scholarly journals Συσχέτιση μεταξύ λοιμώξεως από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, γλαυκώματος και νευροεκφυλιστικού τύπου ανοιών

2015 ◽  
Author(s):  
Φανή Τσολάκη
Keyword(s):  
Standard Deviation ◽  
Mental State ◽  
Lewy Body ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Rating Scale ◽  
Neuropsychiatric Inventory ◽  
Apoe Ε4 ◽  
H Pylori ◽  
State Examination

ΠΕΡΙΛΗΨΗΣΚΟΠΟΣΗ παρούσα μελέτη είχε ως σκοπό τη διερεύνηση της συσχέτισης της H.pylori λοίμωξης, του γλαυκώματος και λοιπών νευροεκφυλιστικών νοσημάτων σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς. Επιπλέον, διερευνήθηκε η πιθανή συσχέτιση συγκεκριμένων παραμέτρων (πολυμορφισμός της Απολιποπρωτεΐνης ε4, τιμές βιταμίνης Β12, φυλλικού οξέος, φερριτίνης, ομοκυστεΐνης και ινωδογόνου ορού) με τα νευροεκφυλιστικά νοσήματα που περιελάμβαναν νόσο Alzheimer, άνοια νόσου Parkinson, μετωποκροταφική άνοια, άνοια με σωμάτια Lewy body και γλαύκωμα.ΑΣΘΕΝΕΙΣ-ΜΕΘΟΔΟΙ. Ομάδες ασθενών. Η έρευνα βασίστηκε στις ακόλουθες τέσσερις ομάδες: α) Ασθενείς με άνοια (60 ασθενείς), οι οποίοι διακρίνονταν σε ασθενείς με νόσο Alzheimer, άνοια νόσου Parkinson, μετωποκροταφική άνοια και άνοια με σωμάτια Lewy, β) Ασθενείς με πρωτοπαθές γλαύκωμα (35 ασθενείς), γ) Μάρτυρες πρώτης ομάδας ελέγχου (μέγεθος δείγματος 31 ασθενείς). Ειδικότερα, στην ομάδα αυτή μαρτύρων συμπεριλήφθηκαν ασθενείς με ήπια σιδηροπενική αναιμία στους οποίους η ενδοσκόπηση ανωτέρου και κατωτέρου πεπτικού συστήματος δεν έδειξε μακροσκοπικά ευρήματα και με σχετική εκτίμηση βρέθηκαν αρνητικοί για άνοια και γλαύκωμα, χρησιμοποιήθηκαν δε ως ομάδα σύγκρισης σχετικά με την εκτίμηση της H.pylori λοιμώξεως. δ) Μάρτυρες δεύτερης ομάδας ελέγχου (μέγεθος δείγματος 30 συμμετέχοντες), οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο της συσχέτισης της άνοιας με το γλαύκωμα. Κλινικοεργαστηριακός έλεγχος. Αναφορικά με την άνοια, οι ασθενείς ελέγχθηκαν με σειρά νευροψυχολογικών δοκιμασιών που περιελάμβανε: Mini Mental State Examination, Functional Rating Scale for Symptoms of Dementia, Neuropsychiatric Inventory, Hindi Mental State Examination και Geriatric Rating Scale. Η οφθαλμολογική εξέταση βασίστηκε σε εξέταση οπτικής οξύτητας, τονομέτρηση, βυθοσκόπηση και έλεγχο οπτικών πεδίων. Η εξέταση της H.pylori λοιμώξεως περιελάμβανε ενδοσκόπηση ανωτέρου πεπτικού συστήματος και λήψη βιοψιών γαστρικού βλεννογόνου για έλεγχο παρουσίας H.pylori βακτηρίων, δηλωτικά παρουσίας ενεργού H.pylori λοιμώξεως. Στατιστική ανάλυση. Η στατιστική ανάλυση βασίστηκε για τη σύγκριση ποσοστών στο x2 κριτήριο, και για τις ποσοτικές μεταβλητές στις μη παραμετρικές δοκιμασίες Mann-Whitney και Wilcoxon. Οι ποσοτικές μεταβλητές εκφράστηκαν σαν μέση τιμή ± τυπική απόκλιση (mean ± standard deviation). Το όριο στατιστικής σημαντικότητας τέθηκε στις τιμές του p<0,05. Το πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε για τη στατιστική επεξεργασία ήταν το SPSS 21.0 v.