing significantly lower fractional anisotropy than both patients with BD-II and healthy controls. Participants with BD-II did not differ from healthy controls. Siblings showed similar effects in the left uncinate fasciculus. In a subsequent complementary analysis, we investigated the association between fractional anisotropy in the uncinate fasciculus and polygenic risk for bipolar disorder and psychosis in a large cohort (n= 570) of healthy participants. However, we found no significant association.ConclusionsFractional anisotropy in the uncinate fasciculus differs significantly between patients with BD-I and patients with BD-II and healthy controls. This supports the hypothesis of differences in the physiological sub-tract between bipolar disorder subtypes. Similar results were found in unaffected siblings, suggesting the potential for this biomarker to represent an endophenotype for BD-I. However, fractional anisotropy in the uncinate fasciculus seems unrelated to polygenic risk for bipolar disorder or psychosis.Declaration of interestNone.

scholarly journals Uncinate Fasciculus in Temporal Lobe Epilepsy

2019 ◽  
Vol 2 (2) ◽  
pp. 01-04
Author(s):  
Simbrón Ribbeck Lourdes ◽  
Sandoval Paredes Josefina ◽  
Amador Sánchez Karen ◽  
Taboada Barajas Jesús
Keyword(s):  
Temporal Lobe Epilepsy ◽  
Fractional Anisotropy ◽  
Temporal Lobe ◽  
Diffusion Tensor ◽  
Intractable Epilepsy ◽  
Uncinate Fasciculus ◽  
Hemisphere Dominance ◽  
Right Temporal Lobe Epilepsy ◽  
White Fiber ◽  
Diffusion Tensor Imaging Dti

Background and purpose: Temporal lobe epilepsy is the most common focal intractable epilepsy. Uncinate fasciculus is a white fiber bundle that connects the orbitofrontal cortex with the anterior temporal lobe, and is implicated in most of the superior mental functions. There is evidence of uncinate fasciculus as a propagation pathway of seizures from temporal lobe. The aim of the study is to determine uncinate fasciculus alterations in patients with temporal lobe epilepsy, through fractional anisotropy. Methods: Thirty-three patients with temporal lobe epilepsy (10 right and 23 left) were studied. All of them were right-handed and had left hemisphere dominance for language. A 1.5 T MR imaging scanner was used to obtain diffusion tensor imaging (DTI). Fractional anisotropy of uncinate fasciculus was calculated through TBSS (Tract Based Spatial Statistics). Statistical analysis was done using IBM SPSS (v. 25). Results: Fractional anisotropy was higher in right uncinate fasciculus, regardless of epilepsy side. Right uncinate fasciculus, at the insula level, showed lower fractional anisotropy in patients with right temporal lobe epilepsy. Conclusions: Results support the evidence of uncinate fasciculus as a pathway of propagation in temporal lobe epilepsy, specially at insular level.

scholarly journals Uncinate fasciculus fractional anisotropy correlates with typical use of reappraisal in women but not men.

Emotion ◽  
2013 ◽  
Vol 13 (3) ◽  
pp. 385-390 ◽  
Author(s):  
Lisette A. Zuurbier ◽  
Yuliya S. Nikolova ◽  
Fredrik Åhs ◽  
Ahmad R. Hariri
Keyword(s):  
Fractional Anisotropy ◽  
Uncinate Fasciculus

scholarly journals Early life stress, cortisol, frontolimbic connectivity, and depressive symptoms during puberty

2019 ◽  
Vol 31 (3) ◽  
pp. 1011-1022 ◽  
Author(s):  
Katharina Kircanski ◽  
Lucinda M. Sisk ◽  
Tiffany C. Ho ◽  
Kathryn L. Humphreys ◽  
Lucy S. King ◽  
...  
Keyword(s):  
Depressive Symptoms ◽  
Fractional Anisotropy ◽  
Life Stress ◽  
Early Life ◽  
Emotion Dysregulation ◽  
Early Life Stress ◽  
Tanner Stage ◽  
Uncinate Fasciculus ◽  
Early Puberty ◽  
Stress Responsivity

AbstractEarly life stress (ELS) is a risk factor for the development of depression in adolescence; the mediating neurobiological mechanisms, however, are unknown. In this study, we examined in early pubertal youth the associations among ELS, cortisol stress responsivity, and white matter microstructure of the uncinate fasciculus and the fornix, two key frontolimbic tracts; we also tested whether and how these variables predicted depressive symptoms in later puberty. A total of 208 participants (117 females; M age = 11.37 years; M Tanner stage = 2.03) provided data across two or more assessment modalities: ELS; salivary cortisol levels during a psychosocial stress task; diffusion magnetic resonance imaging; and depressive symptoms. In early puberty there were significant associations between higher ELS and decreased cortisol production, and between decreased cortisol production and increased fractional anisotropy in the uncinate fasciculus. Further, increased fractional anisotropy in the uncinate fasciculus predicted higher depressive symptoms in later puberty, above and beyond earlier symptoms. In post hoc analyses, we found that sex moderated several additional associations. We discuss these findings within a broader conceptual model linking ELS, emotion dysregulation, and depression across the transition through puberty, and contend that brain circuits implicated in the control of hypothalamic–pituitary–adrenal axis function should be a focus of continued research.