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Τα ευρήματα έδειξαν σημαντική συσχέτιση: α) μεταξύ της H.pylori λοίμωξης και της άνοιας στο σύνολό της (p<0,05) και για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία ορισμένων επιμέρους μορφών της που περιλάμβαναν μετωποκροταφική άνοια και άνοια με σωμάτια Lewy, και β) της H. pylori λοίμωξης και του γλαυκώματος (p<0,05). Επίσης, όσον αφορά τον πολυμορφισμό της Απολιποπρωτεΐνης ε4, παρατηρήθηκε: α) αυξημένη συχνότητα εμφάνισής του στους ασθενείς με νόσο Alzheimer, β) για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία αυξημένη συχνότητα παρουσίας του στους ασθενείς με συνοδό H.pylori λοίμωξη συγκριτικά με τους ασθενείς χωρίς H. pylori λοίμωξη, και γ) για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία ότι οι ασθενείς με Απολιποπρωτεΐνηε4και συνοδό H.pylori λοίμωξη είχαν σημαντικά μικρότερη μέση ηλικία από την αντίστοιχη του συνόλου των ασθενών με άνοια (p<0,05). Επιπλέον, διαπιστώθηκε αυξημένη συχνότητα παρουσίας: α) γλαυκώματος σε ασθενείς με άνοια (ασθενείς με νόσο Alzheimer και ασθενείς με άνοια νόσου Parkinson), και β) άνοιας (νόσου Alzheimer και μετωποκροταφικής άνοιας) σε ασθενείς με γλαύκωμα. Τέλος, συγκριτικά με τις υπόλοιπες ομάδες ελέγχου, στη νόσο Alzheimer διαπιστώθηκε: α) θετική συσχέτιση με τα επίπεδα ινωδογόνου, ομοκυστεΐνης και φερριτίνης του ορού και β) αρνητική συσχέτιση με τα επίπεδα βιταμίνης Β12 και φυλλικού οξέος του ορού των ασθενών.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ1.Παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική αυξημένη συχνότητα παρουσίας H. Pylori λοιμώξεως στους ασθενείς με άνοια σε σχέση με ομάδα ελέγχου.2.Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στατιστικώς σημαντική αυξημένη συχνότητα παρουσίας H. pylori λοιμώξεως στις επιμέρους μορφές της άνοιας που περιλάμβαναν μετωποκροταφική άνοια και άνοια με σωμάτια Lewy σε σχέση με ομάδα ελέγχου.3.Παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική αυξημένη συχνότητα της H. pylori λοιμώξεως στους ασθενείς με γλαύκωμα σε σχέση με ομάδα ελέγχου.4.Παρατηρήθηκε αυξημένη συχνότητα γλαυκώματος στους ασθενείς με άνοια (νόσο Alzheimer και άνοια νόσου Parkinson), σε σχέση με ομάδα ελέγχου.5.Παρατηρήθηκε αυξημένη συχνότητα άνοιας (νόσο Alzheimer και μετωποκροταφική άνοια) στους ασθενείς με γλαύκωμα σε σχέση με ομάδα ελέγχου.6.Παρατηρήθηκε αυξημένη συχνότητα εμφάνισης του πολυμορφισμού της Απολιποπρωτεΐνης ε4 στους ασθενείς με νόσο Alzheimer και όχι στους ασθενείς με γλαύκωμα, σε σχέση με ομάδα ελέγχου.7.Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά αυξημένη συχνότητα εμφάνισης του πολυμορφισμού APOE-ε4 στους ασθενείς με συνοδό H.pylori λοίμωξη σε σχέση με τους ασθενείς χωρίς συνοδό H.pylori λοίμωξη.8.Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά ότι οι ασθενείς με Απολιποπρωτεΐνηε4 και συνοδό H.pylori λοίμωξη είχαν σημαντικά μικρότερη μέση ηλικία από την αντίστοιχη του συνόλου των ασθενών με άνοια.9.Παρατηρήθηκαν υψηλότερες τιμές ομοκυστεΐνης, φερριτίνης και ινωδογόνου του ορού των ασθενών με άνοια σε σχέση με τους ασθενείς με γλαύκωμα και με μάρτυρες ομάδας ελέγχου.10.Παρατηρήθηκαν χαμηλότερες τιμές βιταμίνης Β12 και φυλλικού οξέος του ορού των ασθενών με άνοια σε σχέση με τους ασθενείς με γλαύκωμα και με μάρτυρες ομάδας ελέγχου.Συμπεραίνεται ότι η ανεύρεση συσχέτισης H. pylori λοιμώξεως, νόσου Alzheimer και γλαυκώματος, πιθανολογεί πιθανή εμπλοκή της H. pylori λοιμώξεως στην παθοφυσιολογία των δύο αυτών νευροεκφυλιστικών νοσημάτων τα οποία φαίνεται ότι συνυπάρχουν. Η επιβεβαίωση αυτής της συσχέτισης αναμένεται να έχει σημαντικό αντίκτυπο, επειδή η φτηνή σε κόστος θεραπεία εκριζώσεως του βακτηρίου πιθανόν να αναστείλει την ανάπτυξη ή/και την πρόοδο των αναφερόμενων νόσων ιδιαίτερα στα αρχικά τους στάδια.SUMMARY

The agreement of the Mattis Dementia Rating Scale with the Mini-Mental State Examination

2002 ◽  
Vol 17 (7) ◽  
pp. 685-686 ◽  
Author(s):  
W. Freidl ◽  
W.-J. Stronegger ◽  
A. Berghold ◽  
B. Reinhart ◽  
K. Petrovic ◽  
...  
Keyword(s):  
Mental State ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Rating Scale ◽  
Mattis Dementia Rating Scale ◽  
Dementia Rating Scale ◽  
State Examination

scholarly journals Dopaminergic imaging and clinical predictors for phenoconversion of REM sleep behaviour disorder

Brain ◽  
2020 ◽  
Author(s):  
Dario Arnaldi ◽  
Andrea Chincarini ◽  
Michele T Hu ◽  
Karel Sonka ◽  
Bradley Boeve ◽  
...  
Keyword(s):  
Risk Factors ◽  
Logistic Regression ◽  
Mental State ◽  
Rem Sleep ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Rating Scale ◽  
Bayesian Classifier ◽  
Examination Score ◽  
Sleep Behaviour ◽  
State Examination

Abstract This is an international multicentre study aimed at evaluating the combined value of dopaminergic neuroimaging and clinical features in predicting future phenoconversion of idiopathic REM sleep behaviour (iRBD) subjects to overt synucleinopathy. Nine centres sent 123I-FP-CIT-SPECT data of 344 iRBD patients and 256 controls for centralized analysis. 123I-FP-CIT-SPECT images were semiquantified using DaTQUANTTM, obtaining putamen and caudate specific to non-displaceable binding ratios (SBRs). The following clinical variables were also analysed: (i) Movement Disorder Society-sponsored revision of the Unified Parkinson’s Disease Rating Scale, motor section score; (ii) Mini-Mental State Examination score; (iii) constipation; and (iv) hyposmia. Kaplan-Meier survival analysis was performed to estimate conversion risk. Hazard ratios for each variable were calculated with Cox regression. A generalized logistic regression model was applied to identify the best combination of risk factors. Bayesian classifier was used to identify the baseline features predicting phenoconversion to parkinsonism or dementia. After quality check of the data, 263 iRBD patients (67.6 ± 7.3 years, 229 males) and 243 control subjects (67.2 ± 10.1 years, 110 males) were analysed. Fifty-two (20%) patients developed a synucleinopathy after average follow-up of 2 years. The best combination of risk factors was putamen dopaminergic dysfunction of the most affected hemisphere on imaging, defined as the lower value between either putamina (P &lt; 0.000001), constipation, (P &lt; 0.000001) and age over 70 years (P = 0.0002). Combined features obtained from the generalized logistic regression achieved a hazard ratio of 5.71 (95% confidence interval 2.85–11.43). Bayesian classifier suggested that patients with higher Mini-Mental State Examination score and lower caudate SBR asymmetry were more likely to develop parkinsonism, while patients with the opposite pattern were more likely to develop dementia. This study shows that iRBD patients older than 70 with constipation and reduced nigro-putaminal dopaminergic function are at high risk of short-term phenoconversion to an overt synucleinopathy, providing an effective stratification approach for future neuroprotective trials. Moreover, we provide cut-off values for the significant predictors of phenoconversion to be used in single subjects.

scholarly journals P2-103: Korean version of Mini-Mental State Examination and Clinical Dementia Rating Scale Sum of Boxes scores in staging the dementia