scholarly journals Μελέτη προσβολής του κεντρικού νευρικού συστήματος σε ασθενείς με σύνδρομο Sjogren

2014 ◽  
Author(s):  
Λουκία Τζαρούχη
Keyword(s):  
Fractional Anisotropy ◽  
Spatial Statistics ◽  
Corticospinal Tract ◽  
Mean Diffusivity ◽  
Uncinate Fasciculus ◽  
Radial Diffusivity ◽  
Superior Longitudinal Fasciculus ◽  
Axial Diffusivity ◽  
Cingulum Bundle ◽  
Anterior Thalamic Radiation

ΣκοπόςΝευρολογικές εκδηλώσεις από το κεντρικό νευρικό σύστημα έχουν αναφερθεί στοπρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren, ήδη από την αρχική περιγραφή του. Ωστόσο, το εύρος τωνκλινικών, παθολογοανατομικών και απεικονιστικών εκδηλώσεων της προσβολής έχουνανεπαρκώς μελετηθεί. Υπάρχουν ενδείξεις στη βιβλιογραφία σχετικά με την πιθανότηταλανθάνουσας/υποκλινικής προσβολής του κεντρικού νευρικού συστήματος. Σκοπός τηςπαρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της λανθάνουσας/υποκλινικής προσβολής του κεντρικούνευρικού συστήματος στο πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren, μελετώντας μεταβολές της φαιάς καιλευκής ουσίας σε ασυμπτωματικούς ασθενείς χρησιμοποιώντας νεότερες τεχνικές μαγνητικήςτομογραφίας εγκεφάλου.Υλικό και μέθοδοιΣτο πρώτο σκέλος της παρούσας μελέτης πήραν μέρος 53 τυχαιοποιημένοι ασθενείς μεπρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren, 18 μάρτυρες με συστηματική σκλήρυνση συμβατοί ως προς τηνηλικία και τη διάρκεια νόσου και 35 υγιείς μάρτυρες. Η παρουσία εστιακών αλλοιώσεων τηςλευκής ουσίας αξιολογήθηκε μελετώντας εικόνες FLAIR ακολουθίας. Μεταβολές στον όγκοφαιάς και λευκής ουσίας μελετηθήκαν με την εφαρμογή της τεχνικής Voxel-BasedMorphometry (VBM) σε εικόνες 3D-T1 ακολουθίας.Στο δεύτερο σκέλος της μελέτης πήραν μέρος 19 ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομοSjögren και 16 υγιείς μάρτυρες συμβατοί ως προς την ηλικία. Η ανάλυση των δεδομένων έγινεχρησιμοποιώντας την μέθοδο tract-based spatial statistics (TBSS) για την εκτίμηση μεταβολών της κλασματικής ανισοτροπίας (fractional anisotropy/FA), μέσης (mean diffusivity/MD),εγκάρσιας (radial diffusivity/RD) και επιμήκους (axial diffusivity/AD) διάχυσης.Κριτήρια αποκλεισμού από την μελέτη ήταν το ιστορικό μεταβολικών, νευρολογικώνκαι ψυχιατρικών νοσημάτων και η παρουσία παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακώνσυμβάντων.ΑποτελέσματαΕστιακές αλλοιώσεις λευκής ουσίας παρατηρήθηκαν σε 38 από τους 53 (71,7%)ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren, σε 6 από τους 18 (33,3%) ασθενείς με συστηματικήσκλήρυνση και σε 17 από τους 35 (48,6%) μάρτυρες. Ο αριθμός των εστιακών αλλοιώσεων τηςλευκής ουσίας ≥ 2 mm ήταν σημαντικά μεγαλύτερος στους ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομοSjögren συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες (p: 0004). Επιπλέον, ο αριθμός των εστιακώναλλοιώσεων <2mm ήταν σημαντικά μεγαλύτερος στους ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομοSjögren συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες (p: 0001). Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικάσημαντικές διαφορές στον αριθμό εστιακών αλλοιώσεων ≥2mm και στον αριθμό εστιακώναλλοιώσεων <2mm μεταξύ ασθενών με πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren και ασθενών μεσυστηματική σκλήρυνση Στους ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren, η παρουσίαεστιακών αλλοιώσεων της λευκής ουσίας είχε θετική συσχέτιση με τη διάρκεια νόσου.