2009 ◽  
Vol 5 (4S_Part_10) ◽  
pp. P292-P292 ◽  
Author(s):  
Hee Jin Kang ◽  
Young-Hee Chang ◽  
Ha-Ry Na ◽  
Min Jae Baek ◽  
Hyun Jung Kim ◽  
...  
Keyword(s):  
Mental State ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Rating Scale ◽  
Clinical Dementia Rating ◽  
Korean Version ◽  
Dementia Rating Scale ◽  
State Examination

Acute Psychogeriatric Inpatient Treatment Improves Neuropsychiatric Symptoms but Impairs the Level of Functioning in Patients with Dementia

2015 ◽  
Vol 40 (5-6) ◽  
pp. 290-296 ◽  
Author(s):  
Hanna-Mari Alanen ◽  
Anneli Pitkänen ◽  
Kirsti Suontaka-Jamalainen ◽  
Olli Kampman ◽  
Esa Leinonen
Keyword(s):  
Mental State ◽  
Daily Living ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Neuropsychiatric Symptoms ◽  
Functional Decline ◽  
Neuropsychiatric Inventory ◽  
Behavioral Disturbances ◽  
Level Of Functioning ◽  
The Impact ◽  
State Examination

Aims: To explore the impact of hospitalization on neuropsychiatric symptoms (NPS) and the level of functioning in patients with dementia. Our aim was also to study the influence of psychotropic medications. Methods: Behavioral disturbances, cognition and functional status of 89 patients were assessed using the Neuropsychiatric Inventory (NPI), Mini-Mental State Examination, Barthel Index, and Alzheimer's Disease Cooperative Study-Activities of Daily Living (ADCSADL). Results: The total NPI score decreased from 34.6 to 19.5 (p < 0.001), and ADL decreased from 32.2 to 21.7 (p < 0.001) during the hospital stay (mean of 44 days). For a change in ADL, only the effect of anxiolytics was significant (p = 0.045). For a change in NPI with antipsychotic and anxiolytic doses and Mini-Mental State Examination as covariates, no significant relationship was found. Conclusion: NPS improved significantly during hospitalization, but neither antipsychotic nor anxiolytic medication use explained this improvement. In patients using anxiolytics, the functional decline was substantial. These results do not support anxiolytic use in demented patients with NPS.

scholarly journals Προσδιορισμός των επιπέδων της α-συνουκλεΐνης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και το πλάσμα ασθενών με νόσο Parkinson, άνοια της νόσου Parkinson και άνοια με σωμάτια Lewy

2019 ◽  
Author(s):  
Αναστασία Μπουγέα
Keyword(s):  
Parkinson’S Disease ◽  
Parkinson's Disease ◽  
Daily Living ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Rating Scale ◽  
Neuropsychiatric Inventory ◽  
Clinical Dementia Rating ◽  
Compulsive Disorder ◽  
Disease Rating ◽  
State Examination

Θεωρητικό υπόβαθρο: Η νόσος του Πάρκινσον(PD), η άνοια στη νόσο του Πάρκινσον (PDD) και η άνοια με τα σώματα Lewy (DLB) αποτελούν κλινικά σύνδρομα γνωστά ως διαταραχές των σωματίων Lewy (LBD) επειδή έχουντα σωμάτια Lewyως κοινό παθολο-ανατομικό χαρακτηριστικό. Δεδομένου ότι η διάγνωσή τους παραμένει κυρίως κλινική, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη χρήση ενός ή περισσοτέρων βιοδεικτών για την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση και τη διαφορική διάγνωση μεταξύ αυτών των διαφορετικών μορφών παρκινσονισμού. Η α-συνουκλεΐνη (α-Syn) έχει κερδίσει την προσοχή ως εν δυνάμει βιοδείκτηςγια τις συνουκλεϊνοπάθειες. Ωστόσο,ο προσδιορισμός της ολικής α-Syn στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) με τη μέθοδο ELISA και άλλες παρόμοιες τεχνικές απέδωσε αντικρουόμενα αποτελέσματα. Αντίστοιχες μελέτες της α-Syn στο πλάσμα/ορό έχουν επίσης δώσει αβέβαια αποτελέσματα. Τέτοιες αποκλίσεις έχουν συχνά αποδοθεί σε προ-αναλυτικούς και αναλυτικούς συγχυτικούς παράγοντες (ημερήσια διακύμανση, κεφαλοουραία διαβάθμιση της συγκλεντρωσης εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος, το φύλο, την ηλικία και, κυρίως, η επιμόλυνση του ΕΝΥ από αίμα), στις διαφορετικές μεθόδους ELISA και στη μέτρηση διαφορετικών τύπων της α-Syn στο ΕΝΥ και το πλάσμα. Σκοπός: Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη τις αδυναμίες των προηγούμενων ερευνών, η παρούσα διατριβή στοχεύει να ελέγξει για πιθανή διαφορά των επιπέδων της α-Syn στο ΕΝΥ, τον ορό και το πλάσμα ανάμεσα σε ασθενείς με νόσο PD, PDD, DLB και υγιείς μάρτυρες και τη διαγνωστική της αξία χρησιμοποιώντας βέλτιστες δυνατές μεθόδους και αυστηρή τήρηση των προαναλυτικών και αναλυτικών κατευθυντήριων οδηγιών.Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 77 ασθενείς (30 με PD, 18 με PDD και 29 με DLB) οι οποίοι νοσηλευτηκαν στην Α΄ Νευρολογική κλινική του Αιγινητείου Νοσοκομείου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η διάγνωση ετέθη βάσει των πλέον πρόσφατων διαγνωστικών κλινικών κριτηρίων. Σε όλους τους ασθενείς ελήφθη πλήρες ιστορικό και διενεργήθηκε ενδελεχής αντικειμενική νευρολογική εξέταση. Επίσης υποβλήθησαν σε πλήρη κλινικοεργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο, συμπεριλαμβανομένου τομοσπινθηρογραφήματος βασικών γαγγλίων με 123Ι-ioflupane (SPECT). Επίσης διενεργήθηκε νευροψυχολογικός έλεγχος με τις κάτωθι δοκιμασίες: Mini Mental State Examination (MMSE), CLOX 1-2, Frontal Assessment Battery (FAB), Clinical Dementia Rating (CDR), Neuropsychiatric Inventory (NPI),Questionnaire for Impulsive-Compulsive Disorder in Parkinson's Disease-Rating Scale (QUIP) και Instrumental Activities of Daily Living (IADL). Η κινητική αναπηρία των παρκινσονικών ασθενών αξιολογήθηκε με βάση την κλίμακα Unified Parkinson's Disease Rating Scale (UPDRS Ι-ΙV), η σταδιοποίησή τους με τις κλίμακες των Hoehn και Yahrκαι των Schwab και England. Η ομάδα ελέγχου αποτελείται από 30 υγιή άτομα χωρίς ιστορικό νευρολογικής ή ψυχιατρικής νόσου και φυσιολογική βαθμολογία στις ανωτέρω δοκιμασίες και κλίμακες. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε οσφυϊκή παρακέντηση μεταξύ 9-12 π.μ. μετά από ολονύκτια νηστεία. Δείγματα ΕΝΥ και πλάσματος/ ορού ελήφθησαν σε σωληνάρια από πολυπροπυλένιο, φυγοκεντρήθηκαν σε 2000xg για 10 λεπτά και αποθηκεύτηκαν στους -80 ° C μέχρι την ανάλυση. Δείγματα ΕΝΥ με περισσότερα από 50 ερυθρά αιμοσφαίρια απορρίφθηκαν. Αποτελέσματα: Η ηλικία κατά την έναρξη της νόσου ήταν μεγαλύτερη στους ασθενείς με DLB και οι βαθμολογίες MMSE ήταν υψηλότερες σε ασθενείς με PD. Μεγαλύτερες μέσες τιμές UPDRS-III καταγράφηκαν στους PDD και χαμηλότερες σε ασθενείς με PD. Μετά τη διόρθωση του Bonferroni διαπιστώθηκαν σημαντικά χαμηλότερες τιμές του Αβ42 σε ασθενείς με DLB σε σύγκριση με μάρτυρες (p = 0,002), ασθενείς με PD (p <0,001) και ασθενείς με PDD (p = 0,021). Επιπλέον, ηΤΡ-181 είχε σημαντικά χαμηλότερες τιμές σε ασθενείς με PD σε σύγκριση με ασθενείς με DLB (p = 0,028). Μεγαλύτερες τιμές α-Syn στο ΕΝΥ βρέθηκαν σε ασθενείς με DLB σε σύγκριση με τους μάρτυρες (p <0,001), ασθενείς με PD (p <0,001) και με PDD (p <0,001). Η ομάδα έλεγχου είχε σημαντικά χαμηλότερες τιμές α-Syn ορού σε σύγκριση με τους ασθενείς με PD (p <0,001), με PDD (p <0,001) και με DLB (p <0,001). Επιπλέον, οι ασθενείς με PDD είχαν σημαντικά υψηλότερες τιμές του πλάσματος α-Syn σε σύγκριση με τους μάρτυρες (p= 0,023). Ανεξαρτήτως ομάδας ασθενών, τα επίπεδα της α-Syn στο ΕΝΥ συσχετίζονταν σημαντικά με την Aβ42, ενώ τα επίπεδα της α-Syn στο πλάσμα συσχετίζονταν με την Τp-181. Αφαιρώντας τους 7 ασθενείς με DLB με προφιλ ΕΝΥ παθολογίας τύπου Alzheimer (Τt≥ 376, Aβ42≤580 and ΤP-181≥ 62.5 pg/ml) ανεύρεθηκαν σημαντικά υψηλότερες τιμές για την α-Syn ορού και πλάσματος αλλά οριακά για την πρωτεϊνη ΤP-181 στην ομάδα των LBDs συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Η ανάλυση ROC έδειξε ότι οι α-Syn και Αβ42 στο ΕΝΥ είχαν την καλύτερη διακριτική ικανότητα μεταξύ PD και DLB. Επιπλέον, η διακριτική ικανότητα μεταξύ PDD και DLB ήταν παρόμοια για τις α-Syn και Αβ42 στο ΕΝΥ. Η α-Syn στον ορό έδειξε την καλύτερη διακριτική ικανότητα μεταξύ των PD και μαρτύρων ή μεταξύ PDD και μαρτύρων. Προέκυψαν τέλος οριακές συσχετίσεις μεταξύ βιοδεικτών της α-Syn και της Τp-181 και συγκεκριμένων νευροψυχολογικών/συμπεριφορικών κλιμάκων. Συμπεράσματα: Η α-Syn και η Αβ42 στο ΕΝΥ και τον ορο θα μπορούσαν να θεωρηθουν εν δυναμει βιοδεικτες για την διαφοροδιαγνωση των ασθενών στο φάσμα της LBD αφού έδειξαν την καλύτερη διακριτική ικανότητα μεταξύ των ομάδων PD- PDD και DLB. Εφ’ όσον επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα, η α-Syn του ορού, και, σε μικρότερο βαθμό, του πλάσματος, θα μπορούσαν να θεωρηθούν βιοδείκτες διάγνωσης των LBDs, καθώς εμφανίζουν υψηλότερες τιμές σε σχέση με άτομα ελέγχου.