Μειωμένος όγκος φαιάς ουσίας παρατηρήθηκε στους ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομοSjögren συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες αμφοτερόπλευρα σε περιοχές του φλοιού κυρίωςστον ινιακό, τον βρεγματικό και μετωπιαίο λοβό καθώς και στο θάλαμο, τον κερκοφόρο πυρήνακαι τα παρεγκεφαλιδικά ημισφαίρια (p<0.05). Μειωμένος όγκος λευκής ουσίας παρατηρήθηκεστους ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες διάχυτα στα εγκεφαλικά ημισφαίρια στους μετωπιαίους λοβούς και ινιακούς λοβούς τη παρεγκεφαλίδακαι το μεσολόβιο (σπληνίο και γόνυ) (p<0.05).Σημαντικά μικρότερες τιμές κλασματικής ανισοτροπίας παρατηρήθηκαν στους ασθενείςμε πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες. Μικρότερες τιμέςκλασματικής ανισοτροπίας παρατηρήθηκαν αμφοτερόπλευρα στη φλοιονωτιαία οδό (corticospinaltract), το ανώτερο επίμηκες δεμάτιο (superior longitudinal fasciculus), το δεμάτιο τουπροσαγωγίου (cingulum bundle), την πρόσθια ακτινοβολία του θαλάμου (anterior thalamicradiation), το κατώτερο μετωπο-ινιακό δεμάτιο (inferior fronto-occipital fasciculus), τοαγκιστρωτό δεμάτιο (uncinate fasciculus) και το κατώτερο επίμηκες δεμάτιο (inferiorlongitudinal fasciclulus). Η σύγκριση για διαφορές στις τιμές της μέσης διάχυσης, της εγκάρσιαςκαι επιμήκους διάχυσης ανέδειξε περιοχές με αυξημένη μέση και εγκάρσια διάχυση και περιοχέςμε μειωμένη επιμήκη διάχυση στους ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren διάχυτα στονεγκέφαλο.ΣυμπεράσματαΤα κύρια ευρήματα της παρούσας μελέτης ήταν η υψηλή επίπτωση εστιακώναλλοιώσεων της λευκής ουσίας σε ασυμπτωματικούς ασθενείς με πρωτοπαθές σύνδρομοSjögren. Η παρουσία των εστιακών αλλοιώσεων της λευκής ουσίας συνοδεύεται από απώλειαόγκου φαιάς ουσίας στο φλοιό, την εν τω βάθει φαιά ουσία και την παρεγκεφαλίδα, καθώς καιαπό απώλεια λευκής ουσίας σε περιοχές του εγκεφάλου αντίστοιχα με την ατροφία της φαιάςουσίας. Ο μηχανισμός της αγγειίτιδας των μικρών αγγείων μέσω της υποαιμάτωσης τουεγκεφαλικού παρεγχύματος μπορεί να εξηγήσει αυτά τα ευρήματα. Επιπλέον, μειωμένες τιμές κλασματικής ανισοτροπίας παρατηρήθηκαν στους ασθενείς μεπρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες σε πολλαπλές οδούς λευκήςουσίας συμπεριλαμβανομένων της φλοιονωτιαίας οδού (corticospinal tract), του ανώτερουεπιμήκους δεματίου (superior longitudinal fasciculus), του δεμάτιου του προσαγωγίου (cingulatefasciculus), της πρόσθιας ακτινοβολίας του θαλάμου (anterior thalamic radiation), τουκατώτερου μετωπο-ινιακού δεματίου (inferior fronto-occipital fasciculus), του αγκιστρωτούδεματίου (uncinate fasciculus) και του κατώτερου επιμήκους συνδέσμου (inferior longitudinalfasciculus). Αυτές οι μεταβολές συνοδεύονται από διάχυτη μείωση των τιμών της επιμήκουςδιάχυσης και αύξηση της μέσης και εγκάρσιας διάχυσης αντίστοιχα στους ασθενείς μεπρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες. Η απώλεια τηςακεραιότητας της λευκής ουσίας μπορεί να οφείλεται είτε στο φαινόμενο της απομυελίνωσηςείτε στο μηχανισμό της Βαλλεριανής εκφύλισης.H παρούσα μελέτη ανέδειξε την παρουσία υποκλινικής, λανθάνουσας προσβολής τουκεντρικού νευρικού συστήματος στο πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren σε μικροσκοπικό επίπεδοπριν την εμφάνιση κλινικών εκδηλώσεων.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document