The neurological examination adapted for neuropsychiatry

CNS Spectrums ◽  
2018 ◽  
Vol 23 (3) ◽  
pp. 219-227 ◽  
Author(s):  
Sheldon Benjamin ◽  
Margo D. Lauterbach
Keyword(s):  
Neurological Examination ◽  
Mental State ◽  
Cognitive Assessment ◽  
Mini Mental State Examination ◽  
Screening Tool ◽  
Rating Scale ◽  
Subcortical Structures ◽  
Dysmorphic Features ◽  
Examination Techniques ◽  
State Examination

The neuropsychiatric examination includes standard neurological and cognitive examination techniques with several additional observations and tasks designed to capture abnormalities common among patients with neuropsychiatric disorders or neurocognitive complaints. Although useful as a screening tool, a single standardized rating scale such as the Mini Mental State Examination (MMSE) or the Montreal Cognitive Assessment (MoCA) is insufficient to establish a neuropsychiatric diagnosis. Extra attention is paid to findings commonly seen in the setting of psychiatric disorders, dementias, movement disorders, or dysfunction of cortical or subcortical structures. Dysmorphic features, dermatologic findings, neurodevelopmental signs, signs of embellishment, and expanded neurocognitive testing are included. The neuropsychiatric clinician utilizes the techniques described in this article to adapt the examination to each patient’s situation, choosing the most appropriate techniques to supplement the basic neurological and psychiatric examinations in support of diagnostic hypotheses being considered. The added examination techniques facilitate diagnosis of neurocognitive disorders and enable neuropsychiatric formulation.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document